Η ΆνωΓη σας δημοσιεύει την ομιλία της κυρίας Κωνσταντίνας Γερονικάκη για την επέτειο της 25ης Μαρτίου.
Η εκπαιδευτικός μίλησε μπροστά στο συγκεντρωμένο πλήθος και στη συνέχεια ακολούθησε η παρέλαση των μαθητών στον κεντρικό δρόμο του χωριού..
«Η γιορτή της 25ης είναι διπλή. Γιορτάζουμε τον Ευαγγελισμό της Θεοτόκου και την έναρξη της επανάστασης που κήρυξαν οι έλληνες εναντίον των Οθωμανικής αυτοκρατορίας.
Επειδή ο Χριστός για τους χριστιανούς συμβολίζει την αναγέννηση, τη ζωή, την Ανάσταση, ο Ευαγγελισμός της Θεοτόκου γιορτάζεται την ίδια ημέρα με την έναρξη του απελευθερωτικού αγώνα των ελλήνων από τον οθωμανικό ζυγό.
Το 1453 η πρωτεύουσα του Βυζαντίου, η Κωνσταντινούπολη μετά από στενή πολιορκία έπεσε στα χέρια των Τούρκων. Το ρόλο να κρατήσουν άσβεστη τη σπίθα της λευτεριάς ανέλαβαν κάποιοι αφανείς ήρωες, με την καλλιέργεια της γλώσσας και της εθνικής συνείδησης, αφού η πνευματική ηγεσία του έθνους κατέφυγε στη Δύση.
Άνθρωποι όπως ο Ρήγας Φεραίος, μέλη της φιλικής εταιρίας και έλληνες διαφωτιστές βρήκαν πρόσφορο έδαφος στους υπόδουλους, ώστε να ριζώσει και να βλαστήσει ο σπόρος της Ελευθερίας. Σύμφωνα όμως με τη λογική οποιαδήποτε προσπάθεια εξέγερσης απέναντι στην Οθωμανική αυτοκρατορία, ήταν καταδικασμένη σε αποτυχία, δεδομένης της εχθρικής στάσης των Μεγάλων Δυνάμεων απέναντι στα επαναστατικά κινήματα.
Σύμφωνα με το σχέδιο της φιλικής εταιρίας η επανάσταση θα εκδηλωνόταν από τη Μολδοβλαχία μέχρι την Πελοπόννησο και από τη Σερβία μέχρι την Κωνσταντινούπολη. Όμως η ελληνοσερβική συμμαχία ματαιώθηκε και η εξέγερση που ξεκίνησε στη Μολδοβλαχία με τον Αλέξανδρο Υψηλάντη έσβησε λίγους μήνες αργότερα. Παρόμοια τύχη είχαν και εξεγέρσεις που έλαβαν χώρα σε περιοχές όπως, η Μακεδονία, η Θεσσαλία, η Ήπειρος, η Κρήτη, η Κύπρος και τα νησιά του Αιγαίου.
Μόνο στην Πελοπόννησο και τη Στερεά Ελλάδα ο αγώνας ευδοκίμησε, καθώς περιήλθαν στα χέρια των ελλήνων κάποιες πόλεις και κάστρα των Τούρκων. Ωστόσο, μετά το 1823 ο αγώνας κάμφθηκε εξαιτίας των αντιπαραθέσεων στρατιωτικών και πολιτικών που οδήγησαν σε εμφύλιες συγκρούσεις και έβαλαν σε κίνδυνο τα όσα είχαν κατακτήσει ως τότε. Παρατηρώντας αυτή την κατάσταση ο Μακρυγιάννης έγραψε: « τούτη τη γη την έχουμε όλοι μαζί και πλούσιοι και φτωχοί, δουλέψαμε όλοι μαζί και όλοι έχουμε δικαίωμα να ζήσουμε εδώ και να μη λέει ούτε ο δυνατός εγώ, ούτε ο αδύνατος.»
Σκληρές μάχες χρειάστηκε να δοθούν όχι μόνο σε στρατιωτικό αλλά και σε διπλωματικό επίπεδο. Ο Αλέξανδρος Μαυροκορδάτος, πολιτικός αρχηγός της Επανάστασης αντιλήφθηκε την αλλαγή της πολιτικής στρατηγικής της Αγγλίας και στράφηκε προς αυτήν για βοήθεια. Οι Μεγάλες δυνάμεις που δεν ήθελαν να της αφήσουν το προβάδισμα των διπλωματικών κινήσεων, αποφάσισαν να συμβάλλουν στην επίλυση του ελληνικού ζητήματος. Έτσι, στην συνδιάσκεψη που πραγματοποιήθηκε στο Λονδίνο τον Φεβρουάριο του 1830, υπογράφηκε η πολιτική ανεξαρτησία της Ελλάδας.
Η επανάσταση του ΄21 στάθηκε το πιο σημαντικό γεγονός της εποχής του, γιατί απέδειξε ότι η αγωνιστικότητα και η ισχυρή θέληση ενός λαού μπορούν να αλλάξουν την ιστορική του μοίρα. Η ελευθερία είναι αναμφισβήτητο και αναφαίρετο ανθρώπινο δικαίωμα. Είναι χρέος κάθε ανθρώπου να τη σέβεται και να την υπερασπίζεται, διότι μόνο μέσα από ελεύθερους λαούς προάγεται η δημοκρατία και μόνο μέσα από τη δημοκρατία γεννιούνται ελεύθεροι άνθρωποι. Άνθρωποι που γνωρίζουν και προασπίζονται το δικαίωμα όλων στην ισότητα, την αξιοπρέπεια, τη δικαιοσύνη . Διότι «όποιος ελεύθερα συλλογιέται, συλλογιέται καλά» όπως αναφέρει ο Ρήγας Φεραίος, γι’ αυτό κι εμείς αν θέλουμε να τιμήσουμε τους ήρωες του ’21 όπως τους πρέπει, είναι καθήκον μας πρώτα και πάνω απ’ όλα να μάθουμε στα παιδιά μας να σκέφτονται.»