Γράφει ο Μανόλης Φασουλάς, Μαθηματικός

“Έγραφε πριν από αρκετά χρόνια η Σκανταλοβαγγελιώ στον τότε φοιτητή ανηψό της Γιώργη στην Αθήνα κλείνοντας το γράμμα της: Λάβεις δε λάβεις το γράμμα μου, να μου απαντήσεις! Τι ωραίο!

Έγραφε επίσης η Νίκη Κοντογιάννη στο γιό της το Στάθη στην Αθήνα: Στάθη γύρνα πίσω γράφω κι άλλα!(τελείωνε η σελίδα του γράμματος).Τι ωραίο κι αυτό!

Αυτά πριν από μία πεντηκονταετία και πλέον. Τώρα και 15 χρόνια τα νέα τα λαμβάνουμε σε χρόνο dt και έγκυρα και έγκαιρα, με την πρωτοπόρο για τα Ανωγειανά δεδομένα ΑΝΩΓΗ. Απ’ αρχής την ΑΝΩΓΗ στο μυαλό μου τη θεώρησα σαν μια ομπρέλα ανοιχτή χειμώνα -καλοκαίρι, προσφέροντας θαλπωρή στις κακουχίες του χειμώνα(βλέπε δυσάρεστα νέα) και ανάσα δροσιάς το καλοκαίρι(βλέπε ευχάριστα νέα).

Και όπως λέει ο ποιητής:

Άσπρο το χρώμα τση τιμής

σαν το καθάριο χιόνι

Και θέλει βλέπος κι εχταγή

γιατί εύκολα λερώνει!

Εύχομαι στους ανθρώπους της ΑΝΩΓΗ να μην κουραστούν να κρατούν ανοιχτή αυτή την ομπρέλα!