Του Γιάννη Φασουλά-
Δημοσιογράφου ΝΕΡΙΤ

Η ανακήρυξη του καθηγητή Χ. Ρίχτερ σε επίτιμο διδάκτορα από το Πανεπιστήμιο Κρήτης, αποδεικνύει ότι το… «δόγμα», «οι Γερμανοί ήρθαν σαν φίλοι» είναι εδώ, προφανώς εμφορούμενο από την παρουσία του Δ’ Μερκελικού Ράιχ, 70 χρόνια μετά την αιματηρή παρουσία στην Κρήτη του Γ΄ Χιτλερικού Ραϊχ.
Όλοι όσοι εμπνεύστηκαν και υλοποίησαν το θέμα της ανακήρυξης του Ρίχτερ αγνόησαν με τρόπο προσβλητικό την σύγχρονη κρητική ιστορία, στο όνομα της εξυπηρέτησης προσωπικών συμφερόντων, πετώντας στους κάδους του Πανεπιστημίου, την περήφανη αντίσταση του λαού μας κατά των Φασιστο-Ναζί.
Η «ένταξη» του κ. Ρίχτερ στο δυναμικό του Πανεπιστημίου Κρήτης σημαίνει ότι οι όμοιοι του υιοθετούν πλήρως όλα όσα έχει πει σε βάρος των αγώνων των Κρητών και υπέρ των Ες-Ες.
Στα όσα υποστηρίζει τώρα ο κ. Ρίχτερ στο βιβλίο του, θα ήθελα, με την ευκαιρία και του δημοσιεύματος στην αυστριακή εφημερίδα ότι οι Γερμανοί χρωστάνε 1,5 τρις δραχμές στους Έλληνες για τις θηριωδίες που διέπραξαν σε βάρος της χώρας, να του… ζητήσω… ταπεινά «συγγνώμη» για:
— Την ηρωική αντίσταση των Κρητών στο Μάλεμε, κατά την πτώση του επίλεκτου γερμανικού σώματος αυτό των αλεξιπτωτιστών
— Την μάχη του Λατζιμά
— Τη μάχη του Ηρακλείου
— Για την απαγωγή του Κραϊπε
— Για τις νυχτερινές επιδρομές των ανταρτών κατά του…πολιτισμένου γερμανικού στρατού.

Ξεχωριστή «συγγνώμη» θα ήθελα να του… ζητήσω, για την μεγαλειώδη αντίσταση των Ανωγειανών που είχε σαν αποτέλεσμα το Ολοκαύτωμα του χωριού. Επίσης για:
— Για την ισοπέδωση στης Καντάνου
— Για το κάψιμο της Βιάννου
— Για το κάψιμο των χωριών του Αμαρίου
— Για τις ομαδικές εκτελέσεις δεκάδων Κρητικών

“Ηρθαν σαν φίλοι οι Γερμανοί…”

-«Συγγνώμη» κύριε καθηγητά της «Ιστορίας» που δεν σας… βοήθησαν οι Κρητικοί να στήσετε και στο νησί ένα Νταχάου, ένα Άουσβιτς, για να τους κάψετε και να τους κάνετε σαπούνι, για να δώσετε και εδώ μια «Τελική Λύση», για να μετα-φέρετε και στην Κρήτη τον… «πολιτισμό των φούρνων».

– «Συγγνώμη» κύριε Ρίχτερ, που οργανωθήκαμε, που βγήκαμε στο βουνό, που παλέψαμε για την ελευθερία, για την δημοκρατία και πάνω από όλα για την ανθρώπινη αξιοπρέπεια.

– «Συγγνώμη» κύριε Ρίχτερ που κάναμε σαμποτάζ κατά των γερμανικών στρατευμάτων Κατοχής. «Συγγνώμη» που τους πυροβολούσαμε… Τώρα που το σκέφτομαι ο Κρητικός λαός δεν θα έπρεπε να τα κάνει όλα αυτά. Έπρεπε μετά… βαϊων και κλάδων να… υποδεχτεί τους Ναζί και να τους βοηθήσει να… μεταλαμπαδεύσουν τα ιδανικά «των φούρνων» και «των κρεματορίων» στο νησί κι όπου αλλού μπορούσαν. Είναι αλήθεια κρίμα, που δεν… σας βοηθήσαμε και στην… εξάπλωση της «μοναδικής» θεωρίας της «Άριας Φυλής».

