Archive for Οκτωβρίου 2018
28/10/2018
Για την ιστορική σημερινή Εθνική επέτειο μίλησε στο κήρυγμα του ο π.Ανδρέας Κεφαλογιάννης στην εκκλησία του Αγίου Γεωργίου.”Στα αληθινά, τα σπουδαία τα δύσκολα τα ουσιαστικά είμαστε όλοι μια γροθιά. Με αυτή τη γροθιά κάνουμε το σταυρό μας, με την ίδια γροθιά ρίχνουμε τείχη για την ελευθερία μας..” ανέφερε χαρακτηριστικά. Αναλυτικά το κήρυγμα του:
“Αδερφοί μου, Ξημερωθήκαμε και ανταμώσαμε στην εκκλησιά του αγίου μας, λειτουργηθήκαμε και ανάψαμε το κερί μας στη μνήμη και όλων όσων έδωσαν τη ζωή τους στο Ελληνοιταλικό Πόλεμο, μέσα σε κακοπυχίες και βάσανα για να αποκόψουν την επεκτατική διάθεση του Φασισμού και του Φασίστα Μουσολίνι.
«Εδώ Ραδιοφωνικός Σταθμός Αθηνών. Έκτακτον ανακοινωθέν: Η Ελλάς, από της 6ης πρωινής της σήμερον, ευρίσκεται εις εμπόλεμον κατάστασιν προς την Ιταλίαν! Ο στρατός μας αμύνεται του Πάτριου εδάφους! Ζήτω το Έθνος!». Με αυτό το ανακοινωθέν όλα αλλάξανε για τη χώρα το 1940 σαν σήμερα… Στο διάγγελμα του ο Ιωάννης Μεταξάς, αναφέρει….
«Η στιγμή επέστη που θα αγωνισθώμεν διά την ανεξαρτησίαν της Ελλάδος, την ακεραιότητα και την τιμήν της. Μολονότι επεδείξαμεν την πλέον αυστηράν ουδετερότητα και ίσην, προς όλους, η Ιταλία μη αναγνωρίζουσα εις ημας το δικαίωμα να ζώμεν ως ελεύθεροι Έλληνες μου εζήτησεν σήμερον την 3ην πρωινήν ώραν, την παράδοσιν τμημάτων του εθνικού εδάφους κατά την ιδίαν αυτής βούλησιν ότι προς κατάληψιν αυτών η κίνησις των στρατευμάτων της. θα ήρχιζε την 6ην πρωινήν. Απήντησα εις τον Ιταλόν Πρέσβυν ότι θεωρώ και το αίτημα αυτό καθ’ εαυτό και τον τρόπον με τον οποίον γίνεται τούτο ως κήρυξιν πολέμου της Ιταλίας κατά της Ελλάδος. Έλληνες, τώρα θα αποδείξωμεν εάν είμεθα άξιοι των προγόνων μας και της ελευθερίας, την οποίαν μας εξησφάλισαν οι προπάτορές μας. Όλον το Έθνος ας εγερθή σύσσωμον, αγωνισθήτε διά την Πατρίδα, τας γυναίκας, τα παιδιά σας, και τα ιεράς μας παραδόσεις.
Νυν υπέρ πάντων ο αγών!»
Και όλα όσα συνέβησαν αδέρφια μου, γράφτηκαν στην ιστορία με χρυσά γράμματα για την αξιοσύνη του Έλληνα, το ηθικό του, το αγόγγυστο σθένος του.
Αντισταθήκαμε, πολεμήσαμε, μέσα στα χιόνια, μέσα στις κακουχίες, δεν λιγύσαμε οι Έλληνες και αποδείξαμε για ακόμη μία φορά πως κανείς δεν μπορεί να μας πάρει την πατρίδα αμαχητή…
Στην αντίσταση αυτή και η εκκλησία μας η ορθοδοξία μας.
Από τις πρώτες κινήσεις σε κάθε ενορία να μαζέψουν τα αφιερώματα και όλα όσα χρήματα είχαν για να τα στείλουν προς ενίσχυση του κράτους μας που έπρεπε να σταθεί όρθιο απέναντι στους εχθρούς.
