Archive for Απριλίου 2011

Το σχέδιο πόλης

Ο Δήμος Ανωγείων σας ενημερώνει ότι την Τρίτη 26 Απριλίου 2011, την Τετάρτη 27 Απριλίου 2011, την Πέμπτη 28 Απριλίου 2011 και την Παρασκευή 29 Απριλίου 2011 , θα συζητηθούν στο Δημοτικό Συμβούλιο ενστάσεις που έχουν υποβληθεί στον Δήμο και αφορούν το προτεινόμενο σχέδιο πόλης Ανωγείων.

Η συζήτηση θα πραγματοποιηθεί στην αίθουσα συμβουλίου του Δημοτικού Μεγάρου ανά περιοχή όπως αυτές ορίζονται παρακάτω. Σε περίπτωση που λόγω έλλειψης χρόνου μείνουν εκκρεμότητες, θα οριστεί νέα ημερομηνία.

Ø  Ημέρα συνάντησης 26 Απρίλιου 2011 ημέρα Τρίτη και ώρα 6:00μ.μ. : Περιοχή συζήτησης ορίζεται το Μετόχι (χωρίς την περιοχή του Συνοικισμού) συμπεριλαμβανομένου την περιοχή γύρω από το Γήπεδο και το Θέατρο .

Ø  Ημέρα συνάντησης 27 Απρίλιου 2011 ημέρα Τετάρτη και ώρα 6:00μ.μ. : Περιοχή συζήτησης ορίζεται ο Άγιος Γεώργιος (από Κέντρο Υγείας έως καφετέρια Select)

Ø  Ημέρα συνάντησης 28 Απρίλιου 2011 ημέρα Πέμπτη και ώρα 6:00μ.μ. : Περιοχή συζήτησης ορίζεται ο Λαγκός, το Περαχώρι (χωρίς την περιοχή ¨Σοχώρα¨) και η περιοχή Κούκος

Ø  Ημέρα συνάντησης 29 Απρίλιου 2011 ημέρα Παρασκευή και ώρα 6:00μ.μ. : Περιοχή συζήτησης ορίζεται ο Αϊ Γιάννης ,η Καβαλαριά και το Αχλαδάκι

