
Tο Σάββατο το πρωί 20 Σεπτεμβρίου 2025 στον Ιερό Ναό Αγίου Παντελεήμονα, στο χωριό Χάρακας Αστερουσίων στο νομό Ηρακλείου (πρώην επαρχία Μονοφατσίου) θα τελεστεί το σαρανταήμερο μνημόσυνο για την ανάπαυση της ψυχής του Γεωργίου Μαρίνου Νταγιαντά, με την οικογένεια του να καλεί συγγενείς, φίλους και συγχωριανούς να ανάψουν ένα κερί τη μνήμη του. Ένας καλός άνθρωπος και οικογενειάρχης που έφυγε από τη ζωή στις 11 Αυγούστου 2025 στα 55 μόλις χρόνια του.Η είδηση του θανάτου προκάλεσε θλίψη σε όλους όσοι τον γνώρισαν και τον αγάπησαν.
Μετά τον πρόωρο και άδικο χαμό του Γιώργου Νταγιαντά του Μαρίνου, η οικογένεια εκφράζει τις εγκάρδιες ευχαριστίες της, σε όλους όσοι συμπαραστάθηκαν στο βαρύτατο πένθος τους, για την αναπάντεχη απώλεια. Ιδιαίτερες ευχαριστίες, στον κόσμο των Ανωγείων, που με κάθε τρόπο στήριξε την οικογένεια του Μαρίνου Γ. Νταγιαντά σε αυτές τις πολύ δύσκολες ώρες.
Ο δημοσιογράφος Μανώλης Σκανδάλης και εξάδελφος του εκλιπόντος, τον αποχαιρετάει με συγκίνηση. Αναλυτικά:
“Το απομεσήμερο της 11ης Αυγούστου 2025, έμελλε να είναι ζοφερό και κατάμαυρο. Κανένας μας δεν περίμενε να ακούσει αυτό το απρόσμενο, τραγικό μαντάτο… Το βαθύ γαλάζιο του κρητικού πελάγους, γκρίζαρε την ψυχή μας αφού έπνιξε, βούλιαξε και ναυάγησε όλα τα όνειρα, τις ελπίδες και τα σχέδια του Γιώργου για το παρόν και το μέλλον του… Στο φανταστικό μικρό και ολιγοσέλιδο «βιβλίο» της ζωής του, η τελευταία σελίδα, έγραφε με ματωμένα γράμματα ένα μακάβριο επίλογο. Η θάλασσα του Ηρακλείου έγινε το υγρό σάβανο που σκέπασε για πάντα το άψυχο σώμα του Γιώργου…
Ο άτυχος Γιώργος ήταν η προσωποποίηση της αγνότητας, της σεμνότητας και της αξιοπρέπειας !! Έδινε, σε όλο το σύντομο βίο του, αξία στη σιωπή και στο απέριττο. Μίλαγε με τη γλυκύτητά του, με το αθώο βλέμμα του και με το λίγο τα έλεγε όλα!! Αναθράφηκε με το «γάλα» της ποιότητας και του ήθους. Εξάλλου, ο Γιώργος, γεννήθηκε και μεγάλωσε μέσα σε ένα οικογενειακό περιβάλλον άμεμπτο, πραγματικά υποδειγματικό, του μέτρου, της υπερηφάνειας σε μία κοινωνία κλειστή με αυστηρούς κώδικες!
Λένε, ότι οι καλοί δεν έχουν την τύχη που τους αξίζει και σ’ ένα μεγάλο βαθμό το βλέπουμε, δυστυχώς, να επιβεβαιώνεται, σχεδόν, καθημερινά!! Πολλές φορές η ζωή και η μοίρα παίζουν τόσο απρόβλεπτα, τόσο παράξενα και τόσο περίεργα παιγνίδια που όλοι εμείς οι κοινοί θνητοί αδυνατούμε να τα κατανοήσουμε και να τα ερμηνεύσουμε με το απλό συμβατικό μας μυαλό!!
Μένει μόνο να βασανίζει το λογισμό και τη σκέψη μας ένα πελώριο «ΓΙΑΤΙ». Αυτό που απομένει στους κοντινούς συγγενείς – που πίνουν θέλουν δεν θέλουν, το πολύ πικρό ποτήρι της θλίψης για το αγαπημένο τους πρόσωπο που χάνουν – είναι να αντέξουν τη μεγάλη απώλεια και ως θλιβερό καθήκον έχουν, να το κρατήσουν ζωντανό στη μνήμη τους.
Όμως, ποτέ να μην ξεχνάμε, όλοι μας, ότι:
«Γέλιο και πόνο, η ζωή
είχε και πάντα θα ‘ χει,
συμβόλαιο με τη χαρά,
κανένα δεν υπάρχει».
Θείε Μαρίνο, θεία Γεωργία, ανιψιά Σοφία, ξαδέλφες Μαρία και Άρτεμη, κρατάτε γερά όσο μπορείτε!! Ξέρω, ότι τα αισθήματα και τα συναισθήματα δεν φυλακίζονται και δεν χειραγωγούνται αλλά…ΚΟΥΡΑΓΙΟ να νταγιαντίσετε αυτήν την παντοτινά ανοιχτή πληγή!!! Δεν έχω κάτι άλλο να σας πω…
Γιώργο: «Θα είσαι ανάμνηση ζεστή στην ακριβή μας σκέψη
και στους δικούς σου ο Θεός παρηγοριά να πέψει».
Καλό Παράδεισο ξάδελφε!”
Η οικογένεια του Βασιλείου και Ευριδίκης Νταγιαντά, προσέφερε στην ΑΝΩΓΗ το ποσό των 50 ευρώ για τις ανάγκες της ηλεκτρονικής μας έκδοσης και του Εργαστηρίου Γνώσης, Ιστορίας και Πολιτισμού της ενορίας του Αγίου Γεωργίου στο Μεϊντάνι. Τους ευχαριστούμε θερμά.
Ας είναι ελαφρύ το χώμα που τον σκεπάζει αιώνια.