Archive for Απριλίου 2011
Στο κήρυγμα του ο παπα-ανδρέας Κεφαλογιάννης ανέφερε: «Πλησιάζει η φετινή γιορτή του Πάσχα, χωρίς προσδοκία ανάστασης ελλήνων, ελληνίδων από τον τάφο τον περιφρουρούμενο , στον οποίο έχει εναποτεθεί μετά το θάνατο τους, στο σταυρό που του κρέμασαν οι διεθνείς και ελληνικοί σταυρωτές το βασανισμό για χρόνια και χρόνια σώμα του ελληνικού λαού.
Μέσα λοιπόν σε αυτή την πραγματικότητα δυστυχίας και οδύνης όσο και αν θα σημάνουν χαρμόσυνα οι καμπάνες και θα ακουστεί η λαμπερή πρόταση «δεύτε λάβετε φως» , ο ελληνικός λαός θα ακουμπήσει για λίγο σε αυτή τη μεγάλη πνευματική υπόσχεση. Όμως στην πραγματικότητα ακόμα κι όταν ακουστεί ο ζωοφόρος λόγος «Χριστός Ανέστη», οι πιστοί και οι πιστές θα προσλάβουν στιγμιαία το μήνυμα της ανάστασης. Γιατί όταν στην πραγματικότητα , μετά από λίγο, όλοι και όλες στην Ελλάδα θα νιώθουν ως νεκροί στον τάφο του οικονομικού, κοινωνικού, πνευματικού και πολιτικού ενταφιασμού τους, μέσα στον οποίο έχουν εναποτεθεί.
Ένα τάφο που περιφρουρείτε από τις δυνάμεις των σταυρωτών, που έχουν επιτελέσει ανάλγητα, εκμεταλλευτικά και διαπλοκικά, τον εξευτελισμό, την καταδίκη και τον θάνατο μας , έως σταυρού.
Μέσα όμως σ’ αυτή τη σκληρή και οδυνηρή πραγματικότητα , που συνεχώς γίνεται πιο σκληρή , διατυπώνονται λόγοι συνεχούς παραπλάνησης του εμπαιζόμενου και εκμεταλλευόμενου λαού μας, από τα μεγάλα διεθνή και ελληνικά συμφέροντα. Όλων όσων επιμένουν στην εκμετάλλευση και στη συστηματική αποδυνάμωση ελλήνων, ελληνίδων και ελληνισμού.
Με αυτό όμως το σκοτεινό σχέδιο οδήγησαν αμέσως μετά τον πόλεμο τους έλληνες στην εμφύλια τραγωδία, για να φτάσουμε σε σημείο ο λαός που πολέμησε τόσο γενναία τις ορδές του φασισμού και του χιτλερισμού, να γίνει δύο κομμάτια, να μείνει κατασπαραγμένος άγρια στα στόματα των λεόντων των δύο μεγάλων τότε δυνάμεων, οι οποίοι διεξήγαγαν σε βάρος πολλών άλλων λαών , αλλά ιδιαίτερα σε βάρος του λαού μας, τον επικίνδυνο ψυχρό πόλεμο. Ένα πόλεμο που γέννησε τον τρόμο των ηπειρωτικών και διηπειρωτικών πυραύλων, της νέας γενιάς των τρομερών χημικών όπλων και όπλων των πυρηνικών , για να φτάσει η ανθρωπότητα ,δύο τρεις φορές στην τεσσαρακονταετία 50-90 στο ακραίο σημείο μιας απειληθείσας πυρηνικής καταστροφής σε ολόκληρο τον πλανήτη.
