Archive for Οκτωβρίου 2018
31/10/2018
Για άλλη μια χρονιά, την πέμπτη συνεχόμενη, θα γίνει το μεγάλο πανηγύρι της ενορίας μας για τον Άγιο Γεώργιο το Μεθυστή, το ερχόμενο Σάββατο 3 Νοεμβρίου, στην πλατεία Μεϊντάνι.Το τραπέζι που θα παρατεθεί θα είναι μια προσφορά όλων των ενοριτών του Αγίου Γεωργίου, με τους άνδρες κτηνοτρόφους να προσφέρουν το κρέας και τις γυναίκες νοικοκυρές να ετοιμάζουν ήδη με μεράκι, φαγητά και γλυκά που θα προσφερθούν σε όλο τον κόσμο που θα τιμήσει την εκκλησία μας με την παρουσία του.
Στον φετινό εορτασμό θα τιμηθούν δυο άντρες που έχουν διαχρονικά βοηθήσει την εκκλησία του Αγίου Γεωργίου, τόσο οικονομικά όσο και ηθικά, τόσο όσον αφορά τις δράσεις της, όσο και στις εργασίες ανακαίνισης του Ναού. Πρόκειται για τους Σπύρο Καλλέργη και Αντώνη Καράτζη που θα βρεθούν στο πανηγύρι και θα τιμηθούν από τον π.Ανδρέα Κεφαλογιάννη και την ενορία του Αγίου Γεωργίου για τη μεγάλη προσφορά τους.
Στα πλαίσια της προώθησης της Διά Βίου Μάθησης ο Δήμος Ανωγείων έχει συνάψει προγραμματική σύμβαση με το Ίδρυμα Νεολαίας και Διά Βίου Μάθησης (ΙΝΕΔΙΒΙΜ) καθώς και με τη Γενική Γραμματεία Νέας Γενιάς και Διά Βίου Μάθησης για την ίδρυση και λειτουργία τμημάτων εκπαίδευσης ενηλίκων με διάφορες θεματολογίες.
Το εν λόγω πρόγραμμα είναι στην φάση επιλογής εκπαιδευτών .
Ενημερώνουμε όλους τους ενδιαφερόμενους υποψήφιους Εκπαιδευτές Ενηλίκων ότι έχει αναρτηθεί στην ιστοσελίδα του Ιδρύματος Νεολαίας και Διά Βίου Μάθησης (Ι.ΝΕ.ΔΙ.ΒΙ.Μ.) η Πρόσκληση εκδήλωσης ενδιαφέροντος για σύναψη σύμβασης έργου για θέσεις εκπαιδευτών ενήλικων στα «Κέντρα Διά Βίου Μάθησης –Νέα Φάση» στο παρακάτω link:
https://www.inedivim.gr/ανακοινώσεις/θέσεις-εκπαιδευτών-ενηλίκων-στα-κέντρα-διά-βίου-μάθησης-νεα-φαση-πρόσκληση-εκδήλωσης
Η προθεσμία υποβολής ηλεκτρονικών αιτήσεων ορίζεται: από 23/10/2018 (ώρα 11:00) έως
και 06/11/2018 (ώρα 12:00).
Οι υποψήφιοι θα αποστείλουν στο Ι.ΝΕ.ΔΙ.ΒΙ.Μ. ταχυδρομικά ή με ταχυμεταφορές τα δικαιολογητικά τους εντός σφραγισμένου φακέλου διάστασης Α4 έως και τις 09/11/2018, στη δ/νση: Αχαρνών 417 και Κοκκινάκη Τ.Κ. 11143, στο Τμήμα Κεντρικής Γραμματείας 2ο όροφος.
Φάκελοι δικαιολογητικών που θα κατατεθούν ιδιοχείρως δεν θα γίνονται δεκτοί.
