Archive for Ιουνίου 2019
27/06/2019
Ολοκληρώνεται την Κυριακή 30 Ιουνίου το “Πανελλήνιο Συμπόσιο Λογικής” που βρίσκεται σε εξέλιξη στα Ανώγεια, ένα Παγκόσμιο συνέδριο με τη συμμετοχή 76 επιστημόνων εκ των κορυφαίων στον κλάδο της Λογικής, που προέρχονται από τέσσερις ηπείρους και δεκαεπτά εθνότητες!Είναι το μεγαλύτερο συνέδριο στο αντικείμενο αυτό στην ανατολική Μεσόγειο. Γίνεται κάθε δύο χρόνια από το 1997 που ξεκίνησε. Μεγάλος αριθμός συνέδρων είναι Έλληνες ερευνητές που εργάζονται σε Πανεπιστήμια και Ερευνητικά Κέντρα του εξωτερικού, από τις ΗΠΑ έως την Κίνα.
Το Συμπόσιο συνδιοργανώνεται από το Τμήμα Μαθηματικών και Εφαρμοσμένων Μαθηματικών του Πανεπιστημίου Κρήτης, το Εθνικό Μετσόβιο Πολυτεχνείο και το Πανεπιστήμιο Κύπρου. Υποστήριξη στο Συμπόσιο προσφέρουν, εκτός των συνδιοργανωτών, και η Ευρωπαϊκή Μαθηματική Εταιρεία, το Πανεπιστήμιο του Λονδίνου -Queen Mary, ο Δήμος Ανωγείων και το Ίδρυμα Νεότητας και Διά Βίου Μάθησης.
Επιστημονικοί υπεύθυνοι οι Παντελής Ελευθερίου (Πανεπιστήμιο Konstanz, Γερμανία) και Νίκος Τζεβελέκος (Πανεπιστήμιο του Λονδίνου -Queen Mary, Ηνωμένο Βασίλειο). Οργανωτικοί υπεύθυνοι οι Αντώνης Κάκας (Πανεπιστήμιο Κύπρου), Νικόλαος Παπασπύρου (Εθνικό Μετσόβιο Πολυτεχνείο), Κώστας Τσαπρούνης (Πανεπιστήμιο Αιγαίου), Θανάσης Φειδάς (Πανεπιστήμιο Κρήτης) και Δήμητρα Χομπιτάκη (Πανεπιστήμιο Κρήτης).
Ο Δήμος Ανωγείων προσέφερε την φιλοξενία των Συνέδρων στον χώρο της Μαθητικής Εστίας. Οι συνεδρίες γίνονται στην αίθουσα εκδηλώσεων της Τράπεζας Πειραιώς όπου και θα γίνει το κλείσιμο του την Κυριακή 30 Ιουνίου στις 11 π.μ
Πληροφορίες για το Συμπόσιο στην ιστοσελίδα http://panhellenic-logic-symposium.org
Δημοσιεύθηκε σε: Τοπικά
Γράφει η Ελένη Δ. Μπουχαλάκη – Unique Creta
Μια μεγάλη μορφή της Κρήτης, ο πατήρ Ανδρέας Κεφαλογιάννης, ο άνθρωπος που γεννήθηκε για την πατρίδα, για την θρησκεία και για την οικογένεια, που τιμά τον τόπο που τον γέννησε μα και όλη την Ελλάδα, που γι’ αυτόν έγινε ειδικό αφιέρωμα και από το BBC, μίλησε στο Unique Creta με λόγια ντρέτα και σταράτα, όπως έμαθε πάντοτε να κάνει…
Ανώγεια. Με ποιόν τρόπο μιλά στην καρδιά σας ο τόπος που σας γέννησε;
Στα Ανώγεια γεννήθηκα, μεγάλωσα και ζω. Στο χωριό που οι ρίζες του φτάνουν χιλιάδες χρόνια πίσω, γι’ αυτό είναι τόσο γερό το δέντρο αυτό του Ψηλορείτη, μετερίζι που δροσίζονται οι μνήμες του και οι σκιές τους, στην Ανω Γη μας. Όλα τα παιδιά που μεγαλώσαμε και όσα μεγαλώνουν στα Ανώγεια, αντλούμε βιώματα, εικόνες που είναι μοναδικά και δυναμώνουν ακόμη περισσότερο με τη μέθη, από τα ήθη μας, τα έθιμα μας, τις παραδόσεις μας, το γλωσσικό ιδίωμα μας. Όλα τόσο μοναδικά, που μας υπαγορεύουν την ιερή υποχρέωση να τα συνεχίσουμε και να τα μεταλαμπαδεύουμε. Από γενιά σε γενιά, από ματιά σε ματιά, από χέρι σε χέρι, από μιλιά σε μιλιά.