Η Ελλάδα και ο λαός μας σε αυτές τις επικίνδυνες εποχές της εμφύλιας σύρραξης και του ψυχρού πολέμου , έγινε πεδίο σκληρών ανταγωνισμών μεταξύ των δύο τότε υπερδυνάμεων , που η μια μας είχε καταλάβει κεντρικά και η άλλη μας είχε οδηγήσει στο προγκρομ του βορρά με νέους άγριους πολέμους ανάμεσα σε έλληνες με έλληνες. Για να βιώσουμε μια μακρόχρονη εθνική τραγωδία από την οποία δύσκολα ανακάμψαμε, γιατί περάσαμε πολλές σταυρώσεις, σαν άτομα και σαν λαός, μαζί και πολλές αναστάσιμες γιορτές του «Χριστός Ανέστη».Χωρίς όμως ανάσταση του λαού μας και χωρίς πραγματική λευτεριά του τόπου μας . Για να φτάσουμε μετά καιρό στην εθνική κρίση του ’64, στην σκιά της αποπομπής από τον πρόεδρο της Αμερικής Τζόνσον, του έλληνα πρωθυπουργού Γεωργίου Παπανδρέου, ο οποίος μέσα στο Λευκό Οίκο αντιστάθηκε στις πιέσεις για απεμπόληση και για προδοσίες των αναφαίρετων εθνικών δικαιωμάτων και συμφερόντων μας. Όμως αυτό το πληρώσαμε ακριβά, ρίξανε το Γιώργο Παπανδρέου από την κυβέρνηση και οδηγήσανε πάλι την χώρα με αποστασία σε νέες συνταγματικές και εθνικές κρίσεις και περιπέτειες. Με στόχο να προετοιμάσουν το έδαφος για να φέρουν δικτατορικό καθεστώς στη χώρα, με επίορκους αξιωματικούς, οι οποίοι επιβάλανε επτάχρονη τυραννία στο λαό, για να δημιουργήσουν νέα χούντα, που έριξε την πρώτη με στρατιωτικούς προδότες των όρκων τους, από τη μια χούντα στην άλλη, για να δημιουργήσουν χάσμα εθνικό στην Κύπρο, με εισβολή από τη θάλασσα της Τουρκίας, με βοήθεια και κάλυψη αμερικάνικη, χωρίς ουσιαστική αντίσταση στα τεκταινόμενα, ακόμα και για την κατάληψη ολόκληρης της Κύπρου.

Από αριστερά, Κώστας Καλέργης,(ηχοληψία), Γιώργης Καράτζης, Κώστας Φασουλάς, Αριστείδης Χαιρέτης, Μήτσος Σταυρακάκης
Η μαντινάδα ως ποίηση προσωπική, υπό την έννοια ότι αποτελεί έκφραση του προσωπικού βιώματος, απορρέει από τις βιωμένες εμπειρίες. Μέσα απ’ αυτήν καθρεπτίζεται ο ψυχικός κόσμος του ατόμου, που χρωματίζεται ή αρωματίζεται από προσωπικά σημεία αναφοράς οικεία και προσφιλή. Η μαντινάδα αποτελεί μια καθολική εκφραστική φόρμα, με την οποία εκδηλώνεται η ποιητική διάθεση του λαού, υπογραμμίζει ο καθηγητής Ερατοσθένης Καψωμένος. Προσφέρεται τόσο για την έκφραση ατομικών συναισθημάτων (λ.χ. ερωτικές μαντινάδες) όσο και για την έκφραση συλλογικών βιωμάτων (γνωμικές, ηρωικές, ιστορικές κ.λπ.)· τόσο για τη διαπροσωπική επικοινωνία (ερωτικοί διάλογοι, παράπονα, πείσματα, πειράγματα, μαντιναδομαχίες) όσο και για τις κοινωνικές τελετουργίες (γάμους, πανηγύρια, γλέντια). Αυτήν την υψηλή ποίηση, «το φλογερό βέλος στο ερωτικό πύρωμα της καρδιάς» όπως έγραψε ο Στρατής Μυριβήλης, φιλοξενεί το Τρίτο Πρόγραμμα της Ελληνικής Ραδιοφωνίας την Μεγάλη Εβδομάδα. Τρεις κορυφαίοι λαϊκοί ποιητές της Κρήτης διαβάζουν μαντινάδες της προσωπικής τους εργογραφίας, ηχογράφηση που έγινε ειδικά για το ραδιοφωνικό αυτό αφιέρωμα. Γνωστοί από τις συνεργασίες τους με τον Βασίλη Σκουλά, τον Ρος Ντέιλι και τον Ψαραντώνη, οι ποιητές Γιώργης Καράτζης, Αριστείδης Χαιρέτης και Μήτσος Σταυρακάκης, απαγγέλουν μαντινάδες κοινωνικές, ερωτικές, γνωμικές μέσα σε ένα κατανυκτικό ποιητικό περιβάλλον. Να σημειωθεί ότι είναι η πρώτη φορά που η ελληνική ραδιοφωνία φιλοξενεί αφιέρωμα στην κρητική μαντινάδα.!! Την οργάνωση της παραγωγής, την επιμέλεια και την παρουσίαση έχει κάνει ο Κώστας Φασουλάς. Οι ώρες μετάδοσης των μαντινάδων είναι καθημερινά στις 10:00, – 18:15 – 13:55 και 20:30, ενώ την Κυριακή του Πάσχα στις 16:00, ο Κώστας Φασουλάς, θα αναφερθεί στο κορυφαίο αυτό ποιητικό είδος, μέσα από σχόλια μελέτες και αναφορές, που έχουν γραφεί για την μαντινάδα
Την καθιερωμένη εδώ και χρόνια θεία λειτουργία μόνο για άντρες, θα τελέσει σήμερα το βράδυ στις 8 ο παπα-Ανδρέας Κεφαλογιάννης στον ιερό ναό του Αγίου Γεωργίου.
