Η ΑΝΩΓΗ, έλαβε και δημοσιεύει την ακόλουθη επιστολή- απάντηση της κ. Αρετής Σπαχή

Η επιστολή έχει ως εξής:

 «ΜΙΑ ΕΠΙΒΑΛΛΟΜΕΝΗ ΚΑΙ ΟΡΙΣΤΙΚΗ  ΑΠΑΝΤΗΣΗ  ΣΤΟ ΚΑΚΟΒΟΥΛΟ ΑΡΘΡΟ  (ΤΟΥ ΝΙΚΟΥ ΜΑΝΟΥΣΑΚΗ) ΠΟΥ ΔΗΜΟΣΙΕΥΤΗΚΕ ΣΤΗΝ «ΑΝΩΓΗ»

« Η καλύτερη   άμυνα είναι η επίθεση και…ακόμη πιο αποτελεσματική είναι η λασπολογία»: αυτήν την αρχή φαίνεται να επιλέγει ο Νίκος Μανουσάκης, το  μέλος του γραφείου περιοχής Κρήτης του Κ.ΚΕ,  στο άρθρο που δημοσίευσε στον ηλεκτρονικό τύπο «Ανω Γη »,  με τίτλο «Με αφορμή τα αποκαλυπτήρια της προτομής στα Ανώγεια του Μπάμπη Καλομοίρη». Πρόκειται για ένα  άρθρο που έχει στόχο να υπονομεύσει το περιεχόμενο της κεντρικής ομιλίας  στην εκδήλωση μνήμης και τιμής των δυο κομμουνιστών αγωνιστών, του Μπάμπη και Αποστόλη Καλομοίρη, την οποία διοργάνωσαν οι συγγενείς των αγωνιστών και στην οποία ανατέθηκε ο ρόλος της κεντρικής ομιλίας στην Αρετή Σπαχή, κατ΄ επιλογή του επιζώντος αδελφού.

Στο εν λόγω κείμενο ο αρθρογράφος ξεπερνά όντως κάθε έννοια δεοντολογίας   στην πολεμική που ολοφάνερα θέλει να κάνει, αγνοώντας επιδεικτικά τόσο  το χαρακτήρα της εκδήλωσης, όσο και το συναισθηματικό φορτίο των συγγενών των νεκρών.

Δηλώνω ότι δεν θα παρακολουθήσω ούτε το περιεχόμενο, ούτε το ύφος του εν λόγω λιβελλογραφήματος. Θα εστιάσω αποκλειστικά και μόνο σε δυο σημεία, για λόγους αρχής . Γιατί η ιστορική αλήθεια ,από την πλευρά της εργατικής τάξης ,  δεν ήταν και δε μπορεί ποτέ να είναι δίγλωσση, ούτε συγκεχυμένη:.

1. Εγκαλεί ο αρθογράφος την ομιλία, επειδή, λέει ,αναφέρεται στο «επαναστατικό Κ.ΚΕ», του οποίου ήταν μέλος ο τιμώμενος αγωνιστής και αυτήν την αναφορά τη θεωρεί «πονηριά» («παραπέμπει πονηρά σε άλλον ιδεολογικο-πολιτικό χώρο»»! ). Μήπως  πρέπει ο… ψυχογράφος και  εγκαλών αρθρογράφος  να διαβάσει πιο προσεκτικά τα ντοκουμέντα του ίδιου του Κ.ΚΕ, του οποίου είναι στέλεχος, για να διαπιστώσει ότι ο πολιτικός του φορέας κάνει διάκριση της «επαναστατικής και μη περιόδου του;»

Για υπενθύμιση του παραθέτουμε : ΚΟΜΕΠ τεύχος 6 και χρόνος έκδοσης 2013 με  τίτλο «Η ΠΟΡΕΙΑ ΑΠΟΚΑΤΑΣΤΑΣΗΣ ΤΟΥ ΕΠΑΝΑΣΤΑΤΙΚΟΥ ΧΑΡΑΚΤΗΡΑ ΤΟΥ Κ.ΚΕ» Επιθυμεί  άραγε ο  επικριτής αρθρογράφος να είναι  ο λόγος του συναφής  με τις κομματικές του θέσεις  ή θέλει να ..κατασκευάζει «πονηρά φαντάσματα», για να υπηρετήσει μικροκομματικές σκοπιμότητες; Η  απάντηση  στα παραπάνω ερωτήματα είναι εύλογη.

