Archive for Απριλίου 2017
Το Πολύκεντρο Νεολαίας Δήμου Ηρακλείου και η Μικρή Άρκτος σας προσκαλούν στην παρουσίαση του νέου μεσαιωνικού μυθιστορήματος του Αντώνη Μυλωνάκη Ο Καθρέφτης & η Προφητεία του Γκρέινορθ.
Ελάτε να γνωρίσετε από κοντά την ιστορία του βιβλίου και μέσα από την ατμόσφαιρα μυστηρίου που θα απλωθεί να ανακαλύψετε το μυστικό του σπασμένου καθρέφτη και την προφητεία του Γκρέινορθ!
Τρίτη 25 Απριλίου στις 19:30.
Πολύκεντρο Νεολαίας Δήμου Ηρακλείου,
Ανδρογέω 4, Ηράκλειο.
Είσοδος Ελεύθερη
Τηλ. επικοινωνίας για την εκδήλωση: 281 031 2212
Λίγα λόγια για την έκδοση
“…και η φύση θα εξαγριωθεί και θα μαυρίσει την πλάση όλη με την αποκάλυψη αυτή, και οι άνθρωποι θα γίνουν ζώα και τα ζώα άνθρωποι και όλοι μαζί θα πολεμήσουν για να κατακτήσουν το τελευταίο κομμάτι της….”
Στη χώρα Άβιγκον, όλοι γνωρίζουν την ιστορία της πριγκίπισσας χωρίς όνομα, που μόλις αντίκρισε για πρώτη φορά το είδωλό της, πήρε στην αγκαλιά της τον καθρέφτη και έπεσε από τον πύργο της.
Λέγεται πως το Κακό, μάρτυρας σε αυτήν την πράξη, προκάλεσε την γέννηση ενός πανίσχυρου συμβόλου και μιας προφητείας που έμελλε να εκπληρωθεί.
Αιώνες αργότερα, ένα νεαρό κορίτσι, η Άννυ, έχοντας λησμονήσει τα πρώτα της χρόνια στο ορφανοτροφείο και τον αγαπημένο της φίλο, τον Τόμας, έρχεται αντιμέτωπη με την προφητεία.
Η μοίρα τους φέρνει πάλι κοντά και μαζί με την υπόλοιπη συντροφιά θα ξεκινήσουν ένα μακρινό και επικίνδυνο ταξίδι. Θα χρειαστεί να κατασκηνώσουν στο σκοτεινό δάσος του Νοάρχαμ, να ταξιδέψουν σε τρικυμιώδεις θάλασσες και να περπατήσουν στα καταραμένα εδάφη του Γκρέινορθ για να βρουν το χαμένο σύμβολο. Θα καταφέρουν να ξεθάψουν το τελευταίο κομμάτι του καθρέφτη; Γνωρίζουν άραγε πως κάτι τέτοιο θα ξυπνήσει κάτι πολύ σκοτεινότερο;
Ο Νάνος της Μικρής Άρκτου (η παιδική σειρά της Μικρής Άρκτου) παρουσιάζει, το μυθιστόρημα μυστηρίου του Αντώνη Μυλωνάκη, με τίτλο Ο καθρέφτης & η προφητεία του Γκρέινορθ, ένα πεζογράφημα – δώρο στους μικρούς και μεγάλους του φίλους.
Ο νέος συγγραφέας στο πρώτο του μυθιστόρημα, αφηγείται την καλοδουλεμένη ιστορία του, δημιουργώντας έναν κόσμο γεμάτο σύμβολα, ευφάνταστη δράση και ανατροπές, δυνατές συγκινήσεις, ένα κόσμο στον οποίο το Κακό διαχειρίζεται την έννοια της ματαιοδοξίας και του κενού προκειμένου να εξουσιάσει και να καταστρέψει την ανθρώπινη ψυχή. Εχθροί της ματαιοδοξίας και της κενότητας, το θάρρος και το πείσμα μιας νέας και ενός νέου, που με αυταπάρνηση και επιμονή θα αντιπαρατεθούν και θα πολεμήσουν τα εμπόδια που θα βρουν μπροστά τους, δημιουργώντας μια συναρπαστική ιστορία, βαθιά ανθρώπινη αλλά και γεμάτη εκπλήξεις.