Δίπλα στην εκκλησιά και η Έλληνίδα μάνα, κόρη, αδερφή.
Που μέσα σε δυσκολίες μπόρεσε να πλέξει, να κουβαλήσει, πολεμοφόδια, να γίνει υποζύγιο και να φτάσει όσο πιο κοντά μπορούσε στον πολεμιστή γιο, άντρα, αδελφό για να τον ενισχύσει.
Και δίπλα Στην Εκκλησιά και τη Μάνα μια ολόκληρη Ελλάδα για την οποία όπως αναφέρθηκε σε όλο τον Κόσμο…
«Επολεμήσατε άοπλοι εναντίον ενόπλων και ενικήσατε. Μικροί εναντίον μεγάλων και επικρατήσατε. Δεν ήταν δυνατόν να γίνει αλλιώς γιατί είσθε Έλληνες… Έλληνες, σας ευγνωμονούμε».
Μπορεί στον Ελληνοιταλικό πόλεμο να νικησαμε αλλά αμέσως μετά ξεκίνησε ο αγώνας της αντίστασης μιας ολόκληρης χώρας ενάντια στον κατακτητή, Ιταλό και κατόπιν Γερμανό…
Σκεφτείτε αδέρφια μου πως Μία από τις πρώτες πράξεις αντίστασης ήρθε και πάλι από την εκκλησία μας, από τον αρχιεπισκόπο Αθηνών, Χρύσανθο, που είπε ΟΧΙ και δεν όρκισε την δωσίλογη κυβέρνηση του Γεωργίου Τσολάκογλου. Είπε ο αρχιεπίσκοπος Χρύσανθος…. «Δεν μπορώ να ορκίσω Κυβέρνηση προβληθείσα από τον εχθρό, εμείς γνωρίζουμε ότι τις Κυβερνήσεις τις ορίζει ο λαός ή ο Βασιλεύς».
Αμέσως μετά η κατοχική κυβέρνηση τον καθαίρεσε…
Δεν καθαίρεσαν όμως, δεν κατάφεραν να σταματήσουν όλα όσα κυμάτιζαν στις ψυχές των Ελλήνων, και φτερούγιζαν στις καρδιές τους και όλα αφορούσαν τη Λευτεριά.
Αυτούς τιμούμε σήμερα, για όλους αυτούς σκύβουμε το κεφάλι και γονυπετείς ζητάμε η μνήμη τους να μη χαθεί και η ιστορία μας να μην αλλοιωθεί από κανέναν.
Από κανέναν αδέρφια μου.
Και είναι και δικό μας χρέος να μην υπάρξει λήθη, να μην ξεχαστούν ούτε από εμάς ούτε από τους νέους μας, ούτε από τα παιδιά των παιδιών μας.
Σας έχω πει και άλλοτε, σας επαναλαμβάνω σήμερα….
Αντιστεκόμαστε, αγωνιζόμαστε, υπομένουμε όλα όσα μας βασανίζουν σε μία καθημερινότητα η οποία δεν είναι δική μας αλλά μας την επέβαλαν. Θα ρίξουμε τελικά περισσότερο φως στον κόσμο, φως που μοιάζει φωτιά, για να κάψει το ψέμα, την υποκρισία, την απελπισία, την ισοπέδωση των ανθρώπινων δικαιωμάτων, τον εμπαιγμό και κάθε πολυβολείο που καραδοκεί να σκοτώσει το συναίσθημα μας, την ψυχή του Έλληνα, τους αγώνες στη δύσκολη καθημερινότητα που μας παιδεύει, που καραδοκεί να σκοτώσει την Ελλάδα μας, την Πατρίδα μου, την πατρίδα σας, την πατρίδα όλων μας.
Θυμηθείτε αδέλφια μου, πως το έπος του 40΄ γράφτηκε για την αξιοπρέπεια μας και για τη σημαία μας, γράφτηκε από απλούς ανθρώπους που είπαν ΟΧΙ σε κάθε μορφή κατοχής.
Αυτή την αξιοπρέπειά και την ίδια σημαία καλούμαστε να υπερασπιστούμε και όλοι εμείς.
