Γεώργιος  Χαιρέτης του “Νικαρά” ένας καλός Ανωγειανός της Αθήνας, “έφυγε” πρόωρα από τη ζωή στα 63 του χρόνια, στις 18 του περασμένου Ιουνίου, σκορπίζοντας τη θλίψη στους δικούς του ανθρώπους, τους φίλους και τους συγχωριανούς του πίσω στα Ανώγεια, που πάντα τιμούσε με τη στάση της ζωής του όπου και να βρισκόταν. Το σαρανταήμερο μνημόσυνο του θα τελεστεί στην Αθήνα, την Κυριακή 24 Ιουλίου 2022 στις 10.30 π.μ. στο κοιμητήριο της Αργυρούπολης. Η οικογένεια του καλεί συγγενείς και φίλους, να ανάψουν ένα κερί στη μνήμη του. Η τελετή θα γίνει σύμφωνα με όλα τα μέτρα προστασίας κατά της πανδημίας.

Η οικογένεια του μέσω της ΑΝΩΓΗ, απευθύνει θερμές ευχαριστίες  σε όσους κατέθεσαν στεφάνια στη μνήμη του, καθώς και όσους αντί στεφάνων επέλεξαν να καταθέσουν χρήματα στη Κιβωτό του Κόσμου. Συγκεντρώθηκε το ποσό των 1.528 ευρώ στη μνήμη του Γιώργη. “Ένα μεγάλο ευχαριστώ εκ μέρους των παιδιών της Κιβωτού.” όπως χαρακτηριστικά αναφέρουν, ενώ απευθύνουν το ευχαριστώ και σε όλο τον κόσμο που με οποιονδήποτε τρόπο συμπαραστάθηκε στο βαρύτατο πένθος τους.

 Στο σημείωμα, στον αποχαιρετισμό από την οικογένεια του, αναφέρονται τα εξής:

“«Έφυγε» ένας υπέροχος άνθρωπος”

 Αυτό μας γράφουν, αυτό μας λένε όλοι όσοι τον γνώρισαν και συνεργάστηκαν μαζί του, κι εμείς αυτόν τον άνθρωπο τον είχαμε δίπλα μας. Ήταν ο γιος, ο αδελφός, ο σύζυγος, ο πατέρας, ο φίλος, ο συγγενής και ο συνάδελφος Γιώργης. Ο ευφυής άνθρωπος γεμάτος καλοσύνη, αγάπη και δίψα για ζωή. Μία αγκαλιά ανοιχτή και ένα μόνιμο χαμόγελο. Γεμάτος περηφάνεια για την οικογένειά του, τα παιδία του και τον τόπο του. Έζησε μια ζωή γεμάτη αγώνα και αξιοπρέπεια και ξεχώρισε σε όλα.

 Ο Γιώργης ήταν το 5ο παιδί του Νικαρά και της Νικαράδενας. Γεννήθηκε στα Ανώγεια το 1959. Έπαιζε με τις πέρδικες στο μαύρο κορμό και μάθαινε μόνος του να χορεύει στη Στεφάνα. Είχε μαζί του τις εικόνες του Ψηλορείτη και της απεραντοσύνης ενώ πίστευε ότι όλα τα μπορεί ο άνθρωπος αν θελήσει.

 Αφού τελείωσε το τότε Γυμνάσιο πέρασε στα ΤΕΙ Λογιστικής στο Ηράκλειο. Το 1987 ήρθε στην Αθήνα, όπου και έπιασε δουλειά στον όμιλο Βασιλάκη, στην αρχή σαν λογιστής, αργότερα ως προϊστάμενος λογιστηρίου και  από το 2004 σαν Οικονομικός Διευθυντής στη ΤΕΧΝΟΚΑΡ Α.Ε. Το 2010 αποφάσισε να εργαστεί ως ελεύθερος επαγγελματίας ως οικονομικός σύμβουλος επιχειρήσεων.  Με ότι ασχολήθηκε ήταν άψογος γιατί έμαθε να μη φοβάται ούτε τη δουλειά ούτε τη ζωή, και να σέβεται τους συνεργάτες του.

