Ενημέρωση από τη ΔΕΗ:  “Λόγω εργασιών του δικτύου θα πραγματοποιηθεί διακοπή ηλεκτρικού ρεύματος στα Ανώγεια  την Δευτέρα 25/5/2020, και ώρα 9:00 – 11:00  το πρωί.”

“Πε μου στον Άδη άνε πονείς και γιατρικά αν έχει,

να πω κι εγώ τσι σκέψης μου, διπλά να σε προσέχει…(Βέρα Σουλτάτου-Ξυλούρη)”

Σε στενό οικογενειακό κύκλο λόγω των περιοριστικών  μέτρων κατά της πανδημίας του κορονοϊού, θα πραγματοποιηθεί το Σάββατο 23 Μαΐου το απόγευμα, στο νεκροταφείο της Αγίας Παρασκευής, το ετήσιο μνημόσυνο για την ανάπαυση της ψυχής της Ιωάννας (Άννας) Σουλτάτου, μιας άξιας Ανωγειανής, που ταλαιπωρήθηκε ιδιαίτερα τα τελευταία χρόνια της ζωής της.Σε ηλικία μόλις 59 ετών η Ιωάννα Σουλτάτου “έφυγε” από τη ζωή στις 23 Μαΐου 2019, μετά από μια τεράστια μάχη που έδωσε, με την αξιοπρέπεια και την αγωνιστικότητα που την διέκρινε πάντα.
Ο γιος της Γιάννης Σουλτάτος με σημείωμα του στην “Α”, αποχαιρετάει με τα παρακάτω λόγια την αγαπημένη του μητέρα: 
«Είχες καταφέρει να γίνεις αγαπητή σε πάρα πολύ κόσμο. Χωρίς να προσπαθούσες ιδιαίτερα. Η προσωπικότητα σου ήταν αυτή που μάγευε τον κόσμο, η κοινωνικότητά σου, το ιδιαίτερο χιούμορ σου; Ή όλα αυτά μαζί. Δε ξέρω. Κι όπως έζησες με αξιοπρέπεια, έτσι κι έφυγες… με το κεφάλι ψηλά…

Ένας χρόνος πέρασε και η απουσία σου είναι δυσαναπλήρωτη. Ο καιρός που περνάει δύσκολος. Εννιά ολόκληρα χρόνια δεν έφυγα απ’ το πλάι σου. Παλεύαμε μαζί. Χαλάλι σου όλα τα βράδια που ξενύχτησα δίπλα σου. Χαλάλι σου όλες οι θυσίες. Γιατί σου πρέπανε. Γιατί σου άξιζε να ζεις.

Σε νιώθω κοντά μου πολύ συχνά. Στην καθημερινότητά μου. Στις σκέψεις μου. Στις αποφάσεις μου. Νιώθω ότι με καθοδηγείς, με το δικό σου τρόπο και ότι με προστατεύεις. Ή έτσι τουλάχιστον θέλω να πιστεύω. 

Ένα χρόνο πριν, βλέποντας το τέλος να πλησιάζει και έχοντας πλήρη συναίσθηση της πραγματικότητας, νόμιζα ότι το «μετά» θα ’ταν εύκολο. Αλλά δεν είναι. Μάνα, σ’ είχα πρότυπο. Και θέλω να το μοιραστώ αυτό. Εύχομαι να ’χεις βρει τη γαλήνη και την ηρεμία εκεί που είσαι, αυτή που δεν κατάφερες να βρεις τα τελευταία χρόνια.»

-Η ΑΝΩΓΗ ευχαριστεί θερμά την οικογένεια της Ιωάννας Σουλτάτου, τον σύζυγο της Θανάση και τα παιδιά της, Γιάννη, Βέρα και Κώστα, για την προσφορά 50 ευρώ στη μνήμη της για τις ανάγκες της ηλεκτρονικής μας έκδοσης. Τα χρήματα θα διατεθούν στο Εργαστήρι Γνώσης της ενορίας του Αγίου Γεωργίου. 

Ας είναι ελαφρύ το χώμα των Ανωγείων που την σκεπάζει.

