Archive for Μαρτίου 2018
31/03/2018
Ακάθεκτος συνεχίζει ο Αετός στην μάχη για την παραμονή του στο Α’Τοπικό, καθώς το Σάββατο 31 Μαρτίου πέτυχε την τρίτη συνεχόμενη νίκη του επικρατώντας δίκαια στο Ρέθυμνο του Κεραυνού με 1-2 στα πλαίσια της 25ης αγωνιστικής του πρωταθλήματος. Οι Ανωγειανοί με τη νίκη τους αυτή έφτασαν στους 25 βαθμούς και άφησαν πίσω τους τόσο τον Ψηλορείτη που αγωνίζεται αύριο με τον Αστέρα Ρεθύμνου, ενώ έχει 21 βαθμούς, όσο και το Σπήλι που παρέμεινε στους 22 μετά την ήττα του στους Αρμένους, καθώς βέβαια και τον Κεραυνό που με 6 βαθμούς έχει ήδη υποβιβαστεί, αλλά και ο Ποσειδών Γερανίου που έχει 22 αλλά και πολύ δύσκολο έργο την Κυριακή όπου θα αντιμετωπίσει εκτός έδρας την πρωτοπόρο Επισκοπή.
Ο Αετός ήταν καλύτερος στη μεγαλύτερη διάρκεια της αναμέτρησης και παρά το 0-0 του πρώτου ημιχρόνου κατάφερε να μπει δυνατά στο δεύτερο μέρος και να προηγηθεί με δυο γκολ που εν τέλει του έδωσαν τη νίκη. Αρχικά το 0-1 πέτυχε με εύστοχη εκτέλεση πέναλτι αλά Πανένκα ο Νικομανώλης Νύκταρης στο 55′ με την εσχάτη των ποινών να κερδίζει ο Μπαμπουλάκης με όμορφη ατομική ενέργεια, ενώ το 0-2 πέτυχε ο Άγγελος Σπαχής στο 72′ με υπέροχο σκάψιμο μπροστά από τον τερματοφύλακα μετά την εξαιρετική ασίστ πίσω από το κέντρο του Παπαδομιχελάκη. Με απευθείας κόρνερ μείωσαν οι γηπεδούχοι στο 80′ αλλά δεν κατάφεραν στη συνέχεια να απειλήσουν ιδιαίτερα παίζοντας και με δέκα παίχτες από το 42′ μετά την αποβολή με δεύτερη κίτρινη κάρτα ποδοσφαιριστή τους.
Καλύτερες στιγμές πέραν των δυο γκολ για τον Αετό ήταν δυο ωραία σουτ του Μπαμπουλάκη στο 50′ και το 81′ καθώς και η κλασσική ευκαιρία του Μανόλη Σπαχή στο 75′ ο οποίος καθυστέρησε και το πλασέ του έδιωξαν πάνω στη γραμμή οι αμυντικοί. Το πρωτάθλημα πλέον θα διακοπεί για τον εορτασμό του Πάσχα και ο Αετός θα υποδεχθεί στη συνέχεια την Κυριακή 15 Απριλίου στα Ανώγεια την πρωτοπόρο και πιθανότερη πρωταθλήτρια ομάδα της Επισκοπής!
Η σύνθεση του Αετού σήμερα:Καπετανάκης-Α.Σπαχής(83’Γκιώνης)-Καλλέργης-Σουλτάτος-Παπαδομιχελάκης-Νύκταρης-Χαραλαμπάκης-Αεράκης
Σταυριανός(46’Μ.Σπαχής)-Πλερωνάκης-Μπαμπουλάκης
Δημοσιεύθηκε σε: 
Σάββατο του Λαζάρου σήμερα και ένα ένα από τα σπάνια έθιμα των Ανωγείων, μια παράδοση αιώνων συνεχίστηκε, με μια τιμή στους νεκρούς που δύσκολα θα συναντηθεί σε άλλο μέρος. Οικογένειες, κυρίως αυτές που έχουν νεκρό στο σπίτι τους τον τελευταίο χρόνο, φτιάχνουν μεγάλα γλυκά ψωμιά (άρτους) και τα στολίζουν με σταυρό και λουλούδια, καθώς αναγράφουν και το όνομα ή τα αρχικά του αγαπημένου τους προσώπου. Στη συνέχεια οι γυναίκες θα μεταφέρουν αυτά τα ψωμιά στην εκκλησία που θα μείνουν εκεί στην διάρκεια της ημέρας, όπως βλέπετε και από τη σημερινή φωτογραφία του Ναού του Αγίου Γεωργίου στο Μεϊντάνι. Το απόγευμα ο π.Ανδρέας μαζί με τους ενορίτες του Αγίου Γεωργίου θα κόψουν τα γλυκά ψωμιά σε μικρά κομμάτια και θα τα μοιράσουν στα καφενεία του Μεϊντανιού, στα σπίτια και σε επισκέπτες του χωριού προς τιμήν των νεκρών ενοριτών μας λίγο πριν την Μεγάλη Εβδομάδα και την κορύφωση που θα επέλθει με την Ανάσταση του Χριστού.
