Το Σάββατο 31 Ιουλίου, θα τελεστεί στον Ιερό Ναό της Παναγίας στο Περαχώρι, το σαρανταήμερο μνημόσυνο, για την ανάπαυση της ψυχής, της Δέσποινας Καλομοίρη του Γεωργίου, που “έφυγε” από τη ζωή στα 86 της χρόνια, στις 25 του περασμένου Ιουνίου. Η τελετή θα γίνει σύμφωνα με όλα τα μέτρα προστασίας κατά της πανδημίας του Covid-19.

Μια γλυκιά παρουσία, η Δέσποινα όλων των μικρών Ανωγειανών, προσέφερε λειτούργημα με τις υπηρεσίες τις για δεκαετίες στον Παιδικό Σταθμό Ανωγείων, ενώ ο δήμος εξέδωσε ψήφισμα για την απώλεια της, την ημέρα του θανάτου της. Με συγκινητικό και όμορφο τρόπο, την αποχαιρετάει με σημείωμα της στην ΑΝΩΓΗ, η “φιλιότσα” της Αργυρώ Σταυρακάκη, που θυμάται μαζί με την Δέσποινα Καλομοίρη και την Άννα του Καραβανά και την Άρτεμη του Κουρή, που έσμιξαν ξανά και οι τρεις στις αυλές του Παραδείσου.

Αναλυτικά το κείμενο της:

“Το ονομάζουνε ο κύκλος της ζωής…

Ναι έτσι είναι..!! Σημασία δεν έχει όμως το πως έρχεται κάποιος στη ζωή , όλοι με τον ίδιο τρόπο ερχόμαστε. Σημασία έχει τι αφήνεις πίσω σου φεύγοντας. Είχα τρείς νονές μεγάλες σε ηλικία, Οι τρεις Χάριτες που έλεγαν. Φίλες και οι τρεις και πάντα αγαπημένες. 

Ήμουνα η “κόρη” τους, έτσι έλεγαν παντού. Πάντα μου έλεγαν ότι με καμάρωναν και με κάθε ευκαιρία μου έδειχναν την αγάπη τους.  Η καθεμία ξεχωριστή, μοναδική όπως ο κάθε άνθρωπος άλλωστε. Είχαν όμως ένα κοινό και οι τρεις: Απεριόριστη αγάπη!  Πήρα πολύ αγάπη, τόση όση δεν μπορεί να φανταστεί κανείς. Έμαθα πολλά, πράγματα με αξία!  

Πρόσφατα έφυγαν οι δύο που είχαν απομείνει καθώς την άλλη την έχασα χρόνια πριν. Δούλευαν στον παιδικό σταθμό και οι δύο. Μεγάλωσαν όλα τα παιδάκια του χωριού σαν δικά τους. Εμένα όμως με μεγάλωσαν ξεχωριστά , θα έλεγα μοναδικά και σπάνια. Δεν ήτανε αυτή η απλή σχέση νονάς με φιλιότσας ήτανε νονές με κόρη. 

Θυμάμαι ήμουνα στην άκρη κάποια στιγμή στην κηδεία σου νονά  Δέσποινα και έκλαιγα. Ήρθε κάποια στιγμή μια θεία και μου έπιασε την κουβέντα. Μου έλεγε για το πώς έζησες, τι είχες περάσει και για το πόσο με αγαπούσες που το έλεγες συνέχεια. Πέρασες πολύ δύσκολα χρόνια, άκουσα πράγματα που δεν είχα ξανά ακούσει και έκλαιγα πιο πολύ. Μου έλεγε να μην στεναχωριέμαι γιατί θα με βλέπεις και δεν θα σου αρέσει. Ακούστηκε αυτή η πρόταση η γνωστή ” αυτός παιδί μου είναι ο κύκλος της ζωής” . Είχε δίκιο ναι , αυτός είναι! Έφυγες και άφησες πίσω σου πολλά! Μόνο καλά λόγια ακούμε για εσένα! Έδινες συνέχεια , αγάπη , ένα ξεχωριστό χαμόγελο για όλους, και βοηθούσες όσο μπορούσες χωρίς να το ξέρει κανείς. Εγώ όμως ήξερα και ξέρω! 

Καθόσουνα έξω από το μαγαζάκι σου μαζί με όλη την εκλεκτή παρέα του Περαχωριού και περιμένατε τους τουρίστες να περάσουν μήπως αγοράσουν κάτι. Όταν σε έβλεπα έξω πάντα σταματούσα να σε χαιρετήσω και να σε πάρω αγκαλιά. Πάντα με καμάρωνες και έλεγες σε όποιον ήταν εκεί ” επαέ δείτε μια φιλιότσα την έχω , την ευχή μου παιδί μου να έχεις. ” Μια πρόταση που άκουγα και από τις δυο σας , σε κάθε μας συνάντηση. Πόσες φορές την πήρα αυτή την ευχή! Πόσο καλό μου έκανε!  

Και ξαφνικά έρχεται η μέρα που είναι τα 3μηνα της μιας και τα 40 της άλλης. Πάλι μαζί ακόμα και στα μνημόσυνα εκεί , μαζί! Οι δύο φίλες οι αγαπημένες πόσο παράξενη η ζωή καμιά φορά.. Γι’ αυτό και ήθελα να σε αποχαιρετήσω , ή μάλλον να σας αποχαιρετήσω και τις δυο μιας και είστε μαζί παρέα πάλι.  

Ήμουνα πολύ τυχερή στη ζωή μου που σας γνώρισα και το εννοώ. Θα μου λείψει η αγάπη σας και η ευχή σας. Μακάρι όλοι οι άνθρωποι να γνωρίσουν ανθρώπους σαν και εσάς και μιλάω την Άννα του Καραβάνα και τη Δέσποινα του Σμπρούλο , δεν γίνεται όμως να μην προσθέσω και την Άρτεμη του Κουρή που μπορεί να την έζησα λίγο αλλά μου άφησε αναμνήσεις μόνο με αγάπη. 

Θα μου λείψετε πολύ , σας αγάπησα και θα σας αγαπάω για πάντα! Καλό παράδεισο να έχετε όλες σας!

Με αγάπη η “κόρη” σας 

Η φιλιότσα σας, Αργυρώ!”

–Στην μνήμη της Δέσποινας Καλομοίρη, η Αργυρώ Σταυρακάκη, προσέφερε στην ΑΝΩΓΗ, το ποσό των 100 ευρώ, για τις ανάγκες της ηλεκτρονικής μας έκδοσης, αλλά και του Εργαστηρίου Γνώσης της ενορίας του Αγίου Γεωργίου. Την ευχαριστούμε θερμά.

Ας είναι ελαφρύ το χώμα των Ανωγείων που την σκεπάζει.