Η Κάλυμνος και τα βουνά της αποτέλεσαν πηγή έμπνευσης για τον Κρητικό μουσικό Χάρη Φασουλά που από τον περασμένο Νοέμβριο βρίσκεται στο νησί ως αναπληρωτής μαθηματικός στο 1ο Νικηφόρειο Γυμνάσιο.
Άλλωστε ο ίδιος πιστεύει πως “δεν είναι τυχαίο που ήρθα στην Κάλυμνο” και έχει πολλούς λόγους να το υποστηρίζει, συμπληρώνοντας πως πρόκειται για έναν τόπο επιβλητικό και ενεργειακό που του θυμίζει το ορεινό χωριό του στην Κρήτη, τα Ανώγεια, τα οποία αγκαλιάζει ο Ψηλορείτης.
Το επόμενο CD του Χάρη σίγουρα θα περιλαμβάνει τραγούδια που είναι γραμμένα στο νησί που δούλεψε για δεύτερη χρονιά ως αναπληρωτής και που πολλοί έμαθαν τη δουλειά του μέσα από τις εκδηλώσεις του Πολιτιστικού Συλλόγου “Αμόνι”. Όπως ο παρακάτω στίχος που γράφτηκε σε μια από τις εξορμήσεις του με την περιπατητική ομάδα “Serpa Duck” του 1ου Λυκείου απολαμβάνοντας τη θέα από την Κυρά Ψηλή:
“Ο ήλιος χάθει στα βουνά κι η ελπίδα λιγοστεύει
μα η δίψα για τη λευτεριά, μονίμως και θεριεύει”.
“Αυτό θα αποτελέσει κομμάτι ενός από τα πιο όμορφα τραγούδια μου” λέει με βεβαιότητα ο Χάρης και μας περιγράφει εντυπωσιασμένος τη θέα που έχει στο Φλασκά όπου μένει “είναι το τελευταίο σπίτι στο βουνό”, αλλά και τις καθημερινές βόλτες του στο λιμάνι τηςΠόθιας.
Στην Κάλυμνο ολοκλήρωσε πριν ένα μήνα- και με αφορμή τη γιορτή της μητέρας- το τραγούδι του “Μάνα” σε ενορχήστρωση Νίκου Στρατάκη, αφιερωμένο στο πιο ευαίσθητο, τρυφερό, αγνό, στο πιο αληθινό πρόσωπο: στη Μάνα… στη Μάνα Γη… στη Μάνα Παναγιά…
Οι Καλύμνιοι θα έχουν την ευκαιρία να απολαύσουν μια μουσική κρητική βραδιά το Σάββατο 4 Ιουνίου στην αυλή του Δημοτικού Σχολείου Πανόρμου με τίτλο “Η Κρήτη τραγουδά μαζί μας” την οποία συνδιοργανώνουν ο Πολιτιστικός Σύλλογος “Αμόνι” και οι Σύλλογοι Γονέων του 5ου Δημοτικού Σχολείου και του Σχολείου Πανόρμου.
Ο Χάρης Φασουλάς έχει προσκαλέσει φίλους του μουσικούς από την Κρήτη με τους οποίες έχει ετοιμάσει και θα παρουσιάσει ένα αφιέρωμα στην κρητική μουσική και παράδοση που θα περιλαμβάνει δικές του συνθέσεις, ρίμες γνωστών ποιητάρηδων και μαντινάδες, ριζίτικα τραγούδια, τον Ερωτόκριτο και χορευτικούς σκοπούς που θα δώσουν στους συμμετέχοντες μια γεύση από αυθεντικό κρητικό γλέντι.
Από την ιδαίτερη πατρίδα των Ξυλούρηδων, τα Ανώγεια
Ο 34χρονος Χάρης Φασουλάς γεννήθηκε και μεγάλωσε στα Ανώγεια Ρεθύμνης και από τα παιδικά του κιόλας χρόνια επηρεάστηκε έντονα από την ιδιαίτερη μουσική παράδοση του τόπου του καθώς και από τους σπουδαίους εκπροσώπους της Ανωγειανής μουσικής κουλτούρας εκείνης της εποχής. Ο ίδιος έχει διαρκώς στ’ αυτιά και στην ψυχή του μουσικές και μαντινάδες που άκουγε από παιδί στα καφενεία του χωριού, στους γάμους, στις γιορτές και στα πανηγύρια και στους χώρους αυτούς μαθήτευσε. Είναι κι αυτός απόφοιτος της… “Ανωτάτης Μουσικής Σχολής Ανωγείων” όπως χαρακτηριστικά είπε στην παρουσίαση της τελευταίας δισκογραφικής του δουλειάς ο Λουδοβίκος των Ανωγείων.
Γεννημένος και μεγαλωμένος λοιπόν σε έναν τόπο όπου το τραγούδι, η μαντινάδα, η μουσική και ο χορός είναι και σήμερα βασικά συστατικά στοιχεία της καθημερινής ζωής των Ανωγειανών, με τον αυτοσχεδιασμό να αποτελεί ένα από τα κύρια χαρακτηριστικά των μουσικών του.
Προερχόμενος από μουσικόφιλη οικογένεια, επέλεξε το μαντολίνο και τη γλυκιά του μελωδία για να διαγράψει τη δική του επαγγελματική πορεία στο τραγούδι η οποία ξεκίνησε το 2005 με κορυφαία στιγμή την πρώτη δισκογραφική του δουλειά “Αρχής Αγέρας” σε συνεργασία με τον Αντώνη Κοντόκαλο, που κυκλοφόρησε στις αρχές του 2011.