 Το 1990 παντρεύτηκε την αγαπημένη του Χαρά Σαλούστρου του Χατζηβαγγέλη, η οποία εργάζεται σαν δασκάλα στην Αργυρούπολη,  και απέκτησαν 2 παιδιά, τον Νίκο και την Έλια. Ο πιο σημαντικός ρόλος της ζωής του ήταν αυτός του πατέρα. Καμάρωνε για τον Νίκο του που αρίστευσε στο Οικονομικό Πανεπιστήμιο Αθηνών, πήρε υποτροφία για μεταπτυχιακό στο Cambridge το 2016 και εργάστηκε στο εξωτερικό. Καμάρωνε για την Έλια, που το 2015 πέρασε στο Εθνικό Μετσόβιο Πολυτεχνείο Αθηνών, στο τμήμα Αρχιτεκτόνων Μηχανικών, και παράλληλα ξεκίνησε να διδάσκει σχέδιο σε παιδιά που ετοιμάζονται για τις πανελλήνιες εξετάσεις.

 Το 2018 συνάντησε την πιο μεγάλη πρόκληση της ζωής του. Ξεκίνησε έναν αγώνα που κανείς δεν πίστευε ότι θα κέρδιζε για σχεδόν 4 χρόνια. Δεν έπαψε στιγμή να πολεμά και να ξεπερνά τα όριά του. Πάντα με υπομονή, χαμόγελο και αξιοπρέπεια. Πάλευε σαν αετός και έδινε δύναμη σε όλους μας. Ώσπου λύγισε. Έφυγε στις 18/06/22 σε ηλικία 63 ετών.

 Έφυγε ένας υπέροχος άνθρωπος, και μας άφησε βαριά κληρονομιά. Να συνεχίζουμε όπως μας έμαθε. Να αγωνιζόμαστε και να αγαπάμε τους ανθρώπους. Σ΄ ευχαριστούμε για τα χρόνια που ήσουν μαζί μας. Δε θα σε ξεχάσουμε ποτέ. Σ’ αγαπάμε. Καλό παράδεισο.”

 Τα ανίψια του, Νίκος και Ελευθερία Χαιρέτη, τον αποχαιρετούν αναφέροντας τα κάτωθι:

“Αγαπημένε μας θείε,

Έφυγες νωρίς και άφησες μεγάλο κενό και πόνο στις καρδιές όλων μας.

 Λείπεις εσύ και μαζί η αισιοδοξία σου, και το χαμόγελό σου. Ένα χαμόγελο αγνό και αληθινό που κράτησες μέχρι το τέλος ακόμα και στις πιο δύσκολες στιγμές σου. Με την αισιοδοξία σου και τη γενναία ψυχή σου νικούσες κάθε εμπόδιο. Δεν μας έδειξες στιγμή ότι υποφέρεις, δεν λύγιζες. Έκλεινες το μάτι στην ζωή, μας έλεγες «όλα καλά» και χαμογελούσες.  Δεν ζήτησες βοήθεια. Δοτικός και συμπονετικός χαιρόσουν να προσφέρεις χωρίς να ζητάς. Ακόμα και στα δύσκολά σου ρωτούσες για εμάς πριν ρωτήσουμε εμείς για εσένα.

 Πάντα με όρεξη και αγάπη για την ζωή και τους ανθρώπους. Και αυτή την αγάπη εξέπεμπες γεμίζοντας  φως, ζωντάνια και χαρά τους γύρω σου. Αντλούσες ικανοποίηση και απόλαυση ακόμα και από τις πιο μικρές στιγμές της ζωής. Αγαπούσες την οικογένειά σου και την καμάρωνες, αγαπούσες την καταγωγή σου, το βουνό σου. Και εκεί ήταν η σκέψη σου μέχρι το τέλος.

 Ευχόμαστε η ψυχή σου να παραμείνει ζωντανή και ευγενής.

 Να έχεις έναν καλό παράδεισο όπως σου αξίζει.”

 —-Στη μνήμη του Γεωργίου Χαιρέτη του “Νικαρά” η οικογένεια του προσέφερε στην ΑΝΩΓΗ το ποσό των 50 ευρώ για τις ανάγκες της ηλεκτρονικής μας έκδοσης. 50 ευρώ προσέφερε και ο αδερφός του Τηλέμαχος Χαιρέτης. Τα χρήματα θα διατεθούν για το Εργαστήρι Γνώσης της ενορίας του Αγίου Γεωργίου και των δωρεάν φροντιστηρίων που γίνονται στον χώρο. Τους ευχαριστούμε θερμά.

Ας είναι ελαφρύ το χώμα που τον σκεπάζει αιώνια…