Η ΑΠΑΝΤΗΣΗ ΤΟΥ ΓΙΩΡΓΟΥ ΚΑΛΟΓΕΡΑΚΗ ΣΤΗΝ ΕΠΙΣΤΟΛΗ ΤΩΝ ΣΤΕΛΕΧΩΝ ΤΟΥ ΚΚΕ ΑΝΩΓΕΙΩΝ

Αγαπητοί φίλοι Ανωγειανοί Βασίλη Φασουλά, Γιώργη Βρέντζο, Βαγγέλη Βρέντζο, Στέλιο Σταυρακάκη του Πανιά, Χαράλαμπε Σταυρακάκη, Στελή Σταυρακάκη του Ζαχαράκη, Αριστείδη Σμπώκο, Γιάννη Φασουλά του Πολυζώη, Γιάννη Καλομοίρη – Τσικ και Αντώνη Ρούλιο.

Αδράζοντας τη φράση «Ό,τι γράφτηκε με το αίμα του λαού δε σβήνεται με το μελάνι του κ. Καλογεράκη», τίτλος του άρθρου σας που δημοσιεύτηκε στη διαδικτυακή εφημερίδα ΑΝΩΓΗ στις 11 Απριλίου 2016, σημειώνω :

Μου αποδίδετε χαρακτηρισμούς βαρύτατους όπως «κατ’επάγγελμα ερευνητής», «ιστορικός και ότι κατά καιρούς έχω δηλώσει», «αποσιωπώ και εξαφανίζω  πλήρως τη δράση του ΕΑΜ-ΕΛΑΣ και φυσικά του ΚΚΕ», «τα γραφτά μου είναι μνημείο κατάφωρης διαστρέβλωσης και εμπάθειας της ιστορίας του λαού και του τόπου μας», «δεν το κάνω πρώτη φορά»,  «παραπληροφορώ», «λαθροχειρώ σε βάρος της ιστορίας των Ανωγείων», «παλιά μου τέχνη κόσκινο», «χωρίς ντροπή εξαφανίζω την ύπαρξη του ΕΑΜ-ΕΛΑΣ», «αποσιωπώ τη μάχη στο Σφακάκι», «ανιστόρητος και θλιβερός  ιστορικός νεκροθάφτης», «συνεισφέρω στο ξαναγράψιμο της ιστορίας», «αποκρύπτω το ρόλο της άρχουσα τάξης την περίοδο της δεκαετίας του’40», «άξιος ο μισθός μου», «και εις ανώτερα».

Ισχυρίζεστε αυτά, όταν για τα Ανώγεια :

Α. Έχω γράψει τέσσερα βιβλία :

1. «Μερτζανοζαχαράκης – ο  ήρωας  της  Μικράς  Ασίας»,  Ηράκλειο  2004,

Β΄ έκδοση  2008.  (Σημ. : ο γιος του Μερτζανοζαχαράκη, Στελής Σταυρακάκης, υπογράφει το δημοσίευμα).

2. «Του Χάρου  ο  Μουσαφίρης»,  Ηράκλειο    (Το  βιβλίο  αναφέρεται στο Μανόλη Σπιθούρη ή Νταμπακομανόλη και τιμήθηκε  με  Έπαινο  από  τη  Διεθνή  Ακαδημία  Γραμμάτων  και  Τεχνών  «Θεά  Αθηνά»). Το βιβλίο παρουσιάστηκε στην αίθουσα του Δημοτικού Συμβουλίου του Δήμου

Ανωγείων,  στις 8  Οκτωβρίου  2006.

3. «Γιάννης Δραμουντάνης-Στεφανογιάννης»,  Ηράκλειο  2008 (Αρχηγός Ανωγείων και Άνω Μυλοποτάμου, έδωσε το αίμα του για την πατρίδα στις 13 Φεβρουαρίου 1944). Το βιβλίο παρουσιάστηκε στο Ωδείο  Ρεθύμνου,  στις 13  Μαρτίου 2009, στα Υακίνθεια, στις 25 Ιουλίου 2009, στο Ηράκλειο, αίθουσα Πνευματικού Κέντρου πλατεία Αγίου Μηνά, στις 27 Μαΐου 2009 και στην αίθουσα του Συλλόγου Ανωγειανών Αθήνας τον Ιούνιο του 2009.

1. Χριστομιχάλης Ξυλούρης (Αρχηγός Ανωγείων, αντικατέστησε στην Αρχηγία το νεκρό ήρωα Στεφανογιάννη, έργο δίτομο, σελίδες 1150, υπό έκδοση).

Β. Παρουσίασα την επιστημονική εργασία στο Ι΄ Διεθνές Κρητολογικό Συνέδριο :

«Ο  Παπαγιάννης  Σκουλάς  στη  Μάχη  της  Κρήτης,  στην  Αντίσταση  και  τη  Μέση  Ανατολή»,  Χανιά  1-8 Οκτωβρίου  2006. Η εργασία συμπεριλήφθηκε στο Γ2 τόμο των πεπραγμένων σελ.  479-504.

Γ. Συμμετείχα στην τηλεοπτική εκπομπή :

Κανάλι  ΚΡΗΤΗ ΤV, Αποτύπωμα, Τετάρτη 25 Ιανουαρίου 2006,  Το

σαμποτάζ  της  Δαμάστας (Νταμπακομανόλης).

Δ. Συμμετείχα στην Εκπομπή-αφιέρωμα  του  BBC  στον  Πάτρικ  Λη  Φέρμορ :

Στο  αφιέρωμα  του  Βρετανικού  τηλεοπτικού  Σταθμού  BBC  στον  Πάτρικ  Λη  Φέρμορ,  απαγωγέα  του  Στρατηγού  Κράιπε,  συμβούλευσα  και  συμμετείχα  στα  γυρίσματα  που  έγιναν  στα  ορεινά  του  χωριού  Κασταμονίτσα  και  στο  Οροπέδιο  της  Νίδας (στα Πετροδολάκια)  το  Σαββατοκύριακο  17-18  Μαρτίου  2007  από  την  βρετανική  κινηματογραφική  εταιρεία  ICON  FILMS.  Στα  γυρίσματα  συμμετείχαν  ο  ηθοποιός  Benedict  Allen,  o  σκηνοθέτης  Richard  Chambers,  οι  τεχνικοί  Adam  Scott  και  Jon  Sayers  και  ο  διερμηνέας  Jonathan  Peat.

Ε. Έχω εκφωνήσει δέκα ομιλίες μετά από πρόσκληση των Δημάρχων Νικολάου Ξυλούρη, Σωκράτη Κεφαλογιάννη, Ρούσσου Κυπριωτάκη και των Μιχάλη Σπιθούρη του Νταμπακομανόλη, Γιάννη Δραμουντάνη του Ζαχαρία, Γιάννη Σκουλά του Γεωργίου, Βαγγέλη Σκουλά του Παπαγιάννη, Μανόλη Ξυλούρη του Θόδωρου,  Άριστου Σταυρακάκη του Βασιλέα :

«Μνήμη Μανόλη Σπιθούρη-Νταμπακομανόλη», Ανώγεια, 22 Νοεμβρίου

2003.

«Η  Μεγάλη  Κρητική  Επανάσταση  του  1866  και  η  συμμετοχή  των

Ανωγείων»,  Ανώγεια  7  Νοεμβρίου  2004.

«Η  μάχη  της  Κρήτης  και  η  Αντίσταση»,  Αρκάδι  Μονοφατσίου,

• Μαΐου

«Η πολιτική διαθήκη του Ελευθερίου Σκουλά-Κανονολευτέρη,

Ανώγεια, 31 Ιανουαρίου 2009.

«Μνήμη Βασίλη Σταυρακάκη-Βασιλέα, Περαχώρι  9 Ιουλίου 2009.

«Εις  Κρήτην  πάσαν  Ελευθερίαν»,  Εμμανουήλ  Αναγνώστου  Σκουλάς,  1820-1866,  επέτειος ολοκαυτώματος Αρκαδίου,  Ανώγεια,  9  Νοεμβρίου  2013.

«Μνήμη  Ζαχαρία  Ιωάννου  Δραμουντάνη»,  ναός  Αγίου  Τίτου  Ηρακλείου,  Σάββατο  19 Δεκεμβρίου  2014.

«Μνήμη Γεωργίου Σκουλά», ναός Αγίου Μηνά Ηρακλείου, Πέμπτη 7 Μαΐου 2015.

«Το μεγάλο ΟΧΙ του Ιωάννη Σκουλά-Πιτοπούλιου», πλατεία Περαχώρι Ανωγείων, Σάββατο 23 Μαΐου 2015.

«Μνήμη Θεόδωρου Ξυλούρη», Καλού, Πέμπτη 25 Φεβρουαρίου 2016.