Είναι ευλογία για όλους μας, νιώθω ευλογημένος που ζω κι αναπνέω σε ένα τέτοιο χωριό, το οποίο στολίζει την ελληνική και Κρητική ενδοχώρα.
Στο χωριό αυτό, που ένα από τα σπιτικά του, ήταν φτωχό αλλά τίμιο και υπερήφανο. Σε αυτό το σπίτι μεγάλωσα, με δύο γονείς ήρωες της ζωής, μα και θησαυρούς για μένα και όλα όσα βρισκόντουσαν κάτω από τη σκέπη τους. Ο πατέρας μου, ανάπηρος μιας και του έλειπε το δεξί του χέρι κι όμως τόσο δυνατός, ίσως ο πιο δυνατός άντρας που έχω γνωρίσει στη ζωή μου, δυνατός τόσο ψυχικά όσο και σωματικά. Δίπλα του, η μητέρα μου με σοβαρά προβλήματα υγείας, που όμως δεν την ακούσαμε ποτέ να βαρυγκωμήσει, με ένα συνεχές χαμόγελο στα χείλη και μια προσευχή, ένα Δόξα ο Θεός στη μιλιά της, στη σκέψη της. Πάντα σκεφτόμουνα να καταφέρω να μεγαλώσω με υγεία, ώστε να αξιωθώ να τους βοηθήσω.
Ποιές ήταν οι πρώτες σας αναζητήσεις ψυχής στα παιδικά σας χρόνια και σε ποια ηλικία αποφασίσατε να ακολουθήσετε το δρόμο της Εκκλησίας;
Από 6 -7 χρονών πήγαινα στην εκκλησία, την Παναγία στο Περαχώρι, περνούσα το Ιερό και βοηθούσα τον Παπακώστα μιας και κάτι με κρατούσε ήρεμο, δυνατό γεμάτο ελπίδα και ζωντάνια. Αυτό το κάτι που δεν μπορούσα να αποκωδικοποιήσω, ήταν ο κρίκος μου με το Θεό μας. Δεκατριών ετών περίπου ξεκίνησα σιγά-σιγά να ψάλω και τελειώνοντας την 3η Γυμνασίου με ρώτησε ο Παπακώστας, αν ήθελα να πάω στην Ιερατική Σχολή. Το κουβέντιασα με τον πατέρα μου και από τα χείλη του βγήκε η ελευθερία που μας μεγάλωσε και η αγάπη. Ότι αποφασίσει ο Αντρέας είπε, και ‘γω όδευσα προς την σχολή που με δίδαξε, με έμαθε, με γαλήνεψε. Πήγα, και με τη βοήθεια του Θεού, κατάφερα να τελειώσω την Ιερατική Σχολή και να χειροτονηθώ ιερέας 19 ετών.
