Συγκλονισμένος και ο Δήμαρχος Ανωγείων Εμμανουήλ Καλλέργης, με σημείωμα του στην “Α” αποχαιρετάει την Λευκοθέα Κουνάλη, σαράντα ημέρες μετά τον αδόκητο χαμό της. Η αγαπητή σε όλους μας Λευκοθέα υπήρξε για πολλά χρόνια και μέχρι την τελευταία της πνοή, δημοτική υπάλληλος και ο θάνατος της άφησε μεγάλο κενό στις υπηρεσίες του δήμου μας. Συνεργάστηκε άψογα και με τον νυν δήμαρχο Ανωγείων Εμμανουήλ Καλλέργη όπως και με όλους τους προηγούμενους, ενώ ο θάνατος της συγκλόνισε και όλους τους συναδέλφους της στην υπηρεσία. Αναλυτικά το κείμενο αποχαιρετισμού του Εμμ.Καλλέργη έχει ως εξής:

“Αγαπημένη όλων μας Λευκοθέα,

Δεν το περίμενα ποτέ, δεν το ήθελα, δεν το πιστεύω ακόμα ότι θα ήμουνα σε αυτή τη δύσκολη θέση, να σε αποχαιρετήσω και να σε κατευοδώσω για το τελευταίο ταξίδι σου.

Να φωνάξω και εγώ, μαζί με όλους τους συναδέλφους σου στο Δήμο μας, τα λόγια και τα συναισθήματα της Γιωργίας.

Αυτές τις τέσσερις λέξεις με το κεφαλαίο Α, το στερητικό όμως Αδιανόητο, Απίστευτο, Ανελέητο, Άδικο.

Άδικο για σένα, ένα νέο άνθρωπο με δυναμισμό, με πείσμα, με περηφάνια, με εγωισμό, με οξυδέρκεια, με εξυπνάδα, με γνώσεις, με σιγουριά, με καλή καρδιά, με εμπιστοσύνη, με δοτικότητα, με παλιές αξίες, με πιστεύω,με αρχές.

Άδικο για τους γονείς και τ’αδέλφια σου που τόσο τ΄αγαπούσες και τα στήριζες, για τους συγγενείς σου, τους συναδέλφους σου για όλους εμάς που σε συναναστραφήκαμε και δουλέψαμε μαζί σου.

Γιατί το λεγες κι αυτό: Άμα φύγω θα δω τι θα κάνετε.

Άλλα όχι έτσι Λευκοθέα. Δεν ήταν σωστό.

Όλοι ξέραμε πως ότι έκανες  το έκανες σωστά.

Είχαμε τη σιγουριά ότι αυτό που έλεγες , αυτό που έκανες στη δουλειά σου ήταν σωστό. Δεν χρειαζόταν ούτε να το ψάξουμε, ούτε να το ελέγξουμε, διότι είχες τις γνώσεις. Γιατί διάβαζες και εφάρμοζες τους νόμους. Γιατί ήθελες να τα κάνεις όλα τέλεια. Και πάντα τα έκανες και ποτέ δεν μας εξέθετες.

Και αυτήν την εμπιστοσύνη που σου είχαμε την κατέκτησες μόνη σου, με την αξία σου. Κι αυτό μας βοηθούσε πολύ στο Δήμο. Και οι αντιρρήσεις σου μας βοηθούσαν. Γιατί μας έβαζες έτσι στη διαδικασία να ψάχνουμε και να βρίσκουμε το σωστό.

Αυτή ήσουν Λευκοθέα και έτσι θα σε θυμόμαστε. Και η θύμηση σου θα μας παροτρύνει και θα μας βοηθά πάντα.

Λευκοθέα,

Αποχαιρετώντας σε δεν μπορώ να μην σου πω ένα μεγάλο προσωπικό Ευχαριστώ.

Ένα Ευχαριστώ που με το χρόνο με εμπιστεύτηκες, που με πίστεψες, που με παρότρυνες για το κοινό καλό που με βοήθησες χωρίς ιδιοτέλεια.

Ένα ευχαριστώ για τα αισθήματα σου που θα τα έχω πάντα στη καρδιά μου.

Καλό Ταξίδι Λευκοθέα..”