Εκ του Δ.Σ του Αετού Ανωγείων:

“Ο προπονητής, το αθλητικό τμήμα, οι παλαίμαχοι ποδοσφαιριστές και παράγοντες, αποφάσισαν να αναλάβουν την πρωτοβουλία να δημιουργήσουν τις προϋποθέσεις να ξαναρχίσει ένας αγώνας διαρκείας κατά της παράνομης οπλοφορίας και οπλοχρησίας, ορμώμενοι από τα δραματικά γεγονότα των τελευταίων ετών με τον άδικο χαμό τριών νέων ανθρώπων από την άσκοπη χρήση των όπλων. 

Η πρόταση μας:

Να πραγματοποιηθεί μια συγκέντρωση και συζήτηση όλων των τοπικών φορέων και παραγόντων, όπως:

-Τους εκπροσώπους της κτηνοτροφικής κοινότητας.

-Εκπροσώπους του αθλητικού κόσμου και του Αετού Ανωγείων.

-Εκπροσώπους του Πολιτιστικού συλλόγου Ανωγείων.

-Εκπροσώπους του Σκακιστικού Ομίλου Ανωγείων και των ΑΠΣ Ιδαίοι.

-Εκπροσώπους του Συλλόγου αποφοιτήσαντων του Σταυράκειου Γυμνασίου και Λυκείου.

-Εκπροσώπους των Συλλόγων των εκπαιδευτικών του νηπιαγωγείου, δημοτικού, γυμνασίου και λυκείου Ανωγείων.

-Όλοι οι πρώην δήμαρχοι αλλά και άλλες προσωπικότητες των γραμμάτων, των τεχνών και του πολιτισμού καθώς και όποιον άλλο θεωρηθεί απαραίτητη η συμμετοχή του.

Θεωρούμε ότι την οργάνωση αυτής της συνάντησης αλλά και τον συντονισμό της συζήτησης θα πρέπει να αναλάβει η παρούσα δημοτική αρχή. Εκεί θα πρέπει να κατατεθούν όλες οι απόψεις και οι προτάσεις για την πάταξη της παράνομης οπλοφορίας και οπλοχρησίας.

Μέσα από αυτή τη συζήτηση θα μπορεί να εκλεγεί μια άτυπη επιτροπή που θα συντονίζει τον συνεχή και διαρκή αγώνα για την εξάλειψη αυτής της μάστιγας που πλήττει όλο το νησί της Κρήτης, αλλά και γενικότερα της ελληνικής επικράτειας. Μιας επιτροπής για την πάταξη φαινομένων παράνομης οπλοφορίας και οπλοχρησίας και επαναφοράς αξιών, πολιτισμού, ήθη και εθίμων του τόπου μας.

Η επιτροπή αυτή σε αρχικό στάδιο θα μπορούσε να είναι πενταμελής και να απαρτίζεται από προσωπικότητες που επηρεάζουν θετικά την τοπική κοινωνία, από τον χώρο των γραμμάτων και του Πολιτισμού.

Αργότερα θα μπορούσε να απευθυνθεί και στην ευρύτερη περιοχή του ορεινού όγκου του Ψηλορείτη και επομένως να διευρύνει τα μέλη της όχι μόνο στην κοινωνία του χωριού αλλά σταδιακά σε ολόκληρη την Κρήτη.

Μια άμεση δράση θα μπορούσε να είναι η πρόταση να διδάσκονται στα σχολεία μας σε ώρες ειδικών μαθημάτων και με την υποστήριξη του Δήμου και της Περιφέρειας Κρήτης, μαθήματα σχετικά με την παράδοση του κάθε τόπου, τα καλά στοιχεία που οφείλουμε να διατηρήσουμε και τα άσχημα τα οποία και πρέπει να εξαλείψουμε. Να ξεκινήσουμε τη λύση του προβλήματος με βάση τα μικρά παιδιά ώστε με το βλέμμα μας στις μελλοντικές γενεές να δημιουργήσουμε ένα καλύτερο αύριο για τη νεολαία μας.

Παράλληλα θα μπορούσαν να διοργανώνονται και ανοιχτές συγκεντρώσεις για τους πολίτες με διάφορους ομιλητές και συζήτηση με το κοινό, ενώ και εκδηλώσεις του Δήμου Ανωγείων σε ετήσια βάση θα πρέπει να συμπεριλαμβάνουν πρωτοβουλίες για αυτό το φλέγον ζήτημα.

Ως Αετός Ανωγείων θα αναλάβουμε πρωτοβουλίες διοργάνωσης φιλικών τουρνουά με ομάδες της ευρύτερης περιοχής μας, προβάλλοντας τις προσπάθειες της επιτροπής που θα συσταθεί.