Όλα αυτά τα χρόνια που ασκείτε το λειτούργημα της ιεροσύνης, έχετε δει και ακούσει πολλά. Υπήρξε κάποια ιστορία που χάραξε την καρδιά του Ανδρέα Κεφαλογιάννη σαν άνθρωπο και όχι σαν εκπρόσωπο της Εκκλησίας;
Σήμερα πια 35 χρόνια με το σχήμα και το ράσο στην πλάτη μου, έχω ψυχικό αποκούμπι την ιεροσύνη μέσα από την οποία μαγεύτηκα τόσο για τον άνθρωπο, αλλά και λυπήθηκα τόσο για τις δοκιμασίες του. Έχω δει, έχω ακούσει πολλά κι έμαθα για την μοναδικότητα του ανθρώπου που μοιάζει με την μοναδικότητα του Θεού μας. Κάθε ιστορία των ανθρώπων, είναι μοναδική κι αυτή η μοναδικότητα πάντα με εκπλήσσει και ως άνθρωπο, μα κι ως ιερέα. Μέσα από τη Θεολογία, τα ευαγγέλια και τις ανθρώπινες ιστορίες, ζω, αναπνέω και αφουγκράζομαι την κοινωνία, στην οποία τάχτηκα να υπηρετώ κι ως δούλος Θεού κι ανθρώπων να προσπαθώ για το κατάλληλο, το όμορφο, το πρέπον το δυνατό.
Όλο αυτά τα χρόνια, αυτή είναι η δοκιμασία μου και ο κανόνας μου. Να αγωνίζομαι ώστε να υπάρχει γύρω μου σύμπνοια, αλληλεγγύη, το εμείς να υπερτερεί του εγώ, κι όλοι μαζί να ατενίζουμε τον ορίζοντα της ειρήνης και της αγάπης, της προσφοράς και της αλήθειας. Νομίζω πως το εμείς, ο κοινός στόχος, ο κοινός σκοπός, είναι που λείπει σήμερα από όλες τις κοινωνίες, γι΄ αυτό ίσως είμαστε τόσο ευάλωτοι στις σειρήνες που μας περιτριγυρίζουν.
Πιστεύτε ότι ο άνθρωπος διαμορφώνεται από το περιβάλλον που ζει και μεγαλώνει ή ότι υπάρχουν καλές και λιγότερο καλές ανθρώπινες ψυχές;
Σίγουρα το περιβάλλον διαμορφώνει τους ανθρώπους. Μα τους διαμορφώνει κι η πίστη, το θαύμα, ο πόνος, το χαμόγελο, ο ένας άνθρωπος είναι ικανός να διαμορφώσει τον άλλον άνθρωπο. Κι αυτό που λέω σε όλους είναι να περιμένουν λίγο πριν αγριέψουν, να περιμένουν λίγο πριν εκτονωθούν, πριν αντιδράσουν, πριν μιλήσουν. Γιατί αυτό το λίγο της προσμονής, μπορεί να είναι ο παράδεισος τους επί γης. Σε όλη την ορεινή Κρήτη, στα μεγάλα υψόμετρα όπου κι αν πάτε, θα δείτε ανθρώπους που κάποιοι θα τους χαρακτήριζαν ως αγριωπούς στην όψη με αδρά χαρακτηριστικά προσώπου. Όμως περιμένετε αδέρφια μου λίγο, κοιτάχτε, ακούστε, μιλήστε και θα διαπιστώσετε πως η ψυχή τους είναι ευαίσθητη, αγάπης καρδιά έχουν, μπορούν κι ακούν, θωρούν, αγγίζουν. Μοιάζουν αυτοί οι άνθρωποι με πέτρες με βράχια, όμως όσο σκληρή μοιάζει να είναι μία πέτρα, τόσο αναπαύει τον άνθρωπο σαν καθίσει πάνω της αποκαμωμένος από τα δύσκολα και την πορεία του. Αυτό ας γίνουμε όλοι μας. Άσχετα από όσα μας αγριεύουν, ας γίνουμε ανάπαυση για τους συνανθρώπους μας.