, με αγάπη και θυσία να δηλώνουμε σε όλο τον κόσμο,
Σε Ευρώπη και Αμερική παντού από άκρη σε άκρη, ότι
Είμαστε Έλληνες και στηρίζουμε ότι έχει σχέση με τις αξίες και τον άνθρωπο.
Όσοι δεν μας πιστεύουν, όσοι μας πολεμάνε, θα μας βρουν μπροστά τους. Δεν επιθυμούμε τον πόλεμο, τη σύγκρουση. Αλλά είμαστε σε θέση να δώσουμε και τη ζωή μας για αυτά τα χώματα τα ιερά, για το σταυρό μας τον τίμιο για τα παιδιά μας και όλα όσα ονειρεύονται.
Ο θεός μαζί σας και μην ξεχνάτε ότι είμαστε όλοι για τον έναν και ο κάθε ένας για όλους μας.
Πέρα από τα καθημερινά που μπορεί να μας αποπροσανατολίζουν… Στα αληθινά, τα σπουδαία τα δύσκολα τα ουσιαστικά είμαστε όλοι μια γροθιά.
Με αυτή τη γροθιά κάνουμε το σταυρό μας, με την ίδια γροθιά ρίχνουμε τείχη για την ελευθερία μας.
Τιμή στους Ήρωες μας, τιμή την Ελλάδα μας τιμή στη σημαία μας, πίστη στον θεό μας.
Η Παναγιά και ο Χριστός Μαζί σας
Και του χρόνου με υγεία και χαμόγελο”
Δημοσιεύθηκε σε: Τελευταία Νέα
Το ερχόμενο Σάββατο 27 Οκτωβρίου θα πραγματοποιηθεί στον Ιερό Ναό του Αγίου Ιωάννου στα Ανώγεια το σαρανταήμερο μνημόσυνο για την ανάπαυση της ψυχής του Γεωργίου Φασουλά ή Τροτσέλη, ενός όμορφου, αυθεντικού και με χιούμορ Ανωγειανού. Η ιστοσελίδα μας είχε πολλά μηνύματα από ανθρώπους που θα ήθελαν να διαβάσουν την νουβέλα που έγραψε ο “Τροτσέλης” και η οποία είχε βραβευτεί το 2014 στον λογοτεχνικό διαγωνισμό “Σικελιανά”.Μετά από αναζήτηση μας και με την βοήθεια των παιδιών του, καταφέραμε να βρούμε τη νουβέλα του με τίτλο “Ο Ξάπλας” την οποία και σας παρουσιάζουμε σήμερα, με σεβασμό και τιμή στη μνήμη του εκλιπόντος. Παράλληλη η ΑΝΩΓΗ, θα ήθελε να ευχαριστήσει θερμά τα παιδιά του Γεωργίου Φασουλά, που προσέφεραν στη μνήμη του πατέρα τους 100 ευρώ για τις ανάγκες της ηλεκτρονικής μας έκδοσης, χρήματα που θα διατεθούν για τις ανάγκες του Εργαστηρίου Γνώσης της ενορίας του Αγίου Γεωργίου και τα δωρεάν φροντιστήρια Αγγλικών σε μαθητές, ενήλικες και πρόσφυγες. Παράλληλα ευχαριστούμε θερμά τα παιδιά του για την προσφορά ενός αντίτυπου του “Ξάπλα”στην εφημερίδα μας, το έργο ζωής του πατέρα τους, που αν και είχε τελειώσει μόνο το Δημοτικό, είχε τη σκέψη, τον λόγο και το κοφτερό μυαλό ενός πραγματικού συγγραφέα. Ας είναι αιωνία η μνήμη του.