Το Σάββατο του Λαζάρου αποτελεί μια νεκραναστάσιμη εορτή που δεν είναι πένθιμη, αφού προοιωνίζεται η Ανάσταση του Κυρίου και είναι εξαιρετικά σημαντική λίγο πριν την απαρχή της Μεγάλης Εβδομάδας των Πάθων.
Η Εκκλησία μας γιορτάζει την Ανάσταση του Λαζάρου το τελευταίο Σάββατο της Μεγάλης Σαρακοστής. Ο Λάζαρος, φίλος τους Ιησού, ζούσε στη Βηθανία με τις αδελφές του Μάρθα και Μαρία. Ο Ιησούς ήταν έτοιμος να αναχωρήσει, όταν έφτασε αγγελιοφόρος από τη Βηθανία ο οποίος του ανήγγειλε ότι ο αγαπημένος του φίλος είναι άρρωστος. Μετά από τέσσερις μέρες ο Ιησούς φτάνει στη Βηθανία. Στο μεταξύ ο Λάζάρος είχε πεθάνει.
«Κύριε», Του είπε η Μάρθα, «αν ήσουν εδώ, ο αδελφός μου δεν θα πέθαινε, Και τώρα όμως γνωρίζω ότι ο Θεός θα σου δώσει ό,τι ζητήσεις από Αυτόν». Ο Ιησούς της απάντησε ότι ο αδελφός της θα Αναστηθεί: «Εγώ ειμί η Ανάστασις και η Ζωή», της είπε. «Αυτός που πιστεύει σε μένα θα ζήσει αιώνια. Το πιστεύεις αυτό;», τη ρώτησε ο Ιησούς. «Ναι, Κύριε το πιστεύω ότι εσύ είσαι ο Χριστός, ο Υιός του θεού», απάντησε εκείνη. Και τότε Εκείνος μαζί με τη Μαρία και τη Μάρθα και πλήθος κόσμου κατευθύνθηκε στο σπήλαιο όπου είχαν θάψει το Λάζαρο. Μόλις απομάκρυναν την πόρτα που έκλεινε την είσοδο είπε: «Λάζαρε, δεύρο έξω». Αμέσως ο Λάζαρος σηκώθηκε και βγήκε έξω.
Χωρίς πανεπιστήμια, δασκάλους και σχολεία,
κέρδισες με τον τρόπο σου ανεκτίμητα βραβεία.
Από την Γερμανία όπου ζει μόνιμα επικοινώνησε με την ΑΝΩΓΗ, η Σοφία Σαλούστρου (του Καλημέντο), αδερφή της Δόξας Σαμόλη, με την θέληση να δημοσιευθούν τα λόγια αγάπης και οι μαντινάδες που η ίδια συνέταξε για την αγαπημένη της Δόξα, λίγο πριν συμπληρωθούν σαράντα μέρες από το φευγιό της και το μνημόσυνο της που θα πραγματοποιηθεί την Κυριακή των Βαΐων 1 Απριλίου στον Ιερό Ναό του Αγίου Γεωργίου. Παραθέτουμε το κείμενο και τις μαντινάδες της:
Ξημέρωμα Τρίτης 20.2.2018. Βαθιά μες στα χαράματα έφτασε η θλιβερή είδηση.Έφυγε η Δόξα όχι μόνο η αδελφή μας,αλλά όλου του χωριού.