Κάποιο περιστατικό που σας έκανε να νιώσετε πολύ έντονα δικαίωση από όσα αγωνίζεστε κατά καιρούς να συνεισφέρετε από το δικό σας μετερίζι;
Δικαίωση ένιωσα, όταν είδα το χαμόγελο του πατέρα μου στα χείλη του, μετά τη χειροτονία μου. Δικαίωση ένιωσα, όταν αγκάλιασα τα παιδιά μου με το που γεννήθηκαν. Δικαίωση ένιωσα, όταν είδα το χαμόγελο των ανθρώπων κατά τη Θεία κοινωνία. Δικαίωση ένιωσα , όταν ένας προβληματισμένος άνθρωπος μέσα από το Μυστήριο της Θείας Εξομολόγησης και από την επικοινωνία που είχαμε, αισθάνθηκα ότι βρήκε δύναμη να σηκωθεί και πάλι. Δικαίωση ένιωσα, όταν βρέθηκα μπροστά στις χιλιάδες των Μακεδόνων να τους μιλάω για μία πατρίδα, για μία Ελλάδα για μία ομόνοια και κατάλαβα ότι όλα όσα ένιωθα εγώ ένιωθαν και εκείνοι, που σημαίνει ότι η Ελλάδα μπορεί να αντιστέκεται, μπορεί να υπάρχει. Δικαίωση ένιωσα, όταν κατάφερα να συλλέξω τους καρπούς από τα δέντρα και από τα φυτά που καλλιεργώ στον κήπο μου. Δικαίωση ένιωσα, όταν κατάλαβα ότι η γυναίκα που βρέθηκε μπροστά στο δρόμο μου με την ευλογία του Θεού, ήταν το καλύτερο που μπορούσε να συμβεί για να δημιουργηθεί και να κρατηθεί η οικογένειά μας, δυνατή κι αγαπημένη. Δικαίωση ένιωσα, όταν δύο φαμίλιες στα Ανώγεια δεν κατάφεραν να κρατήσουν την ισορροπία μεταξύ τους, με αποτέλεσμα τα δάκρυα να ήταν πολλά, αλλά με παρέμβαση χωριανών και δικιά μου, αυτές οι δύο οικογένειες να μπορούν να συνυπάρχουν σήμερα. Δικαίωση ήταν, όταν κατάλαβα ότι οι άντρες του χωριού μας, οι κτηνοτρόφοι μας, οι άνθρωποι που βιώνουν ως ορεσίβιοι τα δύσκολα των ορεινών χωριών και των πλαγιών του Ψηλορείτη, έχουν τη δύναμη και το θέλω να κάνουν το σταυρό τους, την προσευχή τους και να κοινωνούν των αχράντων μυστηρίων, στις λειτουργίες για τους άντρες που πραγματοποιούμε στον Αη Γιώργη δύο φορές το χρόνο. Δικαίωση ένιωσα και νιώθω, που βλέπω ότι αυτή η χώρα πολεμιέται αλλά αντέχει, χτυπιέται αλλά αντέχει, γονατίζει αλλά ξανασηκώνεται και γεννήθηκε, για να συνεχίσει να υπάρχει στους αιώνες των αιώνων.
To μεγαλύτερο σας ιδανικό είναι…
Το μεγαλύτερο μου ιδανικό είναι η Ορθοδοξία, που μέσα της κρύβει και την του Χριστού θεία πίστη και την του Θεού αγάπη και τη γαλανόλευκη, και τα βουνά της πατρίδας μας και τις θάλασσες, και τη γη και τους ανθρώπους. Ανθρώπους όχι μόνο της χώρας μου, αλλά όλου του κόσμου. Αυτό είναι η Ορθοδοξία, μία τεράστια σφιχτή αγκαλιά, που προσφέρει ασφάλεια και όλα όσα έχει ανάγκη ο άνθρωπος.
Κλείνοντας θα θέλαμε να μας συστήσετε τον πατήρ Ανδρέα Κεφαλογιάννη του λαού και τον Ανδρέα Κεφαλογιάννη με την ανθρώπινη ιδιότητα του.
