Το δέντρο που τα κλαδιά του δέσποζαν και προσέφεραν οξυγόνο και σκιά σε βοσκούς και κοπάδια επί σειρά αιώνων στην περιοχή Πάνω Αμπέλια στα Ανώγεια, ακολούθησε την μοίρα του αδυσώπητου χρόνου. Μετά από τουλάχιστον 8 αιώνες ζωής, οι τελευταίες μέρες και οι δυνατοί άνεμοι διάβρωσαν ακόμα περισσότερο τις ρίζες του μεγάλου Δρυ που έπεσε προχθές. Πόσες άραγε ιστορίες θα είχε να μας διηγηθεί από βοσκούς και περαστικούς που αναπαύθηκαν όλους αυτούς τους αιώνες στην δροσερή σκιά του..Όπως λένε και οι Ανωγειανοί, όταν έχουν μια σημαντική απώλεια με κάποιον συγχωριανό που φεύγει από τη ζωή: “Έπεσενε ο Δρυς..!”
Ο Σταύρος Βιτώρος ή Αγκούτσακας μιλάει για την “απώλεια” του Δρυ με τον δικό του ξεχωριστό τρόπο:
Επεσε Δρυς χιλιώ χρονών,στα πάνω αμπέλια βιόλα..
Κιας είχε τα, τα δράμια του τα τετρακόσια όλα..
Ο Νότος ο κακός μπελάς τόνε βάλε ποκάτω..
Τσι λεβεντιάς και τσι θωριάς και τσι δροσιάς το άντρο..
Βαρύτατη απώλεια ήταν αυτόπτης μάρτυς..
Η τσι οχτακοσάχρονης ζωής του τόπου χάρτης..
Κρίμα το παλικάρι μας τον όμορφο τον Δρυ μας,
Δέντρο λαμπαδοστέφανο τσι άχαρης ζωής μας..
Οι φωτογραφίες είναι του π.Ανδρέα Κεφαλογιάννη