Σε τέσσερις αποφοίτους του “Σταυράκειου” Λυκείου, μοιράστηκαν οι υποτροφίες των συνολικά 6.000 ευρώ που δόθηκαν φέτος στη μνήμη των Γιαννάκου Ξυλούρη και Ιωάννη Ξυλούρη (Γκεγκρέζο), από το Σύλλογο “Αποφοίτων και Φίλων του Σταυράκειου Γυμνασίου και Λυκείου Ανωγείων”.

Η Χρυσούλα, ο Αχιλλέας, η Δήμητρα-Μαρίνα και η Αριστέα, πέτυχαν τις υψηλότερες βαθμολογίες στις Πανελλαδικές εξετάσεις και επιβραβεύτηκαν από τον σύλλογο αποφοίτων που αναφέρει ότι η σύνδεση μεταξύ των χρηματικών βραβείων και των σπουδαίων αυτών ανθρώπων που δίνονται στη μνήμη τους, είναι “εκείνη η άυλη αξία, που σαν σκυτάλη παραδίδουν οι γενιές με αγωνία και ελπίδα για έναν καλύτερο κόσμο.”

Αναλυτικά η ανακοίνωση του συλλόγου “Αποφοίτων και Φίλων του Σταυράκειου Γυμνασίου και Λυκείου Ανωγείων”, έχει ως εξής:

“Α) ΧΑΡΑΛΑΜΠΟΣ ΣΤΑΥΡΑΚΑΚΗΣ (ΕΙΣ ΜΝΗΜΗ ΓΙΑΝΝΑΚΟΥ ΞΥΛΟΥΡΗ)
Ο Χαράλαμπος Σταυρακάκης του Μίνου από τα Αρμανώγεια κατέθεσε στο λογαριασμό του Συλλόγου Αποφοίτων και Φίλων του Σταυράκειου Γυμνασίου – Λυκείου Ανωγείων το ποσό των 5.000 ευρώ στη μνήμη του Γιαννάκου Ξυλούρη.
Η επιθυμία του Χαρ. Σταυρακάκη, γνωρίζοντας την αγάπη του Γιαννάκου για το Σταυράκειο, τους νέους ανθρώπους και το Σύλλογο Αποφοίτων, είναι το ποσό αυτό ως υποτροφία να αποδοθεί στους 4 πρώτους επιτυχόντες μαθητές του Λυκείου Ανωγείων στις πανελλαδικές εξετάσεις του 2022 .
Γι’ αυτήν την ενέργεια αγάπης και προσφοράς ο Σύλλογος τον ευχαριστεί θερμά.

Β) ΕΙΣ ΜΝΗΜΗ ΓΚΕΓΚΡΕΖΟΓΙΑΝΝΗ ΞΥΛΟΥΡΗ
Η οικογένεια του Γιάννη Γκεγκρέζου Ξυλούρη στη μνήμη του, μετά από πρωτοβουλία του Μιχαλιό Ξυλούρη και σε ετήσια βάση, επιβραβεύει φέτος για δεύτερη συνεχόμενη χρονιά με υποτροφία 1.000 ευρώ την μαθήτρια του Σταυράκειου που πέτυχε με την υψηλότερη βαθμολογία την είσοδό της στην Τρίτη βαθμίδα της εκπαίδευσης.
Τους υπέρ ευχαριστούμε.
Σημειώνουμε δύο ελάχιστα βιογραφικά στιγμιότυπα των ανθρώπων που στη μνήμη τους αποδίδονται τα βραβεία.
Γιαννάκος Ξυλούρης
Με βλέμμα πάντα ανήσυχο και έντονο, με χαμηλό και χαμογελαστό τόνο φωνής, με κάθε λέξη που έλεγε περασμένη από ψιλό μύλο, με πειραχτικό, ευγενικό χιούμορ.
Παθιασμένος αιώνιος μαθητής, λάτρεψε το Σταυράκειο, πρωτοστάτησε στη ίδρυση του Συλλόγου Αποφοίτων και Φίλων του και ήταν ενεργός μέχρι την τελευταία του στιγμή.
Είχαμε αλληλογραφία που πάντα ήταν απολαυστική.
Στην τελευταία του επιστολή που ήταν κάπως μακροσκελής, χιουμοριστικά και με την τάση που είχε να προκαλεί στοχαστικούς ερεθισμούς, είχε σημειώσει σε τρία υστερόγραφα, που τώρα με τον πρόωρο θάνατό του, τα ξαναδιαβάζουμε σαν διαθήκη:
ΥΓ1. Λίγο πριν ξεψυχήσει ο Σωκράτης και ενώ είχε πιεί το κώνειο είπε στον Κρίτωνα: «Μην ξεχνάς ότι χρωστούμε έναν πετεινό στον Ασκληπιό».
ΥΓ.2 Ο Γκράουτσο Μαρξ έλεγε «αυτές είναι οι απόψεις μου, αν δεν σας αρέσουν έχω κι’ άλλες»
ΥΓ3. Αν έφτασες μέχρι εδώ, μάλλον ο θιός σου έδωσε υπομονή!