Το εξώφυλλο του βιβλίου σχεδιάστηκε ειδικά για την έκδοση από τον εικαστικό Χαρίτωνα Μπεκιάρη ενώ το χάρτη που περιγράφει το φανταστικό κόσμο της ιστορίας σχεδίασε ο αρχιτέκτονας Φώτης Ζαπαντιώτης.
Υπ. επικοινωνίας για τη Μικρή Άρκτο:
6974 76 78 90 Μαρία Τσολάκη,
www.mikri-arktos.gr, email: [email protected]
Ο 31χρόνος Αντώνης Μυλωνάκης, είναι γιος της Ανωγειανής συγγραφέως Μαργαρίτας Μυλωνάκη και εγγονός του θρυλικού Γιώργη Κοντογιάννη που ίδρυσε στα Ανώγεια τον πρώτο κινηματογράφο, το “Σινέ Ρεξ”. Ο Αντώνης Μυλωνάκης γεννήθηκε στην Αθήνα το 1986. Μεγάλωσε γράφοντας ιστορίες για την αδελφή του, έχοντας πάντα την ίδια σαν κεντρική ηρωίδα. Τελείωσε το Πανεπιστήμιο το 2012. Ο Καθρέφτης & η προφητεία του Γκρέινορθ είναι το πρώτο του βιβλίο, ενώ παράλληλα γράφει και ποίηση. Ζει και εργάζεται στην Αθήνα.
Η εκκίνηση θα δοθεί το πρωί της 28ης Μαΐου στο οροπέδιο Νίδας στα Ανώγεια Κρήτης. Οι αθλητές των 35 χλμ θα κληθούν να κατακτήσουν την κορυφή του Ψηλορείτη (2.456)
Η διαδρομή αναβιώνει μια ιερή πορεία της αρχαιότητας όπου προσκυνητές της ιερής πόλης της Μινωικής Κνωσού ανηφόριζαν στις κορυφές του Ψηλορείτη για να τιμήσουν τον υπέρτατο Θεό τους, τον Κρηταγενή Δία, ο οποίος σύμφωνα με την αρχαία ελληνική μυθολογία ανατράφηκε στο σπήλαιο Ιδαίον Άντρον το οποίο αποτελούσε κέντρο λατρείας και φημισμένο ιερό κατά την περίοδο των Μινωικών και Ρωμαϊκών χρόνων. Σήμερα, ο «Psiloritis Race» συνδέει τον μύθο με τους δρομείς οι οποίοι ακολουθούν τα ίχνη της ιστορίας πάνω στο ιερό όρος του Κρηταγενή Δία.
Η εκκίνηση θα δοθεί το πρωί της 28ης Μαΐου στο οροπέδιο Νίδας στα Ανώγεια Κρήτης. Οι αθλητές των 35 χλμ θα κληθούν να κατακτήσουν την κορυφή του Ψηλορείτη (2.456).
Η ιδέα για ένα ορεινό αγώνα στην Κρήτη, με υψηλές όμως διεθνείς προδιαγραφές, γεννήθηκε τον Ιούνιο του 2008 στον Όλυμπο. Η αγάπη μας για το βουνό που ανατράφηκε ο Κρηταγενής Δίας, τον Ψηλορείτη, η προβολή της φυσικής ομορφιάς τού ορεινού του όγκου αλλά και όλης της Κρήτης, μεταμόρφωσε τελικά την ιδέα σε πράξη. Με τη συμπαράσταση και την αγκαλιά των ανθρώπων που αγαπούν την Κρήτη και λατρεύουν το ορεινό τρέξιμο στη φύση, οργανώνουμε αυτό τον αγώνα που έχει την επωνυμία “Psiloritis Race” (PR).
