Ρεπορτάζ, Φωτογραφίες: ΑΝΩΓΗ

Πλήθος κόσμου βρέθηκε σήμερα Κυριακή 29 Μάϊου, στην εκκλησία του Αγίου Ιωάννη στο Αρμί, όπου χοροστάτησε  στη Θεία Λειτουργία, ο Σεβασμιότατος Μητροπολίτης Ρεθύμνης και Αυλοποτάμου κ.κ Πρόδρομος, στην πρώτη του παρουσία στο χωριό μας, μετά την εκλογή του, τον περασμένο Φεβρουάριο, στην θέση του νυν Αρχιεπισκόπου Κρήτης κ.κ Ευγενίου. 

Παρουσία όλων των ιερωμένων των τεσσάρων ενοριών των Ανωγείων, του δημάρχου Ανωγείων Σωκράτη Κεφαλογιάννη, φορέων και αρχών του τόπου, αλλά και πλήθους πιστών, ο Μητροπολίτης Ρεθύμνης συγκίνησε και με την ομιλία του, με πολλές αναφορές στα Ανώγεια και την ιστορία τους, αλλά και στους ανθρώπους που γνωρίζει από παλιά, ενώ ανέφερε ότι ο τόπος θα έχει πρωταρχικό ρόλο και στις 200 μεγάλες εκδηλώσεις που θα ετοιμαστούν για το 2024, επέτειο των διακοσίων ετών από τα μαρτύρια των τεσσάρων μαρτύρων του Ρεθύμνου. Παράλληλα ο κ.κ. Πρόδρομος μίλησε και για την πανδημία, αλλά και την σημασία του να είμαστε ενωμένοι για να αντιμετωπίζουμε τις δυσκολίες της ζωής, ενώ προσευχήθηκε για το τέλος του πολέμου στην Ουκρανία, αναφερόμενος σε ένα ζευγάρι καθηγητών από την Μαριούπολη που θα φιλοξενήσει η Μητρόπολη για δυο μήνες από τις αρχές του Ιουνίου.

Αναλυτικά τα κυριότερα μέρη της ομιλίας του κ.κ. Προδρόμου από τον άμβωνα του Αγίου Ιωάννη στο Αρμί έχουν ως εξής:

Να ευχηθώ τα έτη όλων σας, να είναι όχι μόνο πολλά, γιατί το πολλά δεν λέει τίποτα, αλλά και καρποφόρα και αγιοφόρα, καθώς και έτη προσφοράς και μαρτυρίας. Όπως θέλει το Γένος μας να είναι τα έτη όλων των ανθρώπων και όπως το μαρτυρεί το γεροντικό και η σοφία του παροιμιαστού, λέγοντας μας ότι “γήρας γαρ τίμιον ού το πολυχρόνιον ουδέ αριθμώ ετών μεμέτρηται.”, δηλαδή τα τίμια γηρατεία, δεν είναι τα πολύχρονα γηρατειά, αλλά ότι ο τίμιος βίος είναι ο ακηλίδωτος βίος. Αυτός ο βίος που σε αξιώνει να περπατάς με το κεφάλι ψηλά, δηλαδή Ορθόδοξα, κρητικά και κριτικά. 

 Χαίρομαι σήμερα που βρίσκομαι εδώ, για πρώτη φορά, με την ιδιότητα του ποιμενάρχου αυτού του ευλογημένου τόπου της ιστορικής μας Μητροπόλεως, και χαίρομαι που σήμερα εδώ συμπίπτει η πρώτη μου ποιμαντική επίσκεψη, με αυτή τη μεγάλη ημέρα, που στρέφει το νου μας , στην Κωνσταντινούπολη. Σήμερα που τιμούμε, γιορτάζουμε, μνημονεύουμε, την άλωση της Κωνσταντινούπολης, τον τίμιο μέχρι τέλους αγώνα. Ξέρετε ο κάθε αγώνας έχει πάντοτε θυσίες, αλλά κάθε αγώνας αφήνει και μηνύματα. Τιμώντας σήμερα την άλωση της Πόλης καλούμαστε να θυμηθούμε, πόσο κοντά είναι δυο λέξειες: Η Άλωση, με την αλλοίωση. Πόσο κοντά είναι αυτά τα δυο και πόσο τους ίδιους κινδύνους κρύβουν. Σήμερα εν έτη 2022, πόσο κινδυνεύει όλος ο κόσμος, από αυτή την αλλοίωση, που δεν είναι η καλή αλλοίωση του Ευαγγελίου, αλλά είναι η αλλοίωση του οδοστρωτήρα που περνάει απειλητικά για να τα κάνει όλα σώπατο. Για δείτε. Μια πανδημία ήρθε στη ζωή μας δυο χρόνια τώρα και τα ανέτρεψε όλα. Χάθηκαν τα δεδομένα και τα αυτονόητα και μπερδευτήκαμε όλοι και με τον εαυτό μας και μεταξύ μας. Ήρθε ένας αόρατος με τα μάτια ιός, να γονατίσει την “παντοδυναμία” του σύμπαντος κόσμου. Μπροστά στον κορονοίο όλοι στάθηκαν ίσοι, πλούσιοι και φτωχοί, νέοι και γέροι, επιφανής και αφανείς στάθηκαν ισάξιοι, γιατί επέτρεψε η ευλογία του Θεού, αυτή τη δοκιμασία στους σύγχρονους καιρούς, για να μας κάνει να καταλάβουμε, πόσο ανάγκη έχουμε ο ένας τον άλλο για να σωθούμε.