ΣΤ. ΄Ημουν ομιλητής στα αποκαλυπτήρια προτομών των Ανωγειανών :

Ιωάννη Σκουλά-Πιτοπούλιου, Αρκάδι Μονοφατσίου, 26 Ιουνίου

2006.

Τηλέμαχου Χαιρέτη, Ανώγεια, Δανούζα, καλοκαίρι 2010.

Παπαγιάννη  Σκουλά, Περαχώρι, 26  Απριλίου  2014.

Ζ.  Έχω λάβει έπαινο-απονομή  τιμητικής πλακέτας από :

Το Σύλλογο των Ανωγειανών της Αθήνας «Το Ιδαίον Άντρον» στο Γιώργο

Καλογεράκη για την ανάδειξη  της  αντίστασης  των  Ανωγειανών  και της

Αντίστασης των Ανωγείων,  Μάρτιος 2010.

Η. Τα δημοσιεύματά μου για τα Ανώγεια είναι  :

Σαράντα τέσσερα (44) στην εφημερίδα «Πατρίς».

Τριάντα τρία (33) στην εφημερίδα (έντυπη) «Ανώγη».

Τριάντα (30) στην εφημερίδα «Η φωνή των Ανωγείων».

Ένα (1) στην εφημερίδα «Η άποψη του Νότου».

Ένα (1) στην εφημερίδα «Ηχώ της Βιάννου».

Ένα (1) στην εφημερίδα «Ορθόδοξη Αλήθεια».

Τρία (3) στην εφημερίδα «Ρεθεμνιώτικα Νέα».

Ένα (1) στο περιοδικό «Ελληνόραμα».

Ένα (1) στο περιοδικό «Του Ψηλορείτη οι Στράτες».

Σύνολο δημοσιευμάτων έντυπου τύπου, εκατόν δέκα πέντε (115).

Δημοσιεύματα σε διαδικτυακούς τόπους για τα Ανώγεια, αρκετές δεκάδες.

Ραδιοφωνικές εκπομπές για τα Ανώγεια, αρκετές δεκάδες.

Θ. Παρουσίασα το βιβλίο :

«Νίκη  στη  νεκρή  ζώνη»,  των  Γιάννη  Φασουλά και  Κώστα  Σκάλκου,

Ηράκλειο  αίθουσα  Ανδρόγεω,  Τρίτη  19  Ιουλίου  2011.

Αγαπητοί μου φίλοι Ανωγειανοί

Αν ήθελα να συμπληρώσω τον κατάλογο με τις δράσεις μου, που αναφέρονται στην περίοδο της Κατοχής και της κρητικής Αντίστασης, πιστέψτε με θα έπιαναν χώρο 142 σελίδων αυτού του δημοσιεύματος. Υπερβαίνουν τα  χίλια (1000) άρθρα σε εφημερίδες, πενήντα (50) σε περιοδικά, τριακόσια (300) σε διαδικτυακές σελίδες. Συμμετείχα σε πλήθος τηλεοπτικών και ραδιοφωνικών εκπομπών. Ήμουν εισηγητής σε τέσσερα Συνέδρια. Υπερβαίνουν τις εκατό (100) οι ομιλίες μου (σε όλη την Ελλάδα και το εξωτερικό). Διοργανώσεις Επιστημονικών Ημερίδων τοπικής ιστορίας περιόδου 1940-1945, παρουσιάσεις βιβλίων, ομιλητής σε αποκαλυπτήρια προτομών, (Σαμποτάζ αεροδρομίου Ηρακλείου Καρκαδιώτισσα, Σταύρου Ανωγειανάκη Αγία Βαρβάρα, καπετάν Μανόλη Μπαντουβά Ηράκλειο, μνημείο πεσόντων Κρουσώνα, μνημείο πεσόντων Σμάρι, μνημείο πεσόντων Διαβαϊδέ κ.α.), δώδεκα (12) βιβλία, επιμέλειες βιβλίων, συμμετοχή με άρθρα σε βιβλία, εκδόσεις περιοδικών, μέλος Πολιτιστικών Επιτροπών. Έχω λάβει δώδεκα εύφημες μνείες-διακρίσεις και βραβεύσεις. Για τη μελέτη και έρευνα την περίοδο 1940-1945, η Νομαρχιακή  Αυτοδιοίκηση  Ηρακλείου με επέλεξε ως Μέλος της Επιτροπής  επεξεργασίας  του  θέματος  της  Τοπικής  Ιστορίας  στα  Σχολεία  της  Πρωτοβάθμιας και Δευτεροβάθμιας Εκπαίδευσης του Νομού και  υποβολή πρότασης στο Υπουργείο Εθνικής Παιδείας και Θρησκευμάτων και το  Παιδαγωγικό Ινστιτούτο. (Συγκρότηση  Επιτροπής :  Ηράκλειο  22  Αυγούστου  2005, αριθμ. πρωτ. 146/ΠΕ, Απόφαση Νομάρχου Δημητρίου Σαρρή).

Ξεκινώντας λοιπόν από την αρχή και διαβάζοντας το άρθρο σας, απευθύνομαι στις Ανωγειανές οικογένειες των Σταυρακάκηδων (του Βασιλέα), των Σπιθούρηδων (του Νταμπακομανόλη), των Δραμουντάνηδων (του Στεφανογιάννη), των Σκουλάδων (του Παπαγιάννη, του Πιτοπούλιο, του Πυρπολητή, του Κανονολευτέρη), των Ξυλούρηδων, των Ξυλούρηδων (του Καλού), των Χαιρέτηδων, (του Τηλέμαχου), τις επιστημονικές επιτροπές κρίσης Εισηγήσεων των Συνεδρίων, των Πανεπιστημίων, Δημάρχων και Νομαρχών που με προσκάλεσαν σε ομιλίες, των συγγραφέων που παρουσίασα τα βιβλία τους, των αρχισυντακτών των εφημερίδων, της εφημερίδας ΑΝΩΓΗ, της εφημερίδας Η ΦΩΝΗ ΤΩΝ ΑΝΩΓΕΙΩΝ, τους τηλεοπτικούς παραγωγούς, τους υπεύθυνους σύνταξης των περιοδικών, τις επιτροπές ανέγερσης μνημείων, τους Πολιτιστικούς Συλλόγους που με προσκαλούν σε επετείους ομιλητή, σε όλους,… και με θάρρος τους λέω :

Πηγαίνετε να συγκεντρώσετε τα βιβλία, του Αρχηγού Ανωγείων Γιάννη Δραμουντάνη-Στεφανογιάννη, του Νταμπακομανόλη, του Αρχηγού Ανωγείων Χριστομιχάλη, του Μερτζανοζαχαράκη, όλα τα βιβλία στο Αρμί και κάψτε τα. Είμαι ανιστόρητος και διαστρεβλωτής της ιστορίας. Όλους εσάς σας ξεγέλασα. Τόσα χρόνια σας κορόιδευα, δε με πήρατε χαμπάρι. Εξαφανίστε τα γραφτά μου. Γκρεμίστε τα αγάλματα και τα μνημεία που μίλησε ο Καλογεράκης !!! Σβήστε τις κόπιες των τηλεοπτικών και ραδιοφωνικών εκπομπών !!!

Αγαπητοί μου φίλοι Ανωγειανοί.

Από την ηλικία των είκοσι χρόνων ασχολούμαι με την περίοδο της Κατοχής και της Κρητικής Αντίστασης. Μοιράζω το χρόνο μου εξίσου στη δουλειά μου, την οικογένειά μου και την έρευνα. Θέλω να σας ομολογήσω ότι η έρευνα απαιτεί χρόνο, κόπο και μεράκι. Έχω ξοδέψει χιλιάδες ώρες στη μελέτη αρχειακού υλικού, επειδή το θέλω και με ενθουσιάζει. Ένα από τα αρχεία που έχω μελετήσει και το έχω στο σπίτι μου σε μορφή αντιγράφου, (μου το έχει δωρίσει με αφιέρωση ο αείμνηστος Ζαχαρίας Ιωάννου Δραμουντάνης), είναι το αιματοβαμμένο αρχείο της Ανεξάρτητης Ομάδος Ανωγείων. Του ένδοξου χωριού σας. Το οποίο χωριό τιμώ και σέβομαι  απεριόριστα. Για τους διαχρονικούς αγώνες και τις θυσίες των κατοίκων του. Φανταστείτε ότι έχω αφιερώσει τόσες ώρες στη μελέτη του αρχείου, ώστε να το γνωρίζω απ’έξω, σελίδα προς σελίδα, έγγραφο προς έγγραφο. Κατά τη γνώμη μου, είναι ένα από τα σπουδαιότερα αρχεία που διασώθηκαν την περίοδο της Κατοχής στην Κρήτη. Απ’αυτό το αιματοβαμμένο αρχείο, που τέθηκε στη διάθεσή μου, γράφτηκαν τα βιβλία του Στεφανογιάννη, του Νταμπακομανόλη και του Χριστομιχάλη, που σύντομα θα παρουσιαστεί στο Περαχώρι. Ο Καλογεράκης όμως, ως διαστρεβλωτής και πλαστογράφος της ιστορίας, άλλαξε τα έγγραφα, παρουσίασε πλαστά, συμπλήρωσε με δικά του λόγια και γράμματα, ψαλίδισε σελίδες και έγραψε νόθα βιβλία. Γι’αυτό τώρα που τον πήρατε χαμπάρι, είναι ευκαιρία τα βιβλία του να καούν. Στο Αρμί. Σε δημόσια θέα. Να προλάβουμε και το δίτομο έργο του Χριστομιχάλη Ξυλούρη. Τώρα που είναι καιρός και δεν έχει παρουσιαστεί ακόμη.