Διαβάστε παρακάτω ολόκληρη τη νουβέλα, “Ο Ξάπλας”:
ΣΕΙΡΑ: Ελληνική Λογοτεχνία
ΤΙΤΛΟΣ: O ΞΑΠΛΑΣ
ΣΥΓΓΡΑΦΕΑΣ: Γεώργιος Φασουλάς Τροτσέλης
ΕΠΙΜΕΛΕΙΑ ΚΕΙΜΕΝΩΝ: Φασουλά Ελένη
ΗΛΕΚΤΡΟΝΙΚΗ ΣΕΛΙΔΟΠΟΙΗΣΗ: Βουλουμπασάκη Φ. Ελένη
28310 53311
ΕΚΤΥΠΩΣΗ: ΓΡΑΦΙΚΕΣ ΤΕΧΝΕΣ ΚΑΡΑΓΙΑΝΝΑΚΗ
Τηλ. 28310 58800 – Fax 28310 50333
ΣΤΟΙΧΕΙΑ ΕΞΩΦΥΛΛΟΥ: Η εικόνα στο εξώφυλλο απεικονίζει μια ξυλόγλυπτη κορνίζα φτιαγμένη απ’ τον συγγραφέα, και στην φωτογραφία είναι ο ίδιος στην ηλικία των 27 χρόνων σε μια πλατεία του χωριού.
Πρόλογος
Ο Γεώργιος Φασουλάς, Τροτσέλης για τους συγχωριανούς του, γεννήθηκε το 1937 στα Ανώγεια Μυλοποτάμου. Τη παιδική του ηλικία τη σημαδεύει ο πόλεμος, το ολοκαύτωμα του χωριού από τους Γερμανούς, αλλά και η απώλεια του πατέρα του λίγο μετά τη λήξη του πολέμου. Αναγκάζεται να δουλέψει ως «μαντρατζής» σε ξένα κοπάδια από μικρή ηλικία, ώστε να βοηθήσει την οικογένειά του, η οποία μένει από νωρίς χωρίς τον προστάτη πατέρα και σύζυγο.
Η περιέργειά του για τα πάντα είναι πολύ μεγάλη και η επιθυμία του να μάθει, ακόμα μεγαλύτερη. Δεν καθίσταται όμως δυνατό να ολοκληρώσει ούτε την Τρίτη δημοτικού. Τον βρίσκει ο πόλεμος, το ξεσπίτωμα, η ορφάνια και η επιτακτική ανάγκη να μεγαλώσει πρόωρα και να προσφέρει τα προς το ζειν στην οικογένειά του. Αυτό δεν στέκεται καθόλου εμπόδιο στην επιθυμία του να μάθει. Ακούει τις συζητήσεις των μεγάλων, «κλέβει» γνώσεις από αυτούς, παρατηρεί τη φύση τις ατελείωτες ώρες που βόσκει τα πρόβατα στον Ψηλορείτη, πειραματίζεται μόνος του.
Ασχολείται με την ξυλογλυπτική, με μοναδικό εργαλείο ένα σουγιαδάκι και με ένα πρωτότυπο τρόπο να διαλέγει τα θέματά του. Συνήθως επιλέγει ρίζες σφενδάμου και αφήνει το ξύλο να του μιλήσει. Τις περισσότερες φορές απλά τελειοποιεί την μορφή που ανεπαίσθητα διακρίνει στο ξύλο. Συχνά γύριζε απ’ το βουνό μ’ ένα γλυπτό και μας έβαζε να μαντέψουμε την ιστορία που το ίδιο μας αφηγείται, και με αφορμή αυτό ξεκίναγε μια διήγηση που μπορούσε να κρατήσει μέρες.
Από μικρός είναι παραμυθάς, ταλέντο που διατήρησε και καλλιέργησε μεγαλώνοντας. Από τα χαλάσματα που, μαζί με άλλα παιδιά συγκεντρώνονταν με σκοπό να ψάξουν στα αποκαΐδια για να βρουν κάτι να φάνε, μέχρι τα βράδια στο σπίτι του, μεγάλος πια με παιδιά, προσφέρει με το χάρισμά του και την επιδεξιότητά του στο λόγο, την παραμυθία στο κοινό του. Παραμυθία με την αρχαιοελληνική έννοια του όρου, δηλαδή ανακούφιση και παρηγοριά για την δύσκολη πραγματικότητα.
