Ο Βασίλης Αεράκης γεννήθηκε στ’ Ανώγεια το 1930.  Πατέρας του ήταν ο Ζαχαρίας Αεράκης και μητέρα του  Ζαφείρα το γένος Ξυλούρη. Γεννήθηκε σε μια εποχή δύσκολη γιατί η Ελλάδα μετά την Μικρασιατική καταστροφή δεν είχε βρει το βηματισμό της κοινωνικά και οικονομικά. Ο Βασίλης σε ηλικία 11 ετών, την γερμανική κατοχή, πήγε να μάθει τσαγκάρης στους θείους του τους Χρονιάρηδες, που ήταν τσαγκάρηδες και έμποροι στις επαρχίες Μυλοποτάμου και στις επαρχίες του Νομού Ηρακλείου. Με την υπόδειξη των θείων του έκανε τον μικροπωλητή στ’ Ανώγεια από γειτονιά σε γειτονιά πουλώντας ψιλικά χρήσιμα για τις γυναίκες και το νοικοκυριό. Συγχρόνως, μεγαλώνοντας μέσα στην κατοχή χρησιμοποιήθηκε από την οργάνωση της Εθνικής Αντίστασης και προσωπικά από τον Στεφανογιάννη, και μετέφερε σημειώματα προς τα χωριά του Μέσα Μυλοποτάμου, αλλά και κουβαλώντας τρόφιμα με ζώα. Σε  ηλικία 20 ετών πήγε στη σχολή χωροφυλακής στο Ρέθυμνο και μετά την αποφοίτησή του, υπηρέτησε σε πολλές πόλεις της χώρας (Πελοπόννησο, Στερεά Ελλάδα, Θεσσαλία και Αθήνα). Μετά την συνταξιοδότησή του έμεινε οριστικά στην Αθήνα. Καθ’ όλη τη ζωή του το σπίτι του ήταν ανοιχτό για συγγενείς και φίλους. Δεν αρνήθηκε ποτέ και σε κανέναν την βοήθειά του και περισσότερο σε ανθρώπους που τα πιο παλιά χρόνια είχαν ανάγκη να εισαχθούν και θεραπευθούν σε νοσοκομεία. Ήταν μερακλής, καλός και προπάντων χορευτής. Έχουν μείνει γνωστά τα γλέντια του με τους γλεντζέδες της εποχής της νεότητας του και περισσότερο ο με τους μερακλήδες του Αϊ Γιώργη. Ήταν καλός, συνετός, ευγενής, προσηνής και ευπροσήγορος, ήπιος συζητητής ακούγοντας και λαμβάνοντας με δεκτικότητα  την γνώμη των άλλων . Άνθρωπος ανοιχτοχέρης χουβαρντάς και πολύ περήφανος για την καταγωγή του, τα Ανώγεια και την Κρήτη. Η κηδεία του έγινε στ’ Ανώγεια στις 31/1/2017 , όπως ήταν και η επιθυμία του να ταφεί στ’ Ανώγεια.

-Για τη μνήμη του η σύζυγός του Δώρα κατέθεσε στην εφημερίδα Άνω Γη το ποσό των 100 ευρώ. Ευχαριστούμε θερμά και ευχόμαστε να είναι ελαφρύ το Ανωγειανό χώμα που τον σκεπάζει.