Για αυτό αδερφοί μου, τώρα που ο Θεός μας αξιώνει να ζούμε λίγο πιο “λάσκα”, μέχρι βέβαια να περάσει το καλοκαίρι για να μην ξεγελιόμαστε και να επιστρέψει από τις διακοπές του και ο κορονοιός και να έρθει πάλι κοντά μας. Τώρα έφυγε γιατί ήρθαν οι τουρίστες, μετά όμως θα γυρίσει φοβούμαι και πάλι! Αλλά το ζητούμενο ποιο είναι: Όλοι μας, που πήραμε το μάθημα μας όλο αυτό τον καιρό, να σταθούμε πια με μια ωριμότητα, πιο δυνατοί και πιο υπεύθυνοι, χωρίς ακρότητες και διαχωρισμούς.

 Χαίρομαι που βρίσκομαι σε αυτόν τον ιστορικό, τον ένδοξο, τον μαρτυρικό τόπο. Τα Ανώγεια εξακτινώνουν στα πέρατα της Οικουμένης, τι θα πει κρητική λεβεντιά, τι θα πει θυσία, τι θα πει Πίστη, τι θα πει Αρετή, τι θα πει Αξία, τι θα πει Τιμή. Χαίρομαι που πριν γίνω ποιμενάρχης σας, είχα γνωρίσει τα Ανώγεια, από τους ανθρώπους, πολλούς από εσάς που βλέπω και σήμερα εδώ, όπως τον Βασίλη (σ.σ εννοεί τον Βασίλη Σαλούστρο που έχασε περί συ τον γιο του Σπύρο) που μας έφερε πιο κοντά ο Σπύρος μας, το παιδί που έφυγε για τον ουρανό για να τον ενώσει πιο πολύ  την γη. Και τόσους άλλους ανθρώπους, τον Γιώργο και την Ελένη από τη Μονή Χρυσοβαλάντου, τον πατέρα  Νικηφόρο που είναι τιμή και έπαινος για το χωριό σας και υπηρετεί στην Ιερά Αρχιεπισκοπή Κρήτης ως δεξιός βραχίων του Αρχιεπισκόπου Ευγενίου και τόσοι άλλοι επιφανείς άνθρωποι του χωριού αυτού, όπως ο εντιμότατος κύριος δήμαρχος και τόσοι άλλοι, που μαρτυρούν με λεβεντιά, τιμή και αξιοπρέπεια, την ταυτότητα των Ανωγείων.

Φυσικά και οι Πατέρες, που υπηρετούν τις ενορίες του χωριού, ο καθένας με το χάρισμα του, την λεβεντιά του, το μεγαλείο της ύπαρξης του, με την ευθύνη της μοναδικότητας του, για να δοξάζεται και να τιμάται το όνομα του Θεού. Χαίρομαι λοιπόν γιατί πριν έρθω σωματικά στα Ανώγεια, ήρθα πάρα πολλές φορές πνευματικά. Κι όταν προπέμψαμε ανθρώπους εδώ συγχωριανούς, με τελευταία την μακαριστή προσκυνήτρια, την Ευαγγελία, την θεία του Νικηφόρου, έναν άνθρωπο, αρετής, προσευχής και αξίας, που πλουτίζει την “απάνω Κρήτη” μαζί με όλους τους άλλους ανθρώπους του χωριού, κεκοιμημένους, ήρωες, μάρτυρες και ευσεβώς ζήσαντες και εξακτινώνουν από ψηλά τα μηνύματα του Ουρανού.