2. Κατηγορεί  ο αρθρογράφος την ομιλία, επειδή αναφέρεται στην «Ταξική Συνθηκολόγηση» που επέβαλαν οι συμφωνίες του Λιβάνου, της Καζέρτας και της Βάρκιζας με ευθύνη της ηγεσίας εκείνης της περιόδου. Και πάλι το στέλεχος του Κ.ΚΕ που  στρέφεται με τόση μανία  ενάντια στην ομιλία ανακαλύπτοντας μόνιμους εχθρούς του Κ.ΚΕ,  ή δεν κάνει τον κόπο να μελετήσει τα επίσημα ντοκουμέντα του κόμματός του (μάλιστα κατηγορεί την ομιλία ότι τα παραποίησε!) ή  δεν αντέχει την ιστορική αλήθεια που και το ίδιο το κόμμα του αναγνωρίζει σήμερα  επίσημα  ή θέλει οπωσδήποτε να ..κατασκευάσει …υπονομευτές(!) , για να ικανοποιήσει εμπάθειες που δεν έχουν καμία σχέση με την πολτική αντιπαράθεση αρχών. Τα ερωτήματα που προκύπτουν  οφείλει να τα απαντήσει ο ίδιος. Τονίζω  απλώς ότι τον ίδιο όρο «συνθηκολόγηση» αναγνωρίζει ο Ν.Ζαχαριάδης για τη Βάρκιζα, γεγονός το οποίο  αναφέρει και αποδέχεται και  το Κ.Κ.Ε. στο εγχειρίδιό του «Δοκίμιο Ιστορίας του Κ.ΚΕ(1949-1968) στη  σελ 216 «Αντί όμως για συμφωνία εμείς κάναμε συνθηκολόγηση….», ενώ  παράλληλα χαρακτηρίζει  ως «αίσχος» τη συμφωνία της Καζέρτας: «Έτσι θα διορθωνόταν και το αίσχος της Καζέρτας..»

Για ποια παραποίηση των ντοκουμέντων λοιπόν κατηγορεί ο επικριτής-αρθρογράφος την ομιλία; Μήπως με αυτό το ανυπόστατο κατηγορητήριο θέλει να συσκοτίσει την πραγματικότητα και να αποφύγει την απάντηση στο  ουσιαστικό ερώτημα που προκύπτει αυτονόητα : Γιατί δεν ανέλαβε το κόμμα του  την ομιλία στην εκδήλωση  και γιατί  δεν κατέθεσε  ένα χαιρετισμό; Για  ποιο λόγο δεν παίρνει θέση ο αρθρογράφος, έστω και εκ των υστέρων, πάνω σε αυτό το κεντρικό πρόβλημα, αλλά επιλέγει την παραπλανητική τακτική της επίθεσης στην τοποθέτηση της ομιλήτριας η οποία απλώς ικανοποίησε την επιθυμία του επιζώντος αδελφού;

Κλείνω αυτή τη σύντομη τοποθέτηση , με την επισήμανση ότι    ο αρθρογράφος αναφέρεται  , γενικά και αφηρημένα, σε άλλους χώρους,   ενώ  η ομιλήτρια ούτε θέλησε να δηλώσει  ούτε ανέφερε καμία κομματική ιδιότητά της, πέραν της επαγγελματικής

Στα παραπάνω  ερωτήματα  είναι προφανές ότι ως  ομιλήτρια δεν περιμένω απάντηση, πολύ περισσότερο γραπτή, γιατί δεν πρόκειται να δώσω  συνέχεια σε μια επίθεση που δε διέπεται ούτε από ιδεολογικούς, ούτε από ηθικούς κανόνες.

Σεβόμενη τη  μνήμη των νεκρών αγωνιστών και το βαθύ και πολύχρονο πόνο των επιζώντων μελών της οικογένειάς τους, αλλά και όλων των συγγενών- οι οποίοι έχουν το αναφαίρετο δικαίωμα να τιμούν σε κλίμα ηρεμίας και σοβαρότητας  τους νεκρούς τους- δηλώνω ότι δεν πρόκειται να απαντήσω σε οποιαδήποτε άλλο λιβελλογράφημα.