Ανδρέας Κεφαλογιάννης, πρεσβύτερος του ιερού ναού Αγίου Γεωργίου Ανωγείων, που γεννήθηκα, μεγάλωσα και παρέμεινα στον τόπο μου, ως άνθρωπος ως ιερέας, ως πατέρας, ως παππούς, ως δημότης, κάτοικος ενός αρχοντικού, ιστορικού, πολιτισμένου, γεμάτο αξίες δήμο, αυτό των Ανωγείων, της Άνω Γης, ως Έλληνας, ως πολίτης, ως δημοκράτης, ως αγωνιστής, ως επαναστάτης, ως όλα εκείνα που μπορούν να χαρακτηρίζουνε από τον πρώτο μέχρι και το τελευταίο άνθρωπο. Γιατί οι άνθρωποι είμαστε όλοι ίδιοι. Άσχετα αν κάποιοι προσπαθούν να κρυφτούν πίσω από την ύλη και άλλοι προσπαθούν να κρυφτούν πίσω από τη μοναξιά τους. Ο άνθρωπος τα έχει όλα. Και τη χαρά και τη λύπη και την ειλικρίνεια και το ψέμα και την έπαρση και την ταπεινότητα, έχει τα πάντα. Αυτά τα πάντα, όταν τα συναντάς σε έναν άνθρωπο να ξέρεις ότι ο άνθρωπος αυτός είναι αληθινός. Τους μονόμπαντους, τους μονόχνωτους, τους τέλειους να φοβάσαι μη σε μπερδέψουν, μη σε πλανέψουν, μη σε ξεστρατίσουν.
“Δεν βγαίνουν οι λέξεις Γιώργη. Δεν βγαίνουν τα λόγια. Έγινε αυτό που όλοι φοβόμασταν από την αρχή που αρρώστησες. Όπως έλεγες και εσύ: ποιος βγήκε νικητής από αυτή την αρρώστια; Ήσουν αρκετά συνειδητοποιημένος, το ήξερες, το συναισθανόσουν, το έβλεπες από τις αλλαγές στο σώμα σου, το ένιωθες απ την χαμένη δύναμη του κορμιού σου. Όλα άλλαζαν μέσα σου. Ο σταυρός ίδιος σε όσους ανεβαίνουν αυτό τον Γολγοθά. Από την επίπονη διαδικασία των εξετάσεων μέχρι την βαριά επίδραση των φαρμάκων. Όλα τα έβλεπες, τα ζούσες, τα βίωνες. Κανένας δεν μπορούσε να σε ξεγελάσει. Ήσουν πιο θαρραλέος από εμάς, πιο δυνατός.
Προσπαθώ να βρω έναν άνθρωπο να έχει πει μια άσχημη λέξη για σένα. Δύσκολο. Προσπαθώ να θυμηθώ μια φορά που συγκρούστηκες με κάποιον και έφερες σε αδιέξοδο μια κατάσταση . Δεν μπορώ. Προσπαθώ να φέρω στην μνήμη μου εικόνες ή στιγμές που να σε χαρακτηρίσουν άσχημα. Δεν γίνεται. Γιατί απλά ήσουν απ’ την φύση σου ένας ευγενής και τροπικός άνθρωπος. Ένας άνθρωπος χαρισματικός με γνώμονα την δοτικότητα. Ήθελες μόνο να δίνεις και όχι να παίρνεις , να προσφέρεις και όχι να απαιτείς να μοιράζεσαι και όχι να διεκδικείς . Η περηφάνια σου ήταν χαρακτηριστική και το χουβαρνταλίκι σου θα συζητιέται πάντα.