Οι οπλαρχηγοί Νικόδημος, Καραβίτης και Βολάνης

Ο Μακεδονικός Αγώνας είναι μεγάλος σταθμός στη νεότερη ιστορία μας. Αφύπνισε τον Ελληνισμό, ματαίωσε τον αφελληνισμό της Μακεδονίας μας και την αυτονόμηση ή την προσάρτησή της στη Βουλγαρία. H μεγάλη  συμμετοχή των Κρητικών στο Μακεδονικό Αγώνα, 1903- 1908 και 1912- 1913 ήταν κυρίως εθελοντική. Οι σχέσεις της Κρήτης με τη Μακεδονία, διαχρονικά ήταν άριστες και παραδοσιακά και ιστορικά. Στο στρατό του Μεγάλου Αλεξάνδρου υπηρετούσαν Κρήτες τοξότες, περίφημοι για τις ικανότητές τους, ενώ ο ναύαρχος Νέαρχος του στόλου του Μακεδόνα βασιλιά ήταν Κρητικός. Στον Ερωτόκριτο του Βιτζέντζου Κορνάρου, βρίσκουμε ένα ακόμα τεκμήριο της φιλίας Κρητών και Μακεδόνων. Ο Χαρίδημος, το ρηγόπουλο της Κρήτης, και ο Νικόστρατος, ο αφέντης της Μακεδονίας, θεμελιώνουν αυτή τη φιλία σε αμοιβαίους όρκους και υπόσχονται πώς, αν η περίσταση το επιβάλλει, ο καθένας θα προστρέξει σε βοήθεια του άλλου.
ΝΙΚΟΣΤΡΑΤΟΣ «…Σ’ αγάπην έναν αδελφόν έχεις εμπιστεμένο…τη τζόγια (στεφάνι) την ολόχρυση και τη φιλία μου έχεις…τσι χώρας μου, τα πλούτη μου όριζε σα δικά σου.
ΧΑΡΙΔΗΜΟΣ:..Μήνα μου δίχως ντήρησι σε κάθε σου χρειά,να ζήσεις κι αγάπα με ώστε να ζω, και μη με λησμονήσεις.
(Ερωτόκριτος σελ. 132- 133)
Τούτη η υπόσχεση τηρήθηκε κατά γράμμα και από τις δύο πλευρές: Στη διάρκεια των Κρητικών Επαναστάσεων (1866- 1869) εναντίον των Τούρκων, αρκετοί Μακεδόνες κατέβηκαν στην Κρήτη εθελοντικά για να βοηθήσουν στον αγώνα των Κρητικών. Στην πολύνεκρη μάχη του Βαφέ Χανίων στις 12 Οκτωβρίου 1966 μεταξύ των νεκρών ήταν και ο Μακεδόνας Αναστάσιος Βαφειάδης από τη Σιάτιστα. Πολλοί Μακεδόνες επίσης, εθελοντικά πολέμησαν στην Κρήτη το 1826, το 1844 εναντίον των Τούρκων και σε άλλες περιόδους. Και οι Κρητικοί ανταπέδωσαν την προσφορά και τις θυσίες τους πολλαπλασίως, πολεμώντας για την απελευθέρωση της Μακεδονίας.
« …Πώς βρέθηκαν από τα Κρητικά βουνά στην απόμερη αυτή μακεδονική γωνιά, που μόνο ακουστά την είχαν, τόσοι πολλοί Κρητικοί, είναι από τα θαυμαστά της ελληνικής ψυχής. Έμαθαν ότι ζητούνταν παλικάρια πρόθυμα να παίξουν τη ζωή τους σ΄ένα εθνικό σκοπό και έτρεξαν για τη σωτηρία των αδελφών Μακεδόνων και ολόκληρος η Κρήτη είχε μεταβληθεί σε στρατόπεδο του Μακεδονικού Αγώνος.»
(Γεώργιος Μόδης, Μοναστηριώτης, Μακεδονομάχος και αργότερα Υπουργός του Βενιζέλου)
Ο Μητροπολίτης Καστοριάς Γερμανός Καραβαγγέλης το 1902 σε επιστολή του προς τον τότε πρωθυπουργό της Ελλάδας Αλέξανδρο Ζαϊμη, γράφει:«…Στείλε μου πενήντα παλικάρια, πενήντα Κρητικούς να τους ενώσω με τους δικούς μου… Ο ερχομός των παλικαριών από κάτω (Κρήτη) θα δώσει κουράγιο στους δικούς μου, θα εμποδίσει την αποσκίρτησή τους και θα φοβίσει τους Βουλγάρους…»
Και η Κρητική ρίμα απαθανάτισε σε δημοτικό ριζίτικο τραγούδι το εθνικό αυτό κάλεσμα του Καραβαγγέλη:
«…Ελάτε σεις ηρωικοί τση Κρήτης πολεμάρχοι,
τσ’ Ηπείρου οι σταυραετοί και Μακεδονομάχοι,
Ρούβα και Βάρδα και Κλειδή και Θύμιε Καούδη,
Κατσίγαρη και Πούλακα, Σκουντρή και Νικολούδη
και Καραβίτη και Μακρή, Σκαλίδη, Μαυρογένη,
Μπολάνη και Καλογερή, Γαλάνη, Σεϊμένη…
ψυχές μεγάλες με τιμή σ’ αγώνες, αγιασμένες
τση Μάνας Κρήτης οι γενιές οι χιλιοδοξασμένες”
Τη νύχτα 27 προς 28 Αυγούστου 1904 Σώμα με επικεφαλής τον Ανθυπολοχαγό Πυροβολικού Παύλο Μελά (Καπετάν Μίκης Ζέζας), ο οποίος ορίστηκε Γενικός Αρχηγός της Δυτικής Μακεδονίας, δυστυχώς μόνο για 45 μέρες, διήλθε την ελληνοτουρκική μεθόριο και ουσιαστικά σηματοδοτούσε την ενεργό συμμετοχή του ελληνικού κράτους με 34 άνδρες από τους οποίους οι δέκα ήταν Κρητικοί. Δυστυχώς, ο Παύλος Μελάς σκοτώθηκε πρόωρα, στις 13 Οκτωβρίου 1904, στη Στάτιστα (σημερινό Μελά) και ο θάνατός του συγκλόνισε τον ελληνισμό, γίνεται  αιώνιο σύμβολο και θρύλος που συνδέθηκε άρρηκτα με την επίσημη έναρξη του Μακεδονικού Αγώνα, και παρέμεινε ήρωας στην αιωνιότητα και στις καρδιές των Ελλήνων. Μετά το θάνατο του Παύλου Μελά το Μακεδονικό Ζήτημα έγινε εθνική υπόθεση και Γενικός Αρχηγός ορίστηκε ο Ανθυπολοχαγός Γεώργιος Κατεχάκης (Καπετάν Ρούβας ή Αποστόλου Γεώργιος από την Πόμπια Ηρακλείου) ,ο οποίος παρέμεινε μέχρι την άνοιξη του 1905, οπότε ορίστηκε ο Ανθυπολοχαγός Γεώργιος Τσόντος μέχρι το τέλος του 1908. Δηλαδή, από τους τρεις Γενικούς Αρχηγούς, οι δύο ήταν Κρητικοί. Από τους 82 Αρχηγούς Σωμάτων οι 19 ήταν Κρητικοί. Και από τους 19 ιδιώτες αρχηγούς οι 14 ήταν Κρητικοί:
Βολάνης Γεώργιος, Γύπαρης Παύλος, Καλομενόπουλος Νικόστρατος (Μίδας), Καούδης Ευθύμιος, Καραβίτης Ιωάννης, Κατσίγαρης Εμμανουήλ (Καραμανώλης), Κλειδής Στυλιανός, Μακρής- Δικώνυμος Γεώργιος, Νικολούδης Ευάγγελος, Νικολούδης Εμμανουήλ, Νταφώτης Ιωάννης, Πούλακας Ιωάννης, Σκαλίδης Γεώργιος, Σκουνδρής Εμμανουήλ, Τσόντος Μιχαήλ. Το σύνολο των Καπεταναίων Κρητικών που έλαβαν μέρος στο ΜΑ ήταν 39 με 2.976 άνδρες
Αυτοί που έμειναν για πάντα στη Μακεδονική γη ήταν:
Αρχηγοί- Οπλαρχηγοί: 13
Ομαδάρχες: 12
Εθελοντές Οπλίτες- Πράκτορες 639
Εθελοντές σε σώματα μη Κρητικών 108
Σύνολο: 769
Η συμβολή και  των Κρητικών στο Μακεδονικό Αγώνα 1903- 1908 ήταν ηρωική και  αξιοθαύμαστη.Ο Καζαντζάκης δίνει τη δική του εξήγηση για την προσφορά αίματος των κρητικων πολεμιστων ,γράφοντας:
«… Δεν ξέρω αν υπάρχει στον κόσμο μια άλλη χώρα, όπου οι άνθρωποί της βλέπουν τον πόνο, την θυσία, την ατομική τους καταστροφή από τόσο ύψος… Υπάρχει και κάτι άλλο όμως στην Κρήτη. Υπάρχει κάποια φλόγα- ψυχή. Κάτι πιο πάνω απ΄ τη ζωή και απ’ το θάνατο, που είναι δύσκολο να το ορίσεις. Υπάρχει αυτή η περηφάνια, το πείσμα, η παλικαριά, η αψηφισιά μαζί τους…»

