Αυτά ήταν τα μαγικά χαρτάκια, τα εισιτήρια με τα οποία οι Ανωγειανοί  κέρδιζαν την είσοδο τους στο ΣΙΝΕ ΡΕΞ -των Ζαφειρογιώργη, Χατζησωκράτη και Χατζηβαγγέλη- και για δυο ώρες γινόντουσαν ένα με τους πρωταγωνιστές της εκάστοτε ταινίας τέσσερις δεκαετίες πριν.

Εξι (6) δραχμές συν τις προσαυξήσεις το γενικόν σύνολον  7 δραχμές για να ξεφύγουν οι παλιότεροι από τον κάματο της ημέρας και να ψυχαγωγηθούν με την οικογένεια ή τους φίλους τους.

Εφτά (7) δραχμές βέβαια όχι για όλους. Οι μικροί ότι είχαν… Δυο ή τρεις ή καμιά δραχμή αλλά θα έβλεπαν με ένα μάτι ή όρθιοι στο ένα πόδι!

Αναμνήσεις μιας όμορφης εποχής που αξίζουν στις σημερινές ημέρες  του άγχους και της οικονομικής κρίσης.

”Βάλε με κι εμένα θείε” η πιο συνηθισμένη φράση που άκουγες έξω από το σινεμά πριν αρχίσει το έργο.

Τότε που ο άνθρωπος ένιωθε ευτυχισμένος με απλές λεπτομέρειες και οι μικροί ζούσαν πραγματική παιδική ηλικία.