Archive for Σεπτεμβρίου 2017
29/09/2017
Στα Ανώγεια βρέθηκε την Παρασκευή 29 Σεπτεμβρίου ο Αντιπρόεδρος του ΕΚΑΒ κ.Μίλτος Μυλωνάς όπου αρχικά συναντήθηκε με τον Δήμαρχο Ανωγείων κ.Μανόλη Καλλέργη στο γραφείο του, ενώ στη συνέχεια έκανε ο ίδιος αυτοψία στον τομέα του ΕΚΑΒ Ανωγείων στο Κέντρο Υγείας και ενημερώθηκε από τη διοίκηση και τους διασώστες για τα προβλήματα που αντιμετωπίζουν. Στον τομέα του ΕΚΑΒ τον συνόδευσε τόσο ο Αντιδήμαρχος Ανωγείων κ.Ζαχαρίας Σουλτάτος όσο και ο δημοτικός σύμβουλος κ.Βασίλης Σμπώκος. Βασικότερα ζητήματα που τέθηκαν στο τραπέζι της συζήτησης από τη δημοτική αρχή αλλά και τη διοίκηση και το προσωπικό του ΕΚΑΒ Ανωγείων, είναι το μειωμένο προσωπικό, καθώς σήμερα μόλις έξι είναι οι διαθέσιμοι διασώστες που καλύπτουν μια πολύ μεγάλη περιοχή, αυτή του Δήμου Ανωγείων και Μυλοποτάμου, καθώς και το δυτικό ορεινό μέρος του Δήμου Μαλεβιζίου. Επίσης τέθηκε το ζήτημα να δοθεί στον τομέα ασθενοφόρο 4×4 που κρίνεται απαραίτητο τους μήνες του χειμώνα για μια ορεινή περιοχή όπως τα Ανώγεια. Ο κ.Μυλωνάς εμφανίστηκε θετικός στα αιτήματα που του τέθηκαν, δεσμευόμενος για άμεσες λύσεις, αρχικά μέσω πρόσληψης δυο διασωστών επιπλέον μέχρι το τέλος του χρόνου και άλλων τριών στα επόμενα τρία χρόνια, ενώ θέλησε να δώσει άμεσα λύση και για το ασθενοφόρο που του ζητήθηκε.
Στην προσωπική του σελίδα, ο π.Αντιδήμαρχος Ανωγείων κ.Βασίλης Σμπώκος αναφέρθηκε με θερμά λόγια για την επίσκεψη του Αντιπροέδρου του ΕΚΑΒ στα Ανώγεια, ενώ εμφανίστηκε αισιόδοξος για άμεσες λύσεις που θα δώσουν ανάσα και δύναμη στο ΕΚΑΒ Ανωγείων να επιτελεί με μεγαλύτερη άνεση το σπουδαίο έργο που προσφέρει στην ευρύτερη περιοχή. Αναλυτικά ο κ.Σμπώκος αναφέρει μεταξύ άλλων τα εξής: “Πρώτη φορά απο συστάσεως του τομέα ΕΚΑΒ Ανωγείων, επισκέπτεται τη μονάδα υψηλόβαθμο υπηρεσιακό στέλεχος! Με μεγάλη χαρά υποδεχθήκαμε σήμερα στα Ανώγεια, τον αντιπρόεδρο του ΕΚΑΒ και ξεχωριστό συναγωνιστή και φίλο Μίλτο Μυλωνά. Ο τομέας ΕΚΑΒ Ανωγείων που καλύπτει υπηρεσιακά τις ανάγκες των Δήμων Ανωγείων και Μυλοποτάμου καθώς και το δυτικό ορεινό μέρος του Δήμου Μαλεβιζίου, υποβαθμίστηκε και αποδομήθηκε την περίοδο των μνημονίων με την αφαίμαξη του προσωπικού και την απαξίωση των υποδομών του.
Με 6 άτομα προσωπικό όταν το ελάχιστο για να λειτουργήσει αξιοπρεπώς είναι τα 11 άτομα και με ασθενοφόρα που δεν μπορούσαν να ανταποκριθούν επαρκώς στις ανάγκες, είχε βασιστεί η λειτουργία του στο φιλότιμο των εργαζομένων, που πραγματικά εργαζόταν και εργάζονται πάνω από τις δυνατότητες τους, διαμορφώνοντας όμως στον τομέα συνθήκες αλληλεγγύης μεταξύ τους, δρώντας ως ομάδα, ως πραγματική οικογένεια. Σε συνεργασία με τα Κ.Υ.Ανωγείων και Περάματος, προσπαθούσαν και προσπαθούν να βγαίνει η καθημερινή βάρδια, με την ελάχιστη δυνατή απώλεια.