Λατρεμένη μου Αδελφή Δόξα. Θέλω με λίγες λέξεις να σε αποχαιρετήσω και να σε ευχαριστήσω για μια ολόκληρη ζωή που ήσουν δίπλα μας. Ήσουνα το πρώτο κορίτσι που απέκτησαν οι αγιοκοιμισμένοι οι γονείς μας και ανέλαβες από πολύ μικρή μεγάλες ευθύνες. Σε αυτά τα δύσκολα χρόνια, εσύ ως μικρό κοριτσάκι, έπρεπε να τα αντιμετωπίσεις όλα: την άρρωστη Μάνα, τους Θείους, τον άρρωστο Αδελφό μας και συγχρόνως να μεγαλώνεις εμάς, τα αδέλφια σου-βαρύ φορτίο στα μόλις νεανικά σου χρόνια.
Θυμάμαι που εγώ ως μικρότερη αγαπούσα πολύ τα παιχνίδια. Ήθελα μόνο να φεύγω και να παίζω με τα άλλα παιδιά. Εσύ πάλι είχες τόσες δουλειές και με κυνηγούσες για να σε βοηθήσω, κι εγώ κρυβόμουνα για να μην μπορείς να με βρεις. Το σπίτι μας ήταν αρχοντικό και είχε πολλές δουλειές και ευθύνες. Θυμάμαι τον έρωτα σου με τον αγαπημένο σου Ορέστη. Θυμάμαι τον γάμο σου και τον ερχομό των παιδιών σου στη ζωή-έγινα για πρώτη φορά θεία!Ήμασταν συνέχεια μαζί, αν και είχες πια την δική σου οικογένεια.
Ώσπου ήταν γραμμένο εγώ να φύγω και να σε αφήσω να παλεύεις μόνη σου. Παρ’ όλα αυτά δεν μου κράτησες κακία, στάθηκες δίπλα μου και με βοήθησες, αν και ούτε εσύ, ούτε και ο Ορέστης εγκρίνατε την επιλογή μου.Γι’ αυτό και σε ευχαριστώ από τα βάθη της ψυχής μου που δεχτήκατε τα λάθη μου και τις επιλογές μου και με στηρίξατε ανθρώπινα.
Δόξα αγαπημένη μου αδελφή, όταν έφυγες νύφη από το σπίτι μας σε αγκάλιασε μια κοινωνία ολόκληρη με αγάπη, έγινες δικός τους άνθρωπος, έγινες η Δόξα του Αϊ Γιώργη. Είχες να φροντίσεις και τον πεθερό σου, έναν ανάπηρο γέροντα, τον παππού Σαμολομιχάλη. Τον φρόντισες με αγάπη και του έδωσες απλόχερα βοήθεια ζωής. Ήσουν μια αγωνίστρια, μια δυνατή γυναίκα που η μοίρα ήθελε κι άλλα βάσανα να σε φορτώσει.
Στην πορεία αρρώστησε ο αγαπημένος όλων μας Ορέστης-το μεγαλύτερο χτύπημα της ζωής σου- και έπρεπε να σηκώσεις τον Σταυρό του Μαρτυρίου.
Η αρρώστια του ήταν σκληρή, παλέψατε και οι δυο ,αλλά η αρρώστια ήταν ακατανίκητη. Ο Ορέστης έφυγε. Αφήνοντας πίσω του εσένα με 5 μικρά παιδιά. Μέρες δύσκολες. Μαύρες.
Η έλλειψη του συντρόφου. Η ευθύνη . Ο πόνος. Τα δάκρυα. Έπρεπε να σταθείς δυνατή για τα παιδιά σου, αλλά δίπλα σου στάθηκε μια ολόκληρη κοινωνία, με ανθρώπους αξιοπρεπείς. Όλο το χωριό πόνεσε και ο Αη Γιώργης, που ο Ορέστης είχε πιστά υπηρετήσει, ήταν λάτρης του,ήταν η ζωή του.
Μέσα στον πόνο και την απώλεια πήρες την ζωή στα χέρια σου. Έγινες μάνα και πατέρας , άνοιξες φτερά αγάπης, στοργής και αφοσίωσης ,στάθηκες αξιοπρεπής στην κοινωνία,κέρδισες την αγάπη του κόσμου με τον τρόπο σου και την αφοσίωσή σου στο θεό.