Ιωάννα Μπισκιτζή
Λέκτορας Κλασικης Φιλολογίας

Πηγές:1.Γερμανού Καραβαγγέλη: «Ο Μακεδονικός Αγώνας»
2:Αρχείο Μακεδονικού Αγώνος Πηνελόπης Δέλτα
3:Μάντακα, Ν., Γιάννη, «Μακεδονικός Αγώνας 1903-1908»
4: Κελαϊδή, Πάρι, «Κρητικοί Εθελοντές στους Απελευθερωτικούς Πολέμους 1912- 1913»

Η συγκέντρωση των Αρφανόξυλων...

Η προεργασία είναι επίμονη και κουραστική

Ένα από τα έθιμα του χωριού μας που αντέχει στο χρόνο είναι ο Αρφανός,  το κάψιμο και η τιμωρία του Ιούδα του Ισκαριώτη, του Μέγα Προδότη, το Μεγάλο Σάββατο το βράδυ, αμέσως μόλις ακουστεί το «ΧΡΙΣΤΟΣ ΑΝΕΣΤΗ».

Η συγκέντρωση των αρφανόξυλων ξεκινάει περίπου δυο μήνες πριν από το Πάσχα. Τα παιδιά που τα συγκεντρώνουν αναλαμβάνουν και τη φύλαξη τους, γιατί πάντα παραμονεύει ο κίνδυνος από την γειτονική ενορία είτε να τα κάψουν, είτε να τα…απαλλοτριώσουν.

Από το Μεγάλο Σάββατο το πρωϊ, αρχίζει σιγά-σιγά το χτίσιμο του Αρφανού στο ψηλότερο σημείο κάθε ενορίας, για να είναι ευδιάκριτη, όσο πιο μακριά γίνεται η φωτιά που θα κάψει τον Ιούδα.

Την ώρα που καίγονται όλοι μαζί οι Αρφανοί, το θέαμα είναι πράγματι εντυπωσιακό, καθώς φωτίζει όλο το χωριό και τα Πλάγια.