Ο διεθνής ορεινός αγώνας «Psiloritis Race» αποτελεί μια αθλητική συνάντηση που προβάλλει τη σωματική άσκηση σε συνδυασμό με το περιβάλλον και την επαφή με τη φύση. Ο αγώνας, εκτός από τη μοναδικότητα της Ορεινής Κρήτης και τη συναρπαστικότητα που προσφέρει ένα μοναδικό ορεινό άθλημα αντοχής και περιπέτειας μαζί, στοχεύει να προσελκύσει αλλά και να αναδείξει Έλληνες και ξένους αθλητές που αφοσιώνονται στο ορεινό τρέξιμο, προσφέροντάς τους την ευκαιρία να ζήσουν τη μοναδική εμπειρία ενός επίπονου αγώνα διάρκειας επτά περίπου ωρών. Γι’ αυτό και οι αθλητές που θα δοκιμάσουν τις δυνάμεις τους στον Psiloritis Race (PR) θα εφαρμόσουν τη φιλοσοφία της ημιαυτονομίας, μεταφέροντας ελάχιστο υποχρεωτικό εξοπλισμό που θα τους προσφέρει τόσο ασφάλεια όσο και αυτάρκεια στη διάρκεια του αγώνα, παρά τη συστηματική και σε τακτά χρονικά διαστήματα τροφοδοσία της διοργάνωσης.
Βασικά στοιχεία του αγώνα
Ημερομήνια διεξαγωγής: Κυριακή 28 Μαΐου 2017
Ώρα εκκίνησης: 07.30 π.μ.
Μήκος Διαδρομής: 35 χλμ
Υψομετρική διαφορά ανάβασης: 1654m
Υψομετρική διαφορά κατάβασης: 2342m
Βαθμός δυσκολίας: 2 Μόνο για έμπειρους
Χρονικό όριο τερματισμού: 6.30 ώρες
Όριο συμμετοχών: Τριακόσιες (300)
Διοργάνωση: Μη κερδοσκοπική εταιρία “Αγώνας Ψηλορείτη”
Αναμνηστικά έπαθλα: Βλέπε Αίτηση Συμμετοχής
Κόστος συμμετοχής: Βλέπε Αίτηση Συμμετοχής
Κριτήρια συμμετοχής: Nαι. Αποδοχή συμμετοχής μετά από αίτηση.
Τροφοδοσία: Πλήρης τροφοδοσία σε δέκα (10) σταθμούς.
Εξοπλισμός Αθλητών: Ελάχιστος υποχρεωτικός εξοπλισμός ανάγκης.
Συνολικές Παροχές: Αναμνηστικά , γεύμα, τροφοδοσία.
Σύνδεσμοί: http://www.rethymnon.gr/
Η μεταφορά των αθλητών
Η μεταφορά των αθλητών από το Ρέθυμνο προς το χώρο εκκίνησης καθώς και από το τερματισμό προς Ρέθυμνο γίνεται με οχήματα της διοργάνωσης
Η διαδρομή του αγώνα κατανέμεται σε:
ΧΩΜΑ 16500m
ΜΟΝΟΠΑΤΙ 15500 m
ΑΣΦΑΛΤΟΣ 3000 m
ΣΥΝΟΛΙΚΗ ΑΠΟΣΤΑΣΗ ΤΗΣ ΔΙΑΔΡΟΜΗΣ: 35000m
Αναμνηστικά έπαθλα
Προϋπόθεση για την απονομή αναμνηστικών επάθλων στους πρώτους αθλητές των ηλικιακών κατηγοριών και των δύο φύλων είναι η παρουσία ελάχιστου αριθμού των έξι (6) αθλητών που θα έχουν τερματίσει τον αγώνα.
Αναλυτικά, οι απονεμόμενοι αθλητές περιγράφονται παρακάτω:
Κατηγορίες
Άνδρες Γυναίκες
M1: 18 29 ετών W1: 18 29 ετών
M2: 30 39 ετών W2: 30 39 ετών
M3: 40-49 ετών W3: 40-49 ετών
M4: 50-59 ετών W4: 50-59 ετών
M5: 60 & ετών άνω W5: 60 & ετών άνω
Δημιουργήσαμε την ιστοσελίδα Psiloritis Race με 235.000 επισκέπτες, καθώς επίσης και ένα χώρο στο Facebook που αγκαλιάστηκε από 9000 φίλους για να φιλοξενηθούν όλες οι πληροφορίες για τους αγώνες
www.facebook.com/psiloritisrace.trialrace
www.facebook.com/Psiloritis-Race-469064896441986
www.facebook.com/psiloritis.racerethymno
Η ανταπόκριση έχει υπερβεί κατά πολύ κάθε προσδοκία της Οργανωτικής Επιτροπής, η οποία, μέσω της οργανωτικής αρτιότητας αυτού του καινοτόμου αγώνα που με πολύ μεράκι και φροντίδα διοργανώνεται, στοχεύει στην προσέλκυση από χρονιά σε χρονιά όλο και περισσότερων αθλητών .