Μεγάλωσες κάτω από αντίξοες συνθήκες. Έμαθες να είσαι μαχητής από μικρός και το είχες αποδείξει με πολλούς τρόπους. Αυτή την φορά η μάχη ναι, ήταν άνιση μα στάθηκες παλικάρι. Πάλεψες με ότι όπλα είχες όμως δεν ήταν αρκετά για να νικήσεις. Ανακαλώ τις δύσκολες στιγμές στο φευγιό του Μανιό, ήμασταν όλοι παγωμένοι, βουτηγμένοι στην βαθιά μας θλίψη. Παλεύαμε να συνειδητοποιήσουμε τι είχε συμβεί. Προσπαθούσαμε ματαίως να επεξεργαστούμε το γιατί και το διότι. Μέσα σ αυτήν την οδύνη στάθηκες σεμνός, αξιοπρεπής, δυνατός και περήφανος. Θυμάμαι μια εικόνα, εκεί, στην ύστατη ώρα όπου όλος ο κόσμος είχε αποχωρήσει αφήνοντας τον νεκρό στην τελευταία του κατοικία. Στεκόσουν παραδίπλα και με ένα παράπονο που λύγιζε και τον πιο σκληρό άνθρωπο αναφωνούσες σήκω μρε Μανιό… σήκω!!! Ήταν το δικό σου μοιρολόι σε μια απώλεια που μας στιγμάτισε όλους. Μακάρι να άκουγες και εσύ αυτή τη φορά της μάνας σου τον θρήνο, τον λυγμό των δικών σου ανθρώπων και το βουβό κλάμα των απλών ανθρώπων. Αλλά δεν ακούς μόνο φεύγεις για τον δρόμο της λησμονιάς και για να συναντήσεις αυτή τη φορά με λαχτάρα τον αγαπημένο σου αδερφό και τον λατρεμένο σου πατέρα. Γιώργη, εύχομαι να είσαι καλά εκεί που πας. Να μην έχεις πόνο παρά μονάχα γαλήνη να γελάς και να φωτίζεται η ψυχή σου κι αν στα αλήθεια υπάρχει παράδεισος είμαι σίγουρη ότι θα είσαι εκεί! Καλό ταξίδι αγαπημένε μου…”
Η ξαδέρφη σου Χαιρέτη Ευαγγελία (Πλατσαρά)
-Η ΑΝΩΓΗ ευχαριστεί θερμά την Ευαγγελία Χαιρέτη (Πλατσαρά) για την προσφορά 50 ευρώ για τις ανάγκες της ηλεκτρονικής μας έκδοσης, στη μνήμη του ξαδέρφου της Γιώργη Χαιρέτη ή Μπιντόφη που “έφυγε” από τη ζωή μόλις στα 52 του χρόνια και κηδεύτηκε την Δευτέρα 24 Ιουνίου στα Ανώγεια. Ας είναι αιωνία η μνήμη του..
Άρθρο του Αντώνη Ρούλιου
Υποψήφιου Βουλευτή Ρεθύμνου με το Κ.Κ.Ε
ΝΕΑ ΔΕΙΝΑ ΓΙΑ ΤΟΥΣ ΑΓΡΟΤΕΣ ΜΕ ΤΗΝ ΑΝΑΘΕΩΡΗΣΗ ΤΗΣ ΝΕΑΣ ΚΑΠ 2020-2027
Ενόψει των βουλευτικών εκλογών στις 7/7/2019 κάποιοι υποψήφιοι των κομμάτων ΣΥΡΙΖΑ , ΝΔ ΚΙΝΑΛ κτλ προσπαθούν συστηματικά με κατάλληλα δημοσιεύματα να διαβεβαιώσουν τους αγρότες ,αλλά και να τους «καθησυχάσουν» ότι «δεν πρέπει να φοβούνται» με την εφαρμογή της Νεας ΚΑΠ.
Όμως η πραγματικότητα είναι αμείλικτη .
Την επομένη των εκλογών αγρότες και κτηνοτρόφοι θα έχουν ξανά μπροστά τους:
Τη συνέχιση των παλιών και την λήψη νέων μέτρων στο πλαίσιο αναθεώρησης της Κοινής Αγροτικής Πολιτικής της ΕΕ, με στόχο την επιτάχυνση της συγκέντρωσης της αγροτοκτηνοτροφικής παραγωγής στα χέρια λίγων καπιταλιστών, οι οποίοι επενδύουν στον αγροτοδιατροφικό τομέα, με συνέπεια το παραπέρα ξεκλήρισμα μικρομεσαίων αγροτοκτηνοτρόφων.
Η νέα ΚΑΠ 2020 – 2027, την οποία στηρίζουν με συνέπεια ο ΣΥΡΙΖΑ, η ΝΔ και τα άλλα κόμματα της ΕΕ, η οποία ανάμεσα στα άλλα προβλέπει:
-Νέες περικοπές ενισχύσεων .