Όλα αυτά τέθηκαν σήμερα υπόψιν του κ.αντιπροέδρου. Τον τελευταίο χρόνο βοήθησε η έλευση καινούργιου ασθενοφόρου καθώς και η δρομολόγηση των διαδικασιών μέσω της εσωτερικής μετακίνησης προσωπικού. Περιμένουμε μέχρι τέλος του χρόνου να στελεχωθεί ο τομέας με 2 επιπλέον Εκαβίτες και σε ορίζοντα τριετίας την πρόσληψη ακόμα τριών. Επίσης προσδοκούμε ότι θα έρθει και ένα ασθενοφόρο 4×4 που τόσο αναγκαίο είναι για την περιοχή, ειδικά τη χειμωνική περίοδο που ο χιονιάς επισκέπτεται τακτικά την περιοχή μας. Στο θέμα αυτό βιώσαμε την άμεση αντίδραση του αντιπροέδρου, που πραγματικά προσπάθησε επί τόπου να ικανοποιηθεί το αίτημα μας αυτό.
Η σημερινή επαφή μας με τον αντιπρόεδρο, μας έδωσε επιπλέον κουράγιο και δύναμη να συνεχίσουμε την προσπάθεια μας από το δικό του μετερίζι ο καθένας μας, αισθανόμενοι ότι πάνω από εμάς σε θέσεις υπεύθυνες, βρίσκονται άνθρωποι σαν το Μίλτο το Μυλωνά που αγωνίζονται για τη λύση των προβλημάτων, προασπίζοντας το δημόσιο συμφέρον!” ολοκλήρωσε.
Δημοσιεύθηκε σε: Τελευταία Νέα
Του Γιώργη Μπαγκέρη
Η οικογένεια των Καλομοίρηδων σας προσκαλεί στα αποκαλυπτήρια της προτομής του αγωνιστή της Εθνικής Αντίστασης και αείμνηστου προγόνου της Μπάμπη Καλομοίρη. Η εκδήλωση θα πραγματοποιηθεί στο Περαχώρι, στα Καλομοιριανά, την Κυριακή 1 Οκτωβρίου στις 10.45 π.μ . Θα γίνει επιμνημόσυνος δέηση ενώ η φιλόλογος Αρετή Σπαχή θα μιλήσει για τη ζωή και το έργο του Μπάμπη Καλομοίρη. Μετά την εκδήλωση η οικογένεια θα προσφέρει κέρασμα στην παραδοσιακή ταβέρνα “Γκαγκάρης”.
Ο Μπάμπης Καλομοίρης με έντονη δράση στην περίοδο της Ναζιστικής Κατοχής σκοτώθηκε στις 29 Ιουνίου του 1947 ως μέλος του Δημοκρατικού στρατού σε ηλικία 29 ετών στην Μάχη της Λοχριάς στον Ψηλορείτη. Στην ίδια μάχη και την ίδια ημέρα σκοτώθηκε και ο αδερφός του Απόστολος Καλομοίρης 17 ετών. Η ΑΝΩΓΗ συνομίλησε με τον αδερφό τους Γιάννη Καλομοίρη ή Τσίκης 13 ετών τότε που με μια συγκλονιστική περιγραφή και με ιδιαίτερη συγκίνηση μιλάει για εκείνη την ημέρα που έχασε τα δυο του αδέρφια, αλλά και για τη περηφάνια που νιώθει σήμερα, 70 χρόνια μετά με τα αποκαλυπτήρια του ανδριάντα του Μπάμπη Καλομοίρη.
Η αφήγηση του έχει ως εξής:
“Στην Κατοχή ήμασταν μια φτωχή και πολυμελή οικογένεια. Ο Μπάμπης έφυγε και πήγε στη Θεσσαλονίκη, όπου ήταν εκεί ο σάντολος μου ο Δασκαλομανώλης. Ο Μπάμπης ύστερα πήγε και κατατάχθηκε ως εθελοντής στην Αεροπορία. Ήταν λίγο πριν την Κατοχή, περίπου το 1940. Με το που κηρύχθηκε ο πόλεμος ο Μπάμπης μπήκε στην παρανομία ντελόγο. Είχε ενταχθεί στο Κ.Κ.Ε Με την κατάρρευση της Ελλάδος από τους Γερμανούς κατέβηκε στην Αθήνα και εντάχθηκε στο εκεί Κ.Κ.Ε. Ήτανε στην ομάδα την ΟΠΛΑ. Αυτός, ο Μανόλης ο Βρέντζος (Γιαγκομανώλης), ο Μανόλης ο Μανουράς ο Ζωνομανόλης ο δάσκαλος, ο Μιχάλης ο Κουτεντάκης και ο Μένιος Μανουράς. Η αποστολή τους ήταν να καθαρίζουν το έδαφος, να σκοτώνουν τους γκεσταμπίτες. Μια μέρα τον επιάσανε οι Γερμανοί και τον επηγαίνανε για τα κάτεργα στη Γερμανία να τον εκάμουνε σαπούνι. Αλλά στη Λάρισα κατάφερε να δραπετεύσει.