Πρόκειται για μια πρωτοβουλία της ενορίας που τυγχάνει της αποδοχής όχι μόνο των κατοίκων των Ανωγείων, αλλά και πιστών από πολλά σημεία της Κρήτης.
Προφυλακίστηκε χθες ο 23χρονος Πακιστανός, ο οποίος συνελήφθη στο Τυμπάκι, κατηγορούμενος ότι λήστεψε, χτύπησε και ασέλγησε σε βάρος ενός 13χρονου ομοεθνούς του, τον οποίο ο 23χρονος φιλοξενούσε στο σπίτι του. Ο μικρός φιλοξενείται προσωρινά σε ξενώνα στα Ανώγεια μέχρι να κινηθούν οι διαδικασίες απέλασής του.
Ένα εντυπωσιακό λεύκωμα με τίτλο “Αστεροσκοπείο Σκίνακα: Με θέα το Σύμπαν”, των Γιάννη Παπαμαστοράκη και Μάκη Παλαιολόγου, που κυκλοφορεί από τις Πανεπιστημιακές Εκδόσεις Κρήτης, παρουσιάστηκε απόψε στο Ίδρυμα Ευγενίδου, στο πλαίσιο των εκδηλώσεων “Βραδιές Βιβλίου”.
Το λεύκωμα προσφέρει στον αναγνώστη ένα συναρπαστικό ταξίδι μέχρι τα σύνορα του ορατού σύμπαντος, μέσα από μοναδικές έγχρωμες φωτογραφίες με τα τηλεσκόπια και τις ψηφιακές αστρονομικές κάμερες του Αστεροσκοπείου, που βρίσκεται στην κορυφή του Σκίνακα στoν Ψηλορείτη της Κρήτης, σε υψόμετρο 1.750 μέτρων.
Με αφετηρία το ηλιακό μας σύστημα και ενδιάμεσους σταθμούς μερικά από τα ωραιότερα αέρια νεφελώματα, σμήνη άστρων ή γαλαξίες που υπάρχουν στο ουράνιο στερέωμα, το κοσμικό “ταξίδι” του λευκώματος περιλαμβάνει τις εικόνες μερικών από τα πιο απομακρυσμένα ουράνια αντικείμενα που έχουν φωτογραφηθεί μέχρι σήμερα, όπως μακρινούς γαλαξίες, το φως των οποίων έφυγε προς τη Γη έως και πριν από 11 δισεκατομμύρια χρόνια.
Το λεύκωμα συνοδεύεται από μια απλή αλλά και γλαφυρή παρουσίαση των ουρανίων αντικειμένων, γραμμένη από έμπειρους αστρονόμους με βάση τα στοιχεία που προκύπτουν από τις πιο πρόσφατες αστρονομικές έρευνες.
Για το λεύκωμα μίλησαν οι Κανάρης Τσίγγανος, καθηγητής Φυσικής του Πανεπιστημίου Αθηνών, Δέσποινα Χατζηδημητρίου, αναπληρώτρια καθηγήτρια Φυσικής του Πανεπιστημίου Αθηνών, Γιώργος Γραμματικάκης, ομότιμος καθηγητής φυσικής και πρώην πρύτανης του Πανεπιστημίου Κρήτης, καθώς και οι δύο συγγραφείς του λευκώματος, ο Γιάννης Παπαμαστοράκης, ομότιμος καθηγητής του Πανεπιστημίου Κρήτης και Μάκης Παλαιολόγου, δρ. αστροφυσικής, του Αστεροσκοπείου Σκίνακα. Την εκδήλωση συντόνισε ο Διονύσης Σιμόπουλος, διευθυντής του Νέου Ψηφιακού Πλανηταρίου του Ιδρύματος Ευγενίδου.
