Την Κυριακή 4 Μαίου, θα τελεστεί στον Ιερό Ναό του Αγίου Γεωργίου στο Μειντάνι, το ετήσιο μνημόσυνο για την ανάπαυση της ψυχής, της Χαράς Κονιού (Τζιριντανογιάννενας) με την οικογένεια της να καλεί συγγενείς, φίλους και συγχωριανούς να ανάψουν ένα κερί στη μνήμη της. Η τελετή θα γίνει σύμφωνα με όλα τα μέτρα προστασίας.

Μια δυναμική γυναίκα των Ανωγείων, η Χαρά Κονιού “έφυγε” πρόωρα από τη ζωή στα 69 της χρόνια, στις 6 Μαίου 2024 και κηδεύτηκε στα Ανώγεια. Πάλεψε για χρόνια με την αρρώστια, πραγματική μαχήτρια της ζωής, που δεν το έβαλε κάτω μέχρι την τελευταία της στιγμή. 

Στη μνήμη της, ο γιος της Δημήτρης Κονιός έστειλε στην ΑΝΩΓΗ τις παρακάτω μαντινάδες:

Παππού γιαγιά ανοίξετε τη πόρτα σας να δείτε,

τη μάνα μου που έρχεται, να την υποδεχτείτε.

Έφυγες και δεν έφηκες οπίσω σου ψεγάδι,

τέτοιους ανθρώπους προτιμά ο Χάρος για τον Άδη.

Μάνα μου τα εγγόνια σου, όλα σ’ αναζητούνε,

γιατί δεν είσαι στην αυλή, την ώρα που σχολούνε.

Να τ’ αγκαλιάσεις και πολλά φιλιά να τόνε δώσεις,

κι ύστερα που θα φύγουνε πάλι να τα σταυρώσεις.

Και πως να σου ξεχάσουνε, πως να μη σε θυμούνται,

και πως για τη γιαγιά ντόνε, σε φίλους μη διηγούνται.

Ήσουνε μάνα και γιαγιά, γυναίκα μυρισμένη,

κι από όπου κι αν επέρασες, η μυρωδιά σου μένει.

Έκαμες φίλους που κανείς δύσκολα θα τσι κάμει,

και μίσεψες και έφηκες, Μάνα το πρώτο νάμι.

Είμαι πολύ περήφανος, μάνα που σ’ είχα μάνα,

γιατί μέσα στο σπίτι μας, δεν έλειψε μας πράμα.

Του καθενός ότι ήθελε, έκανες πριν το πούμε,

δεν γίνεται ετούτα να, εγώ μην τα διηγούμαι.

Δεν θα σου πω καλοστραθιά, αυτά που λένε όλοι,

οι γονείς σου σε νημένουνε, μαζί με τον Μανώλη.

Ήσουν κι εσύ στον πλάτανο του Αι-Γιωργιού μια βιόλα,

έφυγες και τα φύλλα του, εμαραθήκαν όλα.

Μαντινάδες μας έστειλε και ο Ευριπίδης Χαιρέτης του Δημητρό, σημειώνοντας ότι είναι “με αγάπη και εκτίμηση προς το σπίτι του Τζιριντανογιάννη”. Αναλυτικά:

Μάνα και που θα ξαναβρώ σαν τη δική σου αγκάλη,

η φεύγα σου μας άνοιξε, μια πληγή μεγάλη.

Δεν έχει δύναμη η καρδιά, ν’ αντέξει τον καημό σου, 

γιατλι ετραυματίστηκε βαριά στον μισεμό σου,

Είναι πολλώ λογιώ χαρές που χαίρονται οι ανθρώποι,

μα η χαρά που έχασα τσι κάνει όλες τόπι.

Ποτέ μη ρθει στη θέση σου, άλλος μη χάσει μάνα,

και να την κούσει νεκρικά να παίζει η καμπάνα.

Ας είναι μάνα ελαφρύ, το χώμα που κοιμάσαι,

μέχρι να ζω στα μάθια μου και στο μυαλό μου θα ‘σαι.

Είναι για μένα δύσκολο, μα θα το συνηθίσω,

όμως από τη σκέψη μου, ποτέ δεν θα σ’ αφήσω.

Μην τόνε δίνει ο θεός, ετούτο ‘ναι τον πόνο,

σ’ άνθρωπο για τη μάνα του που ζει για κείνη μόνο.

Τα δάκρυα που εβγάλετε δεν είναι σαν και τ’ άλλα,

με λάβα ηφαιστειακή μοιάζει η κάθε στάλα.

Αναζητώ σε μάνα μου, που δεν γατέχεις πόσο,

και περιμένω τη στιγμή μέχρι να σ’ ανταμώσω.

-Στην μνήμη της Χαράς Κονιού, η οικογένεια της προσέφερε στην ΑΝΩΓΗ το ποσό των 100 ευρώ για τις ανάγκες της ηλεκτρονικής μας έκδοσης και του Εργαστηρίου Γνώσης, Ιστορίας και Πολιτισμού της ενορίας του Αγίου Γεωργίου. Τους ευχαριστούμε θερμά.

Ας είναι ελαφρύ το χώμα των Ανωγείων που την σκεπάζει αιώνια!