Ένα ποίημα με τίτλο ”Ήθελα να ‘μουν” στέλνει στους αναγνώστες της Ανωγής ο Βασίλης Σμπώκος (Λουκάς του Ατζαρομάνωλα) το οποίο και αφιερώνει στη μνήμη  ενός άξιου Ανωγειανού, του Κώστα Σμπώκου (Μπάφ-Κώστα).

Το ποίημα είναι το εξής:

Θε μου και δώσε μου φτερά του αετού να μοιάσω,
ν’ ανοίξω τσι φτερούγες μου στον ουρανό να φτάσω.
Ελεύθερος από ψηλά τον κόσμο να βιγλίζω,
να ρέγομαι αμοναχός κι αξέγνοιος να γυρίζω.

Να βγω στσι πιο ψηλές κορφές που δεν μπορεί να φτάσει,
άλλο πουλί ή άνθρωπος έκεια φωλιά να σάσει.
Κι όντε χιονίζει και βροντά που τα πουλιά δειλιούνε,
και τόπο που ‘ναι απάνεμος ξανοίγουνε να βρούνε.

Τότε ν’ ανοίγω τα φτερά και στα ψηλά να βγαίνω,
και στου καιρού τη μάνητα κόντρα να του πηγαίνω.
Να μη με γνοιάζει ανε χαθώ μες στην κακοκαιρία,
όμως να πω πως πάλεψα για την Ελευθερία.

*Ο Μπαφ Κώστας, κατά κόσμον Κώστας Σμπώκος γεννήθηκε το 1920 και ήταν το μικρότερο παιδί της οικογένειας. Γονείς του ο Χαράλαμπος και η Ζαφειρένια Σμπώκου και αδέλφια του ο Βασίλης, ο Γιώργης, ο Ιωάννης και η Δόξα. Υπήρξε μέλος του ΕΑΜ-ΕΛΑΣ με έντονη αντιστασιακή δράση, ενώ υπήρξε φυγόδικος για 30 ολόκληρα χρόνια λόγω της δράσης του ως μέλος του Κ.Κ.Ε.

Πέθανε στις 23 Μαρτίου 1998.