Μπήκε στον εφεδρικό ΕΛΑΣ, στο βουνό. Από το βουνό εσυνδέθηκε με τον Πέτρο τον Κόκκαλη που ήταν Υπουργός Υγείας στο βουνό. Μετά γύρισε στην Αθήνα και πήγε ως νοσοκόμος στο 401 Νοσοκομείο. Η δράση του ήταν βέβαια στην Καισαριανή και τη Καλλιθέα, μαζί με το Μένιο Μανουρά. Ήταν άνθρωπος που πρωτοστάτησε στο μεγάλο συλλαλητήριο στην Αθήνα για να μη γενεί επιστράτευση να πάρουν τσι ανθρώπους να τσι πάνε στη Γερμανία για εργάτες. Ήτανε ο άνθρωπος που όταν εμπήκε η φοιτήτρια μπροστά στο τανκ και σήκωσε τα χέρια για να μη περάσει να σκοτώσει τσι ανθρώπους και τη πάτησε, έπαιξε δυο σάλτους ο Μπάμπης και βγαίνει απάνω στο τανκ και σηκώνει το καπάκι και έριξε χειροβομβίδα και τσι σκοτώνει. Αυτός ο άνθρωπος όπως μου είπανε και οι σύντροφοι του που προανέφερα δεν εγνώριζε τι θα πει φόβος. Δεν είχε όρια για αυτό που πίστευε.
Μετά την απελευθέρωση κατέβηκε εδώ κάτω στη Κρήτη. Τονε επιάσανε και επήγανε να τονε δικάσουνε να τονε σκοτώσουνε. Στο δικαστήριο μέσα επήγε ο Κουντομανώλης ο Κεφαλογιάννης ο Μανόλης που έγινε μετά υπουργός. Και μπαίνει μέσα στο δικαστήριο και τονε λέει -“Βρε άτιμοι, αυτόν πάτε να δικάσετε;Εδώ ρε είναι όλη η Αντίσταση τσι Ελλάδας, εσείς οντέν εχώνουστε αυτός επολεμούσε!”.
Έτσι γλίτωσε. Σταμάτησε η δίκη. Και ήταν πάλι στη Κρήτη. Κυνηγημένος όμως. Και βγήκανε στο βουνό, απάνω εδώ. Το αποτέλεσμα ήτονε ότι βγήκανε 2000 ανθρώποι, μπορεί και παραπάνω και κυνηγούσανε 60 ανθρώπους. Όταν γυρίσανε στη Μαύρη κορφή από πίσω, στα “Κόλλητα” δυο τρεις μέρες χωρίς φαΐ, χωρίς νερό ήτανε όλοι ξεραμένοι τσι δίψας. Αλλά τσι κυνήγουσανε 2000 άτομα. Και λέει ο Μπάμπης εγώ θα πάω για το νερό που γατέχω. Και παίρνει τα παγούρια και πάει. Ήτανε σκοτεινά. Εγέμισε το νερό αλλά όταν έφευγε σκόνταψε στα όπλα που είχαν στέσει οι άλλοι που τα στέναν σαν πυραμίδες στο χώμα. Σκόνταψε και τον αντιληφθήκανε και άρχισαν να πυροβολούν, αλλά στον αέρα γιατί ήταν νύχτα και φοβήθηκαν μη σκοτωθούν μεταξύ τους. Κάποιος τονε γνώρισε με τα φώτα που εδίδανε οι σφαίρες. Και λέει αυτός είναι από τσι Κομμουνιστές. Ένας από τη Λοχριά που τόνε γνώρισε εγύρισε και του παίξε. Την ώρα που έπεφτε ο Μπάμπης γύρισε και αυτός το ταχυβόλο και του παίξε και τονε σκότωσε κι αυτόν.