Αυτή είναι μια πρόταση μας, που ασφαλώς επιδέχεται τροποποιήσεις και βελτιώσεις που μπορούν να γίνουν κατά τη διάρκεια συζήτησης για αυτό το ζήτημα. Είμαστε ανοιχτοί προς κάθε πρόταση.

Πρέπει να ενεργοποιηθούμε όλοι αν θέλουμε να περισώσουμε  ότι καλύτερο διαθέτει αυτός ο τόπος: Την αξιοπρέπεια, τον σεβασμό προς τον συνάνθρωπο, τον πολιτισμό.”

-Επίσημη Συμμετοχή στο  22ο  Φεστιβάλ Ντοκιμαντέρ Θεσσαλονίκης

«Το ίχνος του χρόνου» είναι μια ταινία εμπνευσμένη από τον σπουδαίο Έλληνα αρχαιολόγο,στοχαστή και δάσκαλο Γιάννη Σακελλαράκη που το όνομά του ταυτίστηκε με την Μινωική αρχαιολογία και την Κρήτη, αν και δεν ήταν Κρητικός.

“Το Ίχνος του Χρόνου” είναι μια ταινία για το χρόνο, τη μνήμη, τη νοσταλγία. Τη μνήμη της ιστορίας που διατηρείται ζωντανή πάνω στη φύση, στις πέτρες, στα θαμμένα βήσαλα, στους ήχους, στις μουσικές, στον κύκλο της ζωής και του θανάτου, πάνω στα πρόσωπα των ανθρώπων. Μια ταινία για τη γοητεία της αρχαιολογίας και της ανασκαφής μέσα από το post-mortem πορτραίτο του αρχαιολόγου Γιάννη Σακελλαράκη. Θραύσματα, ίχνη τόπων, ανθρώπων και εποχών, οδηγούν σε μια κινηματογραφική «ανασκαφή», μια άλλη αρχαιολογία!

Είναι μια ταινία για τους αέρηδες, τα βουνά και τη θάλασσα, για τα αιωνόβια δέντρα, τη βροχή και το χιόνι, τον κύκλο των εποχών˙ για την καταστροφή και την αναγέννηση, τη συνέχεια των ανθρώπων και τη δίψα της γνώσης, για την προσπάθεια να βρούμε νόημα, για τον αιώνιο χρόνο και τη μνήμη, για τη φυσική τάξη των πραγμάτων.

Εικόνες, διαδρομές, διηγήσεις, ίχνη του απώτερου παρελθόντος, βιώματα του σήμερα, αναμνήσεις των ζωντανών και των νεκρών και σπαράγματα αρχειακού υλικού συνθέτουν μια προσωπική αφήγηση για να πουν μια ιστορία. Την ιστορία του αδιάσπαστου, του ενιαίου χρόνου.

Όλα συνυπάρχουν την ίδια στιγμή. Παρελθόν, παρόν και μέλλον είναι εκδοχές του ίδιου υλικού της ύπαρξης, και η κινηματογραφική γλώσσα, μου  έδωσε μια μηχανή του χρόνου για να κινηθώ ελεύθερα μέσα σ’ αυτές. Να, όπως το νερό, που είναι ταυτόχρονα κι αέρας και υγρό και πάγος.

Η Μινωική Κρήτη του σπουδαίου αρχαιολόγου Γιάννη Σακελλαράκη (1936-2010), αναδύεται μέσα από τα πρόσωπα των σημερινών βοσκών. Καθόλου τυχαία, οι ίδιοι είναι και οι εργάτες των ανασκαφών, πολύτιμοι φύλακες της ιστορίας που επιμένει ν’ ανασαίνει στα πέτρινα καλύβια τους, φτιαγμένα με την ίδια αρχαία τεχνική των θολωτών τάφων. Οι κρητικοί βοσκοί συναντούν τους Μινωίτες προγόνους τους στη σκιά των ίδιων βουνών. Αναπνέουν τον ίδιο αέρα, ακούν το ίδιο θρόισμα των φύλλων, βλέπουν τη γη τους να ανθίζει ξανά και ξανά. Ακόμη και οι ήχοι της φύσης παραμένουν αναλλοίωτοι, η ξεσηκωτική κρητική μουσική δεν είναι παρά η αντανάκλασή τους. Δίπλα στα ανασκαμμένα μινωικά νεκροταφεία, οι άνθρωποι συνεχίζουν να κάνουν τις ίδιες σχεδόν αρχέγονες τελετουργίες τους, να προσφέρουν θυμίαμα στους νεκρούς τους. Να τους τιμούν και να τους θυμούνται. Αρχαίες λέξεις και μελωδίες που μοιάζει να θέλουν να τους συμφιλιώσουν με την έννοια όχι του θανάτου αλλά της ζωής.