Αγαπητοί μου  φίλοι Ανωγειανοί.

Είμαι από τους ανθρώπους που πιστεύω ότι η δημόσια αντιπαράθεση για την κατοχική περίοδο δεν ωφελεί. Πρώτιστα δεν ωφελεί την ιστορική προσέγγιση των  ετών 1940-1945, και κατόπιν όσους ασχολούνται με τα αποτελέσματα του γερμανοϊταλικού φασισμού. Πιστεύω ότι όσοι μελετούμε τα γεγονότα αυτής της περιόδου, έχουμε ένα κοινό σκοπό. Να τα αναδείξουμε, να τα προβάλουμε και να τα καθορίσουμε ως φάρους ζωής, που θα ακολουθήσουν οι νέοι του τόπου μας, ιδιαίτερα αυτές τις δύσκολες εποχές. Η περίοδος της ΚΑΤΟΧΗΣ κινείται σε ένα ιστορικό πλαίσιο αναφοράς. Ξεκινά λίγο πριν την έναρξη του Ελληνοϊταλικού πολέμου  και τελειώνει στις 9 Μαΐου 1945, με την παράδοση άνευ όρων της γερμανίας. Προσωπικά ερευνώ μόνο αυτήν την περίοδο. Ο εμφύλιος που ακολούθησε δεν είναι στο πεδίο της μελέτης μου. Για έναν απλό λόγο. Η ιστορία, τους εμφυλίους πολέμους, τους τοποθετεί ως τους πιο δύσκολους πολέμους του κόσμου. Είναι αδελφοκτόνοι, άγριοι, βάρβαροι, και το μόνο που αφήνουν είναι μίσος μεταξύ ομόφυλων, το οποίο δε σβήνει εύκολα. Υπάρχουν άνθρωποι που θλίβονται, λυπούνται και δεν μπορούν να δεχτούν έναν εμφύλιο στη χώρα τους. Ένας απ’αυτούς είμαι κι εγώ. Γι’αυτό δεν ασχολούμαι. Δεν θέλω να μελετώ αδελφοκτόνα αρχεία. Ας το κάνουν άλλοι. Και για να σας  λύσω και την απορία, ξεφεύγοντας λίγο από τη σειρά των απαντήσεων, (πιο κάτω θα ακολουθήσουν οι απαντήσεις στα ερωτήματά σας), το ερώτημα που μου θέτετε για τον καπετάν Γιάννη Ποδιά και τον αποκεφαλισμό του, σας λέω με θάρρος ναι ! καταδικάζω με αποτροπιασμό αυτό το γεγονός. Δεν έπρεπε να συμβεί. Ποιος είναι αυτός ο Έλληνας που θα μπορούσε να μην το καταδικάσει ; Το ίδιο το γεγονός δεν περιποιεί τιμή στην Κρήτη. Ούτε σ’εκείνους που το προκάλεσαν, ούτε σ’εκείνους που το εκτέλεσαν. Τιμώ και σέβομαι όλους τους νεκρούς του Εμφυλίου. Σε όποια παράταξη κι αν ανήκαν. Ο θάνατος ενός παλικαριού δεν κοστολογείται. Ψυχικά και ηθικά.

Αγαπητοί μου φίλοι.

Απευθύνομαι σε όλους, και σε σας που στείλατε το άρθρο στην ΑΝΩΓΗ και σ’όλους τους Ανωγειανούς. Θα προχωρήσω στις απαντήσεις των ερωτημάτων βήμα προς βήμα, σειρά προς σειρά, αν κι αυτό ίσως έχει μια ανακολουθία. Δηλαδή, εκείνοι που με αποκαλούν ανιστόρητο, διαστρεβλωτή και πλαστογράφο της ιστορίας, το πρώτο πράγμα που κάνουν είναι να κλείνουν τα αυτιά τους. Τι αξία έχουν λοιπόν τα ερωτήματα όταν εκ των προτέρων οι απαντήσεις δεν θα τους ακουμπήσουν καθόλου και δε θα τις δεχτούν ; Γι’αυτό απευθύνομαι σε όλους σας. Σκεφτείτε λίγο όσοι διαβάζετε τα κείμενά μου, αναμασώ και αναπαράγω κατακτημένη γνώση της κατοχικής περιόδου, ή παρουσιάζω νέα γνώση με έγγραφα και τεκμήρια που πρώτη φορά έρχονται στη δημιοσιότητα ; Αντιγράφω συγγραφείς, ή παρουσιάζω την ιστορική τεκμηρίωση με τη δική μου μεθοδολογία και την αρχή που πιστεύω, δηλαδή της ιστορικής προσέγγισης ; Πιστεύω στην προσωποκεντρική προσέγγισης της ιστορίας. Με ενδιαφέρει να μελετώ ως πρόσωπα το Στεφανογιάννη, το Γιαννάκο Μανουρά, το Ταμπακομανόλη, το Χριστομιχάλη, το παιδί Στεφανή Ξυλούρη, τους Σμπρούληδες, τον Αλισαβογιάννη, τον Ταμπακομανόλη, τον Κουντόκωστα, … ο κατάλογος δεν έχει τέλος.

Εσείς που υπογράφεται το άρθρο στην ΑΝΩΓΗ, πολιτικά είστε μέλη του ΚΚΕ. Ένα κόμμα που τιμώ για τους αγώνες και τις θυσίες των ανθρώπων του, ένα κόμμα που πιστεύει στη Δημοκρατία και την Ελευθερία των λαών, στην Ειρήνη, που υπερασπίζεται τους αδύναμους, την Ελευθεροτυπία, τη διαφορετική άποψη. Το δημοσίευμά σας όμως εμπεριέχει μίσος προς εμένα, με βαρύτατους και απαράδεκτους χαρακτηρισμούς. Αρκεί ένας τρίτος αναγνώστης να το διαβάσει για να σας πει ότι ναι, στο δημοσίευμα  υπάρχει μίσος προς τον Καλογεράκη. Αυτό συνάδει με τα πολιτικά σας πιστεύω ; Οι χαρακτηρισμοί είναι γνώρισμα των δημοκρατικών ιδεολογιών σας ; Αποφεύγετε την εντιμότητα του διαλόγου ; Να πείτε ευθαρσώς στον Καλογεράκη σε ποιο βιβλίο του, σε ποιο κεφάλαιο και σε ποια σελίδα παραποιεί γεγονότα. Σε ποιο δημοσίευμα, σε ποια εφημερίδα και πότε γράφει ανακρίβειες. Σε ποια ομιλία του, σε ποια επιστημονική εργασία, σε ποια παράγραφο, λαθροχειρεί σε βάρος της ιστορίας ;

Αντί να κάνετε αυτό, μπερδεύεται τα πάντα σε ένα συνονθύλευμα ύβρεων για να καταλήξετε ότι ο Καλογεράκης είναι τελικά ο θλιβερός νεκροθάφτης της ιστορίας. Εσείς λοιπόν που είστε ιστορικοί, γιατί δεν ακολουθήσατε αυτό το δρόμο ; Να καταλάβουν και οι αναγνώστες, πού βασίζονται οι κατηγορίες και οι ύβρεις σας. Να καταλάβουν ποιος είναι αυτός που «ξέθαψα» χωρίς αξίες και τον έκανα ήρωα. Αυτό δε σημαίνει νεκροθάφτης της ιστορίας ; Ο Νταμπακομανόλης ; Ο Στεφανογιάννης ;

Ο Χριστομιχάλης ; Ο Παπαγιάννης Σκουλάς ; Ο Μερτζανοζαχαράκης ; Ο Πιτοπούλιος ; Ο Κανονολευτέρης ; Ο Τηλέμαχος Χαιρέτης ;

Και γιατί όλα αυτά ; Γιατί

ο κ. Καλογεράκης  αγνοεί πλήρως  τις προσπάθειες  του ΕΑΜ-ΕΛΑΣ,   για την ενιαία αντίσταση του λαού στα Ανώγεια και μάλιστα στην αρχή με αρχηγό  τον Στεφανογιάννη, για τις άοκνες προσπάθειες  και συναντήσεις  όλων των οργανώσεων στην τοποθεσία «Ζωνού Μύλος».