Μεγάλωσες τα παιδιά σου, τους έδειξες τον σωστόδρόμο, τουςέμαθες να ζουν τίμια και αξιοπρεπώς.
Δεν ήξερες γράμματα, ούτε επισκέφτηκες πανεπιστήμια, μα κέρδισες βραβεία ζωής, κατάφερες σε δύσκολα χρόνια να φτιάξεις την εκκλησία , για να σκεπάσεις τον πόνο και την μοναξιά σου, έδωσες όλο σου τον εαυτό , κοπίασες αλλά τα κατάφερες!
Εκεί ψηλά στέκεται αγέρωχο το όνομά σου και συμβολίζει την ανθρωπιά και το θάρρος σου, την αγάπη σου για το θεό και την θρησκεία σου. Ήσουνα τόσο υπερήφανη!
Έφτιαξες κάτι που γέμιζε την ζωή σου και το στόλισες με τα δικά σου τα ξόμπλια, με εργόχειρα φτιαγμένα από τα χέρια σου, τόσοόμορφα όσο και η ψυχή σου!
Στην πορεία της πολυτάραχης ζωής σου επισκέφτηκες τους Αγίους Τόπους , βαφτίστηκες στον Ιορδάνη ποταμό , είχες ήδη νικήσει το θάνατο, είχες κερδίσει τη βασιλεία των ουρανών, είχες ήδη πλησιάσει τον Χριστό.
Πήγαμε μαζί στην Τήνο, αυτό το ταξίδι θα μου μείνει αξέχαστο. Όλοι σε γνώριζαν εκεί, όλοι ήταν πρόθυμοι να σου προσφέρουν την βοήθεια τους και την αγάπη τους. Ένα μικρό νησάκι με την χάρη της Παναγιάς, ακόμα κι εκεί κέρδισες τον σεβασμό και την αγάπη.
Τον Μάρτιο του 2012, ήρθες στην Γερμανία, για να δώσεις θάρρος και να παραβρεθείς στο βαρύ πένθος της αδελφής μας , έφερες αγάπη και μας έδωσες δύναμη παρ’ όλο που η υγεία σου ήταν πολύ χάλια.
Μα όπου υπήρχε πονεμένος έστελνες τον χαιρετισμό σου!
Γλυκύτατη μου αδελφή, θάθελα να σου γράψω αμέτρητες σελίδες για τον υπέροχο χαρακτήρα σου και το μεγαλείο της ψυχής σου, μα τι λέω, και ποιος δεν ήξερε τι ήταν η Δόξα, και ποιος δεν ξέρει τη Δόξα, τον Άνθρωπο, την Ηρωίδα, την Αγωνίστρια, την καλοσυνάτη, αξιοπρεπή, ταπεινή και καλοαναθρεμμένη Μάνα!
Τα παιδιά σου πάλεψαν σαν λιοντάρια να σε κρατήσουν στη ζωή, μέρες και νύχτες ακούραστα στο πλάι σου. Όμως η αρρώστια βγήκε νικήτρια. Μετά από μεγάλη περιπέτεια και ταλαιπωρία, έφυγες στο σπίτι της κόρης σου,που πάνω στο φέρετρό σου άφησε την ψυχή της και τα αγόρια σου, οι γιοι σου, έχασαν τη γη κάτω από τα πόδια τους. Ήσουνα όλα όσα είχανε. Η απουσία σου είναι αισθητή και ανυπόφορη.
Αγαπημένη μου Δόξα, θα λείψεις σε όλους μας και το πέρασμα από το σπίτι σου θα είναι πολύ δύσκολο, αλλά εγώ θα σε βλέπω να στέκεσαι πάντα εκεί με το γλυκό σου χαμόγελο να με περιμένεις και να με καλωσορίζεις.