Δεν άντεξε ο ΑΕΤΟΣ στο πιο κρίσιμο παιχνίδι της χρονιάς στην Βιάννο, καθώς ηττήθηκε από τον τοπικό Πατούχα με 2-0 και αποχαιρέτησε και μαθηματικά πλέον το Περιφερειακό, μετά από τέσσερα χρόνια παρουσίας.

Το αποτέλεσμα κρίνεται απολύτως δίκαιο καθώς η ομάδα δεν μπόρεσε να αντέξει στην πίεση και ηττήθηκε από έναν αντίπαλο που το ήθελε περισσότερο. Το 1-0 έκανε στο 29′ ο Μπελίτσας με σουτ και ενώ η μπάλα κόντραρε στον Καπιζιόνη και άλλαξε πορεία και το τελικό 2-0 έγραψε στο 37′ ο Σαπαλίδης με πέναλτι που ορθώς δόθηκε από τον διαιτητή Παπαπέτρου.Ο ΑΕΤΟΣ έκανε αισθητή την παρουσία του στο 2′ με τον Βλαστό,στο 45′ με τον Σούρσο και στο 46′ με δοκάρι του Χριστοφή,αλλά χωρίς καθαρό μυαλό και ουσία δεν τα κατάφερε.

Πέραν του αγωνιστικού κομματιού υπήρχε και η μάχη εκτός των ορίων του γηπέδου. Στις εξέδρες της Βιάννου βρέθηκαν περίπου 500 άτομα δημιουργώντας εντυπωσιακή ατμόσφαιρα, πρωτόγνωρη για ερασιτεχνικό ποδόσφαιρο και μάλιστα χωρίς το παραμικρό επεισόδιο, την παραμικρή ένταση. Ανάμεσα τους βρέθηκαν και 100 Ανωγειανοί που ταξίδεψαν,στήριξαν και χειροκρότησαν την ομάδα στο τέλος παρά την πίκρα της ήττας σε μια από τις ομορφότερες στιγμές του παιχνιδιού. Δίπλα δίπλα στις κερκίδες κάθισαν και είδαν το ματς οι πρόεδροι των δυο ομάδων π. Ανδρέας Κεφαλογιάννης και Μ.Παπαδημητράκης, καθώς και ο Δήμαρχος Ανωγείων κ. Σωκράτης Κεφαλογιάννης με τον Δήμαρχο Βιάννου κ.Μπαριτάκη. Η παρουσία της Αστυνομίας υπήρξε έντονη για τον φόβο των Ιουδαίων αλλά ευτυχώς δεν χρειάστηκε σε ένα αγώνα που δεν σημειώθηκε το παραμικρό παρατράγουδο.

Πλέον το παιχνίδι της τελευταίας αγωνιστικής με τον πρωταθλητή Ρούβα στα Ανώγεια στις 8 Μαίου είναι καθαρά διαδικαστικού χαρακτήρα και θα αποτελέσει το κύκνειο άσμα της ομάδας στην Δ’ Εθνική.

Μοναδικό μέλημα πλέον των διοικούντων είναι η οργάνωση τη επόμενης μέρας για την γρήγορη επάνοδο του ΑΕΤΟΥ στα μεγάλα σαλόνια του Κρητικού Ποδοσφαίρου, ενώ ο π. Ανδρέας εντός των επόμενων ημερών θα δώσει συνέντευξη τύπου στα Ανώγεια για αυτό τον σκοπό. Την συστράτευση όλων των δυνάμεων του χωριού για το καλό της ομάδας.

Η ΑΝΩΓΗ συγχαίρει την ομάδα για τον τίμιο και σκληρό αγώνα της και εύχεται το μέλλον του ΑΕΤΟΥ να είναι ευοίωνο για την ομάδα και τον τόπο μας.

