Του π. Ανδρέα Κεφαλογιάννη

Oι παρελάσεις διεξάγονται κυρίως από δυο λόγους. Εκτός από την επίδειξη ισχύος, η παρέλαση μπορεί να γίνεται για λόγους παράδοσης σε γιορταστικές επετείους προς ανάμνηση ενός αξιομνημόνευτου γεγονότος.Eίναι αδιανόητο Σήμερα που περισσότερο από κάθε άλλη φορα οι Ελληνες έχουν ανάγκη να τονώνεται το συλλογικό μας «εγώ» και να ενισχύεται η ιστορική μας μνήμη να θεωρούμαστε εθνικιστές όλοι εμείς που λέμε ΝΑΙ ΣΤΙΣ ΠΑΡΕΛΑΣΕΙΣ.Εχθρός της κοινωνίας δεν είναι αυτή τη στιγμή ο «εθνικισμός» , αν υπάρχει ένας εχθρός, αυτός είναι η ηττοπάθεια και η δουλοπρέπεια που θέλουν ΟΛΟΙ μα ΟΛΟΙ να μας επιβάλλουν σε όλους τους τομείς της ζωής μας.ΝΑΙ ΣΤΗΝ ΠΑΡΕΛΑΣΗ και παρότι θα προτιμούσα τα παιδιά αυτά που παρελαύνουν να γνωρίζουν δέκα πράματα παραπάνω για την Ιστορία μας, να γνωρίζουν γιατί πρέπει να αντιστέκονται στην αδικία και την τυραννία, να υπερασπίζονται κι αυτά στη ζωή τους την Ελευθερία και τα μεγάλα ιδεώδη (ακόμα και με το τίμημα του θανάτου!), όπως έπραξαν το ’21 οι πρόγονοί τους ,το ’40 οι αγωνιστές της αντίστασης,οπως το ‘καναν πάντα οι γενναίοι κρητικοι παππούδες μας!Μου φτάνει αυτό που νιώθω στις παρελάσεις εκείνη την ιερή συγκίνηση απέναντι στη γαλανόλευκη ,εκείνο το ρίγος για την Ελλάδα μας και τα νιάτα της, στρατευμένα ή όχι…
Όσο κι αν κάποιοι λοιπόν προσπαθήσουν… αυτό το στοιχείο της φιλοπατρίας δε θα μας το πάρουν…