Αίτηση μπορεί να υποβάλλει κάθε ενδιαφερόμενος που πληρεί τις προϋποθέσεις ανεξαρτήτου εργασιακής κατάστασης και να επιλέξει όσες περιφερειακές ενότητες
επιθυμεί. Οι ειδικότητες ποικίλουν ενώ συμπεριλαμβάνονται εκτός από πτυχιούχους ΑΕΙ,ΤΕΙ ,ΙΕΚ και εμπειροτέχνες .
Πιο συγκεκριμένα για το Δήμο Ανωγείων εκτός από τα προγράμματα Εθνικής Εμβέλειας ζητήθηκαν να υλοποιηθούν και προγράμματα με τοπικό χαρακτήρα όπως εκμάθησης κατασκευής τοπικής φορεσιάς, εργαστήρι οικολογικής βαφής νημάτων και υφαντικής, κοπτική ραπτική κ.α. Κάποια από αυτά τα προγράμματα μπορούν να διδαχθούν και από εμπειροτέχνες με την απόδειξη 3ετούς επαγγελματικής εμπειρίας.
Για περισσότερες πληροφορίες όσον αφορά τα κριτήρια επιλογής ,τη μορφή απασχόλησης και άλλες λεπτομέρειες του προγράμματος μπορείτε να απευθυνθείτε στην παραπάνω ηλεκτρονική διεύθυνση του ΙΝΕΔΙΒΙΜ.
Αρμόδιο Τμήμα για την λειτουργία του Κέντρου Διά Βίου Μάθησης στο Δήμο Ανωγείων είναι η Κοινωνική Υπηρεσία (Τμήμα Κοινωνικής Προστασίας Παιδείας Πολιτισμού).
Το εν λόγω έργο εντάσσεται στο Επιχειρησιακό Πρόγραμμα «Ανάπτυξη Ανθρώπινου Δυναμικού, Εκπαίδευση και Διά Βίου Μάθησης 2014-2020)» με τίτλο Πράξεων «Κέντρα Διά Βίου Μάθησης (Κ.Δ.Β.Μ. )- Νέα Φάση», που συγχρηματοδοτούνται από την Ελλάδα και την Ευρωπαϊκή Ένωση (Ευρωπαϊκό Κοινωνικό Ταμείο -ΕΚΤ) .
Πληροφορίες για το επιχειρησιακό πρόγραμμα «Εκπαίδευση και Δια Βίου Μάθηση» μπορείτε να αντλήσετε από τον διαδικτυακό ιστότοπο http://www.edulll.gr/
Σχολή ψαλτικής άνοιξε στα Ανώγεια, μια προσφορά του Ανωγειανού Μιλτιάδη Σαλούστρου, γιου του Χαρκιαδογιάννη, που ζει μόνιμα στην Πάτρα. Ο ίδιος ο Μιλτιάδης αναλαμβάνει όλα τα έξοδα της σχολής, τόσο για τον χώρο που είναι το πατρικό του σπίτι, όσο και για τον καθηγητή μουσικής από το Ηράκλειο κ.Γιακουμάκη που θα κάνει τα μαθήματα.Πριν μερικές ημέρες πραγματοποιήθηκαν τα εγκαίνια της σχολής, παρουσία του Σεβασμιότατου Μητροπολίτη Ρεθύμνης και Αυλοποτάμου κ.κ Ευγένιου και του Δημάρχου Ανωγείων Εμμανουήλ Καλλέργη.Ήδη αρκετές γυναίκες των Ανωγείων έχουν εκδηλώσει το ενδιαφέρον τους και έχουν ξεκινήσει τα μαθήματα.Όποιος άλλος επιθυμεί την εγγραφή του στη σχολή Ψαλτικής μπορεί να απευθυνθεί προσωπικά στους ιερείς των Ανωγείων.