-Τις χαμηλές έως εξευτελιστικές τιμές παραγωγού για το σύνολο των παραγόμενων αγροτοκτηνοτροφικών προϊόντων, μαζί και το αίσχος των «ανοιχτών τιμών», με αποτέλεσμα ο παραγωγός, να μην πουλά αλλά να παραδίδει στον έμπορο τη σοδειά του, χωρίς να γνωρίζει πόσο και πότε θα πληρωθεί.
-Το υπέρογκο και διαρκώς αυξανόμενο κόστος παραγωγής, για τα κέρδη των μονοπωλίων που παράγουν και διακινούν τα αγροτικά μέσα και εφόδια. Με την υψηλή φορολογία που έχει επιβάλει το κράτος σε πετρέλαιο, ρεύμα και νερό, συγκεντρώνει τα ματωμένα πλεονάσματα για τα οποία έχει δεσμευθεί απέναντι στην ΕΕ με τα μνημόνια
-Τη συνέχιση της αισχρής κοροϊδίας με τις αποζημιώσεις για τις καταστροφές στην παραγωγή από την κακοκαιρία και τις αρρώστιες, αφού ο ΕΛΓΑ, είτε τις αρνείται παντελώς, είτε προσφέρει λίγα ψίχουλα ελεημοσύνης όποτε τον βολέψει. Πρόσφατο παράδειγμα η αποζημίωση για την θνησιμότητα των αρνιών, τις οποίες μετά από 4 χρόνια «θυμήθηκε» «κάτι» να δώσει και μάλιστα πριν τις εκλογές .
-Τη ληστεία του ισχνού αγροτικού εισοδήματος, μέσω της υψηλής φορολόγησης και των υπέρογκων ασφαλιστικών εισφορών, αλλά και πολλών άλλων αγροτικών χαρατσιών (ΕΝΦΙΑ για σπίτια και χωράφια, υποβολή δηλώσεων ΟΣΔΕ, κ.λπ.).Η πολιτική αφαίμαξης του εισοδήματος της μικρομεσαίας αγροτιάς – όπως και των εργαζομένων των άλλων λαϊκών στρωμάτων – που εφάρμοσε με επιμονή η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ.
Στην ίδια αυτή πολιτική ορκίζεται και η ΝΔ, όπως δείχνει η στάση της όταν αντιπολιτεύεται και αποδεικνύει με την πρακτική της όταν κυβερνά.Την ένταση της κυβερνητικής επίθεσης στο αγροτικό κίνημα που οργανώνει τους αγώνες της αγροτιάς για την επιβίωσή της, ενάντια στην ΚΑΠ της ΕΕ και στις αντιλαϊκές πολιτικές των κυβερνήσεων και των κομμάτων της, με ποινικοποίηση των αγροτικών αγώνων, αστυνομική βία και «αγροτοδικεία» σε βάρος των αγωνιστών αγροτών.Η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ διατήρησε τα «αγροτοδικεία» που θα καταργούσε όπως τα μνημόνια , ενώ η ΝΔ ποτέ δεν έκρυψε την απέχθεια της για τους αγώνες της μικρομεσαίας αγροτιάς.
Απέναντι σ’ αυτήν την πολιτική στάθηκε και στέκεται μόνο το ΚΚΕ.Το μόνο κόμμα που βρέθηκε πάντα στο πλευρό αγροτών και κτηνοτρόφων και συμπαραστάθηκε ενεργά στους αγώνες τους για επιβίωση.Έδωσε μάχη εντός και εκτός Βουλής για τα συμφέροντά τους.Εκεί θα καταθέσει το ΚΚΕ κάθε ψήφο που θα του δώσουν αγρότες και κτηνοτρόφοι στις εκλογές στις 7 Ιούλη, δείχνοντας με την πολιτική του πρόταση τον άλλο δρόμο ανάπτυξης, με κοινωνικοποίηση των μέσων παραγωγής και της γης, με διαφορετική οργάνωση της αγροτικής παραγωγής, έξω από ΚΑΠ και ΕΕ, που θα εγγυάται στον αγρότη σταθερό και ικανοποιητικό εισόδημα, καλύτερη ζωή στην οικογένειά του, επαρκή και ασφαλή τρόφιμα στο λαό.