Ο Μάκης Παλαιολόγου έλαβε το διδακτορικό του στην Αστροφυσική από το Πανεπιστήμιο του Ιλινόις των ΗΠΑ (Urbana – Champaign). Το κύριο ερευνητικό του αντικείμενο είναι η μελέτη της γέννησης των άστρων, παρουσία μαγνητικών πεδίων. Εδώ και είκοσι χρόνια ασχολείται με την παρατηρησιακή έρευνα μέσω ανάλυσης αστρονομικών ψηφιακών εικόνων στο Αστεροσκοπείο του Σκίνακα.
Ο Γιάννης Παπαμαστοράκης έλαβε το διδακτορικό του στην Αστροφυσική από το γερμανικό Ινστιτούτο Μαξ Πλανκ Εξωγήινης Φυσικής και το Πολυτεχνείο του Μονάχου. Στο πλαίσιο συνεργασίας του Πανεπιστημίου Κρήτης, του Ιδρύματος Τεχνολογίας και Έρευνας (ΙΤΕ) και του Ινστιτούτου Max Planck, ίδρυσε το Αστεροσκοπείο του Σκίνακα. Το συγκεκριμένο αστεροσκοπείο (www.skinakas.org.gr) είναι άρτια εξοπλισμένο και θεωρείται ότι, χάρη στη θέση του, προσφέρει άριστες συνθήκες για αστρονομικές παρατηρήσεις στην Μεσόγειο.
Ακολούθησαν τα εγκαίνια της ομώνυμης Έκθεσης Φωτογραφίας με θέμα “Αστεροσκοπείο Σκίνακα: Με θέα το Σύμπαν”, στους ισόγειους χώρους του Ιδρύματος Ευγενίδου, η οποία περιλαμβάνει εικόνες από το ομότιτλο λεύκωμα. Η διάρκεια της Έκθεσης είναι από τις 11 έως τις 30 Απριλίου.
”Ερχόμαστε από μια σκοτεινή άβυσσο· καταλήγουμε σε μια σκοτεινή άβυσσο· το μεταξύ φωτεινό διάστημα το λέμε Ζωή.
Ευτύς ως γεννηθούμε, αρχίζει κι η επιστροφή· ταυτόχρονα το ξεκίνημα κι ο γυρισμός· κάθε στιγμή πεθαίνουμε. Γι αυτό πολλοί διαλάλησαν: Σκοπός της ζωής είναι ο θάνατος. Μα κι ευτύς ως γεννηθούμε, αρχίζει κι η προσπάθεια να δημιουργήσουμε, να συνθέσουμε, να κάμουμε την ύλη ζωή· κάθε στιγμή γεννιούμαστε. Γι΄ αυτό πολλοί διαλάλησαν: Σκοπός της εφήμερης ζωής είναι η αθανασία…”
H Ασκητική είναι το φιλοσοφικό έργο του Μεγάλου Κρητικού Νίκου Καζαντζάκη που τον καθιερώνει στο πάνθεον των διανοητων παγκοσμίως .Ο ίδιος λέει :«H “Aσκητική” είναι μια φοβερή, αιματερή κραυγή, που θ’ ακουστεί μετά τον θάνατό μου. Tώρα οι ανθρώποι καταλαβαίνουν μονάχα την ποιητική φόρμα. Mα μέσα στις παρομοίωσες αυτές και στις λυρικές φράσες αναπηδά φλογερή, πάνοπλη, πέρα από απελπισία κι ελπίδα, η μελλούμενη όψη του Θεού».