Συγκινημένος κατά τη διάρκεια των εγκαινίων ήταν ο Μιλτιάδης Σαλούστρος που ευχαρίστησε όλο τον κόσμο για την παρουσία του, ενώ με πολύ θερμά λόγια για τη νέα αυτή δράση στα Ανώγεια, τοποθετήθηκε ο Σεβασμιότατος Μητροπολίτης Ρεθύμνου.”Η σχολή αυτή θα δώσει τη δυνατότητα να βγάλει ανθρώπους που θα ψάλλουν στις εκκλησίες μας, αλλά να βγάλει και ανθρώπους από τη μοναξιά τους, να βλέπει ο ένας το πρόσωπο του άλλου, να κρατάει το χέρι του άλλου και να γίνονται ένα..” ανέφερε χαρακτηριστικά ο κ.κ Ευγένιος. Αναλυτικά ανέφερε τα εξής:
“Είμαι πολύ συγκινημένος και ικανοποιημένος για αυτό που γίνεται στα Ανώγεια. Τα Ανώγεια που είναι και θα είναι για πάντα ένας τόπος που παράγει πολιτισμό και διακρατεί τα ζώπυρα της Πίστης και του Γένους μας πολύ υψηλά. Ένας τόπος που δεν έπρεπε να υστερεί και σε αυτό το μετερίζι.
Είμαι ικανοποιημένος που βλέπω να υπάρχει η Πίστη μέσα σας. Χάρηκα όταν διαπίστωσα τον ζήλο που δείχνετε για να βοηθήσετε τον τόπο σας και ακόμα περισσότερο χάρηκα όταν διαπίστωσα ότι απευθυνθήκατε σε πρόσωπο με παρόμοιο ζήλο, και αναφέρομαι στον κύριο Γιακουμάκη. Έτσι δεν είχα κανένα ενδοιασμό για αυτή την όμορφη προσπάθεια ότι θα γίνει εδώ όμορφη παραγωγή αγαθών καρπών που θα ξεπεράσει κάποτε η ακτίνα του και τα Ανώγεια. Δεν είναι βέβαια απλό και εύκολο. Εγώ που σας μιλώ δεν έμαθα ποτέ μου μουσική και αυτή είναι μια από τις μεγάλες μου ελλείψεις.
Αυτό που γίνεται εδώ στα Ανώγεια το χαίρομαι για πολλούς λόγους. Ο ένας είναι ότι είναι κάτι που ενισχύει την κοινωνική συνοχή, την οποία έχουμε ανάγκη στην εποχή που ζούμε που πολλά μας θέλουν απομονωμένους και διχασμένους. Έχουμε όλοι ανάγκη από δράσεις που μας βγάζουν από το εγώ μας και μας οδηγούν στο εμείς. Και αυτό είναι κάτι σπουδαίο που θα κάνει αυτή η σχολή ψαλτικής. Όχι μόνο να βγάλει ανθρώπους που θα ψάλλουν στις εκκλησίες μας, αλλά να βγάλει ανθρώπους από τη μοναξιά τους, να βλέπει ο ένας το πρόσωπο του άλλου, να κρατάει το χέρι του άλλου και να γίνονται ένα. Μακάρι σε κάθε χωριό και σε κάθε ενορία να γινόταν αυτή η προσπάθεια.
Είμαι πολύ ευχαριστημένος από όλα όσα γίνονται από τις ενορίες στα Ανώγεια. Πριν έρθω εδώ πέρασα από το Εργαστήρι Γνώσης της ενορίας του Αγίου Γεωργίου, είδα ανοιχτή τη πόρτα και σταμάτησα.Μπήκα μέσα και τα παιδιά έκαναν Αγγλικά. Το χάρηκα τόσο πολύ. Σταμάτησα πίσω τους χωρίς να με πάρουν είδηση, κάθισα ένα λεπτό και είδα το τι γίνεται εκεί και αισθάνθηκα μια περηφάνια και ένα δέος και ευχαριστώ και τον π.Ανδρέα Κεφαλογιάννη και την ενορία του για όλο αυτό. Ο καθέ πατήρ σε αυτό τον τόπο κάνει πραγματικά αυτό που πρέπει και αυτό που μπορεί για την κοινωνία των Ανωγείων. Εμείς ως Μητρόπολη τους στηρίζουμε όπως μπορούμε και αυτό θα κάνουμε και στη νέα αυτή προσπάθεια που ξεκινάει σήμερα.Εμείς βάζουμε το “Ευλογητός” και ξεκινούμε, από εκεί και πέρα το έργο είναι του Θεού.