Ο Αποστόλης είδε ότι σκοτώθηκε ο Μπάμπης. Και πήραν αυτοί απάνω να φύγουνε και εγενίκανε δυο ομάδες. Ο Αποστόλης ακολούθησε την ομάδα που ήτανε ο Πατραμάνης. Ήτανε 11 άτομα. Βγήκανε όπως μου έλεγε ο Θεόφιλος ο Τρουλινός, σε ένα μέρος που είναι Μύλοι. Πιστεύω ή στον Άρδαχτο ή στη Νίθαυρο, κάπου εκεί. Σε ένα σώπατο που είναι Μύλοι.Μπήκανε σε ένα Μύλο μέσα γιατί πια είχε αρχίσει να φέγγει, να ξημερώνει. Κατά τσι 9 με 10 το πρωί επήγε εκεί ένας πιτσιρικάς 16-17 χρονών να πάει στα ζα να τα βλέπει. Δεν ήξερε ότι μέσα ήτανε οι αντάρτες. Την ώρα που τσι δε πάει να φύγει αλλά τονε πιάσανε. Οι αντάρτες σκεφτόντουσαν ίντα να κάμουνε με το κοπέλι που τσι δε. Αυτό τον έλεγε ότι ο πατέρας του ήτονε Κομμουνιστής μονό να το αφήσουνε να φύγει μα δε θα τσι πρόδιδε. Ο Πατραμάνης έκαμε ψηφοφορία. Και επήγε 6 με 5. Οι έξι να το μολάρουνε και οι 5 να το κρατήσουνε εκεί μέχρι το βράδυ. Και εφήκα ντο.
Την ώρα που επήγε λέει το κοπέλι 500 μέτρα απόσταση αρχινά και εφώνιαζε “Οι Κομμμουνιστές μέσα στο μύλο”. Και πορίζουνε όξω. Την ώρα που εκατεβαίνανε ανάμεσα σε πολλά κλαδιά για να φτάσουν σε ένα ξεροπόταμο να περάσουνε απέναντι στο κέδρος, τραυματίστηκε ο Πατραμάνης. Τονε επιδέσανε και τονε κρύψανε σε ένα γύρο εκεί. Οι άλλοι φύγανε . Τελικά τον Πατραμάνη δε τονε βρήκανε και γλίτωσε. Μέχρι να κατεβούνε στο ποταμό σκοτώνει η μια μπάντα την άλλη. Αυτή είναι η κατάρα του Εμφυλίου. Την ώρα που κατεβήκανε στον ποταμό είχε πομείνει μόνο ο Αποστόλης με το Θεόφιλο τον Τρουλινό, όλοι οι άλλοι σκοτωμένοι.Και έλεγε ο γης του αλλού να περάσει πρώτος τον ποταμό. Σφαίρες παντού. Τελικά επέρασε ο Θεόφιλος. Έρποντας λέει επεράσανε. Την ώρα που ήταν στην άκρη του ποταμού του λέει ο Αποστόλης -φύγε μα εμένα με σκοτώσανε. Είχε φάει μια σφαίρα. Δε σε αφήνω εγώ Αποστόλη θα σε επιδέσω και θα φύγουμε, μόνο παίζε που και μπαλωθιά να παίζω και εγώ όπως θα έρχομαι να σε βάλω στη πλάτη μου να σε πάρω του είπε ο Θεόφιλος.
Όπως και έγινε τον επήρε στη πλάτη του και επεράσανε τον ποταμό. Την ώρα εκείνη του φώναζε ο Θεόφιλος -“Αποστόλη εγλιτώσαμε!”. Δε μιλεί ο Αποστόλης.. Και γυρίζει και πέφτει. Έχει πάρει άλλη μια σφαίρα επαέ στη πλάτη. Και πιάσανε και το Θεόφιλο. Τσι βάλανε όλους σε μουλάρια και εφύγανε. Ο Θεόφιλος λέει ότι μέχρι το Τυμπάκι ήτανε μαζί μετά δε γατέχει ίντα τσι κάμανε τσι σκοτωμένους. Και πραγματικά δε βρέθηκε ποτέ του Αποστόλη το πτώμα.Αυτά πως τα έμαθα; Είχε μια εκπομπή στο ραδιόφωνο τότε η ΕΡΤ και έλεγε όσοι έχουνε αγνοούμενους ανθρώπους και θένε να μάθουνε να στείλουνε. Για τη μαύρη τη μάνα μου το κάμα που είχε πάντα την ελπίδα πως μπορεί και να ζει. Και έστειλα στο ραδιόφωνο για το αν γνωρίζει κάποιος για τον Αποστόλη τον Καλομοίρη.