Θυμάμαι να μαζευόμαστε τα βράδια γύρω του, αυτός ξαπλωμένος στο κρεβάτι της κουζίνας, κι εμείς να κρεμόμαστε απ’ τα χείλη του συνεπαρμένοι από τις αφηγήσεις του. Αφηγήσεις που αφορούσαν σε φανταστικούς χώρους και χρόνους, αλλά και αφηγήσεις που μας ταξίδευαν σε πραγματικά μέρη του κόσμου. Ακόμα τώρα, μεγάλη με παιδιά εγώ, έχω έντονα συναισθήματα και εικόνες στο μυαλό μου από σκηνές και τοπία που μας περιέγραφε. Θυμάμαι την αγωνία και την περιέργεια για το άγνωστο, όταν ο ήρωας ενός παραμυθιού του, κατεβασμένος σε ένα πηγάδι, έπρεπε να διαλέξει τον δρόμο που θα του υποδείξει είτε ο μαύρος είτε ο άσπρος τράγος, οι οποίοι μιλούσαν με ανθρώπινη φωνή. Θυμάμαι με κάθε λεπτομέρεια τοπία της μακρινής Αυστραλίας στην οποία, τάχα, σχεδίαζε να μετοικήσουμε οικογενειακώς, τους απέραντους αγρούς και τις τεράστιες φάρμες, με άλογα και καγκουρό.
Ο ίδιος, πέρα από μια εξορία στην Ελευθερούπολη όταν ήταν 19 χρονών, και την Γερμανία που δούλεψε αργότερα για ένα χρόνο, ώστε να μαζέψει χρήματα και να κάνει το δικό του κοπάδι, δεν είχε πάει πουθενά αλλού. Του άρεσε όμως να μαθαίνει για ξένους τόπους, πληροφορίες τις οποίες μας μετέφερε με γερή δόση φαντασίας. Την Αυστραλία δεν την έχω επισκεφτεί. Έχω δει άπειρες εικόνες κι έχω διαβάσει πολλές περιγραφές της, όμως οι εικόνες που μου αποτυπώθηκαν από τις διηγήσεις του πατέρα μου είναι πολύ πιο έντονες και ζωντανές στη μνήμη μου.
Οι διηγήσεις του ήταν πάντα προφορικές, μέχρι που φεύγει απ’ τα Ανώγεια για να κατοικήσει μόνιμα πια στο χωριό της μητέρας μου. Εκεί έχει περισσότερο ελεύθερο χρόνο, αλλά και μικρότερο ακροατήριο, καμιά φορά μάλιστα δεν έχει κανέναν για να τον ακούει. Κάπως έτσι στράφηκε στο γράψιμο.
«Ο Ξάπλας» δεν είναι το πρώτο του έργο. Έχει γράψει και άλλα πριν από αυτό, κυρίως διηγήματα με χιουμοριστικό και διδακτικό χαρακτήρα, με έντονο αυτοβιογραφικό στοιχείο, αλλά και πολλά στιχάκια, είτε σε μορφή μαντινάδας είτε σε άλλο μέτρο. «Ο Ξάπλας» περιέχει, επίσης, αυτοβιογραφικά στοιχεία. Ένας ήρωας της αφήγησης είναι ο πρωτότοκος γιος της οικογένειας, όπως και ο ίδιος ο συγγραφέας. Ο πατέρας είναι απών, ενώ η παρουσία του παππού είναι έντονη. Η νουθεσία του παππού προς τα παιδιά, για την θετική επίδραση της εργασίας σε αντίθεση με τις αρνητικές επιπτώσεις της αεργίας, ίσως να είναι η νουθεσία που ο ίδιος ο συγγραφέας δέχτηκε από έναν γέροντα που έπαιξε τον ρόλο του παππού του, όταν χάθηκε ο πατέρας του και έπρεπε να αφήσει πίσω του τα παιχνίδια και την ανεμελιά, να δουλέψει και να παράγει έργο.