Τούτος ο τόπος η Κρήτη, πέρασε καταστροφές, κατακτητές, ήρθαν Άραβες, Ενετοί, Τούρκοι, αλλά κρατήθηκε η Παράδοση και ο Πολιτισμός μας, η εκκλησία μας. Όλοι αυτοί που ήρθαν δεν τα κατάφεραν να χαλάσουν το οικοδόμημα της Πίστης και της εκκλησίας που ήταν βαθιά ριζωμένα στους ανθρώπους.Σκέφτομαι τώρα με αφορμή την εκκλησιαστική μουσική μας, πως αυτή η μουσική πέρασε μέσα στους αιώνες.Πόσους αιώνες τώρα κρατιέται ζωντανή και μεταφέρεται από γενιά σε γενιά.Οπότε και εμείς οφείλουμε αυτό τον Πολιτισμό και αυτή τη παράδοση να την κρατήσουμε. Αν δεν κρατήσουμε, δεν θα έχουμε από που να κρατηθούμε…”
Το ιστορικό της ημέρας ανέπτυξε στην πλατεία Αρμί, η δασκάλα κα Σταυρούλα Μάγκογλου, στην διάρκεια των εκδηλώσεων τιμής και μνήμης του Δήμου Ανωγείων για την επέτειο του “ΟΧΙ”. Αναλυτικά ολόκληρη η ομιλία της έχει ως εξής:
«Αιδεσιμότατοι, εκπρόσωποι των τοπικών αρχών,
Κυρίες και κύριοι, αγαπητά μας παιδιά.
Συγκεντρωθήκαμε σήμερα όλοι μας εδώ για να γιορτάσουμε την επέτειο, να τιμήσουμε τους προγόνους μας, που αγωνίστηκαν στον Ελληνοϊταλικό πόλεμο του 1940. Η 28η Οκτωβρίου είναι ηµέρα µνήµης και τιµής για όλες τις Ελληνίδες και τους Έλληνες. Είναι ηµέρα υπερηφάνειας για το σθένος και τη δύναµη ψυχής που επέδειξε ο ελληνισµός. Είναι επέτειος απόδοσης της οφειλόµενης τιµής σε όλους όσους όρθωσαν το ανάστηµά τους, απέναντι στις δυνάµεις της βίας και του φασισµού.
Το καλοκαίρι του 2006, ο Μιχάλης Ρούλιος σε ηλικία 87 ετών, με πλήρη διαύγεια πνεύματος που τον διέκρινε μέχρι και το τέλος της ζωής του, έδωσε μια συγκλονιστική συνέντευξη στον δημοσιογράφο της ΕΡΤ, Γιάννη Φασουλά, στην οποία μίλησε για την συμμετοχή του στο έπος του ’40 αλλά κατέθεσε και την μαρτυρία του για την Μάχη στο Σφακάκι στις 7 Αυγούστου 1944, στην οποία ο εφεδρικός ΕΛΑΣ απελευθέρωσε 98 γυναικόπαιδα, σε μια μάχη που έμεινε στην ιστορία ως μια από τις αρτιότερες επιχειρήσεις στον Β’Παγκόσμιο Πόλεμο. Το απόσπασμα της συνέντευξης για την μάχη στο Σφακάκι σας παρουσιάσαμε τον περασμένο Αύγουστο και μπορείτε να το διαβάσετε εδώ:https://www.anogi.gr/p25277
Η ΑΝΩΓΗ σας παρουσιάζει σήμερα το δεύτερο απόσπασμα της συνέντευξης του αυτής, κατά την διάρκεια της οποίας ο ίδιος ο Ρουλομιχάλης εξέφρασε την επιθυμία του να δημοσιευθεί μετά τον θάνατο του. Στο δεύτερο αυτό κομμάτι ο Μιχάλης Ρούλιος αναφέρεται στην δράση του κατά την διάρκεια του έπους της Αλβανίας, τον Οκτώβριο, τον Νοέμβριο και το Δεκέμβριο του 1940. Η συγκλονιστική αφήγηση του για τη “συνάντηση” του σε ένα ύψωμα στο Πόγραδετς με τέσσερις Ιταλούς όπου σώθηκε εκ θαύματος. Μιλάει ανοιχτά για την φρίκη του πολέμου και τις αποφάσεις στιγμής που κοστίζουν ή σώζουν τη ζωή σου σε τέτοιες δυσμενείς συνθήκες. “Δεν ήθελα εγώ να γενώ δολοφόνος, αλλά πόλεμος ήτανε, ίντα να έκανα;” λέει συγκινημένος στον Γιάννη Φασουλά.. Ο Μιχάλης Ρούλιος “έφυγε” πλήρης ημερών στις 15 Φεβρουαρίου 2017 και κηδεύτηκε στα αγαπημένα του Ανώγεια.