Μου έστειλαν μια επιστολή από την Αθήνα από την ΕΔΑ το κόμμα και μου λένε αν θες να μάθεις έλα στην Αθήνα και βρες τον Παπαδομιχελάκη από το Μάραθος.Πήγα και τονε βρήκα και με πήγε νομίζω στη Καισαριανή και βρίνω το Θεόφιλο που εγλίτωσε. Μου είπε για τα βασανιστήρια που πέρασε μετά. Τον Αποστόλη δεν τόνε εβρήκαμε ποτέ, 17 χρονών ήτονε.
Του Μπάμπη τη κεφαλή τη κόψανε να τη πάνε στο Ρέθυμνο.Προλαβαίνει λέει ο Κατσιάς ο Αντώνης, πρέπει να τόνε πολύ καλός και του λέει:” ξέρεις μρε ποιος είναι αυτός; Μέχρι οψές επολεμούσαμε μαζί, δε θα φτάσουμε μέχρι αυτό το σημείο..” Και κάνει λέει και μια αμαθιά του Μίχαλου του Βρέντζου και τη κρύψανε τη κεφαλή σε μια σχίστρα. Για πολλές μέρες δεν ετολμούσανε να τόνε θάψουνε. Ήτανε εκειά στο λακκί, χωρίς κεφαλή βέβαια. Και περνούσε ο Καράγιωργας, άλλη καλή φυσιογνωμία του χωριού και του λένε για τον άταφο νεκρό. Και έβαλε μπέτη και σιμώσανε και τόνε θάψανε. Εβάλανε και πέτρες απάνω γιατί είχε χοίρους εκεί κοντά και φοβούνταν μη το ξεθάψουν. Όπως τον εθάψανε εκεί έτσι τόνε βρήκαμε. Αλλά το κεφάλι δε μπορέσαμε να το βρούμε ποτέ.
Είναι τόσο μεγάλη η συγκίνηση μου που θα γίνει αυτή η τιμή στα αδέρφια μου με αυτό το άγαλμα που φοβούμαι ότι μπορεί και να μη το φτάξω να το δω. Σας ευχαριστώ όλους και εσένα και τον πατέρα Ανδρέα αλλά και όλους τσι ανθρώπους που συμβάλλουνε να μαθευτεί αυτή η ιστορία. Μετά από τόσους κατατρεγμούς και διώξεις που περάσανε αυτοί οι ανθρώποι έχουνε μια τιμή που τόνε αξίζει..”
O επικήδειος λόγος που εκφώνησε ο παπα- Ανδρέας Κεφαλογιάννης:
«Αγαπητοί εν Χριστώ Αδελφοί,
Βρισκόμαστε σήμερα εδώ για να πούμε το τελευταίο αντίο σε έναν από τους σύγχρονους «300» που πήραν μέρος στην επιχείρηση «ΝΙΚΗ» το μαύρο 1974.
Αξιομακάριστε Κώστα Γαλανάκη, το μήνυμα της μεγάλης προσφοράς σου στην πατρίδα, ειδικά τα τελευταία 7 χρόνια που ζει η Ελλάδα, είναι πέρα για πέρα επίκαιρο. Μόνο με αγώνες και θυσίες θα μπορέσουμε να σηκώσουμε τον ήλιο λίγο ψηλότερα. Μόνο με διαρκή παρουσία στα χαρακώματα θα αποτινάξουμε τον σύγχρονο ζυγό.
Και συ πριν από 43 χρόνια έδειξες το δρόμο, έχοντας απέναντι σου μαζί με τους συμπολεμιστές σου, τις ορδές του «Αττίλα». Δείξατε με τη στάση σας και την αντίσταση σας ότι όλα είναι εφικτά , κάνοντας δυνατά τα αδύνατα. Κατορθώσατε το αεροδρόμιο της Λευκωσίας, με την καθοδήγηση του ταγματάρχη Μανουρά και του Παπαμελετίου να μην πέσει στα χέρια των Τούρκων.
Παλέψατε απέναντι στην πιο μεγάλη προδοσία για τον ελληνισμό. Χαλάσατε μέρος των σχεδίων της προαποφασισμένης, προσχεδιασμένης και αμερικανο-υποστηριζόμενης εισβολής στην Κύπρο. Κι αν είχατε πάει λίγες ώρες νωρίτερα, ίσως η ιστορία σήμερα να έχει γραφτεί διαφορετικά.
