Ἀγαπητά μου παιδιά,

«Δεῦτε ἴδωμεν πιστοί, πού ἐγεννήθη ὁ Χριστός».

Γιά μιά ἀκόμη χρονιά, ὁ ἱερός ὑμνογράφος μᾶς ἀπευθύνει τήν πρόσκληση τῆς Ἁγίας μας Ἐκκλησίας, νά γίνομε προσκυνητές τοῦ κοσμοχαρμόσυνου γεγονότος τῆς Γεννήσεως τοῦ Χριστοῦ μας. Μᾶς προσκαλεῖ νά μεταφερθοῦμε νοερά ἐκεῖ, στό ταπεινό Σπήλαιο τῆς Βηθλεέμ, νά συμψάλομε μέ τούς Ἀγγέλους τό «Δόξα ἐν ὑψίστοις Θεῷ καί ἐπί γῆς εἰρήνη», νά συμπροσφέρομε τά δικά μας δῶρα μέ τούς τρεῖς μάγους ἐξ Ἀνατολῶν. Νά γίνομε γιά λίγο ὅπως ἐκεῖνοι, νά ἀφήσομε τούς ἐγωκεντρικούς ὀρθολογισμούς μας καί ταπεινά νά τοῦ προσφέρομε τά δῶρα μας, ἤ μᾶλλον τά δῶρα Του, ἀφοῦ τίποτε δικό μας δέν ἔχομε.

Ἄς τοῦ προσφέρομε λοιπόν τόν χρυσό τῆς φιλανθρωπίας μας, τῆς κενωτικῆς ἀγάπης μας δηλαδή στόν ἄνθρωπο καί τό περιβάλλον του, τόν λίβανο τῆς εὐλάβειας καί τῆς ἀγάπης μας στό μυστικό σῶμα Του, τήν Ἁγία μας Ἐκκλησία καί τά σμύρνα τῶν ἀρετῶν μας. Ἄς θελήσομε νά ἀνοίξομε τά μάτια τῆς ψυχῆς μας καί νά δοῦμε τό φῶς Του καί ἄς νοιώσομε τήν συγκίνηση καί τήν χαρά πού ἔζησαν οἱ βοσκοί μπροστά στο θαῦμα τῆς Ἐνανθρωπήσεως Του.

Ἡ Γέννηση τοῦ Χριστοῦ ἀποτελεῖ πηγή ἀνέκφραστης χαρᾶς γιά ὅλο τόν κόσμο γιατί φανερώνει καί πραγματοποιεῖ τό προαιώνιο σχέδιο τοῦ Θεοῦ γιά τή σωτηρία μας. Ὁ Θεός γίνεται  ἄνθρωπος γιά νά θεώσει τόν ἄνθρωπο. «Ὁ Θεός ἄνθρωπος γίνεται, ἵνα Θεόν τόν ἄνθρωπον ἀπεργάσηται», λένε οἱ θεοφόροι Πατέρες μας. Ὁ Θεός κατέβηκε στόν ἄνθρωπο γιά νά ἀνέβει ὁ ἄνθρωπος στόν Θεό. Τό ἀπολυτρωτικό ἔργο τοῦ Χριστοῦ βρίσκει ἀνταπόκριση σέ μᾶς, ὅσο καθένας μας προσωπικά Τόν δέχεται στή ζωή του, ὅσο καθένας μας προσπαθεῖ καί ἀγωνίζεται νά μεταμορφώνει τήν καθημερινότητά του σέ ζωή καί πράξη χριστιανική.

Τότε ἡ Γέννηση τοῦ Χριστοῦ γίνεται δική μας ἀναγέννηση, δική μας ἀναδημιουργία, καί ἡ ἑορτή τῆς Γεννήσεως δέν εἶναι μιά ἑορτή πού ἔρχεται καί περνᾶ, δέν εἶναι μιά ἑορτή ἐποχιακοῦ χαρακτῆρα πού ἐξυπηρετεῖ τίς κοινωνικές καί ψυχολογικές μας καταστάσεις, μιά ἑορτή τυλιγμένη μέσα στό ρομαντισμό, στό συναισθηματικό διάκοσμο, στά ἔθιμα ἤ στήν ἀνταλλαγή εὐχῶν καί δώρων μόνο. Δέν εἶναι μιά ἑορτή πού τήν ἑορτάζομε ἐπιφανειακά, ἀλλά πραγματικά, οὐσιαστικά, πνευματικά καί βιωματικά. Γιά τούς πιστούς «ἀεί Χριστούγεννα ἐστί καί ἀεί Θεοφάνεια ἐστί», πάντα εἶναι Χριστούγεννα καί Θεοφάνεια, ἀφοῦ διαρκῶς μέσα στήν Ἐκκλησία γεννᾶται ἐντός μας ὁ Χριστός καί ἀναγεννᾶται ἡ ὕπαρξή μας κοντά Του.

Αὐτό τό μήνυμα, πού δέν εἶναι κενός λόγος ἀλλά πορεία ζωῆς, δίδει νόημα καί ἐλπίδα σέ ὅλους μας αὐτήν τήν δύσκολη χρονική στιγμή πού ζοῦμε. Ὁ κόσμος ὁλόκληρος, ἡ Χώρα μας καί μαζί ἄλλες Χῶρες, κλονίζονται ἀπό τήν ὑπάρχουσα οἰκονομική κρίση. Γίνονται προσπάθειες, γίνονται ἀγῶνες, γίνονται θυσίες, γιά νά ὑπερβοῦμε τήν δυσκολία αὐτή καί ὅλοι μαζί νά διέλθωμε ὅσο τό δυνατόν ἀλώβητοι καί δυνατοί.

Τά Χριστούγεννα προβάλλουν ὡς αἰτία χαρᾶς καί ἐλπίδας. Θυμίζουν ὅτι μποροῦμε, παρά τίς ὅποιες δυσκολίες, νά χαιρόμαστε καί νά ἐλπίζομε. Νά ζοῦμε καί νά ἀγωνιζόμαστε. Σέ αὐτήν τήν κρίση καί σέ κάθε κρίση, κάθε μορφῆς, κάθε ἔκτασης.

Ἡ Γέννησις τοῦ Χριστοῦ, ἄς «γεννήσει» στίς καρδιές, στή ζωή, στίς οἰκογένειες καί στά σπίτια μας τή χαρά, τή βεβαιότητα, τή σιγουριά, ὅτι εἴμαστε παιδιά δικά Του καί ὅτι δέν φοβόμαστε κοντά Του καμμιά δυσκολία καί κανένα κίνδυνο. Αὐτό τό μήνυμα τῶν Χριστουγέννων μᾶς δίδει τή δύναμη νά στεκόμαστε ὄρθιοι καί νά ἀγωνιζόμαστε.

Ἀγαπητά μου παιδιά,

Εἶναι ἡ πρώτη φορά πού ἑορτάζομε τά Χριστούγεννα μαζί. Ὡς Ἐπίσκοπός Σας, Σᾶς εὔχομαι πατρικά εὐφρόσυνες ἑορτές, χρόνια εὐλογημένα καί εἰρηνικά. Ὁ Χριστός μας νά εὐλογεῖ πάντοτε τήν ζωή καί τά σπίτια Σας.

Μέ πατρική ἀγάπη

Ὁ Ἐπίσκοπός σας

† Ὁ Ρεθύμνης καί Αὐλοποτάμου Εὐγένιος