Η ΣΥΝΕΝΤΕΥΞΗ ΣΤΟ ΓΙΑΝΝΗ ΦΑΣΟΥΛΑ
“Αφού επιμένεις, θα σου πω, για τη Αλβανία. Ήμασταν στην Κομοτηνή, 29ο Σύνταγμα Πεζικού με σωματάρχη τον Κωνσταντίνο Μπακόπουλο. Όταν κηρύχθηκε ο πόλεμος νόμιζαν ότι θα χτυπήσουν οι Βούλγαροι μαζί με τσι Ιταλούς. Και έγινε γενική επιστράτευση στη Θράκη. Ο λοχίας μου ήταν ο Γουργουλίτης Νικόλαος, ο ταγματάρχης μου ήταν Μπαρμπαλιάς και το λοχαγό μου Ιωάννη Ζώη, θυμούμαι τα ονόματα τους. Εμάς τσι Κρητικούς μας διασπείρανε σε διάφορους λόχους, ανά δυο και ανά τρεις επειδή ήμασταν και πιο καλά εκπαιδευμένοι και έτυχε να πάω εγώ με ένα Περράκη από του Γάζι. Αυτός είχε καταγωγή από τον Καμαριώτη, αλλά μπορώ να σου πω ήτονε ένα παλικάρι, στα Ανώγεια δεν έχουμε τέτοιους άντρες. Ψυχωμένο κοπέλι. Και μου λέει “Ίντα καημένε Μιχάλη επαέ που ήρθαμε ανέ μπορούμε να βοηθούμε ο ένας τον άλλο”. Στη διμοιρία μας είχαμε και Τούρκους και Αρμένιους και Εβραίους.
Λοιπόν, πρόκειται να κάμουμε μια επίθεση τσι 6 του Δεκέμβρη του 1940. Εκάμαμε την επίθεση, καταλαμβάνουμε τα υψώματα. Είχανε φέρει το ορειβατικό πυροβολικό έκεια που ήμασταν εμείς που θέλα ξεκινήσουμε, πραγματικά αυτό στόχευε με μαθηματική ακρίβεια. Την κάναμε λοιπόν κατάληψη την κορφή, πιάσαμε κάποιους αιχμάλωτους πολλοί ήταν εκεί διαμελισμένοι από τα πυρά. Κάποια στιγμή έρχεται μια εντολή για ένα λόφο που ήταν από κάτω, προς το Πόγραδετς τώρα αυτή. Η λίμνη είναι από κάτω, η μισή είναι Σερβική και έχει μια πόλη εκεί την Οχρίδα.. Διατάσσουν λοιπόν να επελάσουμε και να καταλάβουμε το λόφο που από το λόφο εκειονά εβάναν τα πυρά μας και φτάνανε μέχρι τη λίμνη.