Ακολούθησαν εμφανίσεις σε όλη την Κρήτη, αλλά και σε διάφορα μέρη της Ελλάδας.
Το 2014 κυκλοφόρησε η πρώτη προσωπική δισκογραφική του δουλειά με τίτλο “Ταξίδι φως μου είναι η ζωή”, όπου ο ίδιος έγραψε τους στίχους και συνέθεσε τη μουσική στα περισσότερα τραγούδια, προσδίδοντας στην κρητική μουσική κουλτούρα που διαπνέει τον δίσκο, έναν πιο έντεχνο χαρακτήρα. Συνοδοιπόροι στο μουσικό του αυτό «ταξίδι», δύο σπουδαίοι μουσικοί, ο Βασίλης Σταυρακάκης, αλλά και ο Γιώργης Βρέντζος (Κάτης), που με τις μοναδικές τους ερμηνείες, επισφραγίζουν με τον καλύτερο δυνατό τρόπο, τον ιδιαίτερο χαρακτήρα της δισκογραφικής του δουλειάς.
Κατά καιρούς ο Χάρης έχει ανταμώσει μουσικά σε γλέντια με τον Ψαραντώνη, τονΨαρογιώργη, τον Μιχάλη Καλλέργη, τον Γιώργο Φασουλά, τον Κώστα Καλλέργηκ.α.
Προλογίζοντας το τελευταίο CD του ο εξαίρετος ανωγειανός στιχουργός Γιώργης Καράτζης αναφέρει: «Η μουσική έκφραση του Χάρη Φασουλά, που χαρακτηρίζει τα τραγούδια που περιέχονται σ’ αυτό το δίσκο, είναι πρώτα απ’ όλα η έκφραση μιας διακριτικής διάθεσης και μιας ευγενικής προσέγγισης. Χωρίς κραυγές, χωρίς περιττούς εντυπωσιασμούς, ξετυλίγεται ήρεμα ο μίτος της μουσικής αυτής προσπάθειας, και μέσα από το λαβύρινθο των σύγχρονων μουσικών διαδρομών, οδηγεί όχι μόνο σε μια ασφαλή έξοδο, αλλά και σε ένα αξιόπιστο και ικανοποιητικό αποτέλεσμα. Φαίνεται ότι ο δημιουργός, αυτό ακριβώς επιδιώκει, και αυτό αποτελεί την κρίσιμη στρατηγική του επιλογή. Με ήρεμα βήματα, ανιχνεύει τον απέραντο κόσμο της μουσικής πραγματικότητας, προσπαθώντας σ’ αυτήν του τη διαδρομή να αφήσει μερικά δικά του σημάδια. Να αποτυπώσει τη δική του εκδοχή, χωρίς να προκαλέσει αναστάτωση μέσα στη μουσική τάξη, και κυρίως χωρίς να εκθρέψει την συνήθη αλαζονεία που καραδοκεί συχνά στις προσπάθειες των νέων δημιουργών. Η αίσθησή μου από την πρώτη ακρόαση αυτής της δουλειάς, μαζί με τις παραπάνω διαπιστώσεις, είναι ότι ο Χάρης Φασουλάς, ελέγχει απόλυτα το κάθε του βήμα. Έχει κάτι να πει και το λέει. Έχει άποψη και την διατυπώνει. Έχει όραμα και προσπαθεί φιλότιμα να το προσεγγίσει. Του εύχομαι να βρει το λιμάνι που αναζητά, και να έχει πάντα ήρεμα και παραγωγικά μουσικά ταξίδια….».
“Οψάργας τονε έκουσα και επόμεινε ο νους μου…”
Μεταφέρουμε από την τρίμηνη περιοδική έκδοση του Συλλόγου Ανωγειανών Αθήνας “Η φωνή των Ανωγείων” ένα χαρακτηριστικό περιστατικό που περιγράφει ο πατέρας του Μανώλης Φασουλάς: «Ήταν δεν ήταν 8 χρονών ο Χάρης, όταν ανέβαινε σούρουπο να πάει να βρει το φίλο του το Μενέλαο στον Αη Γιώργη για να παίξουνε. Όπως ανέβαινε μοναχός στο δρόμο είχε στήσει ένα αμανέ τραγουδώντας το «παίξε μου χίλιες μαχαιριές», που επρόβαλε μια θεία του στο μπαλκόνι για να δει ποιο κοπέλι ήτανε που ετραγουδούσε τόσο όμορφα και είδε το Χάρη. Την άλλη μέρα λέει η θεία στη μάνα του Χάρη: «Μα έχεις ακούσει το Χάρη να τραγουδεί; Οψάργας τονε έκουσα και επόμεινε ο νους μου…».
Στην περίπτωση του Χάρη Φασουλά η μουσική και τα μαθηματικά συνυπάρχουν και πορεύονται αρμονικά. Μπορεί να σπούδασε μαθηματικός και να βιοπορίζεται από την επιστήμη του, όμως η μελωδία του μαντολίνου του, έχει κυριεύσει όλο του το είναι. Για να περιγράψει μάλιστα τη σχέση του με την μουσική δανείζεται τα λόγια του Ψαραντώνη και μας λέει πως και για κείνον “η μουσική είναι θεριό” και τα θεριά δύσκολα δαμάζονται, για να καταλήξει δηλώνοντας εμφαντικά πως “καλλιά έχω να τραγουδώ και να παίζω, παρά να μιλώ”.
Ένα αφιέρωμα από το σάιτ: