Ένα προσωπικό του  ανέκδοτο ποίημα στέλνει ο Βασίλης Σμπώκος (Λουκάς του Ατζαρομάνωλα) για τους αναγνώστες της “Α”. Τίτλος του είναι “Απαθής και στόχος του η αφύπνιση συνειδήσεων ώστε να κοιτάμε τον συνάνθρωπο μας που χρειάζεται βοήθεια. Τον ευχαριστούμε θερμά και σας το παραθέτουμε παρακάτω:

Είδα τη σπίθα της φωτιάς να απλώνεται στο δάσος,

και άκουσα τους άλλους να μου λένε:”άστο να καεί”.

Είδα την πείνα και το φόβο για το αύριο,

και μου είπαν:”τι σε νοιάζει εσένα ;”.

Είδα την αξιοπρέπεια του ανθρώπου να χάνεται στους κάδους των σκουπιδιών.

Και μου είπαν:”δεν πειράζει..”.

Είδα να παίρνουν τη μπουκιά από το στόμα.

Και μου είπαν:”έτσι πρέπει..”.

Είδα τα παιδιά να λιποθυμούν γιατί δεν είχαν να φάνε.

Και μου είπαν:”εσύ κοίτα τα δικά σου..”.

Εγώ τους κοίταζα απαθής.

Και τώρα που και εγώ πεινώ, διψώ, φοβάμαι,

και το φως του ήλιου να έχει χαθεί από τα μάτια μου.

“δεν μου λένε τίποτα..”.