 Ερχόμενος κάποιος εδώ και μόνο να κοιτάξει το μέρος τούτου του Ναού, με τις παλαιές τοιχογραφίες, δε χρειάζεται τίποτα άλλο να δει, γιατί είναι σπουδαίο για έναν άνθρωπο, να μπορεί να αφουγκράζεται και τις πέτρες ακόμα. Ακόμα και αν μια μέρα δε μείνει ούτε ένας άνθρωπος εδώ να μαρτυρήσει για την ταυτότητα αυτού του τόπου, τότε οι πέτρες θα κράξουν το μεγαλείο του και θα πουν την ιστορία του. Κι αυτό για ένα τόπο είναι η μεγαλύτερη τιμή, η σπουδαιότερη παρακαταθήκη για τα παιδιά μας, για να πορευθούν με αυτή, καθώς κάθε άλλος πλούτος θα τελειώσει σε αυτόν εδώ τον κόσμο, μαζί με όλα τα του κόσμου τούτου. Ο μόνος πλούτος που δεν τελειώνει και μας συνοδεύει στον ουρανό, είναι ο πνευματικός πλούτος.

 Θέλω να σας πω ένα μεγάλο ευχαριστώ από τη καρδιά μου, για αυτό που όλοι σας λιτανεύετε, ο καθένας εκεί που τάχθηκε και διακονεί. Εσείς κύριες δήμαρχε στην ευθύνη του πρώτου της ευλογημένης αυτής επαρχίας, του ευλογημένου τούτου δήμου. Όλοι οι υπόλοιποι, όπου ο καθένας έχει ταχθεί να υπηρετεί τα κοινά πράγματα και το δημόσιο βίο, αλλά και ο καθένας προσωπικά. Αν ο καθένας από εμάς γίνει ένα κερί αναμμένο, αμέσως θα λυθούν τα σκοτάδια των καιρών και των εποχών. Σήμερα βέβαια με τόσο αέρα δεν είναι για να ανάψει κανένας κερί με τόσο αέρα που έχει στα Ανώγεια, αλλά εμείς ξέρουμε να ανάβουμε το κερί εδώ στην καρδιά μας που είναι αντιανεμική και δε φοβάται ούτε βοριάδες, ούτε νοτιάδες, ούτε χιονιάδες. Για αυτό είναι σπουδαίο, στο προσκυνητάρι της καρδιάς σας, να κρατάτε αναμμένη αυτή τη φλόγα. Που είναι η φλόγα της πίστης, της φιλοπατρίας, της ανδρείας και με αυτή να εξακτινώνεται στα πέρατα της Οικουμένης, η δόξα και η τιμή της Κρήτης και των Ανωγείων. 

 Χαίρομαι που είμαι μαζί σας εδώ. Μεγαλύτερο δώρο του Θεού, από τη Θεία Λειτουργία δεν υπάρχει, καθώς μας αξιώνει, άνθρωποι να μετέχουμε στην θεότητα του. Η λειτουργία μας ενώνει όλους και δεν υπάρχει διαχωρισμούς ούτε σε ζώντες και κεκοιμημένους. Γιατί πάνω στο δισκάριο της Θειάς Λειτουργίας όλοι μαζί είμαστε μια οικογένεια που πάλι ανταμώνουμε.

 Δοξάζω τον Θεό για την ευεργεσία του να με καταστήσει ποιμένα σας πνευματικό, ως διάδοχος του Ευγένιου που υπηρέτησε πιστά εδώ 12 χρόνια με την αγάπη και τα χαρίσματα του Σήμερα μάλιστα να εξομολογηθώ , έρχεται ο Ευγένιος στο Ρέθυμνο για μια εκδήλωση και του είπα ότι θα λείπω γιατί πάω στα Ανώγεια και τα Ανώγεια προηγούνται, ύστερα θα σας προλάβω.