Αλλά από κάτω έχει καστανιές και έχει φύγει ένα οπλοπολυβόλο Ιταλικό και το έχουν στο χαχάλι μιας καστανιάς και μόλις επροβάλλαμε από πάνω αρχινά και μας ε γάζωνε.Ο μαύρος ο Περράκης είχε ένα οπλοπολυβόλο και μου λέει “δε καλοθορρώ μρε..” ενώ εγροίκας τσι σφαίρες που επέφτανε στο χιόνι και έκανανε ένα χαρακτηριστικό θόρυβο στο χιόνι απάνω. Και τονε θορρώ το Περράκη και κάνει ένα ανατίναγμα του ποδιού ντου να πάει μπροστά λίγο. Και με το ανατίναμα του ποδιού ντου τη παίζει η σφαίρα στο στεφάνι του κράνους του στο κέντρο, περνά το κράνος και σφηνώνεται στον εγκέφαλο. Και σκοτώθηκε. Εγώ δεν το κατάλαβα αμέσως. Μονό πλησιάζω προς τα μπρος και του φωνιάζω “γιάντα μρε δε βάνεις πράμα, για δε ρίχνεις σφαίρες;” και μια κοπανιά θορρώ το αίμα ντου και έρχεται και με βρίνει. Σύρνομαι έρποντας οπίσω, τόνε σύρνω και θορρώ δεν ετσίνησε καθόλου. Την έφαγε στο στεφάνι του κράνους και ετελείωσε απευθείας. Και παίρνω το οπλοπολυβόλο του.
Εκείνηνα τη δύσκολη κατάσταση την έσωσε ένας χωριανός μας λοχίας, του Γιαγκάκη του Σαλούστρο ένας γιος. Αριστείδη τόνε λέγανε και ήταν και κοντός. Από τη κορφή να βάλεις πυρά το ίσα κάτω όπως ήμασταν εκεί δεν ήταν εύκολο. και γροικούσαμε τη ταινία που γέμιζε το οπλοπολυβόλο.Και λέει μα δε κρατεί μρε κιανείς κιαμιά οπλοβομβίδα να τη ρίξουμε; Και εκράτουνε ένας Αξικός ένας Αντώνης Πατελάρος και σύρνεται και ρίχτει την οπλοβομβίδα και το κάνει ο διάολος και πάει και πέφτει ίδια εκειά που ήτανε το πολυβόλο. Μου πε ύστερα ένας Σωπασής Δημήτρης από τα Τσαχιανά ότι εσκότωσε τσι δυο στρατιώτες η οπλοβομβίδα και πήρανε οι άλλοι το πολυβόλο και φύγανε.. Και έτσα εξεμπλεξαμε και ήτονε αιτία ο Αριστείδης ο Σαλούστρος που διέταξε τον Πατελάρο να ρίξει προς τα εκεί. Μου ‘λέγε ο Σωπασής πως στο σημείο εκεί έσκαβε με το ξίφος και δεν έβρισκε τον πάτο από τσι τόσουσας κάλυκες που μας είχανε ριγμένους!
Ύστερα δα με τον ανθυπολοχαγό μας, μας επέψανε σε προκεχωρημένο φυλάκιο. Αλλά δεν έχω ένα Κρητικό να στη ριχτώ απάνω του, να πω έτοσες ο άνθρωπος είναι ψύχραιμος. Και πιάνει ενάμιση μέτρο χιόνι.Και είναι μια κορυφογραμμή, το αντέρισμα από τη μέση και κάτω έχουν οι Ιταλοί και εμείς από τη μέση και απάνω αλλά το έδαφος πιο απότομο, πιο ψηλό. Είναι τρεις σκοποί και φυλάγουν απάνω, η πλευρά μας κρατούνταν από τα στρατεύματα μας. Αλλά δεν μπορούσες να αντέξεις και όλη τη νύχτα με τη ψύξη.Και ήτανε εκεί μια καλύβα που είχανε άχυρα μέσα και επηγαίνανε οι Αλβανοί και κάνανε χωράφι το χειμώνα όπως το κάνουμε εμείς στο αόρη. Και επηγαίναμε και εξωμέναμε εκειά και ανά δυο ώρες ανεβαίνανε τρεις απάνω και κατεβαίνανε οι άλλοι τρεις σκοποί.Αλλά και κάθε βράδυ είχαμε και συγκρούσεις με τσι Ιταλούς.