Η κηδεία σου ήταν μεγάλη.Όλο το χωριό σε τίμησε και αποχαιρέτησε την Δόξα της αγάπης. Θέλω βαθιά από την ψυχή μου να ευχαριστήσω όλο το χωριό που συμμετείχε στο βαρύ πένθος μας, την ενορία του Αϊ Γιώργη και τον παπά Ανδρέα για την τιμή και τα υπέροχα λόγια, καθώς και τον Μητροπολίτη Ρεθύμνου κ.κ Ευγένιο για την παρουσία και τον επικήδειο λόγο του, συγγενείς και φίλους και πολυαγαπημένους γείτονες. Ακόμα ένα μεγάλο ευχαριστώ στα παιδιά μου που παρά την απόσταση με εμψύχωσαν και παραβρέθηκα στην αρρώστια και στην κηδεία της αγαπημένης μου αδελφής. Ο θεός να ευλογεί το δρόμο τους και την οικογένειά τους.
Να αγιάσει το χώμα που σε σκέπασε
Ταπεινή αρχόντισσα των Αιώνων !
————————————————————–
Σεμνότατα υποκλίνομαι μπροστά στο φέρετρό σου,
και με πονά σα μαχαιριά ο αποχωρισμός σου.
————————————————————-
Δεν έχει ο πόνος σύνορα δεν κατοικεί στα όρη,
μόνο χτυπά μες στην καρδιά την ακριβή σου κόρη.
————————————————————-
Η Μοίρα το κανόνισε βάσανα να παλέψεις
Για μια ολόκληρη ζωή τα μαύρα να φορέσεις
———————————————————–
Χωρίς πανεπιστήμια, δασκάλους και σχολεία,
κέρδισες με τον τρόπο σου ανεκτίμητα βραβεία.
————————————————————-
Το μεγαλείο της ψυχής και η σεμνότητά σου,
τιμή και αξιοπρέπεια ήταν ταυτότητα σου.
———————————————————–
Η την τετράδα χάλασες μα ξέρω άθελά σου,
και ορφανέψαμε ξανά κι εμείς και τα παιδιά σου.
———————————————————-
Ανωγειανή μου γνήσια και καλοναθρεμμένη,
στης μάνας μας τσι αποβολές ήσουνα ρυθμισμένη.
———————————————————–
Η Νίκη μας σ‘ αναζητά -της Νόης μας τσι λείπεις,
και κλαίει σα μωρό παιδί, Δόξα μου, ο Δημήτρης.
————————————————————-
Εχάσαμε την πέρδικα και το κελάηδημά της,
σαν κλωσοπούλια ήμασταν κάτω απ’ τα φτερά της.
————————————————————-
Να πας γλυκιά μου στο καλό στα Άγια των Αγίων,
αξέχαστη μες στις καρδιές θα μείνεις αιωνίως.
Με δάκρυα η αδελφή σου Σόφια…
ΥΓ.:Εις Μνήμην της αδελφής μας προσφέραμε-η Νίκη και η Σοφία- το ποσό των 800 ευρώ σε άπορες οικογένειες.
-Η ΑΝΩΓΗ θα ήθελε να ευχαριστήσει θερμά ολόκληρη την οικογένεια του Γιώργη Σαλούστρου ή Καλημέντο, για τα θερμά λόγια αγάπης με τα οποία μας μίλησαν στην διάρκεια της επικοινωνίας μας από την Γερμανία, για την ηλεκτρονική μας έκδοση και τον τρόπο που η εργασία μας φέρνει κοντά όλους τους Ανωγειανούς όπου γης σε επαφή με τον πατρογονικό τους τόπο. Επίσης τους ευχαριστούμε για την προσφορά 400 ευρώ προς την εκκλησία του Αγίου Γεωργίου, χρήματα που προσέφεραν στη μνήμη της Δόξας Σαμόλη, μετά την κηδεία της στα Ανώγεια στην οποία και παρευρέθηκαν ερχόμενοι από την Γερμανία όπου ζουν μόνιμα. Ευχόμαστε στη Σοφία και ολόκληρη την οικογένεια της υγεία και δύναμη και να θυμούνται πάντα με αγάπη τον τόπο τους και την αγαπημένη τους Δόξα που “ταξίδεψε” για την γειτονιά των αγγέλων..
” Να είσαι υπερήφανος ακόμα και στον Αδη.
Γιατί αφήνεις πίσω σου γενιά χωρίς ψεγάδι..”