Με τη δική σας συμμετοχή, είτε ως αθλητές είτε ως εθελοντές είτε ως θεατές, αλλά και τις ιδιαίτερα χρήσιμες επισημάνσεις σας ή τα σχόλιά σας, θα μας βοηθήσετε να στοχεύσουμε σε ένα άριστο αποτέλεσμα αφού ο αγώνας ανήκει αποκλειστικά σε σας. Σας καλούμε όλους να συμμετάσχετε στον αγώνα με όποιον τρόπο επιλέξετε εσείς.
Τρέξε στα βήματα του Δία.
Του Κώστα Χαρ. Νεονάκη (από την εφημερίδα «Πατρίς» του Ηρακλείου)
Την ημέρα των Βαΐων, αρχή της Μ. Εβδομάδας, δολοφονήθηκε στ’ Ανωγειανά όρη το 23χρονο παλικάρι για κτηματικές διαφορές στα βοσκοτόπια. Το τραγικό γεγονός συγκλόνισε την Κρήτη και το Πανελλήνιο. Τελευταία στην πατρίδα μας είναι σ’ έξαρση η βαρβαρότητα, οι ληστείες και δολοφονίες κι έχομε συνηθίσει, δυστυχώς, στις εγκληματικές πράξεις. Κανείς όμως δεν περίμενε αυτό το άγριο έγκλημα στ’ Ανώγεια Ρεθύμνου και μάλιστα μεταξύ συγγενών. Τ’ Ανώγεια έχουν ένα δικό τους ξεχωριστό πολιτισμό που στηρίζεται σ’ αιώνιους άγραφους νόμους. Οι Ανωγειανοί, όσες διαφορές κι αν έχουν μεταξύ τους τις επιλύουν και ομαλοποιούν σιωπηρά με τους λεγόμενους “Σασμούς”.
Σ’ όλα τα δύσκολα προβλήματά τους, σημαίνει “εσωτερικός συναγερμός” κι οι άνθρωποι που σηκώνουν το σταυρό της ανωγειανής τιμής, δίνουν τις λύσεις. Η ανωγειανή κοινωνία εμπνέεται και πορεύεται με αλληλεγγύη μεγάλη. Ολοι για τον ένα κι ο ένας για όλους. Η προκοπή ενός Ανωγειανού στις τέχνες, τα γράμματα, στην οικονομία και πολιτική είναι χαρά για όλους. Δεν υπάρχει φθόνος εναντίον του. Είναι υπερήφανοι γι αυτόν.
Οι Ανωγειανοί ξεχωρίζουν στα θέματα φιλοξενίας. Όσοι υπηρέτησαν αυτό τον τόπο έχουν πολλά να διηγηθούν γι αυτό το θέμα. Στη φιλοξενία των Ανωγειανών και το σεβασμό τους στον κάθε άνθρωπο που έρχεται στον τόπο τους οφείλεται η δημιουργία, η εδραίωση και προσφορά των οικοτροφείων Ανωγείων στους ξένους μαθητές. Παιδιά φτωχά, ορφανά κι επιμελή απ’ όλους τους νομούς της Κρήτης, που ξεπερνούσαν τα διακόσια, έβρισκαν προστασία στα οικοτροφεία αρρένων και θηλέων. Η επιμέλειά τους κι η ευγενής τους άμιλλα με τους Ανωγειανούς μαθητές και μαθήτριες ανέδειξαν τότε το ενιαίο Γυμνάσιο Ανωγείων, ένα από τα καλύτερα επαρχιακά της πατρίδας μας. Οι απόφοιτοί του, χωρίς φροντιστήρια, έμπαιναν στις πανεπιστημιακές σχολές. Ήταν συγκινητικές οι παρακλήσεις των γονιών να προσληφθούν τα παιδιά τους στα οικοτροφεία, που μετονομάστηκαν αργότερα “Μαθητική Εστία” υπό κρατικό έλεγχο. Ήξεραν οι γονείς πως τα παιδιά τους στα οικοτροφεία ήταν ασφαλή, υπό το άγρυπνο βλέμμα της ανωγειανής φιλοξενίας και η επιτυχία τους στις σπουδές δεδομένη.