Δημοσιεύθηκε σε: ΕΚΛΟΓΕΣ 2019
Επανεκλογή της δικηγόρου Ζαχαρένιας Ανδρεαδάκη είχαμε κατά τις χθεσινές εκλογές του Συλλόγου των Ανωγειανων της Αθήνας όπου αναδείχθηκε το νεο Δ.Σ. Είναι η τρίτη συνεχόμενη θητεία για την Ζαχαρένια Ανδρεαδάκη η οποία είναι πρόεδρος του Συλλόγου ” Ιδαιον Αντρον ” τα τελευταία τέσσερα χρόνια. Η θητεία του νέου Δ.Σ θα είναι διετής. Αναλυτικά:
ΑΡΧΑΙΡΕΣΙΕΣ 2019 ΣΥΛΛΟΓΟΥ ΑΝΩΓΕΙΑΝΩΝ ΑΘΗΝΑΣ.
Κατά την επαναληπτική Τακτική Γενική Συνέλευση της 23ης Ιουνίου 2019 του Συλλόγου Ανωγειανών Αθήνας, μετά τον οικονομικό υπολογισμό της απερχόμενης διετίας και την ομόφωνη αποδέσμευση του απερχόμενου Διοικητικού Συμβουλίου, πραγματοποιήθηκαν οι εκ του καταστατικού προβλεπόμενες αρχαιρεσίες και εκλέχθηκε το νέο διοικητικό συμβούλιο με διετή θητεία, ως κάτωθι:
Πρόεδρος
Ζαχαρένια Ανδρεαδάκη
Αντιπρόεδρος
Εμμανουήλ Σκανδάλης
Γεν. Γραμματέας
Παναγιώτης Σκουλάς
Ταμίας
Αλκιβιάδης Σκουλάς
Αναπληρ. Γραμματέας
Νικόλαος Φασουλάς
Έφορος
Εμμανουήλ – Μίνωας Σταυρακάκης
Κοσμήτορας
Ευαγγελία Μουστάκα
Καλή θητεία στο νέο, ανανεωμένο Δ.Σ. του Συλλόγου, με δύναμη, σύμπνοια και επιμονή για τη διατήρηση των δεσμών των Ανωγειανών της Αθήνας με τον τόπο καταγωγής τους.
Εκ του Δ.Σ.
Η πρόεδρος
Ζαχαρένια Ανδρεαδάκη
Ο Γεν. Γραμματέας
Παναγιώτης Σκουλάς
Η ΑΝΩΓΗ εύχεται καλή θητεία στο νέο Δ.Σ του Συλλόγου των Ανωγειανων της Αθήνας. Με υγεία, δύναμη και μεράκι και πάντα με στόχο την εξάπλωση του πολιτισμού και του ονόματος των Ανωγείων.
“Έφυγε” από τη ζωή σε ηλικία 86 ετών ο Γιάννης Μανιώρος “φωτογράφος”. Η νεκρωσιμος ακολουθία θα ψαλει σήμερα Δευτέρα 24 Ιουνίου στις 6 μ.μ από τον Ιερό ναό του Αγίου Δημητρίου στο Μετόχι.
Για περισσότερο από μισό αιώνα ο Γιάννης Μανιώρος κατέγραψε με τον φωτογραφικό φακό του τα Ανώγεια και τους ανθρώπους του χωριού. Όλοι είχαν περάσει από το φωτογραφείο που διατηρούσε για δεκαετίες στον κεντρικό δρόμο του χωριού και απέναντι από την Μαθητική εστία. Μεθοδικός και αεικίνητος διατηρούσε ένα τεράστιο αρχείο με φωτογραφίες των Ανωγείων. Τα τελευταία χρόνια είχε αποσυρθεί στο Μετόχι με σοβαρά προβλήματα υγείας.
Η ΑΝΩΓΗ εκφράζει θερμά συλλυπητήρια στους οικείους του. Ας είναι ελαφρύ το χώμα των Ανωγείων που θα τον σκεπάσει..
Δημοσιεύθηκε σε: Τελευταία Νέα