-«Συγγνώμη» κύριε Ρίχτερ που υπερασπιστήκαμε την πατρίδα μας, τα εδάφη μας, την τιμή των σπιτιών μας, τις μανάδες μας, τους πατεράδες μας, τα αδέλφια μας…

– «Συγγνώμη» κύριε Ρίχτερ που ήμασταν τόσο… βίαιοι κατά των γερμανικών στρατευμάτων κατοχής. Κανονικά θα έπρεπε να περάσουν από… στρατοδικείο όλοι οι οπλαρχηγοί της Αντίστασης που …τόλμησαν και συγκρούστηκαν με τον αιμοσταγή γερμανικό στρατό. Έχετε ακόμα καιρό να τους δικάσετε…

– «Συγγνώμη» κύριε Ρίχτερ που γιορτάζουμε κάθε χρόνο στις 21 Μαΐου τη Μάχη της Κρήτης, θα …φροντίσουμε να την καταργήσουμε, για να μην ενοχλείται και το σύγχρονο μερκελικό Δ’ Ράιχ.

– «Συγγνώμη» κύριε Ρίχτερ που αντιστεκόμαστε και στο σημερινό Δ΄ Ράιχ, με τους χιλιάδες νεκρούς που έχει αφήσει πίσω του. Με τα εκατομμύρια των ανέργων, με τους χιλιάδες άστεγους και εξαθλιωμένους. Να διαμηνύσετε στην καγκελάριο των σύγχρονων «φούρνων» ότι θα συνετιστούμε και θα είμαστε καλά παιδιά, για να μην χρειάζεται ο Σόϊμπλε να κάνει συστάσεις κάθε τρεις και λίγο…

– «Συγγνώμη» λοιπόν κύριε Ρίχτερ! Όσο για σας κύριε Πρύτανη, απλά θα σας πούμε πως καταλαβαίνουμε την αναστάτωσή σας, για την επέμβασή μας στα του πανεπιστημίου, όμως στη Δημοκρατία συχνά, ότι είναι νόμιμο δεν είναι πάντα και δίκαιο. Το Πανεπιστήμιο δεν λειτουργεί ξεκομμένο από την κρητική κοινωνία, ιδιαίτερα όταν κάποια θέματα προσβάλλουν το εθνικό αίσθημα όχι μόνο των Κρητών αλλά και όλων των Ελλήνων, τότε αυτόχρημα η κοινωνία παίρνει θέση, την θέση που της επιβάλλει η Ιστορία του νησιού!

Εκτενή αναφορά στις οφειλές της Γερμανίας προς την Ελλάδα, κυρίως από το αναγκαστικό δάνειο αλλά και από τις πολεμικές αποζημιώσεις, για την επί 3,5 χρόνια γερμανοναζιστική κατοχή, κάνει η αυστριακή εφημερίδα «Ντερ Στάνταρντ» στη χριστουγεννιάτικη έκδοσή της, με αφορμή την επικείμενη κατάθεση της σχετικής εμπιστευτικής έκθεσης, από την ειδική ομάδα εργασίας στον υπουργό Οικονομικών.
«Οι Γερμανοί στρατιώτες ήταν στην Ελλάδα από τον Απρίλιο του 1941 έως το Σεπτέμβριο του 1944 και πίσω τους δεν άφησαν τίποτε άλλο παρά καμένη γη και την μνήμη σε πείνα, σαδιστικές σφαγές και εκτοπίσεις, η προγιαγιά του σημερινού πρωθυπουργού Αντώνη Σαμαρά, η συγγραφέας Πηνελόπη Δέλτα, αυτοκτόνησε την ημέρα κατά την οποία εισέβαλε στην Αθήνα η «Βέρμαχτ», σημειώνεται στο δημοσίευμα, με τίτλο «Η οργή της Αθήνας για το αναγκαστικό δάνειο με τα δεκαπέντε μηδενικά», στο οποίο φιλοξενείται συνομιλία με τον επικεφαλής της ομάδας εργασίας, Παναγιώτη Καρακούση.
Ο ίδιος, που, όπως σημειώνει η εφημερίδα « με την ομάδα εργασίας επί δύο χρόνια ερεύνησαν και υπολόγισαν τί οφείλει η Γερμανία στους Ελληνες μέχρι σήμερα», εκφράζει θλίψη βλέποντας, όπως λέει, μερικούς στη Γερμανία και αλλού να αμφισβητούν το προφανές, δηλαδή τις ζημίες που υπέστη η Ελλάδα, καθώς αρκεί και μόνον να αναλογιστεί κανείς ότι η Ελλάδα είχε τις μεγαλύτερες απώλειες, με το 19 ο/ο του πληθυσμού της εκείνη την εποχή, δηλαδή 1,4 εκατομμύρια Ελληνες, να έχουν πεθάνει ή τραυματιστεί.
Όπως εξηγεί, πρόκειται για ομάδα τεχνοκρατών και ο ίδιος έχει παραμερίσει την οργή του και προσπάθησε να υπολογίσει τα πάντα αντικειμενικά, χωρίς οι έρευνες της ομάδας να έχουν κανένα πολιτικό στόχο και να σχετίζονται με τη δανειακή βοήθεια προς την Ελλάδα.
Στο δημοσίευμα σημειώνεται ότι το ποσό των 10 δισεκατομμυρίων ευρώ που φέρεται να αναφέρθηκε σε ενημέρωση της ειδικής επιτροπής της Βουλής είναι κατά πολύ μικρότερο από τα 162 δισεκατομμύρια ευρώ τα οποία ζητάει ο Μανώλης Γλέζος «ο λαικός ήρωας που ως νεαρός μαζί με έναν φίλο του το Μάιο του 1941 κατέβασαν από την Ακρόπολη τη σημαία με τον αγκυλωτό σταυρό και ο οποίος σήμερα, 92 χρονος, βρίσκεται στο Ευρωπαικό Κοινοβούλιο για το ριζοσπαστικό αριστερό κόμμα ΣΥΡΙΖΑ».