Η κατάργηση της Μαθητικής Εστίας Ανωγείων ήταν λάθος. Στέρησε θέσεις εργασίας από τ’ Ανώγεια, αλλά προπαντός την ευκαιρία των Ανωγείων να φιλοξενούν και να προστατεύουν παιδιά φτωχά και ορφανά για να μπορούν να σπουδάζουν.
Οι Ανωγειανοί είναι υπερήφανοι για τον τόπο τους και την πατρίδα. Διατηρούν τη γλωσσική προφορά τους και τις παραδόσεις της κωμόπολής τους με θρησκευτική ευλάβεια.
Η αγάπη τους για την πατρίδα φαίνεται στους αγώνες θυσίες και τα ολοκαυτώματά τους.
Στ’ Ανώγεια υπηρέτησα δεκάξι χρόνια, ως θεολόγος καθηγητής και δ/ντής του ενιαίου Γυμνασίου και αργότερα του Λυκείου και υπεύθυνος των οικοτροφείων. Είχα αμέριστη τη συμπαράσταση των δημάρχων: Λευτέρη Σκουλά, Γιώργου Κλάδου και Βασίλη Σπαχή, πρωταγωνιστών και στους ανωγειανούς σασμούς.
Αμέριστη και η συμπαράσταση των Ανωγειανών που με υπερηφάνεια έβλεπαν να προκόβουν οι ξένοι μαθητές στον τόπο τους.
Εκεί, στ’ Ανώγεια, έζησα με την οικογένειά μου μια ξεχωριστή κι αξέχαστη χρονική περίοδο. Εκεί με τους σύντεκνους και βαπτιστήρια μου, τους κουμπάρους κι αγαπημένους μου Ανωγειανούς, έγινα ένα μ’ αυτούς. Θα μπορούσα να διηγούμαι ώρες πολλές για τους άγραφους νόμους του ανωγειανού πολιτισμού και τα προτερήματα της ανωγειανής κοινωνίας. Πληγώθηκα και πόνεσα με το έγκλημα στ’ Ανωγειανά όρη.
Ήταν αναπάντεχο και είναι αναπάντητο. Παρακαλώ τους φίλους μου Ανωγειανούς να ξαναβρούν τον ιστορικό τους δρόμο. Να εμπιστευτούν τη Δικαιοσύνη για να περιορίσουν το κακό και να δώσουν χαρά σ’ αυτούς που τους αγαπούν.
Ας μην ξεχνούν οι αγαπημένοι μου φίλοι πως οι ιστορικές δόξες και τιμές των Ανωγείων γράφτηκαν στην ανηφόρα και όχι στην καταστροφική κατηφόρα.
Ελπίζω η γενναιότητα των Ανωγειανών στα δύσκολα να βρει τρόπους να επουλώσει τις αιμορραγούσες πληγές, που είναι μαύρη σελίδα στην ιστορία των Ανωγείων και πρέπει να σβήσει. Τότε θάρθει ο πανηγυρισμός με το αναστάσιμο μήνυμα: “Χριστός Ανέστη”.
(ΕΦΗΜΕΡΙΔΑ «ΠΑΤΡΙΣ» ΤΟΥ ΗΡΑΚΛΕΙΟΥ)
Ημερομηνία δημοσίευσης:
22/4/2017
Ένα χρυσό δαχτυλίδι, με μια ρουμπινί πέτρα στο μικρο δάκτυλο ήταν το πρώτο πράγμα που παρατήρησα με το παιδικό μου βλέμμα, στο χέρι του Δημήτρη. Ήταν η μέρα που επισημοποιήθηκε ο μεγάλος έρωτας του με την Αγάπη. Την πεντάμορφη πρώτη ξαδέρφη μου. Μια σχέση που έμελλε να τιμήσει τη έννοια ζευγάρι. Σ’ όλη τη διάρκεια της κοινής ζωής τους. Χαμηλόφωνος ευγενής τίμιος. Σήμερα η ζωή τους χώρισε Ο Δημήτρης έφυγε. Μα η Αγάπη μένει. Να θρηνεί να θυμάται να ονειρεύεται τα χρόνια που πέρασαν!