Γιατί αφήνεις πίσω σου γενιά χωρίς ψεγάδι..”Με αυτή τη συγκινητική μαντινάδα αποχαιρέτησε ο Αριστείδης Χαιρέτης ή Γιαλάφτης, τον πεθερό του Βασίλειο Πρίμπο, πατέρα της συζύγου του Δέσποινας, που “έφυγε” από τη ζωή την περασμένη Δευτέρα 26 Μαρτίου και κηδεύτηκε στην ιδιαίτερη πατρίδα του, την Κατερίνη, την Τρίτη 27 Μαρτίου. Όπως ανέφερε με συγκίνηση και η ίδια η Δέσποινα Πρίμπου, καθηγήτρια και πρώην διευθύντρια για πολλά χρόνια του Γυμνασίου και Λυκείου Ανωγείων, στην προσωπική της σελίδα, για τον πατέρα της που ήταν επίσης καθηγητής: “Καλό σου ταξίδι μπαμπά μου και σ’ ευχαριστώ για όλα. Ήταν παράξενα άδειο το σπίτι μας χωρίς εσένα. Αγαπούσες τη ζωή. Πιστεύω ότι έφυγες ικανοποιημένος, ήσυχος, και ευτυχώς όχι ιδιαίτερα ταλαιπωρημένος από αυτή τη ζωή και προετοιμασμένος για την άλλη..” καταλήγει.
Ο Βασίλης Πρίμπος “έφυγε” από τη ζωή σε ηλικία 90 ετών. Ήταν συνταξιούχος εκπαιδευτικός, θεολόγος με πλούσιο έργο και δράση στην Βόρεια Ελλάδα. Αφήνει πίσω του την σύντροφο της ζωής του Βενετία, τις τρεις κόρες του Δέσποινα, Άννα και Ολυμπία, εγγόνια και φίλους από όπου κι αν πέρασε και δίδαξε.
Στο άκουσμα του θανάτου του Βασιλείου Πρίμπου, συλλυπητήριο ψήφισμα εξέδωσαν οι Σύλλογοι των εκπαιδευτικών του Γυμνασίου και του Λυκείου, για να εκφράσουν τα συλλυπητήρια τους στην συνάδελφο τους και την οικογένεια της και να προσφέρουν χρηματικά ποσά στη μνήμη του εκλιπόντος στην ΑΝΩΓΗ και το ΚΑΠΗ Ανωγείων. Αναλυτικά το ψήφισμα έχει ως εξής:
Οι σύλλογοι των εκπαιδευτικών Γυμνασίου και Λυκείου Ανωγείων μετά την αναγγελία του θανάτου του Πρίμπου Βασίλειου, πατέρα της αγαπητής συναδέλφου και επι σειρά ετών Διευθύντριας του Γυμνασίου και Λυκείου Ανωγείων, Δέσποινας Πρίμπου, αποφάσισαν:
- Να εκφράσουν τα θερμά συλλυπητήριά τους στην οικογένεια του εκλιπόντος
- Να καταθέσουν το ποσό των εκατό (100 ευρώ) ευρώ στην Άνωγη και εβδομήντα πέντε (75 ευρώ) στο ΚΑΠΗ Ανωγείων αντί στεφάνου στη μνήμη του.
Η ΑΝΩΓΗ ευχαριστεί θερμά τον σύλλογο των Εκπαιδευτικών για την προσφορά τους στην ηλεκτρονική μας έκδοση τα οποία θα χρησιμοποιήσει στη μνήμη του Βασίλειου Πρίμπου για τις ανάγκες του Εργαστηρίου Γνώσης της ενορίας του Αγίου Γεωργίου και τα φροντιστήρια Αγγλικών σε μαθητές, ενήλικες και πρόσφυγες. Ας είναι ελαφρύ το χώμα που τον σκεπάζει.