Το μονοπάτι έχει ένα λόφο στη μέση και στα 100 μέτρα έχει ένα αντέρισμα που μπορεί να περάσει ο εχθρός και από μπροστά έχει άλλο ένα παρόμοιο σημείο. Εφυλάγαμε λοιπόν σε δυο σημεία, από πίσω είχενε δέτη. Δεν είχε περάσει μισή ώρα που είχα παραδώσει τη σκοπιά, πάω κάτω και την ώρα που ήμουνε ζεσταμένος ακούω “Στα όπλα”. Ήτανε ο ένας δεκανέας με τσι δυο στρατιώτες στη σκοπιά και του χούνε πετάξει οι Ιταλοί μια χειροβομβίδα. Αυτοί τσι χάνε δει τσι Ιταλούς και λέει να τσι πιάσουμε αιχμάλωτους και τσι φήνει και περνούνε μέσα και τε την ώρα που των είπανε απάνω τα χέρια βγάνει ο άλλος την επιθετική χειροβομβίδα και του τη πετά και φεύγουνε οι 4 Ιταλοί.
Φωνιάζουνε εδά να πάμε να σηκωθούμε να καταλάβουμε το φυλάκιο .Όντεν επόρισα όξω εκαταχτυπούσανε τα δόντια μου γιατί ήμουνε στη ζεστασά και εβγήκα στη παγωνιά και έλεγα στο νου μου “σκίσου μρε γης να πάω κάτω” λόγω τιμής όπως σου το λέω. Αλλά τσι θορρώ και εφοβούντονε. Ένας ανθυπολοχαγός εκειά άχρηστος ντήπι, ήτονε Πολιτικός μηχανικός και εγίνηκε ανθυπολοχαγός και κουράγιο να ‘χες σου το χάνε ντήπι! Και λέω α δε μπω μπροστά εχάθηκα γιατί θα τη φάω και δε θα γατέχω ίντα μου γίνεται! Και πηγαίνω ομπρός και μου κλουθά ένας οπλοπολυβολητής του 1917 από τη Κομοτηνή. Αλλά ήτονε μπουνταλάς, δεν έπαιρνε πολλές στροφές και του λέγα κλούθα μου μένα και μη φοβάσαι. Σωπατίζουμε στο παταράκι εμείς βέβαια ρίχναμε σφαίρες συνέχεια, φέρανε και από ψηλά μια άλλη διμοιρία. Οι Ιταλοί αφήνουν ένα οπλοπολυβόλο στο μονοπάτι μέσα και πάνε και κρύβονται στο χιόνι από πίσω στο λοφίσκο. Εγώ γατέχω πως εκειά από πίσω έχει γκρεμό. Αυτοί αφήσανε το οπλοπολυβόλο για να μας ντολαντίσουνε να σιμώσουμε να μας πετάξουνε χειροβομβίδες, γιατί είχανε ένα κασονάκι με επιθετικές χειροβομβίδες. Και λέω “Κύριε ανθυπολοχαγέ άφησαν το όπλο στο μονοπάτι και εφύγανε” Αλλά μια κοπανιά είδα ένα κεφάλι από πίσω, νύχτα βέβαια με χιόνι. Εγώ γατέχω ότι από πίσω έχει δέτη δε περνά. Ο οπλοπολυβολητής μας είναι δίπλα μου. Και μια κοπανιά θορρώ ένα και σηκώνεται απάνω. Σε απόσταση 3 μέτρα. Αλλά λέω, μρε μην είναι κανείς δικός μας και πάω και τονε σκοτώσω. Και έχω γυρισμένο το τουφέκι και του φωνιάζω και τόνε θορρώ πως κινεί τα χέρια του και πάει να πετάξει τη χειροβομβίδα και του βροντώ και γω ένα μπαλίδι, να τόνε κάτω..