Λουδοβίκος των Ανωγείων
Του Γεωργίου Σκουλά
Από το βιβλίο: “Τ’Ανώγεια και η Ιστορία τους”
Αύριο είναι του Αγίου Γεωργίου. Χρόνια πολλά λοιπόν στους Γιώργηδες και τις Γιωργίες. Είπα λοιπόν να κάνω τα προεόρτια σε εμάς τσι Γιώργηδες. Το αξίζουμε άλλωστε! Τον καλύτερο Άγιο έχουμε. Και τι δεν ακούμε…, όπου Γιώργος και μάλαμα! Τέτοια ακούμε και παίρνουμε αέρα! Όχι σαν μερικούς-μερικούς…
Εγώ βέβαια δεν τα πιστεύω, αλλά αφού τα λένε οι πολλοί!… Ελπίζω να μην το πάρουνε… κατάκαρδα … ορισμένοι καλά καλοί φίλοι μου.. ονόματα όμως δεν λέμε!
Καβάλα πάμε στην Εκκλησιά, καβάλα προσκυνάμε, σαν τσι Κολοκοτρωναίους, θεριά σκοτώνουμε με μια κονταριά, τραγούδια μας βγάζουνε, είναι να μην είμαστε υπερήφανοι για τον Άγιο μας;
Εδώ στην Κρήτη, ο Άγιος Γεώργιος έχει τιμηθεί όσο κανείς άλλος Άγιος. Δεν υπάρχει σπίτι, που λέει ο λόγος και να μην έχει το Γιώργη ντου. Άμα πας στο καφενείο και φωνάξεις Γιώργη, μπορεί και να ανταποκριθούνε οι μισοί! Και τραγούδι μας έχουνε βγαρμένο. Από παλιά. Και τραγουδιέται σε όλη την Κρήτη, με ελαφρές παραλλαγές αλλά με το ίδιο πάντα κεντρικό θέμα.
Το παρακάτω τραγούδι που θα διαβάσετε μου το έχει διηγηθεί η μητέρα μου η Ελένη Ζερβού-Σκουλά, η οποία το έμαθε από τη δική της μητέρα, την Παγώνα Χαιρέτη-Ζερβού, από τα Ανώγεια, κόρη του Γεωργίου Χαιρέτη ή Σουβλή. Η γιαγιά μου δηλαδή, είχε γεννηθεί και μεγαλώσει στα Ανώγεια το 1902 και το έλεγαν οι κοπελιές μεταξύ τους και έτσι διατηρήθηκε από στόμα σε στόμα. Η συγκεκριμένη παραλλαγή είναι γραμμένη στο κρητικό γλωσσικό ιδίωμα, ενώ η παραπομπή «Ας τάξω ο κακορίζικος πως δε σ΄είχα ποτέ μου, και ένα κεράκι αυτούμενο εκράτου και έσβησέ μου», είναι παραπομπή που υπάρχει στον Ερωτόκριτο και πιθανότατα υποδεικνύει κάποιον ο οποίος γνώριζε άριστα την κρητική λογοτεχνία, ως δημιουργός του τραγουδιού.
Δεν γνωρίζω εαν το τραγούδι τραγουδιέται στην υπόλοιπη Ελλάδα. Θα ήθελα οι φίλοι μου στη σελίδα να μας ενημερώσουν εάν τραγουδιέται στην υπόλοιπη Ελλάδα ή εάν υπάρχουν κάποιες παραλλαγές του.
ΤΟ ΤΡΑΓΟΥΔΙ ΤΟΥ ΑΓΙΟΥ ΓΕΩΡΓΙΟΥ
‘Αγιε μου Γιώργη αφέντη καβαλάρη,
που ΄σαι ζωσμένος το σπαθί και το χρυσό κοντάρι,
τη φήμη και τη δόξα σου θέλω να ν’ αθιβάλω
που σκότωσες η το θεριό το δράκο το μεγάλο.
Που ήτονε στον τόπο μας σε ένα βαθύ πηγάδι
και ανθρώπους το ταϊζανε κάθε πρωί και βράδυ,
και αδέ ΄θελα του πάμενε άνθρωπο κάθε ώρα,
δεν άφηνε η το νερό να κατεβεί στη χώρα.
Και τα σκραφνιά ερίχνανε κι ότινος ‘θελα τύχει
πήγαινε το παιδάκι ντου στου λιονταριού τη βρύση.