Δείτε το βίντεο εδώ:https://www.youtube.com/watch?v=77cditipiMM
Φωτογραφίες και Βίντεο:Αγγέλα Σκουλά
Με ένα ξεχωριστό και αυθόρμητο τρόπο θέλησαν τα παιδιά που βρίσκονται στη σχολή χορού του Παύλου Πωλιουδάκη και της Φένιας Χαιρέτη να τιμήσουν την Ορθοδοξία και τους αγωνιστές της Ελληνικής Επανάστασης του 1821 που κοσμούν την εκκλησία του Αγίου Γεωργίου, κατά τη διάρκεια επίσκεψης του τμήματος τους στην ενορία μας. Συγκεκριμένα μετά την επίσκεψη την οποία ήθελαν να κάνουν και πραγματοποίησαν οι δάσκαλοι χορού τους, με στόχο τη σύσφιξη των σχέσεων αλλά και να τους μιλήσει ο παπά Ανδρέας για τις αξίες της Πίστης και των παραδόσεων, θέλησαν να χορέψουν χωρίς μουσική, έναν Ανωγειανό βουβό πηδηχτό περνώντας ενδιάμεσα μέσα από την εκκλησία από την είσοδο μέχρι και την έξοδο της.
Συγκινητικές στιγμές από νεαρά Ανωγειανά παιδιά με τις ηλικίες τους να κυμαίνονται από 7 έως 15 ετών που προκαλούν τον θαυμασμό και το σεβασμό μας με την λαχτάρα τους να συνεχίσουν την μεγάλη παράδοση του τόπου, μέσω των μαθημάτων χορού του Παύλου και της Φένιας, τα οποία όμως συνδυάζουν εξαιρετικά με την αγάπη για τα Ανώγεια, τα παλιά ήθη και έθιμα μας, και εν τέλει με το σεβασμό στις αξίες της Πίστης και των ανθρώπων που αγωνίστηκαν για αξίες ελευθερίας και Ανεξαρτησίας.
Στη κουβέντα που είχε ο π.Ανδρέας με τα παιδιά πριν από τον χορό που έγινε αναφέρθηκε επιγραμματικά σε θέματα όπως:
-Για τη χαρά του θεού που νιώθει για την παρουσία τους στον Αι Γιώργη αλλά και τη χαρά των αγωνιστών της ελευθερίας μας. -Για την αξία της πίστης τη δύναμη που παίρνει κάθε άνθρωπος εσωτερικά με την προσευχή αλλά και το ότι κανένα παιδί δεν είναι μόνο του διότι έχει το θεό μέσα του -Για την αξία των παραδόσεων, των ηθών και εθίμων αλλά και το πόσο άξιο είναι όλα αυτά να συνοδεύονται από την πίστη και προσοχή στη σημαία. -Για το πόσο σημαντικό είναι να έχουν επικοινωνία με τους γονείς και πως αν κάποιο παιδί αισθάνεται ότι έχει μέσα του κάτι που θέλει να το μοιραστεί και να το εμπιστευτεί στον ιερέα τότε το ράσο και το πετραχήλι σου είναι ένα καλό μέρος να αφήσουν αυτό που τους απασχολεί. -Για την αξία της φιλίας
-Για το ότι σήμερα που υπάρχει δυσκολία στα οικονομικά λόγω της κρίσης οφείλουν να σεβαστούν τον αγώνα και των γονέων τους αλλά και να γίνουν πιο λογικοί στις απαιτήσεις και στις επιλογές τους για αγορές. -Για το πόσο σημαντικό είναι η Μόρφωση για τον άνθρωπο αλλά και το διάβασμα όλων όσων μας περιτριγυρίζουν. Ακόμη και εφημερίδες, έντυπα, βιβλία, οδηγίες από διάφορα είδη. Ακόμα και αυτά αν διαβάζουμε βγαίνουμε κερδισμένοι.
-Για τη δύναμη του θεού που μπορεί να επιτρέπει τις δυσκολίες όταν όμως διαπιστώσει πότι ο άνθρωπος δεν μπορεί να ανταπεξέλθει τότε επεμβαίνει προς θεραπεία και βοήθεια. Για την Αξία του αγώνα σε συνάρτηση με την Ελπίδα, για το πόσο χρήσιμο είναι το χαμόγελο αλλά και η επικοινωνία με τους ανθρώπους, το καλημέρα και το τι κάνετε. -Για το σεβασμό στην Τρίτη ηλικία αλλά και το πόσο γρήγορα περνούν τα χρόνια. -Για το ότι όσο πιο πολύ διαβάζουν τόσο λιγότερο θα μπορούν κάποιοι να τους εκμεταλλευτούν και να τους περάσουν λάθος ιδέες και πράγματα.