Μέλος μιας αποστολής αυτοκτονίας, καταφέρατε να κρατήσετε ψηλά τη ελληνική σημαία, αλλά πάνω από όλα την τιμή αυτή της χώρας και την τιμή της Κρήτης.
Πρέπει να είναι υπερήφανοι οι δικοί σου, οι συγγενείς σου, οι φίλοι σου, οι χωριανοί σου, για την ηρωϊκή σου συνεισφορά στον αγώνα, για μια Κύπρο λεύτερη, για μια Κύπρο ενωμένη.
Δυστυχώς το τείχος της προδοσίας παραμένει ακόμα όρθιο στη Λευκωσία. Και μόνο όταν πέσει θα ηρεμήσει και η δική σου η ψυχή όπως και των δεκάδων άλλων που πολέμησαν στην Μεγαλόνησο.
Όμως, εκεί στον κάτω κόσμο που θα πας σε περιμένει γλέντι και καλή παρέα. Θα σμίξεις δικούς σου ανθρώπους. Πρώτος και καλύτερος ο γιος σου, που τον έχασες τόσο άδικα και τόσο πρόωρα. Εκεί, στην είσοδο του ΑΔΗ θα σε αναμένει και μαζί με τον Καβροχωριανό από την Μονή Μαλεβιζίου, το Γιαννακάκη από τα Χανιά, τον Πρινιανάκη από τους Στόλους και όλα τα άλλα παλικάρια που θυσιάστηκαν, να σύρετε το χορό, να χορέψετε το δικό σας πεντοζάλι. Παρέα όλοι οι ήρωες θα έχετε πολλά να πείτε.
Καλό σου ταξίδι Κώστα και να είσαι βέβαιος ότι η λεβεντογέννα Κρήτη, η μάνα Ελλάδα και η θυγατέρα Κύπρος θα σε τιμούν στους αιώνες των αιώνων. ΑΘΑΝΑΤΟΣ!
HPΩAΣ HΣOYNE ΓI’ AYTO KAI ME TIMH MEΓAΛH…
ΓIA TOY OYPANOY EMIΣEΨEΣ TH MYPIΣMENH AΓKAΛH..
————————————————————————–
ΔE BANEI O TOΠOΣ THN ANTPIA KAI TH ΠAΛIKAPIA ΣOY…
ΓI’ AYTO AHTE KAI T΄ ANOIΞEΣ ΣHMEPO TA ΦTEPA ΣOY..
—————————————————————————–
ΣTON AΛΛO KOΣMO ΠOY ΘA ΠAΣ ΣE ΠEPIMENEI O ΓIOΣ ΣOΥ
…KAI ΔA ΘA EINAI MΙA ZΩH ΠANTOTINA ΔIKOΣ ΣOY
Μια μικρή γεύση από την μοναδική χορευτική παράδοση της Κρήτης θα έχουν την ευκαιρία να πάρουν όσοι βρεθούν το μεσημέρι του Σαββάτου 30/09, 12:00-14:00, στην Πλατεία Πανόρμου.Δωρέαν σεμινάριο χορού από τους χοροδιδασκάλους του Συλλόγου των Ανωγειανών της Αθήνας Κώστα Μέμμο και Διονύση Νεόφυτο, υπό τους ήχους ζωντανής κρητικής μουσικής από τους Μάρκο και Γιώργο Κωνσταντάκη και τον Κώστα Ανετάκη.
Λαογραφικά στοιχεία και βασικά βήματα σε Συρτό, Μαλεβυζιώτη, Σιγανό-Πεντοζάλη, Σούστα και Ανωγειανό Πηδηχτό, μα πάνω απ’ όλα άρωμα Κρήτης θα “μυρίσει” η Πανόρμου!Γιατί ο χορός είναι η γλώσσα της ψυχής…ελάτε να μάθουμε να τη…”μιλάμε” παρέα!
Σας περιμένουμε όλους!
Δημοσιεύθηκε σε: Τελευταία Νέα
Το Τμήμα Κοινωνικής Προστασίας Παιδείας Πολιτισμού του Δήμου Ανωγείων ενημερώνει ότι η Περιφέρεια Κρήτης οργανώνει στα πλαίσια των συνοδευτικών μέτρων του ΤΕΒΑ «Κοινωνική Σύμπραξη Περιφέρειας Κρήτης» που αφορά στον Πολιτισμό-Αθλητισμό, δωρεάν θεατρικές παραστάσεις, εκπαιδευτικά σεμινάρια, για τους ωφελούμενους του ΤΕΒΑ αλλά και για όλους τους Δημότες.