Όλα του τα γραπτά είναι γραμμένα με έναν ιδιόμορφο τρόπο. Γράφει συνεχόμενα χωρίς να χωρίζει προτάσεις, λέξεις και άρθρα. Γράφει αποτυπώνοντας τα φωνήματα, χωρίς ορθογραφία και στίξη. Την, ομολογουμένως, δύσκολη δουλειά της μεταγραφής, την ανέλαβαν και την έφεραν εις πέρας η αδελφή μου Ελένη και ο σύζυγός της Γιώργος Οικονομάκης, με πολύ υπομονή, αγάπη και σεβασμό, αφού δεν ήθελαν να παραποιήσουν το γραπτό. Η μόνη επέμβαση είναι, ίσως, η αφαίρεση μερικών «και» εκεί που ήταν απαραίτητο, ώστε η ροή της ανάγνωσης να είναι πιο ομαλή.
Ο ίδιος, αν και διαλεκτόφωνος, δεν γράφει στο ανωγειανό ιδίωμα. «Διορθώνει» λέξεις και φράσεις σε μια «λόγια» γραφή, πιστεύοντας ότι έτσι το κείμενό του θα είναι πιο προσιτό στον μη διαλεκτόφωνο αναγνώστη. Αυτό δε σημαίνει ότι το κείμενο είναι γραμμένο στην επίσημη νεοελληνική. Η γλώσσα του είναι μια νεοελληνική «στολισμένη» με μεγάλο αριθμό ιδιωματικών λέξεων και με ποικιλία φωνολογικών, μορφολογικών και συντακτικών χαρακτηριστικών του κρητικού ιδιώματος.
Φασουλά Κατερίνα, κόρη του
Ο ΞΑΠΛΑΣ
Ήταν και δεν ήτανε οχτώ η ώρα που οι δυνατές βροντές κι αστραπές του βοριά μάς ετρομάξα και μάς ξυπνήσαν όλους, τον πατέρα, τη μάνα μου και τον παππού μου. Και πρώτος ο παππούς μου, άκουσα να λέει.
-Τριανταμιά του Δεκέβρη είναι. Άσκημη πρωτοχρονιά θα έχομε. Όπως βλέπω η χιονιά, που θα κάμει, θα είναι καλά μεγάλη. Βλέπω πως και το κρύο θα φτάσει πολύ κάτω από το μηδέ. Τζάκι χρειάζεται τώρα και μάλλο με πολύ φωθιά, μεζέ στα κάρβουνα, καλό κρασί και μπόλικο για ν’ αντέξουμε τη χιονιά. Όπως ξέρω, τα ’χομε όλα. Και ξύλα και μεζέ και καλό κρασί έχομε. Άρα, λοιπό, έργα και θέληση θέλομε ακόμη. Και άρχισε να κουβαλεί ξύλα.
Ο πατέρας μου έφυγε να πα φιάξει τα ζωντανά στο στάβλο και η μάνα μας έστρωνε τα κρεβάθια μας και συγύριζε το σπίτι. Η γιαγιά εσυνέχισε ξαπλωμένη στο κρεβάτι, γιατί ήτανε κρυωμένη και δε μπόριε να σηκωθεί. Εμείς, ει τα πέντε παιδιά, είμαστε ξετουρτουριασμένα. Χτυπούσα τα δόδια μας από το κρύο το πολύ, που έκανε. Ευτυχώς, όμως, που ο παππούς ήτα γλήγορος. Στο πι-και-φι άναψε τη φωθιά. Αμέσως, άρχισε κιόλας να θερμαίνεται το σπίτι. Εμείς, μόλις είδαμε τη φωθιά, τρέξαμε στο τζάκι με τον παππού.
Εμείς, όμως, τα παιδιά πρέπει να σας πούμε τα ονόματά μας, που να γνωριστούμε. Πιο κάτω μπορεί να χρειαστούμε για κάτι, να τα ξέρετε. Εμένα με λένε Μανώλη. Είμαι ο μεγαλύτερος, γι’ αυτό πήρα και του παππού μου το όνομα. Ύστερα είναι η Ελένη, που της δώσανε τ’ όνομα της γιαγιάς, η Μαρία, ο Κωστής κι η Βαγγελιώ. Πέντε παιδιά, που το μεγαλύτερο ήτα δέκα χρονώ και το μικρότερο τριώ χρονώ.