-Για την ισότητα όλων των ανθρώπων αλλά και την κοινωνική αλληλεγγύη
Την ερχόμενη Κυριακή 1 Απριλίου θα τελεστεί στα Ανώγεια, στην εκκλησία του Αγίου Γεωργίου σαρανταήμερο μνημόσυνο, για την ανάπαυση της ψυχής, της Δόξας Σαμόλη, της Δόξας του Αγίου Γεωργίου. Σας υπενθυμίζουμε τα λόγια με τα οποία ο εφημέριος της εκκλησίας μας, παπά Ανδρέας Κεφαλογιάννης, την αποχαιρέτησε εκφωνώντας τον επικήδειο λόγο εκ μέρους όλων των ενοριτών, μιας εκκλησίας που η ίδια τίμησε και προσέφερε για περισσότερο από μισό αιώνα: “Δεν πέρασε πολύς καιρός που παρουσία του σεβασμιοτάτου Μητροπολίτη μας Ρεθύμνης και Αυλοποτάμου κκ Ευγενίου τιμήσαμε την εκλιπούσα εδώ στον Αι Γιώργη, για την προσφορά της στην Εκκλησία. Σήμερα έχω το θλιβερό καθήκον να την αποχαιρετώ. Αποχαιρετούμε τη Δόξα του Αί Γιώργη, τη Δόξα της Εκκλησίας μας, τη Δόξα των Ανωγείων. Κυριολεκτικά φτωχά τα λόγια όταν έχεις να μιλήσεις για ανθρώπους με πλούσιο έργο, πλούσια συνεισφορά και πάνω από όλα πλούσια ανθρωπιά. Η Δόξα ήταν από την παλιά καλή γενιά των Ανωγειανών γυναικών που φεύγουν, αφήνοντας όμως πίσω τους μια ισχυρή παρακαταθήκη, που δεν είναι άλλη από την πίστη στην αξιοπρέπεια, το φιλότιμο και την ντόπια παράδοση. Η Δόξα Σαμόλη ήταν μια από τις κολώνες του Αϊ Γιώργη, της εκκλησίας μας, της ενορίας μας. Πάντα πιστή στο καθήκον, αφοσιωμένη στην Ορθοδοξία, τη Χριστιανοσύνη, τον Ανθρωπο. Η Δόξα είχε δυο σπίτια, στο ένα ανέθρεψε παιδιά και εγγόνια, στο άλλο εδώ στον Αί Γιώργη φρόντιζε με τον τρόπο της να κρατάει ψηλά τη βυζαντινή σημαία, τη σημαία της αγνής πίστης και το Σταυρό των Αγώνων και της Ελπίδας. Η Δόξα Σαμόλη πέρασε στην τοπική ιστορία όχι μόνο για την προσφορά της στην Εκκλησία μας αλλά για την προσφορά της στην ανωγειανή κοινωνία. Αφήνει πίσω της άξια παιδιά και εγγόνια που θα συνεχίσουν το έργο της, που δεν ήταν άλλο από το υπηρετεί το άνθρωπο και τον συνάνθρωπο. Μετά από πολλά χρόνια θα την περιμένει εκεί στην είσοδο του Παραδείσου ο δικός της ταχυδρόμος, ο Ορέστης, ο άνδρας της, για να τις διαβάσει απόψε όλα εκείνα τα γράμματα που τόσα χρόνια είχε κρατήσει στα συρτάρια του στον Κάτω Κόσμο. Θα ‘χουν πολλά να πουν! Αγαπητή Δόξα σήμερα όλοι οι δικοί σου είναι εδώ για να σε αποχαιρετήσουν, για να πουν το ύστατο αντίο. Το σώμα σου μπορεί να φεύγει, όμως, το πνεύμα σου θα είναι εδώ αιώνια για να τους οδηγεί και να τους καθοδηγεί. Σε ευχαριστούμε όλοι για όλα όσα έκανες, για όλα όσα πρόσφερες στην ενορία μας και στα Ανώγεια. Ας είναι ελαφρύ το χώμα που θα σε σκεπάσει. Αιώνια σου η μνήμη αξιομακάριστη..”.