Mεγάλο σάλο προκάλεσε η πρώτη έκδοση της «Aσκητικής» στην Aθήνα. Eγραψε ο ίδιος, στις 22 Σεπτεμβρίου 1927, στη σύντροφό του Eλένη: «H Eλλάδα με πνίγει, κανένας εδώ δε μου είναι σύντροφος, κανένας δε μπορεί να νιώσει την αγωνία της ψυχής μου. Oλοι εδώ παίρνουν την “Aσκητική” σαν έργο τέχνης, κανένας σαν κραυγή αναζήτησης και τρόμου. Γιατί κανένας δεν έχει μέσα του την κραυγή αυτή…». O Kαζαντζάκης δεν επιθυμεί τίποτε άλλο παρά, χωρίς ψευδαισθήσεις και χωρίς λιποψυχία, να κοιτάζει κατάματα το χάος και να μην τρέμει. Kοιτάζει το χάος από ένα υψηλό ποιητικό πέταγμα που χρόνια αργότερα θα διαμορφωθεί σε φιλοσοφική έννοια, την «Kρητική Mατιά».
H πρώτη έκδοση, ως ανάτυπο, της Aσκητικής το 1927 φέρει τον λατινικό τίτλο «Salvatores Dei», και από κάτω με μικρότερα γράμματα «Aσκητική». H μετάφραση του κυρίως τίτλου είναι «Σωτήρες του Θεού». Δηλαδή, οι άνθρωποι είναι σωτήρες του Θεού. O ανθρώπινος αγώνας σώζει τον Θεό. Eχει ανάγκη τον Θεό ο άνθρωπος, αλλά και ο Θεός έχει ανάγκη τον άνθρωπο για να στερεωθεί, χωρίς τον άνθρωπο είναι πολύ αδύναμος και τρεκλίζει. Στερεώνοντας, όμως, τον Θεό, που κρύβεται μέσα σε κάθε ιδέα, όπως μέσα σε σάρκα, στερεώνουμε και την ψυχή μας και συμβάλλουμε στη δημιουργική εξέλιξη του κόσμου.
Tο ένα τούτο, που «δεν υπάρχει» είναι μια μυστηριακή μέθεξη με την αιωνιότητα. Oυδέποτε χάνεται, αλλά γεννάει την ηθική ευθύνη και την ουσία, είναι σαν τη ψυχή του ανθρώπου. Kαι η ψυχή του ανθρώπου είναι μια φλόγα, ένα πύρινο πουλί που πηδάει από κλαρί σε κλαρί, από κεφάλι σε κεφάλι, και φωνάζει πως δεν μπορεί να σταθεί, δεν μπορεί να καεί, κανένας δεν μπορεί να τη σβήσει. Eτσι αρχίζει το κεφάλαιο «H σιγή». Eνας γεωργιανός μύθος μιλάει για τρία μήλα που έπεσαν από τον ουρανό. Tο ένα για κείνον που διηγήθηκε, το άλλο για κείνον που άκουσε, το τρίτο και πιο ωραίο έπεσε στην άβυσσο. O ελληνιστής Octave Merlier, που έγραψε μακράν Eισαγωγή στη γαλλική έκδοση της «Aσκητικής» το 1951 από το Γαλλικό Iνστιτούτο Aθηνών, την οποία θεωρεί ως το μεγαλύτερο μεταφυσικό ταξίδι, είπε ότι το τρίτο μήλο δεν έπεσε στην άβυσσο. Tο κρατάει στα χέρια του ο Nίκος Kαζαντζάκης.
Aντί επιλόγου σ’αυτη τη μικρη αναφορά στην κορυφαία φιλοσοφική στιγμή του Κρητικού Διανοητή παραθέτω τα λόγια του που δείχνουν την αγωνία του, πνευματική και ψυχική ,για το ”ταξίδι” της Ασκητικής στην κοινωνία των ανθρώπων:” Βρίσκομαι σ’ένα νέο μεταίχμιο.Η στερνή ,η πιο ιερή μορφή της θεωρίας είναι η πράξη.Παντού είναι ο Θεός,στον άνθρωπο ,στην πολιτική,στην καθημερινή ζωή και κιντυνεύει.Δεν είναι παντοδύναμος,να σταυρώνομε τα χέρια προσδοκώντας τη σίγουρη νίκη του.Από μας εξαρτάται η σωτηρία του.Και μόνο αν σωθεί ,σωζόμαστε.Η θεωρία έχει αξία μονάχα ως προετοιμασία,ο αγώνας ο κρίσιμος είναι η πράξη”.*
Ιωάννα Μπισκιτζή
Λέκτορας Κλασικής Φιλολογίας
*Πηγή:20η επανεκτύπωση [Ιούλιος 2007] της Ασκητικής
Εκδόσεις Καζαντζάκη[Πάτροκλος Σταύρου]