Και μόνον από την πρώτη παράγραφο του κειμένου σας διαφαίνεται ότι τα γραφτά μου δεν τα διαβάζεται καθόλου. Γιατί στο βιβλίο του Στεφανογιάννη, στις σελίδες 668 -678 κάνω εκτενή αναφορά στου Ζωνού το Μύλο μέσα από τη διήγηση που μου παραχώρησε ο Ζωνογιώργης. Αν διαβάσετε τις παραπάνω σελίδες και το διαπιστώσετε, τότε ποιος αγνοεί τα γεγονότα ; Εγώ ή εσείς ;

το Γεγονός αυτό  (σημ. : της ενιαίας αντίστασης του λαού), είχε γίνει κατορθωτό σε ολόκληρη την Κρήτη ως το Χειμώνα-Άνοιξη του 1942-1943, οπότε και οι Άγγλοι πράκτορες ιδρύουν την ΕΟΚ με στόχο τη διάσπαση και τη διάλυση του ΕΑΜ και του ΕΛΑΣ, ώστε να κατασταλεί η ένοπλη πάλη του λαού που αντικειμενικά άλλαζε το συσχετισμό υπέρ των λαϊκών συμφερόντων.

Γνωρίζετε τη σημασία της λέξης σύμμαχοι ; Οι «εχθροί» Άγγλοι λοιπόν ήθελαν τη διάσπαση. Εχθροί αυτοί που πολεμούσαν το γερμανοϊταλικό φασισμό και ναζισμό μαζί με τους Έλληνες και τους Σέρβους αντάρτες. Από την έναρξη του β΄ παγκοσμίου πολέμου το 1939. Τελικά ποιοι ήταν οι εχθροί την περίοδο 1940-1945 ; Οι Άγγλοι ή οι γερμανοί ; Αργότερα, μετά την επίθεση του Χίτλερ στη Ρωσία, (επιχείρηση Μπαρμπαρόσα), στις 22 Ιουνίου 1941, μπήκαν και οι Ρώσοι στον πόλεμο. Η επίθεση του Χίτλερ κατήργησε τη γερμανοσοβιετική συμφωνία των Υπουργών εξωτερικών Γερμανίας Ρωσίας Ρίμπεντροπ-Μολότοφ που είχε υπογραφεί στη Μόσχα στις 23 Αυγούστου 1939. Και ευτυχώς, γιατί με την είσοδο των Ρώσων στον πόλεμο, στράφηκε τελικά η ρότα του νικητή στους συμμάχους. Η διάσπαση του αντάρτικου στην Κρήτη έγινε το φθινόπωρο του 1943. Μέχρι τότε η αντίσταση ήταν ενωμένη. Η διάσπαση δεν έγινε το χειμώνα Άνοιξη του 1942-43 αλλά δέκα μήνες αργότερα. Αν από τις μελέτες σας το διαπιστώσετε, ποιος παραποιεί την ιστορία ; Ο Καλογεράκης ή εσείς ;

Αποσιωπά και αγνοεί πλήρως προκλητικότατα την μάχη που έδωσε η ομάδα του εφεδρικού  ΕΑΜ-ΕΛΑΣ  στο «Σφακάκι» στις 7/8/1944,  απελευθερώνοντας 92 γυναικόπαιδα ομήρους  από τους γερμανούς φασίστες, με επικεφαλής και υπεύθυνο  τον Μανώλη Μανουρά ή Σμαϊλη.

Ακόμη μια απόδειξη ότι δεν με διαβάζετε. Στο βιβλίο του Ταμπακομανόλη, στις σελίδες 187-189 παρουσιάζω τη μάχη με όλες τις λεπτομέρειες. Έχω δημοσιεύσει τουλάχιστον δέκα άρθρα στις εφημερίδες, (οι ημερομηνίες και τα ονόματα των εφημερίδων στη διάθεσή σας), που αναφέρομαι στη μάχη στο Σφακάκι. Αν είναι έτσι, όταν λέτε ότι αγνοώ τη μάχη στο Σφακάκι, ποιος διαστρεβλώνει και παραποιεί την ιστορία ; Ο Καλογεράκης ή εσείς ;

Προκαλεί ο Καλογεράκης και δείχνει να μην γνωρίζει  για τις επίπονες προσπάθειες του ΕΑΜ και του ΕΛΑΣ προς τις  άλλες Οργανώσεις, να αντισταθούν όλες μαζί και να χτυπήσουν τις γερμανικές δυνάμεις, για να αποφευχθεί το κάψιμο  και η καταστροφή   των Ανωγείων τον Αύγουστου του 1944, μιας και οι Γερμανοί ήδη είχαν χάσει τον πόλεμο  και αποχωρούσαν από την Ανατολική προς τη Δυτική Κρήτη Γνωρίζει καλά ότι αυτό δεν έγινε κατορθωτό,  γιατί οι Άγγλοι πράκτορες που εκθειάζει στο άρθρο του, απέτρεψαν και εμπόδισαν  τις άλλες οργανώσεις. Γιατί άραγε?

Από τις 11 ως τις 15 Αυγούστου 1944, η ηγετική ομάδα του ΕΑΜ-ΕΛΑΣ που βρίσκεται στα Τσουνιά, στέλνει εφτά επιστολές στο  Χριστομιχάλη  Ξυλούρη.  Έχουν  δημοσιευτεί  στο  βιβλίο  του  Γεωργίου  Κάββου  «Γερμανοϊταλική  Κατοχή  και  Αντίσταση  Κρήτης  1941-1945»  καθώς  και  σε  ένθετο  της  έντυπης εφημερίδας  ΑΝΩΓΗ  με  τίτλο  «Το  Αριστερό,  Κομμουνιστικό  και  ΕΑΜικό  Κίνημα  στην  περιοχή  των  Ανωγείων», σελ.  20-22. Όλες διασώζονται στο αρχείο της ΑΟΑ.

Την περίοδο της καταστροφής των Ανωγείων, ο Χριστομιχάλης ανταλλάσσει επιστολές με τον Πετρακογιώργη,  (που  υπέγραφε  με  το  ψευδώνυμο  Οδυσσέας).  Διαπιστώνουμε  πως  από  την  πρώτη  στιγμή  διατηρήθηκε  στενή  και  συνεχής  επαφή  μεταξύ  των  δύο  Αρχηγών  μέσω  αγγελιοφόρων.  Ο  Πετρακογιώργης  και  οι  άντρες  του  πλήρως  εξοπλισμένοι  όπως  γράφει  και ο  ίδιος  στην  έκθεσή  του  προς  το  ΓΕΣ  …διέθετα  άφθονον  πολεμικόν  υλικόν   και  καινουργή  οπλοπολυβόλα  δια  των  οποίων  προσφάτως  με  είχον  εφοδιάσει  οι  Αμερικάνοι…προσφέρει δώδεκα  από  τα  όπλα  αυτά  στο  Χριστομιχάλη  Ξυλούρη  ο  οποίος από  την  πρώτη  στιγμή  του  είχε  ζητήσει  βοήθεια  σε  πολεμικό  υλικό.  Ο  Πετρακογιώργης  γνωρίζει  ότι  οι  ενέργειες  των  Γερμανών  είναι  συντονισμένες  και  προειδοποιεί  το  Χριστομιχάλη  Ξυλούρη.  Αποφασίζουν  από κοινού  να  αντισταθούν  μέχρις  εσχάτων  εναντίον  των  εισβολέων  και  ο  Πετρακογιώργης δίδει  ηρωική  μάχη  την 14^η  Αυγούστου  1944  στη  θέση  Μαδαρή  της  περιοχής  Καμαρών  καθ’όλη  τη  διάρκεια  της  ημέρας,  εμποδίζοντας τα  στρατεύματα  του  Αντ/ρχη  Πεζικού  Κρούτζερ  να  ενωθούν  από  τα  νότια  του  Ψηλορείτη  με  τις  υπόλοιπες  Γερμανικές  δυνάμεις  που  βρισκόταν  ήδη  στα  Ανώγεια.  Οι  απώλειες  του εχθρού  είναι σημαντικές  αλλά  η  υπεροχή  των  αντιπάλων  σε  άνδρες  και  πολεμικό  υλικό  είναι  φανερή.  Ο  Πετρακογιώργης  αναγκάζεται  να  υποχωρήσει  την  επόμενη  ημέρα  15  Αυγούστου  στη  θέση  «Κοπράνες»  ειδοποιώντας  συγχρόνως  το  Χριστομιχάλη.