Οι εκδηλώσεις πολιτισμού, μέσα από το πρόγραμμα ΤΕΒΑ ,ξεκινούν στο Δήμο Ανωγείων με την θεατρική παράσταση «Ποιος σκότωσε τον Ουίλιαμ» της Λίλιαν Δημητρακοπούλου σε σκηνοθεσία Μάνου Μανιά από τη Θεατρική σκηνή Ηρακλείου. Το έργο είναι μια κωμωδία -παρωδία του πασίγνωστου έργου Ρωμαίος και Ιουλιέτα του Ουίλιαμ Σαίξπηρ αλλά – σύμφωνα με το έργο- με έναν θίασο άλλα ντ’ άλλων !!!!
Η παράσταση θα δοθεί στην αίθουσα του Δημοτικού Σχολείου το Σάββατο 30 Σεπτεμβρίου στις 9 μ.μ . Θα προηγηθεί βιωματικό σεμινάριο από τους συντελεστές της παράστασης ,σχετικό με το θέατρο 7 μ.μ. -9 μ.μ. για όσους ενδιαφέρονται.
Η είσοδος για το κοινό είναι ελεύθερη.
Η υπόθεση του έργου
Το έργο είναι μια κωμωδία-παρωδία του πασίγνωστου έργου Ρωμαίος και Ιουλιέτα του Ουίλιαμ Σαίξπηρ αλλά –σύμφωνα με το έργο- με έναν θίασο άλλα ντ’ άλλων !!!!
Μία μεθυσμένη σκηνοθέτις που εισβάλει μέσα στην σκηνή ενώ το έργο παίζεται, μια «μικρή» Ιουλιέτα 45 χρονών, ένας Ρωμαίος που ξεχνάει τα λόγια του, ένας ηθοποιός για 5 ρόλους, σκηνικά να γκρεμίζονται, ένας ανήσυχος σκύλος και άλλα πολλά σας υπόσχονται ότι θα σας καταπλήξουν ευχάριστα!
Μία πωλήτρια καλλυντικών, ένας αδέξιος μάστορας, μία δευτεροκλασάτη ηθοποιός, ένας φαντασμένος γόης, μια οξύθυμη αναρχική και ένας αγαθός γίγαντας αποτελούν το καστ όπου υπό τον ρυθμό ενός ανίδεου DJ κινούνται ανάμεσα σε ένα ετοιμόρροπο σκηνικό.
Θα καταφέρει η ανισόρροπη σκηνοθέτις να σώσει τα προσχήματα ή όλα τα παραπάνω θα μετατρέψουν την πιο θλιβερή ιστορία αγάπης που γράφτηκε ποτέ σε μία καταστροφική παράσταση;
Διανομή με σειρά εμφάνισης:
Μιμη – Γεωργία Μαυρογιάννακη
Τασία –Στέλλα Κορνίλη-Μάνος Μανιάς
Μητσος – Νίκος Μανιάς
Τονια – Κλεοπάτρα Βρεττού
Αλικη – Κωνσταντίνα Αγγελίδη
Τζενη – Μαρίνα Στεφανάκη
Νονικα – Μαρία Μακράκη
Αλεκος – Αντώνης Βούρλος
Μανωλης – Γιάννης Λαμπράκης
Συντελεστές:
Σκηνικά – Αντώνης Βούρλος
Επιμέλεια – ζωγραφική σκηνικού – Γιάννης Λαμπράκης
Μουσική επιμέλεια – Μάνος Μανιάς
Κοστούμια – Ειρήνη Μιλαθιανάκη
Αφίσα – Γιάννης Λαμπράκης
Χορογραφία – Μαρία Φαρσάρη
Σκηνοθεσία – Μάνος Μανιάς
Δημοσιεύθηκε σε: Τελευταία Νέα
Του Γιώργη Μπαγκέρη
“Δώσε στον άλλο που διψά η το νερό που πίνεις..