Ο παππούς, όμως, έφιαξε μια φωθιά τόσο δυνατή, που μας έδιωξε η ζεστασιά από το τζάκι. Πιάσαμε όλα τα παιδιά τους φεγγίτες τω παραθυριώ κοιτάζοντας και χαζεύοντας τις μεγάλες άσπρες νιφάδες του χιονιού, που επέφτα η μια μετά την άλλη σα τροχαλίδες.
Το χιόνι άρχισε να σωριάζεται και να υψώνεται σα να ήθελε να μας-ε κατακλείσει τα πορτοπαράθυρα και να μη μας-ε ξαναφήσει να βγούμε έξω. Εμείς τα παιδιά, όσο το βλέπαμε να πέφτει, μας εξετρέλαινε κι αρχίσαμε να χοροπηδάμε, να γελάμε, να τσακωνόμαστε κιόλας. Κάναμε μια τόσο μεγάλη φασαρία και αναλωμή, που στο τέλος ο παππούς δεν άντεξε. Άρχισε να μας-ε φωνάζει και να μας απειλεί πως, αν δεν εκαθίζαμε φρόνιμα και γύρω από τη φωθιά να πυρωνόμαστε, ει θελα μας-ε δείρει. Εμείς, όμως, που ξέραμε τον παππού πόσο καλός ήτανε, όχι μόνο δεν εσταματούσαμε, μόνο εφωνάζαμε περισσότερο λες και του το κάναμε επίτηδες.
Μεγάλο πανηγύρι προς τιμήν του Αγίου Δημητρίου, ετοιμάζουν οι ενορίτες της εκκλησίας στα Ανώγεια, με αφορμή τη μεγάλη γιορτή του Αγίου,αύριο Παρασκευή 26 Οκτωβρίου, στην ανακαινισμένη πλατεία του Μετοχιού! Ο ιερωμένος της εκκλησίας π.Ανδρέας Δραμουντάνης και όλοι οι Μετοχιανοί, καλούν όλον τον κόσμο να βρεθεί, να τιμήσει και να ανάψει ένα κερί στον Άγιο Δημήτριο και στη συνέχεια να απολαύσει το πλούσιο τραπέζι που ετοιμάζεται προς τιμήν του και που θα παρατεθεί το πρωί στον χώρο της πλατείας.
Είναι η πρώτη φορά που συμβαίνει στα Ανώγεια πανηγύρι για τον Άγιο Δημήτριο και πρόθεση των διοργανωτών είναι αυτό να καθιερωθεί και να γίνει θεσμός στα Ανώγεια, όπου ντόπιοι και επισκέπτες θα είναι καλοδεχούμενοι στο Μετόχι για να τιμήσουν τον Άγιο Δημήτριο. Όπως φαίνεται σημαντικό ρόλο έπαιξε η ανακαίνιση της πλατείας του Μετοχιού που ολοκληρώθηκε πριν λίγες ημέρες και που έχει αλλάξει προς το θετικό την ψυχολογία των Μετοχιανών καθώς όλοι εκφράζουν δημόσια την ικανοποιήση τους για την εικόνα που έχει πλέον ο χώρος, μετά τις εργασίες ανακαίνισης.
Χρόνια πολλά!
Δημοσιεύθηκε σε: Τοπικά
Π Ρ Ο Γ Ρ Α Μ Μ Α
Εορτασμού Εθνικής επετείου
28ης Οκτωβρίου 2018
Γενικός σημαιοστολισμός από της 8ης πρωινής ώρας της 26ης Οκτωβρίου μέχρι και της δύσης του ηλίου της 28ης Οκτωβρίου 2018.
Φωταγώγηση όλων των Δημοσίων και Δημοτικών Καταστημάτων, καθώς και των Καταστημάτων των Νομικών Προσώπων Δημοσίου Δικαίου και Υποκαταστημάτων των Τραπεζών, κατά τις βραδινές ώρες της 27ης και 28ης Οκτωβρίου 2018.
Κυριακή 28ης Οκτωβρίου 2018
11.00 π.μ. Τέλεση επίσημης δοξολογίας στον Κεντρικό, Ιερό Ενοριακό Ναό του Αγίου Ιωάννη.