Γιώργης Μπαγκέρης

Toυ Βασιλείου Δημάρατου Κουνάλη

Master Θεολογίας παν/μίων

Σαμπεζύ, Γενεύης & Φριβούργου

Ως γνωστόν η αγία και Μεγάλη Εβδομάδα αρχίζει το βράδυ της Κυριακής των Βαΐων. Από τις 52 εβδομάδες που έχει όλος ο χρόνος μόνο αυτή ονομάζεται «Μεγάλη», διότι είναι μεγάλα τα γεγονότα που συνέβησαν σ΄αυτήν. Ο ιερός Χρυσόστομος αναφερόμενος σ’ αυτήν λέει: «κατά τη μεγάλη αυτή εβδομάδα καταλύθηκε η μακροχρόνια τυραννική εξουσία του διαβόλου, ο θάνατος κατέπαυσε, ο ισχυρός δέθηκε, τα όπλα του αρπάχθηκαν, η αμαρτία νικήθηκε, η κατάρα καταλύθηκε, ο παράδεισος άνοιξε, ο ουρανός έγινε διαβατός, οι άνθρωποι αναμείχθηκαν με τους αγγέλους, το μεσότοιχο του φραγμού καταστράφηκε, το τείχος καταγκρεμίσθηκε, ο Θεός της ειρήνης ειρήνευσε τα ουράνια και τα επίγεια». Πολλές «μάχες» βλέπουμε μέσα στην ιστορία, καμιά όμως δεν μπορεί να συγκριθεί με τη μεγάλη «μάχη» που δόθηκε το πρωί της Μεγάλης Παρασκευής στο Γολγοθά και τα ξημερώματα της Κυριακής στον τάφο του Ιησού. Ο Γολγοθάς υπήρξε το Βατερλώ του διαβόλου και ο τάφος υπήρξε η συντριβή του θανάτου. Κάθε ημέρα της Μεγάλης Εβδομάδος είναι αφιερωμένη στην ανάμνηση προσώπων και γεγονότων, που συνδέονται με τον πορευόμενο προς το εκούσιο πάθος Ιησού Χριστό. Ας δούμε όμως εν συντομία τι εορτάζουμε κάθε ημέρα της Μεγάλης Εβδομάδος ξεχωριστά.

ΜΕΓΑΛΗ ΔΕΥΤΕΡΑ

Αυτήν την ημέρα θυμόμαστε τον πάγκαλο Ιωσήφ (ο μικρότερος γιος του πατριάρχου Ιακώβ) τον οποίο φθόνησαν τα ίδια του τα αδέλφια και τον πούλησαν για τριάντα αργύρια σε Ισμαηλίτες εμπόρους, οι οποίοι με τη σειρά τους τον ξαναπούλησαν στον Πετεφρή τον αρχηγό της φρουράς του Φαραώ. Εκεί ο Ιωσήφ, ύστερα από διάφορα θαυμαστά γεγονότα, κατάφερε να κερδίσει την εμπιστοσύνη του Πετεφρή και να γίνει κύριος ολόκληρης της Αιγύπτου. Ο Ιωσήφ, λοιπόν, αποτελεί προτύπωση του Χριστού, διότι και ο Χριστός φθονήθηκε από τους ομοεθνείς του Ιουδαίους, πουλήθηκε από το μαθητή του για τριάντα αργύρια, όμως, ως Θεός αναστήθηκε και έγινε κυρίαρχος ολόκληρου του κόσμου.

Την ίδια μέρα μνημονεύομε και την ξηρανθείσα συκή την οποία, όπως μας πληροφορούν οι δύο ευαγγελιστές Ματθαίος και Μάρκος, καταράστηκε ο Χριστός γιατί ήταν άκαρπη και όταν την πλησίασε για να φάει σύκα δεν βρήκε τίποτα πάνω της, παρά μόνο φύλλα. Συκιά είναι η συναγωγή των Ιουδαίων και επειδή ο Χριστός δεν βρήκε πάνω της τον καρπό που έπρεπε, γι΄αυτό την αφαίρεσε και εκείνη. Η ακαρπία της συκιάς συμβολίζει κατ’ επέκταση και τη δική μας πνευματική ακαρπία για την οποία ο Χριστός θα μας ζητήσει λόγο στη μέλλουσα κρίση. Οι θείοι Πατέρες, λοιπόν, τοποθέτησαν εδώ το γεγονός της ξηρανθείσης συκής για να παραδειγματιστούμε και να μπορέσομε να επιτύχομε έργα αρετής και αγιότητος.

Διαβάστε την συνέχεια... »

Το Δ.Σ του ΑΕΤΟΥ Ανωγείων ανακοινώνει ότι σήμερα  Κυριακή στις 2 το μεσημέρι, από την πλατεία του Αγίου Ιωάννου [Αρμί] στα Ανώγεια, θα αναχωρήσει πούλμαν με έξοδα της ομάδας, με προορισμό την Βιάννο,για την μεγάλη αναμέτρηση Πατούχας-Αετός που θα ξεκινήσει στις 5 το απόγευμα. Καλούνται όλοι οι Ανωγειανοί που δεν εξασφάλισαν κάποιο μεταφορικό μέσο να επιβιβαστούν και να βοηθήσουν την ομάδα μας στο παιχνίδι που θα κρίνει την παραμονή μας στο Περιφερειακό.

-->