Μετά το διάλειμμα για την εορτή της Εθνικής Επετείου, η ομάδα φίλων κινηματογράφου του Δήμου, επανέρχεται αυτό το Σάββατο 1 Απριλίου, με δυο προβολές ταινιών στην αίθουσα της Τράπεζας Πειραιώς. Στις 4 μ.μ θα προβληθεί η παιδική ταινία για τους μικρούς σινεφίλ “Μπάτε σκύλοι αλέστε”, ενώ στις 7 μ.μ η σπουδαία Ελληνική παραγωγή “Ένας άλλος κόσμος” του Χριστόφορου Παπακαλιάτη.

Μπάτε σκύλοι αλέστε: Ο Μαξ είναι ένας σκύλος που προτιμά να περιμένει υπομονετικά πίσω από την πόρτα την Κέιτι, την καλύτερη αφεντικίνα του κόσμου, όπως πιστεύει ο ίδιος. Όλα αυτά μέχρι να έρθει στο σπίτι ο νέος συγκάτοικός του, ο μεγαλόσωμος αδέσποτος σκύλος Δούκας. Η κόντρα τους θα φτάσει στα άκρα, με την κατάσταση να παίρνει ανεξέλεγκτες διαστάσεις όταν οι δύο άσπονδοι φίλοι χαθούν στους επικίνδυνους δρόμους της Νέας Υόρκης.

Ένας άλλος κόσμος: Τρία χρόνια μετά το κινηματογραφικό ντεμπούτο του «Αν…», ο Χριστόφορος Παπακαλιάτης αφηγείται τρεις διαφορετικές ιστορίες που συνθέτουν το μωσαϊκό της μνημονιακής αθηναϊκής πραγματικότητας: Ο Φάρις είναι ένας Σύριος μετανάστης που σώζει τη φοιτήτρια Δανάη από μια ληστεία, με την τυχαία συνάντησή τους να αποκτά αναπάντεχη συνέχεια. Ο 40άρης Γιώργος, στέλεχος σε μεγάλη εταιρεία, βρίσκεται εγκλωβισμένος σε έναν προβληματικό γάμο, αλλά η ζωή του δείχνει να ξεμπλοκάρει μετά τη γνωριμία του με τη Σουηδέζα Ελίζ. Η νοικοκυρά Μαρία γνωρίζει έξω από το σουπερμάρκετ τον Σεμπάστιαν, έναν Γερμανό που εργάζεται στην Εθνική Βιβλιοθήκη, και οι συναντήσεις τους αποτελούν την εβδομαδιαία απόδραση της από τη μικροαστική της πραγματικότητα.

Την ίδια στιγμή, ο χρεοκοπημένος επιχειρηματίας Αντώνης έχει παραδοθεί στο τυφλό ρατσιστικό μίσος. Είναι προφανές ότι το φλέγον ελληνικό κοινωνικοπολιτικό περιβάλλον που βρισκόταν στο αχνό φόντο του «Αν…» παίρνει τη θέση πρωταγωνιστή στο «Ένας Άλλος Κόσμος». Η οικονομική και ηθική κρίση, οι φασιστικές συμμορίες, η άγρια επιχειρηματική αρένα, η εκκωφαντική κατάρρευση του ελληνικού ονείρου έχουν μικρό ή μεγαλύτερο ρόλο στη σπονδυλωτή ταινία. Όχι, ο Χριστόφορος Παπακαλιάτης δεν ασπάστηκε ξαφνικά τον κοινωνικό ρεαλισμό. Όλα τα παραπάνω στοιχεία είναι προσαρμοσμένα στον ιδιότυπο μελοδραματικό νατουραλισμό του, τον οποίο γνωρίσαμε στις μεγάλες τηλεοπτικές του επιτυχίες και μετέπειτα στο «Αν…», όπου όλα είναι δυνατά: από επιτάφιους πάνω στην αμμουδιά μέχρι ερωτικές φωλιές σε κουφάρια αεροπλάνων.

Ο έρωτας είναι φυσικά πανταχού παρών, ενώ οι στρογγυλεμένες, πασπαλισμένες με ζαχαρόσκονη κοινωνικές αιχμές δεν ξεπερνούν ποτέ το επίπεδο της ατάκας των πρωταγωνιστών του («Μην μπερδεύεις τη γερμανική πολιτική με το γερμανικό λαό», «Politics are bad… Many lies» ). Πέρα όμως από τη δεδομένη –τουλάχιστον για τους περισσότερους– καρτποσταλική απεικόνιση της σύγχρονης κοινωνικής πραγματικότητας, το «Ένας Άλλος Κόσμος» αποτελεί σίγουρα την πιο θαρραλέα δουλειά του 40χρονου Παπακαλιάτη. Όχι τόσο γιατί βάζει στο σεναριακό του στόχαστρο τη φασιστική βία και τις παθογένειες της μικροαστικής οικογένειας (έστω και ξύνοντας απλώς την επιφάνεια ), αλλά περισσότερο γιατί δοκιμάζεται σε ένα σύνθετο σκηνοθετικό εγχείρημα μεγαλύτερης δυσκολίας.

Ο Παπακαλιά­της τολμά ν’ ανοίξει τα πλάνα του, ν’ αλλάξει παραστάσεις και εντέλει να εξελιχθεί ως filmmaker, άλλοτε με μεγαλύτερη (ο χειρισμός των γυά­λινων επιφανειών στα γραφεία ) και άλλοτε με μικρότερη (η «χάρτινη» σκηνή δράσης στο Ελληνικό ) επιτυχία. Δανειζόμενος για μια ακόμη φορά ιδέες από ξένες ταινίες (το σκηνικό του αεροπλάνου-καταφυγίου από το «Warm Bodies» και η φωτογραφία του σουπερμάρκετ από το «Cashback» ), συνθέτει έναν προσωπικό κινηματογραφικό κόσμο, ο οποίος οριοθετεί το (μετα )μοντέρνο ελληνικό μελόδραμα και τον τοποθετεί στη θέση του ηγέτη του εμπορικού σινεμά της χώρας μας.

Ελλάδα. 2015. Διάρκεια: 114΄