Ανάπτυξη του ιστορικού της επετείου της Εθνικής Εορτής, από την κα. Σταυρούλα Μάγκογλου δασκάλα 1ου Δημοτικού Σχολείου Ανωγείων.
Κατάθεση στεφάνων:
- Εκ μέρους του Δήμου Ανωγείων
- του Αστυνομικού Τμήματος Ανωγείων
- της Εθνικής Αντίστασης
- του Λυκείου Ανωγείων
- του Γυμνασίου Ανωγείων
- του Δημοτικού Σχολείου Ανωγείων
– Ενός λεπτού σιγή
– Εθνικός Ύμνος
– Θα ακολουθήσει παρέλαση μαθητιώσας νεολαίας
* Στις παραπάνω εορταστικές εκδηλώσεις, καλούνται να παραβρεθούν όλοι οι δημότες.
Ο Δήμαρχος Ανωγείων
Καλλέργης Μανόλης
Με τίτλο “Κόντρα του Καιρού” παρουσιάζεται η Αγγέλα Σκουλά στους ακροατές του ραδιοφωνικού σταθμού “Κρητικός 88.7” εδώ και μια εβδομάδα, σε ένα δίωρο γεμάτο από κρητική μουσική, αφιερώσεις και ιδιαίτερα σχόλια για την παράδοση μας! Κάθε Τετάρτη από τις 6 μ.μ μέχρι και τις 8 μ.μ η δικιά μας Αγγέλα δοκιμάζει τις δυνάμεις της σε ένα νέο πόστο, μπαίνοντας με τη φωνή και τις επιλογές της στα σπίτια μας, με ευχάριστη πάντα διάθεση και το δικό της ξεχωριστό πάθος και αγάπη για την μουσική του νησιού μας!
Ήδη στην πρεμιέρα της την προηγούμενη Τετάρτη, τα τηλέφωνα του σταθμού “άναψαν” για αφιερώσεις αλλά και για ευχές για καλή δύναμη και καλή συνέχεια στην καινούρια της εκπομπή. Εμείς εδώ οι συνεργάτες της στην ΑΝΩΓΗ, θεωρούμαι την επιτυχία της δεδομένη και της ευχόμαστε καλή δύναμη στο νέο της αυτό ξεκίνημα! Αγγέλα καλή επιτυχία!
Ολοκληρώνονται σύντομα οι εργασίες διαμόρφωσης στην κεντρική πλατεία στο Μετόχι στην οποία μετά από διεύρυνσή της, αντικαταστάθηκαν τα δίκτυα ύδρευσης και αποχέτευσης, επενδύθηκαν τοιχία από σκυρόδεμα με πέτρα, επενδύθηκαν τοίχοι με πέτρα, άλλαξε η βάση του μνημείου, επενδύθηκε καλαίσθητα όλη η έκταση της πλατείας με κανονισμένη και ακανόνιστη τοπική λίθο. Στην πλατεία απομένουν να γίνουν η αρμολόγηση του δαπέδου, ο ηλεκτροφωτισμός αυτής καθώς και η συντήρηση του μνημείου.
Η διαμόρφωση της πλατείας έγινε μετά από αξιολόγηση σχετικών αιτημάτων δημοτών, ενώ το σχεδιασμό των παρεμβάσεων έκανε η Τεχνική Υπηρεσία του Δήμου Ανωγείων. Η παρέμβαση αυτή αθροίζεται στις ήδη εκτελούμενες παρόμοιες εργασίες διαμόρφωσης που εκτελούνται στην περιοχή Κοκάκι και στην πλατεία στα Σπιθουριανά, ενώ η αντίστοιχη παρέμβαση στα Σίσαρχα θα ξεκινήσει σύντομα.
Η χρηματοδότηση γίνεται με πόρους του Δήμου Ανωγείων μέσω της ενίσχυσης του Υπουργείου Εσωτερικών για τους Ορεινούς Δήμους με στόχευση σε μικρές σημειακές παρεμβάσεις για την αναβάθμιση της ποιότητας ζωής των κατοίκων και την καλύτερη εξυπηρέτηση των αναγκών διαβίωσής τους.