Και τα σκραφνιά* επέσανε σε μια βασιλοπούλα,
απού την είχε ο κύρης της μοναχοριγοπούλα.
Ο κύρης τση ως το ΄κουσε εγύρισε και είπε.
-΄Ολο το βιός μου πάρετε και το παιδί μου αφήτε.
Τότε συρθήκανε σπαθιά, μαχαίρια ακονισμένα
η το παιδί σου θέμε εμείς, ή ζόρε πάμε εσένα.
-Εντινέ και πάρετε τηνε και κάμετε τη νύφη
και αμέτε τη του λιονταριού απόψε να δειπνήσει.
Δυο κορασίδες πέρνου ντη και κάνουνε ντη νύφη
και πάνε να τη δέσουνε στου λιονταριού τη βρύση.
Και όντε την περνούσανε απού τη μεγάλη σκάλα,
εβγήκενε η μάνα ντζη κι εφώνιαξε με κλάμα.
-Ας πω πως δε σε βύζασα γάλα απού τα βυζά μου
και πως δε σ΄ έπιασα μωρό ποτέ στην αγκαλιά μου.
Και βγήκε και ο κύρης τση με τη χρυσή κορώνα,
κι εκούμπησε τη κεφαλή στση πόρτας τη κολόνα.
-Ας τάξω ο κακορίζικος πως δε σ΄ είχα ποτέ μου,
και ένα κεράκι αυτούμενο εκράτου και έσβησέ μου.
Ο Αϊ Γιώργης ήθελε τότε να βοηθήσει
και πέρασε η χάρη ντου από ΄κεινά τη βρύση.
-Τι έχεις κορασιδάκι μου και σ’ έχουνε δεμένο
και είσαι κλειστό και απόκλειστο και παραπονεμένο;
-Εμένα αφέντη μ΄ έχουνε συνήθειο στη βρύση
για να με φάει το θεριό και το νερό ν’ αφήσει.
-Κάτσε κορασιδάκι μου κάτσε να με ψειρίσεις
και όντε θ΄ακούσεις το θεριό γοργά να με ξυπνήσεις.
-Άντες εδά στρατιώτη μου να πας εις το χωριό σου,
να μη σε φάει το θεριό, κρίμα την ομορφιά σου.
Στα γόνατά ντζη ακούμπησε για να τονε ψειρίσει,
και τρέχανε τα μάθια ντζη σαν το νερό στη βρύση.
Εκειά που τονε ψείριζε στου ύπνου τα κανάκια,
γροικά του δράκου τσι φωνές απού τα πηγαϊδάκια.
-Σήκω δα καβαλάρη μου που λες πως δε φοβάσαι,
να το σκοτώσεις το θεριό και μη βαροκοιμάσαι.
Σηκώνεται ανατολικά και κάνει το Σταυρό ντου,
μια κονταριά του βρόντηξε και κόβει το λαιμό ντου.
Και ξαναπαίζει ντου άλλη μια ανάμεσα στο στόμα,
και τότες έπεσε στη γη και ετάρασε στο χώμα.
Χρυσή καδένα έβγαλε απού το λαιμό το δένει,
χαρά μεγάλη εγίνηκε σ΄όλη την οικουμένη.
Διπλοκαβαλικεύγει το και πάει το στη χώρα.
-Να βασιλιά το τέκνο σου, ορίστε το παιδί σου,
και απού τα φύλλα τση καρδιάς, δώσε μου την ευχή σου.
-Να ζήσεις καβαλάρη μου για πε μου τ’ όνομά σου
και χάρισμα βασιλικό θα κάμω τα΄αφεδιάς σου.
-Γιώργη στραθιώτη λένε με απού τη Σκαρπαθία
κι αν θες να κάμεις χάρισμα κάμε μια εκκλησία,
και στα ζερβά και στα δεξά κάμε ένα καβαλάρη,
να προσκυνούν οι χριστιανοί και συ κι όποιος κι αν πάει.
Λοιπόν, φίλοι Γιώργηδες και φίλες Γιωργίες, χρόνια πολλά και ευτυχισμένα και όπως είπαμε. Εμείς έχουμε τον καλύτερο Άγιο… όχι παίζουμε!
*Σκραφνιά : ο κλήρος