Η  ηγεσία του  ΕΑΜ-ΕΛΑΣ  στις επιστολές που στέλνει  στο  Χριστομιχάλη  Ξυλούρη  ζητά  όπλα,  άνδρες  και  συμφωνία  για  οργανωμένη  αντίσταση  κατά  του  εχθρού.  Ο  Χριστομιχάλης  Ξυλούρης  στις  απαντήσεις  του  (που  δυστυχώς  αυτά  τα  έγγραφα  δεν  σώζονται  ή  και  εάν  σώζονται  δεν  έχουν  δει  μέχρι  σήμερα  το  φως  της  δημοσιότητας), ανακοινώνει  πως  έχει  αποφασίσει  να  αντισταθεί  στους  Γερμανούς. Στο  λημέρι  του  όμως,  (Πετροδολάκια),  έχουν  καταφτάσει  τουλάχιστον  600  άνδρες  εγκαταλείποντας  το  χωριό  από  την  13^η  Αυγούστου.  Ο  ίδιος  διαθέτει  100  οπλισμένους.  Αν  είχε  περίσσευμα  όπλων  θα  φρόντιζε  να  εξοπλίσει  τους  δικούς  του  άνδρες.  Η  δύναμη  του  ΕΑΜ- ΕΛΑΣ  βρίσκεται  στη  θέση  «Τσουνιά».  Γνωρίζουν  και  αυτοί  ότι  όλοι  οι  άνδρες  του  χωριού  το  έχουν  εγκαταλείψει  καταφεύγοντας  στο  βουνό  αφού  και  στο  δικό  τους  λημέρι  έχει  καταφτάσει  ικανός  αριθμός  Ανωγειανών.

Από  το  έγγραφο  με  ημερομηνία  14  Αυγούστου  1944  του  ΕΛΑΣ  προς  το  Χριστομιχάλη  Ξυλούρη,  διαπιστώνουμε  ότι  οι  τελικές  προτάσεις του  Χριστομιχάλη  έγιναν  δεκτές  από  την  ηγεσία  του  ΕΑΜ-ΕΛΑΣ  αφού  αναγράφεται  σ’αυτό  ότι  …αγαπητέ  Μιχάλη,  συμφωνούμε  με  τα  γραφόμενά  σας,  θα  ενισχύσουμε τον  Πίπερο  μέχρι  Σκήνακα  και  όλα  τα  επίκαιρα  σημεία  των  δύο  υψωμάτων…

Τι σημαίνει η φράση συμφωνούμε με τα γραφόμενά σας ; Σε τι άραγε να συμφώνησαν Χριστομιχάλης και ΕΑΜ-ΕΛΑΣ ; Σε ποια πρόταση ; Ποιος την έκανε ;

Αυτός που συμφωνεί ; Και τι άραγε θα έλεγε η πρόταση του Χριστομιχάλη προς το ΕΑΜ-ΕΛΑΣ ; Να μη δώσουν μάχη και να εγκαταλείψουν τον Ψηλορείτη πιάνοντας θέσεις μάχης ;

Στον  Ψηλορείτη,  τον  Αύγουστο του  1944,  υπήρχε  ένα  κλιμάκιο  ασυρμάτου  με  τους  υπευθύνους  Άγγλους  Αξιωματικούς  Τομ  Ταμπάμπιν,  Τζων  Λιούις  και  Μπιλ  Μος.  Ο  Τομ  Ταμπάμπιν  είχε  αναχωρήσει  για  τα  Χανιώτικα  λίγο πριν  την  κύκλωση  του Ψηλορείτη  αφήνοντας  στη  θέση  του  το  Τζων  Λιούις.  Ο  Άγγλος  Μπιλ  Μος,  μετά  το  σαμποτάζ  της  Δαμάστας,  είχε  ανακληθεί  από  το  Στρατηγείο  Μέσης  Ανατολής.  Στις  12  Αυγούστου,  μια  μέρα  πριν  την  κύκλωση  του Ψηλορείτη,  έφυγε  με  τον  Τζων  Λιούις  αφού  έκρυψαν  τον  ασύρματο.  Κατευθύνθηκαν  στο  Αμάρι  περιμένοντας  το σκάφος  που  θα  έπαιρνε  το  Μπιλ  Μος  για  τη  Μέση  Ανατολή.  Στον  Ψηλορείτη  και  στο  λημέρι  του  ΕΑΜ-ΕΛΑΣ   βρισκόταν  ο  Αμερικάνος  Ταγματάρχης  Μπιλ  Ρόυς.  Στην  επιστολή του  Τζων  Λιούις  προς  το  Χριστομιχάλη  Ξυλούρη,  (17 Αυγούστου 1944), φαίνεται  να  τον  ενοχλεί  αυτό  το  γεγονός  και  προτρέπει  τον  Αρχηγό  να  μην  τον  εμπιστεύεται.  Του  λέει  επίσης  ότι  ο  ίδιος  ενημερώθηκε  για  το  κάψιμο  του  χωριού  τους  στο  λημέρι  και  με  τη  σειρά  του  το γνώρισε  στον  Τομ  Ταμπάμπιν  στα  Χανιά.  Αναγνωρίζοντας  όμως  οι  Βρετανοί  πως  ο  μη  εξοπλισμός  της  Ανωγειανής  ομάδας  κατά  τη  διάρκεια  της  τετράχρονης  κατοχής  με  σύγχρονα  όπλα  ήταν  λάθος  των  συμμάχων,  σπεύδει  ο  Τζων  Λιούις  να  ενημερώσει  το  Χριστομιχάλη  ότι  στις  24  Αυγούστου  θα  ριχθεί  στη  Νίδα  οπλισμός  τρόφιμα  και  ρούχα  από τη  Μέση  Ανατολή  με  αλεξίπτωτα.  Δυστυχώς  όμως  αυτό δεν  πραγματοποιείται  γιατί  στις  24  Αυγούστου  βρίσκονταν  ακόμη  οι  Γερμανοί  στη  Νίδα.

Το  άλλο κλιμάκιο  ασυρμάτου  του  Άγγλου  αξιωματικού  Ραλφ  Στόκμπριτζ  με  ασυρματιστή  το  Τζων  Στάνλεϋ  και  το  Λευτέρη  Καλιτσουνάκη  δεν  βρισκόταν  στον  Ψηλορείτη τις μέρες της καταστροφής.

Η  ομάδα  του  ΕΑΜ-ΕΛΑΣ  αποχωρεί  από  τον  Ψηλορείτη  στις  15  Αυγούστου 1944  ενημερώνοντας  με  σημείωμα  το  Χριστομιχάλη  Ξυλούρη.  Μαζί  με  την  ομάδα  διαφεύγει  και  ο  Αμερικανός  Ταγματάρχης  Μπιλ  Ρόυς.

Ο  Καπετάν  Χριστομιχάλης  Ξυλούρης  παραμένει στο  βουνό  περιμένοντας  τον εχθρό  μέχρι  την  16η  Αυγούστου.  Τα  Ανώγεια  για  τέταρτη  ημέρα  έχουν  παραδοθεί  στην  πυρά  και  τη  λεηλασία.  Αντιλαμβανόμενος  τη  δύναμη  των  Γερμανών  (5.000  οπλισμένοι  σαν  αστακός  εχθροί)  και  αναλογιζόμενος  την  τύχη  των  γυναικοπαίδων,  (2.500  σε  αιχμαλωσία),  τη  νύχτα  της  16^ης Αυγούστου  δίδει το  σύνθημα  της  αποχώρησης  και  της  εξόδου  από  τον  ασφυκτικό κλοιό  του εχθρού.  Τον  Ψηλορείτη  έχουν  ήδη  εγκαταλείψει  οι  Άγγλοι  αξιωματικοί  και  ο Αμερικανός  Ταγματάρχης,  η  δύναμη  του  ΕΑΜ-ΕΛΑΣ  και  ο  Καπετάν  Πετρακογιώργης  έχει  αποσυρθεί  στις  «Κοπράνες».  Στο  λημέρι  του  έχουν  συγκεντρωθεί  περίπου  600  άνδρες  από  τους  οποίους  μόνο  100  οπλισμένοι  καθώς  και  πολλά  γυναικόπαιδα.  Προτάσσει  τη  διασφάλιση  της  ζωή  τους  ως  κύριο  σκοπό  και  βάζει  σε  δεύτερη  μοίρα  τα  σπίτια  και  τις  περιουσίες  του  χωριού  του. Στο  τέλος  μετά  από  πολλές  περιπέτειες  κατορθώνουν  και  διαφεύγουν  από  τον  εχθρικό κλοιό.

Το  μόνο  που  δεν  επεδίωξε  να αποφύγει  ο  Καπετάν  Χριστομιχάλης  ήταν  η  συμπλοκή  με  τους  Γερμανούς.  Ο  Χριστομιχάλης δε  φοβήθηκε  τους  εχθρούς.  Έστησε  τους  άντρες  του  σε θέση  μάχης,  με  αστείο  οπλισμό,  μπροστά  σε  πάνοπλους  εχθρούς,  (οι  οποίοι  υποστηρίζονταν  και  από  όλμους  και  πυροβολικό),  επί  τέσσερις  ημέρες.  Κατέστρωνε  τη  στρατηγική  του  και  συνομιλούσε  ταυτόχρονα  με :  α)  Τον  Καπετάν  Πετρακογιώργη.  β)  Τον  Αρχηγό  Ρεθύμνου  Χρίστο Τζιφάκη.  γ)  Τον  Άγγλο  Αξιωματικό  Τζων  Λιούις.  δ)  Το  Αρχηγείο του  ΕΑΜ-ΕΛΑΣ  στον  Ψηλορείτη.