Δεν ήθελα εγώ να γενώ δολοφόνος αλλά πόλεμος ήτονε, ίντα να έκανα;. Αυτός σύρνει μια βουτιά και πλακώνει τσι άλλους. Οι άλλοι τα χάσανε. Έσυρα εγώ το όπλο πίσω για να γεμίσω να πετάξει τον κάλυκα αλλά από το ζόρε που είχα και τη κατάσταση τη κρίσιμη, δεν το σύρα μέχρι το τέρμα και δεν επέταξε το κάλυκα όξω και μπλοκάρει το τουφέκι μου. Και φωνιάζω του διπλανού μου από τη Κομοτηνή, ρίξε τόνε μρε γιατί θα μας ε φάνε.Οι άλλοι έχουνε φύγει. Με το πρώτο πυροβολισμό εξαφανίστηκε και ο ανθυπολοχαγός και οι άλλοι. Και ξεκινά και γαζώνει με το οπλοπολυβόλο. Τότεσας που του λέγα ρίξε τόνε, έχω γονατίσει και παίζουνε σε απόσταση ενός μέτρου. Και λάμπει στη μούρη μου η φωθιά του όπλου, σου ορκίζομαι στα παιδιά μου! Η λάμψη του όπλου του εχθρού έλαμψε στη μούρη μου. Και εξάνοιγα να δω, εφρουκάζουμουνε που την έφαγα τη σφαίρα. Μόλις εμπλόκαρε το όπλο και εγονάτισα και επολέμουνα να το φτιάξω είπα και του άλλου ρίξε τόνε μρε μη μας ε φάνε. Ούτε ξίφος είχα ούτε όπλο πως να προχωρήσω μπροστά. Από τη σύγχυση για να είμαι ειλικρινής, θα μπορούσα να πάρω το όπλο που είχανε αφήσει στο μονοπάτι και δεν το θυμήθηκα. Ο Ιταλός δε με σκότωσε γιατί όπως έπεφτε απάνω του ο άλλος και εμούγκριζε επάτησε τη σκανδάλη και όπου επήγε η σφαίρα, από τη σύγχυση κι αυτός και έτσι δε με πέτυχε.Αφού δεν εξάνοιγε ομπρός του! Αυτή ήταν η περίπτωση που μου τύχε στην Αλβανία και δεν την ξεχνώ ποτέ. Το χω πει μόνο σε καλά δικούς μου ανθρώπους, δημοσίως το λέω πρώτη φορά!”
Η πλατεία στο Αρμί ήταν από νωρίς το πρωί κατάμεστη από κόσμο και κάτω από τον λαμπερό Ανωγειανό ήλιο, όλοι τιμήσαμε σήμερα την επέτειο του “ΟΧΙ” που είπαν όλοι οι Έλληνες την 28η Οκτωβρίου 1940, απέναντι στον φασισμό. Επίσημη δοξολογία τελέστηκε στον Ιερό Ναό του Αγίου Ιωάννου, παρουσία όλων των τοπικών αρχών και φορέων. Το ιστορικό της ημέρας ανέπτυξε η δασκάλα κα Σταυρούλα Μάγκογλου.
Μπροστά στο μνημείο του Ανωγειανού αγωνιστή, που έχει χαραγμένα όλα τα ονόματα των ανθρώπων που έδωσαν τη ζωή τους σε κάθε εθνικοαπελευθερωτικό αγώνα της πατρίδας, κατατέθηκαν στεφάνια και ακολούθησε ο Εθνικός Ύμνος της Ελλάδος.
Οι εκδηλώσεις τιμής και μνήμης του Δήμου Ανωγείων ολοκληρώθηκαν με την παρέλαση της μαθητιώσας νεολαίας. Πολλοί μαθητές και μαθήτριες ήταν ντυμένες με κρητικές παραδοσιακές φορεσιές και καταχειροκροτήθηκαν κατά το πέρασμα τους από τον κεντρικό δρόμο των Ανωγείων.
Χρόνια πολλά σε όλους τους Έλληνες!
Δημοσιεύθηκε σε: Τοπικά