Δεν είναι αγάπη να ζητάς, αγάπη ‘ναι να δίνεις…”
Το βιβλίο “Το μονοπάτι του σεβντά” είναι το τρίτο στη σειρά που εκδίδεται με μαντινάδες του σπουδαίου Ανωγειανού μαντιναδολόγου, Αριστείδη Χαιρέτη, του “θρυλικού’ Γιαλαύτη, με 300 υπέροχες εμπνεύσεις του δημιουργού από όλη τη διάρκεια της ζωής του. Είχαν προηγηθεί άλλα δυο βιβλία, το πρώτο το 1996 με τίτλο “Τι μαντινάδα να σου πω’ και το δεύτερο “Λιγότερο από μια στιγμή” το 2006. Ξεχωριστός, πολυγραφότατος, δημιουργικός, λάτρης της φύσης και της ομορφιάς, ο Αριστείδης μετατρέπει σε στίχο κάθε κίνηση, κάθε συναίσθημα, κάθε μικρή λεπτομέρεια της ζωής που όμως την κάνει τόσο ξεχωριστή και μοναδική. Ένας ξεχωριστός ποιητής που όπως αναφέρεται στο εισαγωγικό σημείωμα του καινούριου του βιβλίου “διαμόρφωσε ένα προσωπικό ποιητικό ύφος και εισήγαγε δυο στοιχεία, το χιούμορ και το απρόσμενο τέλος..”
Για την μεγάλη του αγάπη την μαντινάδα, μιλάει ο ίδιος ο Αριστείδης Χαιρέτης τονίζοντας:”Η μαντινάδα είναι η γλώσσα της Κρήτης. Είναι έκφραση ψυχής. Μια στιγμή αλήθειας. Οι μαντινάδες γεννιούνται, για αυτό και αισθάνομαι σαν μια Μάνα που γεννά. Σαν μια πηγή που τρέχει, ενώ δεν βρέχει. Όταν γεννιέται η μαντινάδα λέω:”Να τη γράψω στο χαρτί να μη χαθεί στην Άβυσσο”. Τις μαντινάδες μου τις βλέπω σαν πεταλούδες. Μια-μια που τη φέρνω στη ζωή, την κρατώ λίγη ώρα στο χέρι μου, την χαϊδεύω και μετά την αφήνω ελεύθερη να πάει να βρει τις άλλες. Όλες αυτές οι πεταλούδες έχουν σχηματίσει μια ομπρέλα, που με ακολουθεί όπου και να πάω. Το Χειμώνα δεν βρέχομαι, το Καλοκαίρι δεν λιάζομαι..
Την πρώτη μαντινάδα την έβγαλα 25 χρονών και από τότε δεν ξαναστάθηκα! Υπήρχε μέσα μου ένα ηφαίστειο μαντινάδων και είμαι τυχερός που ξέσπασε προς τα έξω και το έμαθα και εγώ. Βγάζω μαντινάδες γιατί αγαπώ. Είναι κάτι που με εκφράζει, που μου αρέσει και είμαι χαρούμενος που αρέσουν στον κόσμο. Έτσι είμαι δυο λογιώ ευτυχισμένος..” αναφέρει ο Αριστείδης ολοκληρώνοντας με μια από τις “πεταλούδες” του:
“Έχετε την αγάπη μου κι εγώ την εδική σας…
Σαν ανθισμένη αμυγδαλιά να είναι η ζωή σας…”
Το βιβλίο αναμένεται να κυκλοφορήσει και επίσημα μέσα στον Οκτώβριο. Η εκτύπωση έγινε στην “ΤΥΠΟΚΡΕΤΑ Γ.Καζανάκης ΑΒΕ. Την επιλογή των μαντινάδων και την επιμέλεια της έκδοσης είχε ο Μανώλης Ταξειδαράκης, ενώ την σελιδοποίηση η Ελευθερία Μαυρογιάννη. Ο πίνακας που κοσμεί το εξώφυλλο είναι μια δημιουργία του Theodore Rousseau. Ως ΑΝΩΓΗ ευχαριστούμε θερμά τον Αριστείδη και την αγαπημένη του σύντροφο Δέσποινα για την προσφορά στην ηλεκτρονική μας έκδοση του βιβλίου με την όμορφη ιδιόχειρη αφιέρωση του συγγραφέα, πριν αυτό κυκλοφορήσει. Ευχόμαστε στον Αριστείδη να είναι γερός και δυνατός να συνεχίσει να μας προσφέρει τις υπέροχες μαντινάδες που βγαίνουν πάντα αυθεντικές από τη ψυχή του, με την παρουσία του να είναι πάντα αισθητή και λαμπερή κάτω από τον Πλάτανο, στο αγαπημένο του Μεϊντάνι.
“Όλοι περαστικοί ‘μαστε ‘πο τούτουσες τσι τόπους…
Τι πιο ωραίο να’σαι απλός και ν’αγαπάς τσ’ ανθρώπους..”
Δημοσιεύθηκε σε: Τελευταία Νέα