Αυτή είναι η αλήθεια για την καταστροφή των Ανωγείων. Αυτός που εγκατέλειψε τελευταίος τον Ψηλορείτη ήταν ο Χριστομιχάλης. Διαφωνείται ; Καταθέστε την γνώση σας με τα τεκμήρια που διαθέτετε.

Αντί να κάνετε αυτό, κρίνεται έναν Αρχηγό, (γιατί ο Αρχηγός αναλαμβάνει όλες τις ευθύνες), ότι δεν πολέμησε τους γερμανούς. Έναν άνθρωπο που πήρε μέρος στη ζωή του σε δεκαέξι (16) μάχες, τις περισσότερες που έδωσε διαχρονικά Ανωγειανός μετά τον Εμμανουήλ Ξυλούρη ή Τζιτζή, που πολεμούσε όρθιος, που δε δίστασε να κυνηγήσει δύο συγχωριανούς του που έδειξαν δειλία στη μάχη της Μανωλιάσσας (Νοέμβριος 1912-Ιανουάριος 1913), έναν άνθρωπο που πέθανε φτωχός αφήνοντας παρακαταθήκη μόνον την ηθική του. Αντί να αδράξετε τα ιστορικά γεγονότα, ότι δηλαδή οι Οργανώσεις ΑΟΑ και ΕΑΜ-ΕΛΑΣ, παρά το ότι ήταν χωρισμένες, βρέθηκαν σε πλήρη σύμπνοια και συμφωνία τις δύσκολες μέρες των Ανωγείων και να προβάλετε την ενωμένη και πάλι αντίσταση του χωριού σας, ψιθυρίζετε ότι ο Χριστομιχάλης δεν πολέμησε, ότι δεν του το «επέτρεψαν» οι Άγγλοι σύμμαχοι. Κανείς από τους Βρετανούς αξιωματικούς Συνδέσμους δε βρίσκονταν στον Ψηλορείτη όπως προανέφερα. Ο μόνος αξιωματικός Σύνδεσμος στον Ψηλορείτη τις ημέρες της καταστροφής, ήταν ο Αμερικανός Ταγματάρχης Μπιλ Ρόυς, στο λημέρι του ΕΑΜ-ΕΛΑΣ στα Τσουνιά. Αυτή είναι η ιστορική σας αλήθεια ; Μελετήστε όλα τα παραπάνω και τα έγγραφα που τα συνοδεύουν.  Ανατρέξτε στις εφημερίδες ΕΘΝΙΚΟΣ ΚΗΡΥΞ  20 Σεπτεμβρίου 1945, 5 Οκτωβρίου 1945, 14 Οκτωβρίου 1945, ΕΛΕΥΘΕΡΗ ΚΡΗΤΗ 26 Σεπτεμβρίου 1945 και 3 Οκτωβρίου 1945, να διαβάσετε τις επιστολές που αντάλλαξαν ο Χριστομιχάλης Ξυλούρης και ο Γιάννης Ποδιάς και δημοσιεύονται στις παραπάνω εφημερίδες. Βγάλτε τα συμπεράσματα μόνοι σας. Και απαντήστε ποιος διαστρεβλώνει και ξαναγράφει την ιστορία. Ο Καλογεράκης, το μόνο που κάνει, είναι να υπηρετεί την αλήθεια.

Αγνοεί ο Καλογεράκης την άνιση μάχη που έδωσε ο ΕΑΜ-ΕΛΑΣ, τον ίδιο μήνα, μόνος του πλέον μετά την άρνηση των άλλων οργανώσεων, στη θέση «Βιτσιλιά» και στην θέση «Στεφάνα» για να εμποδίσει τις Γερμανικές  δυνάμεις να κάψουν και να ισοπεδώσουν τελικά το χωριό?

Για τις παραπάνω μάχες σε Βιτσιλιά και Στεφάνα, το μόνο που γνωρίζω είναι μία αναφορά σε έγγραφο της ΑΟΑ, με ημερομηνία 13 Αυγούστου 1944 και ώρα 7.30 το πρωί , η οποία κατά λέξη είναι :  «…κατά  την  αυγήν  εις  τας  θέσεις  των κομμουνιστών  (βιτσιλιά)  αντιλάγησαν  εκατέρωθεν  πυροβολισμοί  χωρίς  κανένα  θύμα…». Το έγγραφο έθεσα υπ’όψιν του Γιάννη Φασουλά, ο οποίος στην κεντρική του ομιλία στο μνημόσυνο του χωριού σας πριν μερικά χρόνια, το ανέγνωσε. Ρωτήστε τον. Περιμένω όμως να δημοσιοποιήσετε τις λεπτομέρειες των παραπάνω μαχών, τόπο και ημερομηνία, ώρα και διάρκεια μάχης, νεκροί και τραυματίες, αποτελέσματα, για να τις εντάξω στο αρχείο μου και να αναφέρομαι από δω και στο εξής σ’αυτές με λεπτομέρειες.

Γνωρίζετε  μήπως κ. Καλογεράκη ότι ενώ ο ΕΛΑΣ απελευθέρωνε την Ελλάδα το φθινόπωρο του 1944 (στις 11/10/1944 το Ηράκλειο, στις 12/10/1944 την Αθήνα, στις 30/10/1944 τη Θεσσαλονίκη κοκ), οι Γερμανικές δυνάμεις  δημιούργησαν στα Χανιά το λεγόμενο «Οχυρό Κρήτης», υπό την προστασία και την εγγύηση των Άγγλων πρακτόρων που εσείς εκθειάζετε, με μόνο σκοπό να μην πέσει στα χέρια του ΕΛΑΣ ο γερμανικός οπλισμός;

Ομολογώ ότι αυτό δεν το γνώριζα. Μέχρι τη δημοσίευση του άρθρου σας γνώριζα ότι την Ελλάδα, (και το Ηράκλειο), ελευθέρωσαν οι αγώνες όλων των Ελλήνων. Ειδικά για το Ηράκλειο γνώριζα ότι τον πρώτο λόγο, από 13 Αυγούστου 1944, είχε ο Στρατιωτικός Διοικητής Ηρακλείου Αντ/ρχης Ανδρέας Νάθενας. Κάτω από τις διαταγές του μπήκαν όλες οι ανταρτικές ομάδες. Στις 30 Σεπτεμβρίου 1944, σε απόρρητη προσωπική διαταγή του αναφέρει :

«…διαταγή κινήσεως  και  εγκαταστάσεως  εν  τη πόλει  των  Ανταρτικών  Ομάδων        Ι)  Αι  πληροφορίαι  φέρουσι  τον  εχθρόν  ως  εγκαταλείποντα  την  πόλιν  Ηρακλείου  εντός  ελαχίστων ημερών  ΙΙ)  Αι  Εθνικαί  ένοπλοι  δυνάμεις  θα  εισέλθωσι  κατόπιν διαταγής  μου  άμα τη αποχωρήσει  των  Γερμανών δια την τήρησιν  της  τάξεως.

Αι  Εθνικαί  ανταρτικαί  Ομάδες  εισερχόμεναι  εντός της πόλεως  δια  των  πλησιεστέρων  δρομολογίων  θα  εγκατασταθώσιν  εις  τους  κάτωθι  οριζομένους  δι  εκάστην  τομέα ένθα  υπ’ευθύνη  των  Δ/των  αυτών  θα  τηρήσωσι  παραδειγματικήν  τάξιν…  2)  Η  Ομάς  Ποδιά  θα  εισέλθη  δια  της  Καινούριας  Πόρτας  και  θα  καταλάβη  Καινούρια  Πόρτα  (ναι) μέχρι  Μεϊντάνι  (το  1/3 της  πλατείας).  Δυτικόν  όριον  Πηγάιδα  (όχι), οδός  Αγίου  Μηνά  (ναι)  μέχρι  Πλατειάς  Στράτας  (ναι)  από του  σημείου  που  συναντά  η οδός  Αγίου  Μηνά  την  Πλατειά Στράτα  μέχρι  του  σημείου  που  η  οδός  Αγίων  Δέκα  συναντά  την  Πλατειά  Στράτα.  Από  του  σημείου  αυτού μέχρι  Μεϊντάνι – Πλαταιά  Στράτα  (όχι).  Θα  στρατωνισθή  εις  Βαλιντέ  Τζαμί  και  2  διμοιρίαι  εις  κτίρια  Στρατώνων…».