Η εφημερίδα παρατηρεί ότι τα δέκα δισεκατομμύρια ευρώ είναι το πολλαπλάσιο εκείνου που κατέβαλε το 1960 η Δυτική Γερμανία στους Ελληνες ως «αποζημίωση» για τα θύματα του ναζισμού στα τριάμισι χρόνια κατοχής, όταν η Βέρμαχτ είχε μεταφέρει στα ναζιστικά στρατόπεδα συγκέντρωσης 70.000 Εβραίους από την Ελλάδα από τους οποίους δεν επέστρεψε σχεδόν κανείς και όταν είχε εκτελέσει 130.000 άμαχους στη χώρα.
Συμπληρώνει δε, ότι η επιχειρηματολογία των γερμανικών κυβερνήσεων είναι κατά κάποιον τρόπο ανέντιμη, όπως επισημαίνουν επανειλημμένα Γερμανοί ιστορικοί όπως οι Χάγκεν Φλάισερ και Αλμπρεχτ Ριτσλ, διότι μετά το 1945 η Βόννη «παρηγορούσε» τους Ελληνες πως όταν η Γερμανία θα έχει επανενωθεί θα μπορούσε να λυθεί οριστικά το ζήτημα των αποζημιώσεων. Ωστόσο όταν έγινε πραγματικά η επανένωση ήταν ήδη αργά, καθώς οι Γερμανοί στην «Συνθήκη των δύο συν τέσσερις» του 1990 περιέλαβαν προληπτικές διατάξεις για να αποτρέψουν περαιτέρω αξιώσεις για αποζημιώσεις.
Στη συνέχεια σημειώνεται πως κατά την επίσκεψη του Γερμανού προέδρου Γιόαχιμ Γκάουκ την περασμένη άνοιξη στην Ελλάδα, ο Πρόεδρος της Δημοκρατίας Κάρολος Παπούλιας είχε ζητήσει να αρχίσει όσο το δυνατόν γρηγορότερα η αποπληρωμή των αποζημιώσεων από τη Γερμανία, κάτι στο οποίο ο Γιόαχιμ Γάουκ είχε αντιτάξει χαρακτηριστικά «Ξέρετε τι πρέπει να απαντήσω: η νομική οδός για αυτό έχει κλείσει».
Η «Ντερ Στάνταρντ» αναφέρει πως κάτι τέτοιο δεν ισχύει για τους υπαλλήλους στο υπουργείο Οικονομικών στην Αθήνα και για τον Παναγιώτη Καρακούση που για πρώτη φορά συγκέντρωσε τα διασκορπισμένα αρχεία και ο οποίος στο σημειωματάριο του σημειώνει έναν δεκαπενταψήφιο αριθμό, δηλαδή 1,5 τρισεκατομμύρια δραχμές που αφαιρέθηκαν και είναι καταγεγραμμένα στην Τράπεζα της Ελλάδας, ως καταναγκαστικό δάνειο, το οποίο απέσπασαν το Μάρτιο του 1942 από τους Ελληνες, το γερμανικό Ράιχ και η Ιταλία.
Σημειώνει επιπλέον πως οι υπάλληλοι σε αυτούς τους υπολογισμούς τους δεν συμπεριέλαβαν καν τα δισεκατομμύρια δραχμών που ήταν τα μηνιαία έξοδα των κατοχικών δυνάμεων, ενώ, όπως παρατηρεί ο Παναγιώτης Καρακούσης, το δάνειο παραμένει ανοικτό και υπάρχουν οι υπογραφές των κατακτητών που μάλιστα λίγο πριν από το τέλος του Πολέμου είχαν πληρώσει δύο δόσεις του, κάτι που αποδεικνύει πως επρόκειτο για ένα δάνειο.
ΑΠΕ