 Ό,τι χάνεται, κάποια στιγμή θα ξαναβρεθεί, γιατί δεν έχει σταματήσει να υπάρχει. Η αναζήτηση αυτής της ρίζας που συνδέει υπόγεια τις ζωές των ανθρώπων για κάποιους είναι έργο ζωής. Αποφασισμένοι να σκάβουν, όχι για να βρίσκουν αλλά για να κατανοούν.

Συλλέγω λοιπόν τα ίχνη, από το χθες κι από το τώρα για να τ’ αφήσω κληρονομιά στο αύριο. Τα πάντα αφήνουν ίχνος. Οι άνθρωποι στον τόπο και το χρόνο, τα δέντρα, τα ζωντανά, ο άνεμος όταν περνάει μέσα από τα φύλλα των δέντρων, ακόμη και τα μυρμήγκια στο διάβα τους. Ακόμη και οι ταινίες. Αυτή είναι η δική μου αρχαιολογία!

 Το link για να παρακολουθήσει κάποιος τις ταινίες του Φεστιβάλ είναι:

https://online.filmfestival.gr/

Το ντοκιμαντέρ “Το Ίχνος του Χρόνου”-97 λεπτά, παραγωγή 2020

https://online.filmfestival.gr/film/to-ikhnos-tou-khronou-the-trace-of-time/

*Ένα ποίημα που έστειλε για τους αναγνώστες της “Α” η Εμμανουέλα Βερερουδάκη, τελειόφοιτος της σχολής Μουσικών Σπουδών στην Κέρκυρα

“ΑΓΡΙΑ ΛΥΣΣΑ”

Άγρια λύσσα τρώει τους πολλούς
κενούς ανθρώπους δίχως ψυχή
κακό πράμα η ζήλια να υπάρχει
κι οι πιο πολλοί να καταντούν ρηχοί.

Στόματα βρώμικα πώς θα ξεπλυθούν
να βγει το φως της αγνότητας πάλι
φαντάζει πόλεμος, με απάνθρωπα κτήνη
που η μοίρα μπρος μας έχει βάλει.

Του διαόλου πιόνια ορμούν πάνω μας
στην πρώτη φλόγα που θ’ αγγίξουν
μα εμείς σαν άνθρωποι πιστοί του Θεού
δε θ’ αφήσουμε στο μίσος να μας πνίξουν.

Ανάθεμά το το κακό που κυνηγά αρετές
ίσα του να της κάνει να ησυχάσει
ποτέ όμως γαλήνη δε θα βρει
είναι καιρός πια τη μάχη του να χάσει.

Στιγματισμένες καρδιές από πίκρες
γυρεύουν ελπίδες να κρατηθούν γερά
τα πιο άσχημα κακά να καταπνίξουν
επιτέλους μιας αβύσσου, τα βαθιά νερά.

Όλα είναι δυνατά σε τούτη τη ζωή
η αρχή της Δόξας, πάλι θα φανεί
ένα μονάχα λάθος να σταματήσει
θα λάμψουν παντού οι δικοί μας ουρανοί.

Κρήτη μου, που δεν παύεις να πολεμάς
τ’ άγρια θηρία που λυσσούν
να πέσεις χαμηλά να λυγίσεις
μην αφήνεις τα ιερά σου να μισούν.

Γιατί μόνο εσύ Κρήτη μου είσαι ικανή
στην κορυφή και πιο ψηλά να φτάνεις
για τ’ ακατόρθωτα σ’ όρισε ο Θεός
μόνο τα όρια πρέπει να βάνεις.

Λεβεντομάνα Κρήτη μου θυμήσου
τους δαίμονες που έχεις νικήσει 

και μην αφήνεις μια φλόγα να σ’ αγγίξει

μα τ’ όνομά σου ποτέ, δε θα σβήσει!

*Η Εμμανουέλα είναι εγγονή του Αριστοτέλη Κεφαλογιάννη “Γιωργαλή”