“Δυο χρόνια από το θάνατο του.

Ήταν 15-4-2013 που έφυγε από κοντά μας ένας άνθρωπος αγαπητός σε οικογένεια, συγγενείς, φίλους και συγχωριανούς.

Γέννημα θρέμμα των Ανωγείων ήταν το πέμπτο και τελευταίο παιδί του Αριστείδη (Χατζής) και της Ζαχαρένιας Νταγιαντά.

Μεγαλωμένος μαζί με τα αδέρφια του (Γιάννη,Γιώργη,Ελένη και Αγάπη) σε μια οικογένεια με χριστιανικές αρχές και όμορφες παραδόσεις. Από νωρίς ξεχώρισε για τις χάρες και τις αρετές του.

Σπούδασε στην Παιδαγωγική Ακαδημία Ηρακλείου κερδίζοντας γρήγορα την εμπιστοσύνη  και την εκτίμηση, συναδέλφων γονέων και μαθητών.Το επάγγελμα του το θεωρούσε λειτούργημα και έκανε ότι μπορούσε για να τιμήσει τη διδασκαλική έδρα που πιστά υπηρέτησε για 35 χρόνια. Είχε τις αρετές όλες, που χαρακτηρίζουν έναν υπεύθυνο δάσκαλο. Ήθος, εργατικότητα, ευσυνειδησία, εντιμότητα και πάνω απ’ όλα αγάπη και υπομονή για το παιδί.

Με τον καθαρό του λόγο και την ανθρωπιά του κέρδισε εύκολα τον σεβασμό και την εκτίμηση της κοινωνίας μας. Σκόρπισε στο πέρασμα του την καλοσύνη, την αγάπη και την προσφορά του.Έμεινε στον δύσκολο δρόμο της αρετής και της εντιμότητας μέχρι το τέλος της ζωής του.

Ένας γνήσιος, σεμνός και αθόρυβος Ανωγειανός, που άφησε ζωντανό το αποτύπωμα του σε όλους όσοι είχαν την τύχη να τον γνωρίσουν.

Παράδειγμα ήθους και ανθρωπιάς που θα μείνει βαθιά στη καρδιά και τη θύμηση μας.

Ας είναι ελαφρύ το Ανωγειανό χώμα που τον σκεπάζει.

Αιωνία η μνήμη του.”

Η Οικογένεια του