Για τη σύμπτυξη των γερμανών στα Χανιά και τι ακολούθησε συμφωνώ μαζί σας. Αν μελετούσατε τα κείμενά μου, έχω αναφερθεί στα γεγονότα δεκάδες φορές με λεπτομέρειες και αδημοσίευτα έγγραφα. Αν διαβάσετε τη διαταγή του Αντ/ρχη Ανδρέα Νάθενα, (αρχείο Ανδρέα Νάθενα, Β.Δ.Β.Η. φακ.1, αριθμ. 37), ποιος τελικά παραποιεί την ιστορία, ο Καλογεράκης ή εσείς ;

Γνωρίζετε μήπως κ. Καλογεράκη ότι οι Γερμανοί έφυγαν από τα Χανιά τον Μάιο του 1945 καταστρέφοντας τον οπλισμό τους στο λιμάνι της Σούδας,  ενώ νωρίτερα στη μάχη της Παναγιάς Χανίων στις 12-14/11/1944 επιχείρησαν ανεπιτυχώς να συντρίψουν τις δυνάμεις του ΕΛΑΣ, με σημαντικές απώλειες για τους ίδιους, εξοφλώντας έτσι τη στήριξη που τους παρείχαν οι «άγγλοι σύμμαχοι»?

Στη μάχη της Παναγιάς πήρε μέρος ο πατέρας της συζύγου μου Σοφίας, Στυλιανός Σεργάκης, (ανατρέξτε στα χαρτιά σας), και στο αρχείο μου υπάρχει το ημερολόγιο της μάχης που έγραψε ο ίδιος (28 σελίδων). Θα ήταν πολύ χρήσιμο να σας παραδώσω ένα αντίγραφο για το δικό σας αρχείο. Για τον οπλισμό των γερμανών έχω αναφερθεί στα γραφτά μου δεκάδες φορές με λεπτομέρειες. Είναι δημοσιευμένα, βρείτε και διαβάστε τα.

Γνωρίζετε μήπως κ. Καλογεράκη ότι ενώ οι δυνάμεις του ΕΛΑΣ συγκέντρωναν τις δυνάμεις τους από ολόκληρη την Κρήτη στην περιοχή των Χανίων για την πλήρη εκδίωξη και εξόντωση των φασιστικών στρατευμάτων, οι, καθοδηγούμενοι από τους «άγγλους συμμάχους», ΕΟΚίτες & ΕΟΡίτες επιχειρούσαν το Γενάρη του 1945 να εξοντώσουν τον ΕΛΑΣ και τους αρχηγούς του στο Ρέθυμνο και το Ηράκλειο, ενώ νωρίτερα στις 13/10/1944 επιδίωξαν ανεπιτυχώς τη δολοφονία του καπετάνιου του ΕΛΑΣ Γιάννη Ποδιά στο Ηράκλειο;

Στα Χανιά μετέβησαν όλοι οι άντρες της κρητικής αντίστασης για να συνεχίσουν τον αγώνα εναντίον των γερμανών. Τα αίτια του γεγονότος του τραυματισμού του Γιάννη Ποδιά από τον Αναστάση Μπουτζαλή, στις 13 Οκτωβρίου 1944, είμαι σίγουρος ότι τα γνωρίζετε πολύ καλά. Αν δεν τα γνωρίζετε, διαβάστε το βιβλίο του Δημητρίου Ξυριτάκη «Συγνώμη Αναστάση». Δεν ήταν προσχεδιασμένη ενέργεια αλλά μία προσωπική υπόθεση μεταξύ των δύο ανδρών. Ο Ξυριτάκης δίδει όλες τις λεπτομέρειες. Και τα φοβερά μηνύματα που αντάλλαξαν οι δυο άντρες πριν συμβεί. Εκείνο όμως που δεν προσεγγίζετε, είναι το έγκλημα που ακολούθησε. Ο Μπουτζαλής, ο ήρωας του Μικρασιατικού πολέμου, με δική του ομάδα στη μάχη της Κρήτης και την Κρητική Αντίσταση, εκτελέστηκε για μια ενέργεια (τραυματισμού του Γιάννη Ποδιά) που δεν τιμωρείται με θάνατο. Ποια είναι η γνώμη σας γι’αυτό ;

Στη συνέχεια του δημοσιεύματός σας για το λημέρι στα Τσουνιά, το θάνατο του Ποδιά την περίοδο του Εμφυλίου, το κόψιμο και την περιφορά του κεφαλιού του, αναφέρθηκα προηγουμένως. Όσο για το ξαναγράψιμο της ιστορίας και τη συμβολή μου σ’αυτό, τα αφήνω στην κρίση των Ανωγειανών και όλων όσων διαβάζουν

τα κείμενά μου.

Αγαπητοί φίλοι Ανωγειανοί

Θα σχολιάσω τώρα το δημοσίευμα, που κατά τη γνώμη μου σας ενόχλησε και είχε ως αποτέλεσμα την έκδοση της ανακοίνωσης και τις ύβρεις σας προς εμένα. Στις 2 Απριλίου 2016, σε ένα μικρό άρθρο μου στη διαδικτυακή εφημερίδα ΑΝΩΓΗ, αναφέρθηκα στο μνημόσυνο του Θοδωρή Ξυλούρη στο χωριό Καλού. Συμπλήρωσα το άρθρο με μία αναφορά στην Ανεξάρτητη Ομάδα Ανωγείων Α.Ο.Α. όπου μεταξύ άλλων έγραψα : η Ανεξάρτητη Ομάδα Ανωγείων ήταν η μία από τις τέσσερις ένοπλες Αντιστασιακές Ομάδες που έδρασαν καθ’όλη τη διάρκεια της γερμανοϊταλικής κατοχής στην Κρήτη. (Οι άλλες ήταν του Καπετάν Μανόλη Μπαντουβά, του Καπετάν Πετρακογιώργη και του Αντώνη Γρηγοράκη-Σατανά).

Να σας θυμίσω ότι η αναφορά μου αυτή βρίσκεται στο βιβλίο του Στεφανογιάννη στη σελίδα 9. Δεν τη διαβάσατε ; Δεν ενοχληθήκατε ; Ξέχασα όμως ότι τότε ζούσε ο αείμνηστος Ζαχαρίας Δραμουντάνης. Του οποίου έχω ένα χειρόγραφο κείμενο, μου το παρέδωσε λίγες ημέρες πριν το θάνατό του, (θα έχει μεγάλη σημασία για σας όταν δημοσιευτεί). Αμφισβητείτε τα παραπάνω, λέγοντας ότι ενήργησα με σκοπιμότητα και το έκανα αφού είμαι κατ’επάγγελμα ιστορικός. Γράφετε στη συνέχεια ότι τιμάτε και σέβεστε  το Θοδωρή Ξυλούρη για τους αγώνες και τη δράση του. Τιμάτε και σέβεστε το Θοδωρή Ξυλούρη αποκαλώντας διαστρεβλωτή, λαθροχείρα, ιστορικό νεκροθάφτη, ανιστόρητο, τον Καλογεράκη, που μίλησε στην τελετή της κηδείας του, άρα ότι είπα και έγραψα ήταν όλα ψέματα και νόθα. Τιμάται και σέβεστε το Στεφανογιάννη, το Νταμπακομανόλη, το Μερτζανοζαχαράκη, που έχω γράψει τα βιβλία τους, χαρακτηρίζοντάς με όπως παραπάνω. (Εξαιρώ το Χριστομιχάλη, αφού το βιβλίο δεν έχει κυκλοφορήσει ακόμη και δεν το γνωρίζετε). Ωραία τιμή κάνετε σε ανθρώπους που δόξασαν το χωριό σας. Ζηλευτή. Και αξιοθαύμαστη. Και αφού είμαι κατ’επάγγελμα ιστορικός, θα φωνάξω τις παραπάνω Ανωγειανές οικογένειες να τους επιστρέψω τα χρήματα που τους πήρα για τα βιβλία που έγραψα. Και το Γιάννη Μανουρά της εφημερίδας σας Η ΦΩΝΗ ΤΩΝ ΑΝΩΓΕΙΩΝ, το Γιάννη Φασουλά της έντυπης ΑΝΩΓΗ και τον παπά Ανδρέα Κεφαλογιάννη της διαδικτυακής ΑΝΩΓΗ. Να πάρουν κι αυτοί τα χρήματά τους πίσω. Για τα δεκάδες δημοσιεύματα που έχω κάνει στις εφημερίδες τους.