 Θέλω να πω ότι θα έχουμε τη χαρά εκτός των άλλων που σε συνεργασία και συνοδοιπορία να δημιουργήσουμε, το έτος 2024 που θα είναι μια επετειακή χρονιά για τη Μητρόπολη μας, καθώς συμπληρώνονται 200 χρόνια από το μαρτύριο των Αγίων τεσσάρων μαρτύρων του Ρεθύμνου, να κάνουμε 200 εκδηλώσεις εκείνη τη χρονιά που θα είναι αφιερωμένες σε αυτήν την ιστορική επέτειο. Σε αυτές τις εκδηλώσεις τα Ανώγεια θα έχουν πρωταρχικό ρόλο και θα είμαστε σε συνεννόηση για να προγραμματίσουμε εδώ σε καλοκαιρινή περίοδο γιατί πρέπει να γίνουν έξω, αυτά που πρέπει, για να μη μείνει γωνιά της Μητροπόλεως από άκρη σε άκρη που να μη γιορτάσει το γεγονός αυτό, στο οποίο ευελπιστώ ότι θα παραστεί και ο Οικουμενικός Πατριάρχης Βαρθολομαίος. Τον Νοέμβριο θα πάμε μια αντιπροσωπεία από εδώ και να ετοιμάζεσαι πάτερ Ανδρέα, στο Φανάρι για να τον καλέσουμε επισήμως όλοι μαζί και να τον παρακαλέσουμε να μας τιμήσει με την παρουσία του. Άλλωστε κάθε φορά που πάμε με τον πατέρα Νικηφόρο στο Φανάρι, ο Πατριάρχης Βαρθολομαίος του απευθύνεται λέγοντας του :”Ο Ανωγειανός”

 Σας παρακαλώ να προσεύχεστε όλοι στις δικές σας προσευχές, να με στερεώσει ο Θεός όσο θέλει, πολύ ή λίγο δεν έχει σημασία, ας είναι όσο είναι, καρποφόρο για τον Χριστό και για την εκκλησία. Δεν ζητώ για μένα τίποτα, ζητώ όμως για την εκκλησία τα πάντα και να κάνουμε αδερφοί μου όλοι μαζί, ο ένας κρατώντας γερά την χέρα του άλλου, ότι μπορούμε, για να αναδεικνύουμε τον τόπο και να κρατάμε την Πίστη μας ψηλά, στο προσκυνητάρι της καρδιάς, χωρίς να μας φοβίζουν, ούτε αέρηδες, ούτε πανδημίες, ούτε πόλεμοι, ούτε κίνδυνοι. Να δώσει ο Θεός να καταπαύσει ο πόλεμος στην Ουκρανία, όπου άδικα άνθρωποι χάνουν τη ζωή τους και εξορίζονται. Στην Μητρόπολη μας θα φιλοξενήσουμε από τις αρχές Ιουνίου, ένα ζευγάρι καθηγητών του Πανεπιστημίου της Μαριούπολης οι οποίο γλίτωσαν στο παρά ένα από την απειλή του πολέμου. Θα τους φιλοξενήσουμε για δυο μήνες. Και μάλιστα είναι συγκινητικό ότι η γυναίκα, η καθηγήτρια του Πανεπιστημίου, μιλώντας άπταιστα Ελληνικά, ζήτησε όσο θα μείνει εδώ, να γράψει ένα βιβλίο για την Κρήτη, αντιδωρώντας με τον τρόπο αυτό, τη φιλοξενία που θα της παράσχει η Μητρόπολη Ρεθύμνης και Αυλοποτάμου και η Κρήτη. Βλέπετε όταν έχει ένας άνθρωπος αξιοπρέπεια, είναι όπως το λέει ο λαός: “Απού φελλά, παντού φελλά.”.

Σας εύχομαι μέσα από την καρδιά μου να σας ευλογεί όλους ο Θεός, ευχαριστώ τους πατέρες που διακονούν εδώ και τις τέσσερις ενορίες. Να έχετε υγεία και σύντομα θα τα πούμε ξανά.”

-Μετά την ομιλία του αυτή, ο Μητροπολίτης Ρεθύμνης και Αυλοποτάμου, βρέθηκε στο δημαρχείο, όπου συνομίλησε με τον Σωκράτη Κεφαλογιάννη για τα προβλήματα της περιοχής και τις ανάγκες που υπάρχουν. Αργότερα πέρασε από πλατείες και καφενεία συνομιλώντας με πολύ κόσμο, από τον οποίο δέχτηκε την αγάπη και τις θερμές ευχές για καλή διακονία στο Ρέθυμνο. Στη συνέχεια παρευρέθηκε σε γεύμα στην παραδοσιακή ταβέρνα “Αροδαμός” ενώ πριν αναχωρήσει από τα Ανώγεια, έκανε ένα πέρασμα μαζί με τον πάτερ Ανδρέα Κεφαλογιάννη, από το Εργαστήρι Γνώσης της ενορίας του Αγίου Γεωργίου, όπου και ενημερώθηκε για τι έργο που γίνεται εκεί και κυρίως για τα δωρεάν φροντιστήρια για τη νεολαία των Ανωγείων.