Ο Γιαννάκος Ξυλούρης είχε την ευλογία που λίγοι άνθρωποι έχουν.
Ωρίμασε νωρίς και δε γέρασε ποτέ.

 Γιάννης Ξυλούρης Γκεγκρέζος

Ο Γιάννης Ξυλούρης Γκεγκρέζος, έμπορος από τα Ανώγεια, συχνά με δυο μουλάρια ερχόταν στο Ηράκλειο για προμήθειες.
Βοηθοί του οι Σωκράτης Χατζής Σαλούστρος και Ζαχαρίας Μπαντούρης Σαλούστρος.
Την ημέρα εκείνη όταν άρχισαν να πέφτουν οι αλεξιπτωτιστές, έδιωξε τα δυο παιδιά προς τα Ανώγεια και έμεινε για να κάμει το χρέος του, όπως τους είπε.
Έπεσε ηρωικά στη Χανιόπορτα.
Ήταν 38 χρόνων, είχε τέσσερα παιδιά και η γυναίκα του ήταν έγκυος στο πέμπτο.
Το σώμα του δε βρέθηκε ποτέ.
Πριν να χαθούν τα ίχνη του έμεινε άταφος για πολλές ημέρες, όχι όμως και άκλαυτος.
Στις 3 Απριλίου 1942, Μεγάλη Παρασκευή, την ώρα που ο Επιτάφιος περνά έξω από το σπίτι της, η Ειρήνη Γκεγκρέζενα Ξυλούρη στα 29 της χρόνια, βγαίνει στο μπαλκόνι της και αρχίζει ένα μακρύ μοιρολόι προς το Χριστό και το άδικο.
Ο Επιτάφιος σταματά και ο κόσμος που με κεριά στα χέρια ακολουθεί την πομπή, παρασύρεται σε έναν ομαδικό θρήνο στο άκουσμα του μοιρολογιού της.
Ανάμεσα στη μνήμη αυτών των ωραίων ανθρώπων και στα όνειρα των μαθητών του Σταυράκειου, ο Σύλλογος Αποφοίτων αναζητά μια βασική γραμμή σύνδεσης.
Παραδόξως, μέσω των χρηματικών βραβείων, η σύνδεση αυτή είναι τελικά εκείνη η άυλη αξία, που σαν σκυτάλη παραδίδουν οι γενιές με αγωνία και ελπίδα για έναν καλύτερο κόσμο.

Xρυσούλα, Αχιλλέα, Δήμητρα – Μαρίνα και Αριστέα,

Ευχόμαστε σε σας και σε όλους τους συμμαθητές σας, μια πορεία στη ζωή που θα σας οδηγήσει χωρίς εγωισμούς, αφενός στον πυρήνα των επιθυμιών σας και αφετέρου στις κοινωνίες της μη ανταποδοτικής αλληλεγγύης.”