Γνωρίζω καλά την Ελληνική γλώσσα και απευθύνομαι σε σας τους υβριστές μου. Ποιο από τα παραπάνω που έγραψα και σας ενόχλησε είναι ψέματα ; Γνωρίζετε τι σημαίνει η φράση Καθ’όλη τη διάρκεια της Κατοχής ; Γνωρίζετε ποιες Ανταρτικές ομάδες έδρασαν από το καλοκαίρι του 1941 ως το Μάιο του 1945 στην Κρήτη ; Φυσικά και δεν ήταν μόνο αυτές στη διάρκεια της σκλαβιάς. Φυσικά και στην ιεραρχία των Οργανώσεων βρίσκεται σε ψηλή θέση και η Ανταρτική Ομάδα του ΕΑΜ-ΕΛΑΣ. Εγώ όμως έγραψα τη φράση ΑΠΟ ΤΗΝ ΑΡΧΗ (καθ’όλη τη διάρκεια της κατοχής, 1/6/41 ως 9/5/45).  Τι σας ενόχλησε ; Η πρωτοπορία της αντίστασης του χωριού σας ; Στην Α.Ο.Α. δεν ήταν ενταγμένοι από την πρώτη στιγμή οι Ανωγειανοί του ΕΑΜ ; Το λέτε κι εσείς στην ανακοίνωσή σας. Η αντίσταση των Ανωγείων ξεκίνησε ενωμένη. Το λέει και ο Ζωνογιώργης (διαβάστε το βιβλίο του Στεφανογιάννη). Όταν λοιπόν αναφέρομαι στην ΑΟΑ και λέω ότι έδρασε καθ’όλη τη διάρκεια της Κατοχής, δεν αναφέρομαι άραγε και στο ΕΑΜ Ανωγείων ; Γιατί ενοχληθήκατε ; Που είναι το ψέμα και η διαστρέβλωση ;

Ο Καπετάνιος του ΕΑΜ-ΕΛΑΣ Γιάννης Ποδιάς, μετά τη μάχη της Κρήτης, κατέφυγε στο χωριό του Λαράνι. Εντάχτηκε στην Ομάδα του Καπετάν Μανόλη Μπαντουβά. Το ιστορικό της ένταξής του είμαι σίγουρος πως το γνωρίζετε. Αν δεν το γνωρίζετε, υπάρχει στο αρχείο μου κείμενο δεκατριών (13) σελίδων  με τίτλο : «Συνέντευξη με τον Καπετάν Γιάννη Ποδιά» που περιγράφει ο ίδιος τα γεγονότα. Το πρωτότυπο, καταχωρημένο με κωδικούς,  βρίσκεται σε επίσημο αρχείο της πόλης του Ηρακλείου. Θα σας ήταν χρήσιμο να το διαβάσετε. Κλείνετε όμως τις πόρτες. Και υβρίζετε τον Καλογεράκη, ο οποίος δε βρίσκεται απέναντί σας. Ο Γιάννης Ποδιάς έμεινε στην ομάδα του Καπετάν Μανόλη Μπαντουβά από τις 24 Νοεμβρίου 1941 ως τα τέλη Σεπτεμβρίου 1943, συνεργάστηκε και πολέμησε μαζί του. Όταν λοιπόν αναφέρομαι στην Ομάδα του Καπετάν Μανόλη Μπαντουβά και γράφω ότι έδρασε καθ’όλη τη διάρκεια της κατοχής, δεν αναφέρομαι άραγε και στον Ποδιά και στους άντρες του ΕΑΜ που ήταν ενταγμένοι υπό τον Καπετάν Μανόλη Μπαντουβά; Τι σας ενόχλησε ; Πού είναι το ψέμα και η διαστρέβλωση ;  Ο Καλογεράκης αναφέρεται στο ΕΑΜ- ΕΛΑΣ με πλήθος δημοσιευμάτων, ιδιαίτερα την περίοδο από τα τέλη Μαρτίου αρχές Απριλίου 1944, όταν σύμφωνα με τις πηγές του, εγκαταστάθηκε το Αρχηγείο του ΕΑΜ -ΕΛΑΣ στα Τσουνιά με καπετάνιο το Γιάννη Ποδιά. Αν το Αρχηγείο έγινε νωρίτερα και δημοσιεύσετε τα τεκμήρια της εγκατάστασή του στα Τσουνιά, είμαι έτοιμος να αναθεωρήσω τις απόψεις μου.

Διαβάστε το τελευταίο μου βιβλίο με τίτλο : «Οι Δόμηδες της Αντίστασης, Αντώνης και Δημήτρης Δομαλάκης» και θα διαπιστώσετε με έκπληξη πόσες αναφορές κάνω στο ΕΑΜ-ΕΛΑΣ και πόσα έγγραφα εντάσσω στα κείμενα.

Αγαπητοί φίλοι Ανωγειανοί Βασίλη Φασουλά, Γιώργη Βρέντζο, Βαγγέλη Βρέντζο, Στέλιο Σταυρακάκη του Πανιά, Χαράλαμπε Σταυρακάκη, Στελή Σταυρακάκη του Ζαχαράκη, Αριστείδη Σμπώκο, Γιάννη Φασουλά του Πολυζώη, Γιάννη Καλομοίρη – Τσικ και Αντώνη Ρούλιο.

Θα συνεχίσω να γράφω για το μεγαλείο της Κρητικής Αντίσταση 1941-1945, παρά τις δικές σας ενστάσεις. Θα εξακολουθήσω να έρχομαι στο ηρωικό χωριό σας. Θα παραμείνω πιστός στις επάλξεις της αλήθειας. Τιμώ το ΕΑΜ-ΕΛΑΣ, τιμώ όλες τις Οργανώσεις που αντιπάλεψαν το φασισμό, τιμώ όλους τους νεκρούς σε όποια πολιτική παράταξη κι αν ανήκαν, τιμώ κι εσάς που με υβρίζετε. Ένα μόνον δεν πρόκειται να κάνω. Να στέλνω τα βιβλία, τις επιστημονικές εργασίες, τις ομιλίες και τα άρθρα μου, στα γραφεία σας στα Ανώγεια για έγκριση. Τους χαρακτηρισμούς που μου απευθύνατε, τους αφήνω στην κρίση όλων των Ανωγειανών και όσων τους διαβάσουν. Δεν πρόκειται να επανέλθω με νέα απάντηση. Αν σας δημιουργήθηκαν νέα ερωτήματα, σας προσκαλώ στην παρουσίαση του βιβλίου του Χριστομιχάλη Ξυλούρη στο Περαχώρι. Θα μπορέσουμε να κοιταχτούμε στα μάτια και να συζητήσουμε. Θα επαναλάβω και πάλι, απαντώντας στο θεώρημά σας ότι ο Καλογεράκης «αποσιωπά και εξαφανίζει  πλήρως τη δράση του ΕΑΜ-ΕΛΑΣ και φυσικά του ΚΚΕ», να μου πείτε σε ποιο βιβλίο μου, σε ποιο κεφάλαιο και σε ποια σελίδα αγνοώ τη δράση του ΕΑΜ-ΕΛΑΣ. Σε ποιο δημοσίευμα, σε ποια εφημερίδα και πότε γράφω ανακρίβειες. Σε ποια ομιλία μου, σε ποια επιστημονική εργασία, σε ποια παράγραφο, λαθροχειρώ σε βάρος της ιστορίας. Σε ποια παρουσίαση βιβλίου, σε ποια αποκαλυπτήρια μνημείων και ανδριάντων, σε ποια ραδιοφωνική ή τηλεοπτική εκπομπή,  διαφαίνεται η εμπάθεια μου απέναντι  στην ιστορία του λαού και του τόπου μας ;

Τέλος άφησα την απάντηση για τον αυτοπροσδιορισμό μου. Αναρωτιέστε άκομψα, ειρωνικά  και υβριστικά, ότι αναφέρομαι ως «ιστορικός και ότι κατά καιρούς έχω δηλώσει». Διαβάστε λοιπόν τι ακριβώς είναι ο Καλογεράκης :

• Επιστημονικός Συνεργάτης Εργαστηρίου Ιστορίας Νεότερης Ελλάδας και Νεοελληνικού Πολιτισμού Πανεπιστημίου Ιωαννίνων.
• Υποψήφιος Διδάκτορας Ιστορίας της Εκπαίδευσης Πανεπιστημίου Ιωαννίνων.
• Πρόεδρος Δημοτικού Οργανισμού Πολιτισμού Αθλητισμού Περιβάλλοντος ΔΟΠΑΠ Δήμου Μινώα Πεδιάδας.
• Πρόεδρος Δευτεροβάθμιας Σχολικής Επιτροπής Δήμου Μινώα Πεδιάδας.
• Διευθυντής Δημοτικού Σχολείου Καστελλίου Πεδιάδος.

 

Καστέλλι, 25 Απριλίου 2016

 

Υ.Σ. Η Ιστορία δεν έχει ανάγκη ούτε εμένα ούτε κι εσάς. Γιατί στηρίζεται σε μια βασική αρχή. Ότι :

Δεν  παραγράφεται…

Δεν  αλλοιώνεται…

Δε  λογοκρίνεται…